Travel: Tanzania

Een aantal maanden terug is mijn nichtje Maren op safari geweest in Tanzania. Toen ze terug kwam hebben we een avondje met vriendinnen georganiseerd, want Maren wilde het verhaal één keer goed aan ons vertellen (in plaats van steeds een ingekort verhaal aan ons apart vertellen). Broodjes met smeersels stonden klaar, wijntjes waren ingeschonken, en daar ging ze. In geuren en kleuren vertelde ze over dit prachtige land waar je Discovery Channel in real life op twee meter afstand beleeft.

Hoewel Afrika mij nooit zo trok (mijn voorkeur ligt bij Azië en Noord-Amerika) ben ik daar nu onwijs op teruggekomen. Na Maren”s verhaal wil, nee MOET, ik ook naar Tanzania. Het leek ons leuk om haar ervaringen met jullie te delen. Wie weet trekt Afrika jou ook wat minder, maar ik weet zeker dat je aan het einde van dit travel report helemaal enthousiast bent geworden.

Door Maren – Tanzania is een land wat ik zelf niet zo snel zou uitkiezen als vakantiebestemming. Maargoed, als je hiervoor wordt uitgenodigd dan sla je natuurlijk niet af! Mijn schoonouders vieren dit jaar hun huwelijksjubileum van 30 jaar samenzijn en zij wilden dit vieren door een verre reis te maken met hun gezin plus aanhang. Als ik nu terugkijk op de reis heeft dit voor hele waardevolle herinneringen gezorgd. Het was fantastisch en zó indrukwekkend. Tanzania heeft mijn hart gestolen en vandaag wil ik jullie graag wat meer vertellen over mijn reiservaringen.

Ons 10-personen vliegtuig met onze safari jeep

Wij vlogen 31 mei 2013 van Amsterdam naar een grote stad in Tanzania, Dar es Salaam. Na een korte overnachting vlogen we naar het Ruaha national park. Dit is het grootste park van Tanzania, en het twee na grootste park van Afrika. Na een 2 uur durende vliegreis vanuit Dar es Salaam werden we door onze gids Kimaro verwelkomd in Camp Jongomero. De naam van het kamp, Jongomero, komt van de gelijknamige zijrivier van de grote Ruaha rivier en staat in deze tijd droog. De maand juni is namelijk het begin van het droge seizoen in Afrika.

Jongomero kamp ligt aan deze (droge) rivier. Er kunnen maximaal 16 gasten verblijven en het kamp is indrukwekkend mooi opgezet. Er is heel veel privacy en de tenten zijn van alle gemakken voorzien. Eenmaal in het kamp aangekomen drong het langzaam tot me door dat we echt midden in de wildernis zaten. We kregen in de briefing te horen dat we in een kamp zaten zonder hekken, dit om de natuur zo min mogelijk te belemmeren, maar dat betekende ook dat de wilde dieren overal konden komen. Er gaan zelfs verhalen rond dat sommige gasten uren vastzaten in hun tent omdat een groep leeuwen door het kamp liepen. WAUW!

’s Avonds (zodra de zon onderging) mochten we ons niet alleen verplaatsen binnen het kamp. We mochten onze tenten alleen verlaten onder begeleiding van onze beveiliger of de Masai. In het kamp wordt namelijk 24 uur per dag gesurveilleerd. De Masai is een naam die wordt gegeven aan een nomadische volk dat in Kenia en Tanzania woont. Zij zijn erin geslaagd om, ondanks de enorme civilisatie, hun eeuwenoude tradities te bewaren en hebben dus enorm veel kennis over het leven met wilde dieren.

Vanuit onze tent keken we tegen de droge rivier aan, en de eerste tekenen van wildlife waren meteen zichtbaar toen we bavianen, impala’s en een giraf zagen lopen en zagen verdwijnen eu). in de oneindigheid van de natuur. Twee keer per dag konden we op Game Drive, oftewel met een jeep de wildernis ingaan om op zoek te gaan naar dieren. We hadden op onze eerste drive al zoveel wilde dieren gezien, ik was er helemaal flabbergasted van.

Voor mij was dit allemaal een nieuwe ervaring, mijn schoonfamilie was al eens eerder in Afrika geweest en ze hebben al een keer een safari meegemaakt. Maar voor mij was het allemaal nieuw, spannend en soms ook wel eng! Ik heb nijlpaarden, giraffen, olifanten, impala’s, dikdik, leeuwen, luipaard, everzwijnen, kudu’s, jakhalzen, zebra’s, buffels, krokodillen, gieren, arenden en nog zoveel meer soorten dieren gezien.

Onze gids Kimaro is zo’n enthousiaste man en vertelt vol passie over de dieren en de natuur. Op een gegeven moment konden wij zo dichtbij de leeuwen komen, er zat zeker maar 4 meter tussen ons. Zo indrukwekkend en tegelijkertijd supereng! Een andere gebeurtenis die me voor altijd zal bij blijven was toen een mannetjes olifant ons probeerde weg te jagen door ons te intimideren. Door te trompetteren, door met zijn enorme oren te flapperen, door zand naar ons te schoppen, maar ook door zijn stappen versneld naar de jeep te zetten. Ik kan met alle overtuiging zeggen dat dit de situatie was die het meeste indruk op me heeft gemaakt.

Kimaro, onze fantastische gids

Als je aan Afrika denkt dan denk je aan oneindig uitgestrekte vlaktes met hier en daar een Lion King boom. In dit park is het anders, de natuur is veel dichter bebost met hoog gras en veel struiken. Wij zaten net in de overgang van het natte naar het droge seizoen, dus er was nog een hele hoop groen. Schitterend! De temperatuur was ook erg mild, de ochtenden en avonden waren best koud, maar zodra de zon scheen voelde je de boel opwarmen. Het was bijzonder om ochtenden wakker te worden met allemaal verschillende dierengeluiden, zoals die van nijlpaarden. Of om naar bed te gaan met de geluiden van de jakhalzen, hyena’s en in de verte het gebrul van de leeuwen.

Het grappige was dat de dieren elke keer naar ons keken. In een dierentuin kijk jij naar de dieren terwijl jij de dieren niet eens meer opvalt. Op safari houdt elk dier JOU nauwlettend in de gaten. Jij bent tenslotte gast in hun wereld. En ik kan je vertellen dat wanneer je ineens door honderd buffels tegelijkertijd wordt aangestaard, dat vrij intimiderend is!

Op onze tweede gedeelte van de reis zijn wij op zoek gegaan naar de zee! Een idyllisch eilandje om tot rust te komen en om de indrukken van de safari een plek te kunnen geven. Onze bestemming was de Mafia Island, een eiland wat voor de kust van Tanzania ligt en net onder het eiland Zanzibar. Zanzibar is voor veel mensen een bekend eiland om op vakantie te gaan, want dit eiland heeft veel mooie luxe resorts. Mafia Islands daarentegen wordt gezien als Zanzibar maar dan 40 jaar geleden, toen het toerisme nog kleinschalig was.

Dit eiland was fantastisch, op het gehele eiland groeien mangrove bossen, dat zijn bomen die met hun wortels op het strand groeien en met vloed bijna tot de helft in het zoute water staan. De stranden zijn wit en palmbomen omringden de omgeving, een tropisch genot mag ik wel zeggen! Tsjaa, en wat doen we dan om onze tijd te doden…DUIKEN! Om het gehele eiland liggen beschermde koraalriffen dus WAUW, wat een fantastische ervaring was dat zeg. Ademen onder water, tussen de vissen zwemmen en zoveel onderwaternatuur van zo dichtbij bekijken. Impressive!

Daarnaast hebben we nog iets heel bijzonders meegemaakt. Je kent het beeld wel van Discovery Channel waarbij kleine groene zeeschildpadjes hun eerste tocht maken van uitgekomen ei op het strand naar de zee. Nou, dat mooie moment hebben wij dus gezien! Amazing! Wisten jullie dat maar 5 % van alle uitgekomen eitjes het overleven? Wij hebben ongeveer 104 schildpadjes uit hun ei zien komen, dus ongeveer 5 schildpadjes hiervan overleven het en worden oud. Dat is ook de reden waarom de schildpadden zoveel eieren leggen.

Het was een reis om nooit te vergeten en wat ik me altijd als een zeer dierbare ervaring zal blijven herinneren. Ik kan eigenlijk niet met woorden beschrijven hoe indrukwekkend en hoe mooi een land kan zijn. Afrika heeft mijn hart gestolen. Bij het weggaan rolden er tranen over mijn wangen en als ik er nu aan terugdenk heb ik gewoonweg heimwee. Nooit gedacht dat Afrika dit bij mij zou losmaken. Als je aan het continent denkt, dan heb je er genoeg beelden van, Discovery en National Geografic Channel wijden er genoeg tijd aan. Maar nu snap ik pas hoe indrukwekkend het is, en waarom alle natuurliefhebbers het over Afrika hebben. De natuur is onbeschrijflijk!

En dan heb ik het nog niet eens over de mensen gehad die er wonen. Elk persoon die wij zijn tegengekomen en waar wij mee gesproken hebben was hartelijk, verwelkomend en aardig. Ik heb me nog nooit zo snel zo welkom en veilig gevoeld in een land. En dit gaat alleen over Tanzania, ik heb tijdens de reis ook veel gehoord over buurland Kenia met haar uitgestrekte steppes, andere prachtige nationale parken zoals de Masai Mara, de nomadische stammen die er nog wonen of over de berggorilla’s van Rwanda. I WANT TO GO BACK TO SEE IT ALL!

Geweldig personeel @ Jongomero Park

Wil je meer weten over het Ruaha National Park of Jongomero bezoek dan deze website. Wil je meer weten over Mafia Islands bezoek dan deze website. Als laatste moet ik er echt even bij vermelden dat al deze fantastische, mooie foto’s zijn genomen door Anouk van de Vrie en wil ik de ouders van mijn vriend, Nico en Irma van de Vrie, bedanken voor niet alleen de prachtige reis, maar ook de onvergetelijke herinneringen.

Hebben jullie ooit heimwee naar een land of een plek gehad of heeft een land je wel eens op een positieve manier verrast?

Liefs,
Maren