JAPAN BEAUTY: WHAT’S DIFFERENT?

Een tijdje geleden kreeg ik een mailtje van Elise met de vraag of ze bij Beautylab kon freelancen. Elise (20) is studente journalistiek en kreeg van haar opleiding de opdracht mee om gedurende 3 maanden te freelancen bij een (online) magazine of krant. Ik sta altijd open voor zulke opdrachten dus we spraken af onder het genot van een kopje thee en begonnen te brainstormen over mogelijke onderwerpen. We hebben besloten dat Elise de komende maanden elke twee weken een artikel plaatst. De onderwerpen die aan bod komen hebben we samen uitgekozen en zullen vooral veel te maken hebben met reizen, iets wat Elise veel en graag doet.

Vandaag heeft ze een artikel geschreven waar ik zelf erg naar uit keek, namelijk een artikel over beauty in Japan. Hieronder doet ze verslag over de bizarre verschillen die ze tegenkwam tijdens haar reis in het land van de rijzende zon.

 

 

Serena omschreef een paar maanden geleden de verschillen op beautygebied tussen Singapore en Nederland. De vrouwen daar lopen met parapluutjes om zich te beschermen tegen de zon, het hebben van een ‘sharp oval face’ is er razend populair en de schappen van drogisterijen liggen vol met ‘whitening’ producten. Zelf ben ik een maand in Japan geweest en ik kan met eerlijkheid zeggen dat ze daar nog nét een stapje verder gaan.

Hoe zonniger het weer, hoe meer paraplu’s je tegenkomt op straat en hoe langer de mouwen en broekspijpen. Op een bewolkte dag willen jonge meisjes nog weleens hotpants dragen, maar zodra er ook maar één zonnestraaltje door de wolken prikt worden de spijkerbroeken uit de kast gehaald. De Japanse dames leken nergens last van te hebben, terwijl mij het zweet toch echt uitbrak in het warme en zeer vochtige zomerweer van Japan.

Maar het houdt niet op bij lange broeken en paraplu’s. Er werden zelfs armlange handschoenen (!) ingezet in de strijd tegen het UV-licht. Ik liet mij vertellen dat het hebben van gebruinde schouders nog net kan, maar dat bruine armen echt een no-go zijn.

Al die paraplu’s waren niet altijd even praktisch in de drukke winkelstraten. Als Nederlander ben je toch al snel een halve kop groter dan de gemiddelde Japanner wat betekent dat de meeste paraplus dus op een ideale ‘oog-prik-hoogte’ worden vast gehouden.

In heel wat landen in Zuidoost-Azië wordt een bleke huid geassocieerd met de hogere klasse. Een bleke huid betekent immers dat je je dagen niet doorbrengt in de rijstvelden. Persoonlijk denk ik dat het streven naar een witte huid niks meer met deze status te maken heeft. Vandaag de dag is het gewoon een schoonheidsideaal. Net zoals wij graag bruin willen zijn. Eigenlijk is het zelfs veel gezonder om een beetje uit de zon te blijven, al betwijfel ik of al die ‘whitening’ producten wel zo goed voor je zijn.

Wanneer je niet gezegend bent met een rij rechte tanden ga je hier in Nederland zo rond je twaalfde massaal aan de beugel. Ik loop zelfs nu nog met slotjes, kun je nagaan, al mag die er gelukkig over een paar maandjes uit. In Japan houden ze niet van ijzerwerk in hun mond, want daar worden scheve tanden juist schattig gevonden. Met name hoektanden die een beetje over je lip heenkomen zijn populair. Op internet zijn verhalen te vinden van meisjes die hun rechte tanden door middel van niet-permanente opzetstukjes ‘crooked’ lieten maken. Wij besteden duizenden euro’s om onze tanden zo recht mogelijk te maken terwijl ze in Japan geld neertellen om hun tanden scheef te maken.

Mijn vriend deed zijn afstudeeronderzoek in Japan en omdat hij wist dat ik langs zou komen had hij zijn studiegenoten vast voorbereid op mijn komst. Toen ik hem opzocht op werk viel er een grootste stilte, waarna er vol verbazing allerlei dingen in het Japans werden geroepen. Ik vermoedde dat al die ophef was vanwege mijn lengte, want meisjes van 1.80 zijn heel schaars in Japan. Wat bleek nou, al die ophef was vanwege de grootte van mijn hoofd!

“OMG such a small face, very beautiful!!” riepen de studiegenoten van mijn vriend. “Say whut..?” Ik was mij ervan bewust dat mijn hoofd niet heel groot is, maar is dat een compliment dan? Ja dus. Het hebben van een klein gezicht wordt in Japan, en andere omliggende Aziatische landen, beschouwd als een belangrijk schoonheidsideaal.

Bij de meeste Westerse mensen is de grootte van het hoofd ongeveer 1/8ste van je totale lengte. Het schijnt dat de hoofd-lichaam-ratio in Japan iets afwijkt waardoor ze proportioneel een wat groter hoofd hebben. Het hebben van een klein gezicht wordt om die reden gezien als iets geweldigs. Op internet circuleren foto’s van Aziatische celebrities ‘gezegend’ met een klein hoofd die hun gezicht vergelijken met een american cookie.

In de winkels zijn talloze producten te koop voor een kleiner en slanker gezicht. Van crèmes tot aan een band die je ’s nacht om je hoofd doet. Je kunt het zo gek niet bedenken of het bestaat. In extreme gevallen kiezen meisjes er zelfs voor om hun kaak te verkleinen doormiddel van een operatie. Al denk ik dat dit in Japan minder vaak gebeurd dan in Zuid-Korea.

Wat verder opvallend is in Japan is de mode. En dan bedoel ik de kleding die dagelijks gedragen wordt. Veel pastel kleuren en schattige prints, maar ook zwart en punky is te koop. Ik ben echt gek op Japanse mode. Eigenlijk is er voor iedereen wel iets. Behalve als je groter dan maat M nodig hebt. Natuurlijk heb je ook winkels als Mango en Forever21 in Japan, maar de authentieke Japanse merken gaan meestal niet hoger dan maat M.

De meest bekende mall van Japan is Shibuya 109, een warenhuis in Tokyo met tien verdiepingen. Op elke etage zijn zo’n vier winkeltjes. Stuk voor stuk met een eigen stijl. Grappig is dat de verkoopsters van top tot teen in de desbetreffende stijl zijn gekleed. Bij het ultra schattige merk Liz Lisa (denk bloemenprints, kant en veel roze) bijvoorbeeld hebben alle dames een Victoriaans kapsel en een porselein witte huid.

Maar met het zoeken van schoenen heb je het als Hollander in Japan nog net een tikkeltje lastiger dan in Singapore. Serena schreef dat je daar met maat 39 nog wel iets kunt vinden. In Japan kun je het met maat 38 al bijna vergeten. De grootste maat die daar bestaat heet LL en is vergelijkbaar met een 37/38. Veel winkels gaan maar tot maat L.

Westerse merken als Topshop en H&M verkopen wel gewoon grotere maten. Het voordeel van al die kleine voetjes in Japan is dat deze winkels de maten 39 tot en met 40 bijna niet kwijtraken. En dat betekent korting! Niet zo’n klein beetje ook, je moet niet gek opkijken als je ‘75% discount’ op een paar hakken ziet staan. Mijn koffer zat al aardig vol dus heb ik de hakken helaas moeten laten liggen. Zeker iets om, mocht ik nog een keer naar Japan gaan, ruimte voor vrij te maken!

Dus heb je een klein, bleek hoofd met scheve tanden? Breng dan zeker een bezoekje aan Japan, want dan liggen ze geheid aan je voeten.

Tot over twee weken!

Liefs,
Elise Mooijman

Het lijstje van bronnen die ik gebruikt heb voor foto’s:

• http://www.flickr.com/photos/serena_corine
• http://www.hercampus.com
• http://global.rakuten.com
• http://www.schoolbieb.nl
• http://www.yomiuri.co.jp