“John! John, word wakker!”
“Wat?!”
“Hij staat voor de deur!”, fluister ik.
“Nou, daar zul je het hebben…”. Hij staat op en loopt richting de voordeur.
Dan horen we allebei een harde knal. En nog een. In mijn paniek bel ik met trillende vingers snel Hester.
“Hey Eendje. Wat ben jij vroeg op?”
Ik fluister in sneltreinvaart waar ik in verzeild ben geraakt. Met stem begint van angst te piepen.
“Hes. Je moet me helpen! Gisterenavond vette ruzie gekregen met Hef op een terras. Zijn homovriend John was er ook bij. Uiteindelijk is Mr. Wrong laaiend met de vlammen uit zijn oren weg gegaan en ben ik bij John gaan slapen. En nu staat hij woest op de voordeur te bonken. Wat moet ik doen?”.
Hester is gewend aan dit soort drama’s. Thimo, my gay husband, ook. Maar meestal bel ik Hester. Al jaren zitten we om beurten weer in een bloedstollende soap verwikkeld. De ene keer bel ik haar midden in de nacht om te zeggen dat ik met geweld op straat ben gezet. Dat mijn autosleutels zijn afgepakt en dat ik geen kant op kan. Of dat ik heb gevochten (dat deed ik vroeger) met mijn ex en dat we nu allebei een blauw oog hebben. De volgende keer is het mijn telefoon die om vier uur in de ochtend rinkelt. Het is dan Hester die fluistert dat ze zichzelf na een laaiende ruzie heeft opgesloten in de kast en dat haar vriend mij elk moment kan bellen om te vragen waar ze is en dat ik dan moet zeggen dat ik niets van haar heb gehoord.
“Ok. Geen zorgen. Tijd voor crisismanagement. Dus waar ben je nu?”
“Ik lig in bed. In John’s bed. Ik weet niet wat ik moet doen. Hij kan elk moment binnen stormen.”
“Trek de dekens over je hoofd en adem niet.”
Weer gaat de bel aan een stuk door gevolgd door zijn enorme vuisten die op de deur beuken.
“Jahaaa… ik kom al!”. John versnelt zijn pas en haalt de deur van het slot. Hij voelt aan zijn neus. “Why da fok heb ik een korst op mijn neusvleugel?”. De deur staat op een kier van nog geen twee centimeter of hij vliegt in volle vaart open.
“Sjezus, doe even relaxed man. Ook goedemorgen, schat. Koffie?”
“Step aside.”
Daar is ‘ie. De stem van Mr. Wrong. Hij klinkt woedend. Nog steeds. Terwijl ik had verwacht dat hij na een nachtje uitkateren wel afgekoeld zou zijn. Ik trek de dekens op tot aan mijn neus en gluur over het randje. Vanuit het bed heb ik uitzicht op de hal. Niet op de voordeur, ik zie alleen John staan. Aan de overkant van de voordeur, achter John, is de woonkamer. Ik ben kapotnerveus en hoor het bloed door mijn oren suizen.
“Eend, niet ademen. Ik hoor je hijgen. Houd je kop dicht. Mr. Wrong mag je niet zien.”
Dan zie ik John’s ogen groot worden, hij kan nog net opzij springen. Horizontaal zie ik een voor een al mijn persoonlijke spullen, verpakt in zakken, door de hal vliegen. Alles wat ik in de loop der weken heb mee gesjouwd naar het huis van Mr. Wrong, vliegt nu in vuilniszakken als een raket door de hal, zo de woonkamer in. Het hele gebeuren gaat gepaard met een enorm kabaal.
“Eend. Wat gebeurt er?”
Ik kan alleen maar hyperventileren.
“Eend!”, sist Hester door te telefoon. Ik geef geen kik.
“Eend, ik heb me bedacht. Je mag weer praten.”
Blijkbaar denk ik dat ze me niet alleen kan horen maar ook kan zien. Ik schud nee met mijn hoofd.
“Ik moet weten wat er nu gebeurt. Praat maar gewoon. Krijg je klappen? Moet ik komen? Ik kom er nu aan hoor. Zeg verdomme iets!”
Zo zacht als ik kan fluister ik wat ik zojuist heb gezien. “Hes, hij tyft al mijn zooi naar binnen! Het is uit!”
De laatste tas, zo’n grote blauwe van Ikea, is blijkbaar te zwaar om mee te gooien. Ik zie het gestalte van Mr. Wrong verschijnen. Heel kort maar. Hij loopt in grote stappen de woonkamer in dus ik zie hem maar twee seconden. Snel verstop ik me onder de dekens. Ik hoor hoe hij een zware tas op de grond laat vallen.
“Zeg schat, wat is dit allemaal voor onnodig drama?”
“Where is she?”
“Hes!”, fluister ik. “Hij zoekt me.”
“WHERE IS SHE?!”
“Hef, ze ligt in bed. En dat is het laatste wat ik zeg. Laat mij er lekker buiten, stelletje idioten. Ik ga koffie zetten.”
John loop neuriënd de keuken in. De oorlog die in zijn huis afspeelt, schijnt hem niets te doen. Hij is kennelijk ook wel wat drama gewend in zijn leven. Ik hoor een stuk of vijf zware voetstappen mijn kant op komen. En dan staat naast het bed. Nog geen anderhalve meter bij me vandaan. Ik voel mijn hart in mijn keel slaan en de aderen op mijn slapen bijna knappen van de spanning.
“Show me your face”
“Hes…”, fluister ik bijna onhoorbaar.
“Ja… Doe maar gewoon Eend. Hij ziet dat je onder die dekens ligt. Je kan er nu toch niet meer onderuit.”
Langzaam laat ik de dekens een paar centimeter zakken. Mijn ogen zijn open maar neer geslagen. Ik durf hem niet aan te kijken.
“Look at me.”
Ik durf het niet. Ik. Durf. Het. Niet.
“Look at me, Angel.”
Mijn telefoon ligt onder mijn oor op mijn kussen. Door al mijn big hair ziet hij niet dat Hester als een soort zender in mijn oor mee zit te luisteren.
“Eend, kijk hem maar aan. Misschien wilt hij het goedmaken. Oh nee, hij heeft net al je troep naar binnen gegooid. Na ja, kijk toch maar voordat je een hengst krijgt.”
Twijfelend beweeg ik mijn ogen zijn kant op tot ik hem aankijk. Zijn prachtige groene ogen zijn bloeddoorlopen. Het lijkt alsof hij de hele nacht heeft liggen janken.
“Angel. I loved you. But I need an adult relationship. I can’t handle this childish behaviour. If I did something wrong, you talk to me and only me. You do not take off with my friends and stay there for the whole night. Look in your phone, I called your over twenty times.”
Ik wil niets zeggen maar mijn hese stem besluit anders. “Mr. Wrong. I think I am having a heart attack.”
“Thank you for this, Angel. Good job in fucking up what could have been.”
En hij verdwijnt. Ik hoor de voordeur met een enorm geweld dicht slaan. Ik stap uit bed en ren naar het raam dat uitzicht biedt op de straat en zie hem in een taxi stappen. Mijn telefoon zit nog steeds aan mijn hoofd geplakt.
“Hes, hij is weg. Hij heeft al mijn spullen hier neer gegooid en hij is weg. MOTHERFACK! Ik bel je zo terug.”
Als ik me omdraai, komt John binnen met een tandenborstel in zijn mond en een bord croissants. Hij houdt het bord onder mijn neus en ik begin te kokhalzen.
“Nee, Ik krijg geen hap door mijn keel. John, what da fuck was dit?”
Hij haalt zijn schouders op en loopt met de croissant richting de keuken. “Weet ik veel. Ik zou me er niet teveel van aantrekken.”
“Niet teveel van aantrekken? Hij heeft al mijn spullen hier naar binnen gekenkerd. Het is uit!”
“Geef hem wat tijd om af te koelen. Hij trekt wel bij. Ik moet naar een beurs, darling. Je vindt je weg wel naar buiten toch?”, brabbelt hij nauwelijks verstaanbaar.
Da’s ook lekker. Natuurlijk, het is allemaal mijn eigen verantwoordelijkheid en ik maak mijn eigen keuzes. Maar ik vertrouw erop dat hij Mr. Wrong beter kent dan ik. Laat me een beetje opheuen om vooral geen centimeter toe te geven en wat is het resultaat? Nu is het uit. En hij zegt doodleuk ‘succes ermee, ik moet aan het werk.’ Als John is aangekleed, geeft hij me een kus en trekt de deur achter zich dicht. Ik bestel een taxi en laat me afzetten voor het huis van Mr. Wrong. Het enige dat me te doen staat, is mijn auto daar ophalen. Als ik al mijn troep heb overgeladen van de kofferbak van de taxi in mijn eigen kofferbak, sta ik nog even naast mijn auto naar boven te kijken. Achter de ramen van zijn appartement zie ik geen enkel teken van leven. Ik bel hem. Hij neemt niet op. Elke vezel in mijn lijf wilt naar binnen. Ik wil met hem praten. Iets wat ik vannacht had moeten doen, in plaats van boos zijn, niet zeggen waarover en gewoon met iemand anders mee naar huis gaan. Waarom ben ik af en toe toch zo’n moeilijke, ingewikkelde debiel? Of heb ik juist wel goed gehandeld? Of hebben we misschien wel allemaal een aandeel schuld in dit verhaal? Had Mr. Wrong gewoon niet teveel moeten zuipen, had John misschien gewoon zijn mond moeten houden en had ik niet zo eigenwijs moeten doen? Als ik me realiseer dat ik daar al ruim een half uur voor zijn huis apathisch op die stoep loop te ijsberen, besluit ik dat ik moet handelen. Geen idee wat ik moet doen of waar ik heen moet maar hier moet ik in ieder geval weg. Het eerste wat ik doe als ik achter mijn stuur zit, is mijn oortjes in doen. Ik moet praten met vriendinnen en ik bel ze allemaal. Stuk voor stuk. Thimo, Demy, Hester nog een keer. Ik bel ook Serena en mijn zus. Zo eerlijk, zuiver en oprecht mogelijk vertel ik wat er is gebeurd. Met elk dirty detail, vooral ook mijn eigen handelen. Hoe ik hem negeerde, hoe ik hem schoffeerde door mijn armbandje achteloos af te rukken en weg te gooien, hoe ik al zijn oproepen niet heb beantwoord en waarom ik met John ben mee gegaan. Ik wil namelijk een eerlijk advies en vooral niet horen ‘Sjeezus, wat een lul, wegwezen bij die gek!’. Als ik ben uitgepraat en het hele verhaal van A tot Z heb verteld, krijg ik van iedereen dezelfde reactie.
“Eend, ok. Dit is wat ik ervan denk. Wat John je heeft verteld, is niet leuk om te horen. Het is niet leuk om te horen dat Mr. Wrong vindt dat jullie teveel samen zijn. Dat hij geen hotel is en dat jij maar denkt dat je daar altijd kunt crashen omdat je nu in Amsterdam werkt. Ik snap heus wel dat je daar woest om wordt. Zeker als jij degene bent die probeert de balans te houden in de frequentie waarin jullie elkaar zien. Maar je moet niet vergeten dat deze informatie niet voor jou bedoeld was. Mr. Wrong wilt zo graag dat jij zijn vaste vriendin bent, dat hij het ook lekker vindt om soms bij vrienden een beetje over je te zeuren. Want dat doen mensen in een vaste relatie nou eenmaal. Daarmee bevestig je aan jezelf en aan anderen hoe ‘aan’ het is. Het is namelijk zo ontzettend ‘aan’ wanneer je eindelijk in de fase zit dat je ergernissen en irritaties krijgt. Ook al heb je die niet, maar die wil je wel want dat hoort nou eenmaal bij vaste verkeringen. Kijk maar naar jezelf, je doet het zelf ook.”
In dit geval was het Hester die ik weer aan de telefoon had.
“Doe ik dat ook? Hoe dan?”
“Nou, jij zegt ook dingen over hem die je wel zegt maar waarschijnlijk niet precies zo bedoelt zoals ze eruit komen. Bijvoorbeeld ‘Ooooh Hes, ik word gek van al die bloemen die hij stuurt. En al die liefdesverklaringen, de hele dag door.’, maar ondertussen vind je dat hartstikke leuk en zou het zwaar kut vinden als hij daar ineens mee zou ophouden.”
“Ja, en?”
“Nou, stel dat hij dat van iemand zou horen, dan zou hij toch ook superkwaad worden?”
“Ja, daar heb je wel een punt ja. Of zoals toen ik voor de grap tegen je zei ‘Hes, ik vraag niet eens of hij wel kinderen wil. Ik stop gewoon met de pil en dan zeg ik ‘Gefeliciteerd, je wordt vader!”.
“Nou, precies! Als hij dat van iemand zou horen, zou hij denken ‘Wat een gevaarlijk, eng, psycho wijf. Die zit me er gewoon in te luizen. Daar moet ik bij uit te buurt blijven”. Hij bedoelde het niet zo, Eend. En wat John over dat vreemd gaan zei, dat is ook geen nieuws. Dat heeft hij je zelf al verteld. Niets nieuws. Je hoort het nu alleen van iemand anders en dan denk jij gelijk weer ‘Zie je wel! Dat het een vuile onbetrouwbare boef is! Maar vergeet niet dat dit allemaal is gebeurd voordat hij jou ontmoette. Bovendien zijn jullie allebei geen heilige. Je had gisterenavond zelf ook een borrel op. En dan reageer je niet meer rationeel op dingen.”
“Ok. I got your point. Wat nu?”
“Damage control. Dit is de man voor jou. Hier ga je je toekomst mee delen. Dat voel ik. Je moet de boel gaan fixen. En ik weet hoe.”
“Dat kan niet. Het is stuk. Hij heeft het uit gemaakt. Die ligt al lang en breed op een ander wijf. Ik heb het verneukt. Voorgoed. Nu ben ik weer alleen.”
“Eend, nou niet gaan jenken. Roep de troepen vanavond maar bij elkaar. Het gaat wat tijd kosten, maar we gaan dit oplossen.”
Liefs,
Angel
Wil je af en toe een glimp van Mr. Wrong zien? Op mijn Instagram account post ik heeeel soms een kleine sneak peak. Dus als je wilt gluren… be my guest!
Maak hier alsjeblieft een boek van….binnen drie minuten is het een bestseller! Je schrijft fantastisch.
Goed geschreven en mooi ook dat je zo eerlijk bent…maar ehh..weet hij eigenlijk dat je dit schrijft?
Ik lees al een paar dagen – samen met mijn vriend die me Miss Wrong is gaan noemen 🙂 – dit verhaal en de comments.
Weet niet zo goed wat ik ervan moet denken. Jullie vinden elkaar ongetwijfeld heel leuk en houden van elkaar maar ik begrijp zelf niet zo goed waarom harmonie en een gepassioneerde relatie niet samen kunnen gaan zoals in sommige comments enigszins gesuggereerd wordt. Gezellig hoeft niet saai te zijn!
Heel vaak heftige ruzie en een leuke liefde vind ik als combinatie wat lastiger te volgen. Maar het is aan jullie zelf te bepalen wat je er mee doet en ik lees in de verhalen zeker geen geflipte vent maar meer twee mensen die kampen met onzekerheid, trots en teveel alcohol op z’n tijd?
Ben benieuwd naar nummertje 38 aankomende week!
Heerlijk weer een zondag met jou verhaal, deze keer weer wat sterker gelukkig dan afgelopen weken al zeg ik dit persoonlijk natuurlijk. Liefs soraya
Nu ga ik toch maar eens een reactie achterlaten.
Dit doe ik normaal gesproken nooit maar ik lees trouw iedere week je verhalen.
Toevallig hebben wij vroeger bij elkaar op de middelbare school gezeten, des te leuker is het om je te volgen 🙂
Echt superveel complimenten voor je schrijfstijl je openheid, je humor, en je lef om jezelf zo te laten zien.
Het leest heerlijk weg, en het is ook heel herkenbaar (niet voor iedereen).
Ik hoop dat je zo doorgaat want ik denk echt dat je heel ver kunt komen.
Er zullen altijd mensen zijn die je niet begrijpen, of niet willen begrijpen. Maar er zijn er meer die dat wel doen, en ik denk dat er ook zat mensen zijn voor wie jij een voorbeeld bent.
Wat ik zie is een sterke vrouw met veel levenservaring, die hier en daar wat deuken heeft opgelopen, maar valt en 5 x opstaat.
Die pit zul je altijd blijven houden, dat zijn je indo genen 🙂
en die moet je koesteren 😉 (zal niet door iedereen gewaardeerd worden maar fuck dat)
Kortom keep up the good work!!!
Ook leuk, een vrouw die de vuile was op internet gooit en de zwaktepunten van haar partner kenbaar maakt op internet, misses wrong much? Die hef word hier wel op een heel nare manier neergezet maar ach, er is weer lees en schrijfvoer. En zelfs wanneer de eigen fouten worden ingezien, moeten de hulptroepen ingeschakeld worden? Fijne vertrouwenspersoon binnen een relatie ook. Denken jullie er ooit aan dat deze man ook een hart heeft, en gevoelens? En hij al maanden een soort van ‘droom’ man is maar hij nog steeds mister wrong word genoemd? Ik zou op een gegeven moment ook het vertrouwen verliezen, maar ik denk niet dat het aan zijn liefde voor haar ligt in ieder geval. Denk dat de lezers hun objectieve blik ietwat verliezen door de sappigheid waarin het geschreven word maar als je bedenkt dat dit over een echte relatie gaat met echte gevoelens dan vraag ik me juist af waar mister so called wrond al deze shit aan verdient, uberhaubt dat onbekende weten hoe hij reageert wanneer iemand hem kwetst etc. Lief artikel Angel, je zal vast veel van hem houden.
Ik reageer nooit op je verhaal. Maar WOOW wat kan jij schrijven zeg! Heerlijk om te lezen en ik wacht elke zondag op het vervolg.
Heerlijk zo een vent. Teveel zoet is ook niet goed. Een flinke storm is goed voor je relatie. Jullie zijn wel aan elkaar gewaagd denk ik zo. Ik denk dat jij een beetje verveeld raakt van een vent die alleen maar met je wilt fietsen op de veluwe, kopjes thee drinken bij zn moeder. En vergeet de yoga op zondag ochtend niet :p
Als je niet kan kibbelen met je vent is er ook geen passie! En dat hij je zou slaan geloof ik niks van. Ik denk dat je hem een hengst terug geeft die hij nooit meer vergeet. Hij zorgt goed voor je dat zag ik al op insta.
Doe lekker je verhaal. Heerlijk om te lezen! Al dan niet met een kater. T maakt mij wel weer gelijk nuchter en weer helemaal vrolijk 😀
En de vrouwen die je verhaal niks vinden hoeven het ook niet te lezen. Kunnen ze hun zondag gaan besteden aan een bouquet boekje met een kopje thee ;).
Ik wacht met spanning af op je nieuwe hoofdstuk. Ik kan niet wachten!!!!
Haha grappig commentaar!
Je leest wel eens: You attract the energy you give off. Ik hoop met heel mn hart , dat dat klopt, want ik moet er niet aan denken, om in zo’n energie slurpende relatie te zitten. Ik zou gewoon de fut niet meer hebben, om naar mn werk te gaan of met vrienden af te spreken joh! Nou ben ik zelf een vrij rustig persoon en doe ik veel aan zelfreflectie, dus zo’n vaart zal dat niet lopen, denk ik 😉 Maar, zoals mijn buurvrouw regelmatig zegt, ‘Ge wit ‘t dikkels nie’….
Ik vind zelfreflectie altijd heel erg vermoeiend. Maar, waarom zou een relatie zoals Angel beschrijft alleen maar energie kosten en niet opleveren?
Ja, maar ik heb tijdens mijn studie veel aan zelfreflectie moeten doen, dus het is een onderdeel van mezelf geworden 😉
Je hebt gelijk, dat het wellicht ook energie zou kunnen opleveren. Maar wanneer er binnen een relatie dingen niet goed lopen, kies ik er zelf liever voor om dit op tijd rustig te bespreken. Als je dingen niet rustig bespreekt kan de boel escaleren, wat vervolgens veel meer energie kost.
Ha Angel, even een hart onder de riem. Elke relatie is zo persoonlijk als maar zijn kan. Respect dat je er zo openhartig over schrijft! Zoals de één een naar gevoel krijgt bij een stormachtig verhaal als dit, krijgt de ander dat bij een relatie waar nooit ruzie is (moet er niet aan denken, af en toe lekker ff schelden lucht heerlijk op toch?). Daarnaast is het altijd actie en reactie en zorgt het elkaar aftasten in het begin van een relatie voor veel onzekerheid. Bij 2 mensen met een sterk karakter en eergevoel/trots onvermijdelijk voor flinke botsingen 🙂 ik kan ook zo trots en koppig zijn dus herken het wel. En als je ooit echt bang voor hem zou zijn dan heb je genoeg ervaring en karakter om op te stappen lijkt me.
Even omdat je in een eerder artikel commentaar gaf op het slechte Nederlands van iemand:
Het is
Ik wil
Jij wilt
Hij/zij/het wil (je hebt een aantal keer wilt gebruikt waar het niet hoorde)
Natuurlijk is het niet superbelangrijk omdat iedereen begrijpt wat je bedoelt, maar ik zeg het toch maar even 😉
Ik kijk uit naar heel veel goedmakerij <3 😉
Haha het leven is geen Disneyfilm, mooie reactie.
Ik ben het eens met Karin en Pam. Angel komt juist over als iemand die dondersgoed weet (wellicht door schade en schande) wat ze wel en niet wil in een relatie.
Gecombineerd met een temperamentvol karakter van zowel Angel als Mr Wrong geeft dat inderdaad vuurwerk, heftige ruzies, maar ook hevige liefde en never a dull moment. Lijkt me meer dan prima. Reacties van ik zou hem niet met je kind alleen laten zijn grof en ongepast.
Je hebt goede vriendinnen Angel. Daar win je de oorlog wel mee. Prachtig de situatie gefileerd en geanalyseerd tot de kern. Mooi ook dat je enorm zelfinzicht hebt in je eigen fouten en keuzes.
PS: Gaat er echt een boek komen? Mr Wrong the naked truth ? Kan niet wachten.
Weer top gedaan!
Heerlijk om te lezen en wat goed dat je zo op je vrienden kan rekenen. “Roep de troepen bij elkaar”, zalig gewoon.
xx
Ach jee….
Fuck t boek, laat t meteen gewoon verfilmen. Wordt volgens mij een kaskraker Angel!
Schitterend weer. Iedere keer denk ik dat we het wel gehad hebben met de over de top machoisme en fatale vrouwen-pose maar dan komt er weer een hoofdstuk. Escapisme pur sang dit. Van die passie-boekies van de bouquetreeks zijn er niks bij. Heerlijke afleiding van de moderne gelijkwaardige relatie waarin mensen elkaar aanvullen 😀
Ik ben benieuwd naar t vervolg 🙂 gelukkig zijn jullie nog samen!
Ik begin me eerlijk gezegd een beetje te storen aan de ‘o wat is hij fout’ en ‘pas op’ comments hier. Die comments lijken elkaar ook erg aan te wakkeren – zonde!
Al is het verhaal NIET aangedikt, wat dan nog? Zowel Angel als Hef klinken allebei sterk, temperamentvol, hier en daar wat gecompliceerd maar bovenal gepassioneerd, en daar komen nu eenmaal soms wat stormachtige confrontaties uit voort… Helemaal prima als je jezelf en de man van jouw keuze daar niet in herkent, maar ga dan niet de vrouw die hier haar vingers blauw tikt en haar privéleven voor ons open gooit, vertellen dat ze een foute man heeft, en dat ze weg moet wezen. Ze is slim en sterk genoeg om dat zelf te kunnen bepalen.
De liefde spat er – als je het mij vraagt – vanaf.
Wegduiken onder het dekbed omdat ze bang is hem?! Dat lees ik echt nergens uit. Volgens mij gewoon huiverig voor een moeilijke confrontatie en vanuit het besef dat ze dingen zelf ook anders had moeten oplossen. En ja, hij had ook op de deur kunnen kloppen en netjes vragen of-ie naar binnen mocht. Maar ‘ziek’ of een creep? Een kindermishandelaar zelfs?! Kom op zeg… Als dát je conclusie is na dit verhaal…
Hier ben ik het helemaal mee eens! Iedereen met een beetje temperament zal herkennen dat je soms domme dingen doet (zoals met spullen gooien). Dat wil niet meteen zeggen dat die man god mag weten wat voor dingen uitvreet. En als we iets hebben geleerd van Angel tijdens de Mr. Wrong serie dan is het dat ze absoluut niet met zich laat sollen. En dat ook zij fout zit in de ruzies! Angel, je schrijft geweldig en mr. Wrong lijkt me een ontzettend goeie vent voor je. Ik heb mijn wekelijkse portie drama gehad en kijk uit naar volgende week!
Amen to this!
Misschien zijn vrouwen/kinderen die iets mee hebben gemaakt in hun thuissituatie gewoon alert en geven een goedbedoeld advies. En advies is niet bindend…. Verder geniet, ook ik, iedere week van de verhalen van Angel.
Dat snap ik ook, Marieke…
Goed gezegd Karin. Scheelt me weer typwerk; je hebt het heel goed verwoord.
Klopt wat Marieke zegt, ik heb nu in totaal 2x iets gezegd over dat dit verhaal mij een nare bijsmaak geeft en dat is puur bedoeld als medeleven en advies. Jammer dat dat niet zo opgevat wordt door sommigen.
Goed verwoord Karin! Ik ben het er helemaal mee eens. Zelf ook een aardig portie temperament, dus ik herken een heleboel!
Karin, één woord. Wat kun jij fantastisch analyseren. Dank voor je lieve, begripvolle comment. Die had ik even nodig. Want zo is het precies. Een hevige liefde met hier en daar een gierende ruzie met grote emoties maar met vooral veel gepassioneerde liefde. Thank you darling!
Graag gedaan hoor, Angel 😉 Ik hoop dat de vervelende reacties je nooit en te nimmer beïnvloeden in je schrijfproces want jij kickt ass! Heerlijk om te lezen hoe jullie zo aan elkaar gewaagd zijn – dan kun je nog eens een potje breken.
Ik herken ook veel trouwens. Toen mijn man en ik elkaar in 2010 leerden kennen spatte het vuur er ook van af. Grote passie, liefde en verbondenheid maar ook ruzies en frustraties om het wel-willen-niet-kunnen (groot leeftijdverschil – ik hield de boot af). En ja, ook te veel drank voor een maandagmiddag 😉
Inmiddels zijn we vier jaar getrouwd. De scherpste randjes zijn er wel vanaf en ons drankritme is drastisch genormaliseerd, maar de liefde en passie is nog onverminderd. Mooi zoals Pam het zegt; twee mensen die met alle wil van de wereld aan het uitvogelen zijn hoe ze met elkaar om moeten gaan. Nothing worth having comes easy…
Ik kon het gister niet netjes voorwoorden dus heb mij stil gehouden, maar je hebt precies beschreven wat ik dacht, echt prachtig verwoord, Karin!
Lieve Karin en angel en alle anderen, Karin je hebt het inderdaad prachtig verwoord. Echter moet elke vrouw voor zichzelf uitmaken wat wel goed voelt/is. De verhalen die angel hier beschrijft kunnen wellicht anders overkomen op 13-14jarigen of wellicht nog jonger. Ook zij lezen hier mee en kunnen dit verhaal nog wel eens anders interpreteren. Natuurlijk kun je je afvragen wiens probleem dit eigenlijk is, maar ik vind het een discutabel punt. Jong volwassen die vanuit thuis geen duidelijke handvaten hebben kunnen veel gemakkelijker in een relatie belanden waar ze niet tegen kunnen opboksen. Angel wel, dat lees en merk je uit alles. Maar zij is een volwassen vrouw met de nodige ervaring. Echter hoop ik echt dat wanneer meisjes in een stormachtige relatie belanden, ze moeten weten dat acties zoals mr wrong ze uitvoert , hoewel ik me besef dat het aangedikt is en mogelijk deels fictief, geen ‘normaal’ gedragspatroon is en dit kan uitmonden in een zeer gewelddadige relatie waarin je als vrouw op een gegeven moment gevangen zit. Ik Doel hier niet op deze mr wrong lieve Angel, maar ik denk alleen aan de meisjes die vanuit thuis helaas niets hebben mee gekregen of vanuit huis…. Of diegene die mogelijk minder goed hun grenzen aan kunnen geven… Etcetera … ❤️
Heb dit vanaf mijn iPhone geschreven en hij heeft soms woorden en leestekens weg gelaten. Excuses ?
Nou Karin, inderdaad. Die had ik óók even nodig. Ik heb namelijk ook een relatie waarin we beide erg temperamentvol zijn en ja, dat levert af en toe heftige ruzies op. Soms zo, dat ik mezelf ging afvragen of dit wel goed is. Maar jouw comment plaatst alles in perspectief. Wij zijn inderdaad ook sterk, temperamentvol en hier en daar wat gecompliceerd. Maar bovenal gepassioneerd, en daar komen inderdaad nu eenmaal soms wat stormachtige confrontaties uit voort.
Dus, heel erg bedankt Karin, voor deze eye opener.
En Angel, jij bedankt voor je verhalen, ik vind het fantastisch en herken er veel in. Het lijkt me niet makkelijk om zoveel prive verhalen te delen en er zoveel commentaar op te krijgen. Om het even plat te zeggen: Ik vind je een heerlijk topwijf!
Hij klinkt als el creepo. Ik zou wegblijven.
Heb het al eens gezegd.. Vroeg of laat slaat hij je!
En ik hoop echt dat dit gewoon leuke spannende fictie is..
Sick as fuck die gast…en jij moet ook nodig aan de chill pillen..?
Auteur
Dit vind ik echt een te domme reactie.. waar maak jij dit uit op? Hoe Angel reageert komt voort uit haar vorige relaties, Hef is gewoon alleen maar boos. Overdreven gedoe.
Heftige ruzies maken in een restaurant of op een terrasje is nou eenmaal niet geaccepteerd in dit land. Sommige noemen het temperamentvol maar eigenlijk is het gewoon te triest voor woorden. Als jij een stel zo tekeer ziet gaan in een restaurant of op een vol terras vind jij dat vast ook abnormaal en behoorlijk tokkie. Had je andere reacties verwacht dan?
Wat een domme reactie
“niet geaccepteerd in dit land”.
Wie bepaald dat? Jij?
Mensen, personen met een vurig pittig karakter die een
Partner treffen met dezelfde pit kunnen rekenen op een passievolle spetterende relatie.
En de liefde is spetterend maar de ruzies knallen er ook van af.
Kunst is om te herkennen wanneer het te ver gaat.
En Angel beschikt zo te zien over heel wat levenservaring en inteligentie dus die ziet dat wel in.
Sommige opmerkingen hier slaan werkelijk nergens op.
Ik ben blij dat ik een keer iets lees wat herkenbaar is, waar ik me in kan vinden, en waarvan ik een keer denk “oh ik ben dus niet de enige die zo denkt en handelt”.
Dus Angel, bedankt en ga zo door.
Smullen! Weer een week wachten is echt niet te doen, ben benieuwd hoe jullie het oplossen 🙂
Komt goed schatje;)
Wat kunnen sommige onder de MR WRONG verhalen vreselijk overdreven reageren zeg. Irriteer mij er al een paar weken groen, geel en blauw aan…. Het leven is geen disney film mensen…. en hoe je het ook wend of keert, elke relatie heeft wel zijn ditjes en datjes…..
Sommige mensen hebben het nodig dat de borden, glazen en bestek een keer in de zoveel tijd door de kamer vliegt, nou en…. so be it. Niet iedereen kan alles met de mantel der liefde bedekken, daar heb je nou eenmaal verschillende karakters voor…En niet elke relatie gaat in het begin van een lijen dakje, het is vallen opstaan en weer doorgaan.
Ga niet oordelen over een man/relatie/angel als je een geschiedenis maar in kleine details weet of niet in een soortgelijke situatie hebt gezeten. Noem Angels gedrag maar onvolwassen of zijn gedrag agressief of controlerend.
Deze twee mensen zijn gek op elkaar en aan het uitvogelen hoe zij het beste met elkaar om kunnen gaan.
Als je geen poep of scheet van dit verhaal wilt snappen of geloven…..Stop alsjeblieft met lezen en pak er een margriet of viva tijdschriftje bij. Iedereen tevreden.
Pam, je bent mijn held.
En voor de rest: nee, niet aangedikt. Sterker nog, de helft van de verhalen laat ik zelfs nog weg omdat ik me niet eens kan voorstellen hoe dáárop regeageert wordt. De ruzies zijn heftig, maar de liefde is ook heftig. Mijn leven/relatie is idd geen Disneyfilm maar ik probeer het op Beautylab nog gezellig te houden. In het boek daarentegen kan ik hopelijk lekker ongecensureerd tekeer gaan 😉
Had je andere reacties verwacht dan? Ik heb zelf ondervonden dat het leven geen Disney film is maar dit gedrag past meer bij pubers dan volwassen mensen. En nee, ik zou absoluut niet zo een relatie willen. En dan dat vele gezuip, ruzies die daar uit voorkomen.. Dat is meestal geen goed teken
Het is je eigen keuze om dit te lezen hoor, als je het er niet mee eens bent, dan lees je het toch lekker niet?
Ik denk dat ik dat zelf wel kan beslissen. Als jij niet tegen mijn commentaar kunt lees je het niet he.
M., zó met je eens!
Angel wat kun jij geweldig schrijven, nu al zin in je boek met al de ongecensureerde verhalen!!
Wat een temperament die man! waar is een kloon van hem? Normaal reageer ik nooit maar ben het inderdaad met Hester eens. Ik weet gelukkig al dat het goed komt maar jeetje waar vind ik zo’n man.
“De ene keer bel ik haar midden in de nacht om te zeggen dat ik met geweld op straat ben gezet. Dat mijn autosleutels zijn afgepakt en dat ik geen kant op kan. Of dat ik heb gevochten (dat deed ik vroeger) met mijn ex en dat we nu allebei een blauw oog hebben.”
“Oh nee, hij heeft net al je troep naar binnen gegooid. Na ja, kijk toch maar voordat je een hengst krijgt.”
……………….
Een woord voor je: zorgwekkend.
Joost? De echte naam van ‘John’;-)
Ik weet niet waar je heen wilt met dit verhaal Angel, maar ik mag hem niet en hoe bang je op hem reageert is niet oke. Come clean en zeg aub dat dit allemaal voor een groot gedeelte is verzonnen, of ga bij hem weg, echt. Ik krijg er een heel naar gevoel bij, dit is niet meer leuk.
Helemaal mee eens. Een passionele relatie is heerlijk, maar je kunt hem niet alleen laten met eventuele toekomstige kinderen. Hopelijk is het flink aangedikt.
Auteur
Yvette, hoe Angel op hem reageert ligt meer aan Angel (en haar vorige relaties), dan aan HEM. Jullie gaan er echt vanuit dat hij Angel een pak slaag gaat verkopen, maar heeft hij dat gedaan? Nee. En dat zal hij ook niet doen. Echter snap ik wel dat je er een naar gevoel van krijgt als je zelf in nare relaties hebt gezeten, dus het spijt me dat dit verhaal zulke gevoelens naar boven haalt. Maar probeer aub geen conclusies over deze relaties te trekken op basis van je eigen ervaringen.
Ik hoop niet dat jullie stoppen met dit verhaal Serena en Angel! Ik vind het heel leuk, grappig en spannend en de mensen die het niet leuk vinden kunnen toch gewoon niet klikken op Mr. Wrong op zondag en het volgende artikel lezen.
Het is leuk om te lezen maar ik mag toch hopen dat het deels fictie is, want het klinkt als een stormachtige en controlerende kerel.
Ik zie het altijd in geuren en kleuren voor me.
Wat een drama en ik ben het met Hester eens 😉
Damn girl!
Een week wachten is zo verschrikkelijk…
Ookal weet ik dat het hartstikke aan is hahahaha
Ik ben blij dat ik dankzij Instagram weet dat dit vast wel goed komt, maar ik ben zo benieuwd hoe!
Stoppen met die cliffhangers hoor, ik kan dat niet meer aan! :p