ANGEL | MR WRONG PART 41

“Dee, het is weer aan.”

“Oh, gelukkiiiiiig!” Ze zegt het met een druk op haar stembanden. De laatste lettergreep van het woord geluk-KIG perst ze eruit.

“Zit je te poepen?”

“Nee, ik zit me uit te rekken. Ik ben gestopt met poepen. Ik heb er geen zin meer in. Heb er een documentaire over gezien en vind het zwaar overschat, dat hele poepen. Ik denk dat het ook schadelijk is voor mijn kontgat. En de rek gaat eruit van al dat poepen. Dat wil ik niet.”

“Ik wil ook stoppen maar het lukt nog niet zo goed.”

“Gewoon cold turkey stoppen. Ik heb al mijn pleepapier weg gegooid. Dan kom ik ook niet meer in de verleiding.”

“Ben er nog niet klaar voor. Heb teveel stress. Ik moet het langzaam afbouwen.”

Op de een of andere manier is het voor Dewi en mij heel moeilijk een serieus gesprek te voeren. Voor we het weten gaat het alweer over klinkklare bullshit en lig ik met hevige buikkrampen over grond te rollen.

“Maar fijn dat het weer goed is. Hoe heb je het gerepatetterd dan?”

“Nou, eigenlijk heb ik niet echt iets gedaan. Het ging vanzelf. Ik was naar het kerkhof gegaan en…”

“Oh ja? Ben je naar opa en oma geweest?”

“Ja, en papa. Had ik ineens behoefte aan. En toen kwamen er twee oude, versleten mensen langs die hand in hand liepen met een heel gaar zelf geplukt bosje bloemen en toen moest ik heel hard en heel lang janken en nu lijk ik op een crack junkie en nu het is weer goed.”

“Ja. Klinkt echt super logisch.”

“Ja, lang verhaal. Ik leg het nog wel uit.”

“Kom je langs? De zon schijnt als een gekkie. Dan gaan we tuinieren.”

“Ok, gezellig. Ik kom eraan.”

Toen papa ziek was, zijn Dewi en ik begonnen met tuinieren in papa’s tuin. Als hij binnen ziek zat te zijn, deden Dewi en ik de openslaande deuren naar de tuin open en gingen we onkruid wieden, plantjes en bloemen planten, kruiden zoals munt en basilicum planten, schoffelen. Heel truttig maar op dat moment voor ons heel rustgevend en zinvol. In de jaren ervoor was het een oerwoud, papa deed niets aan zijn tuin. De eerste dagen moesten we ons met kapmessen en bijlen een weg banen door het oerwoud van een meter hoog onkruid.

Angel Papa tuintje 1

Angel Papa tuintje 2Maar toen er eenmaal wat vorm in kwam, werd het steeds overzichtelijker. Het was gezellig, we deden iets nuttigs, we waren dichtbij papa en toch waren we even afgeleid. Terwijl papa op weg was naar de dood, brachten wij in zijn tuintje dingen tot leven en ergens gaf dat een soort van troost. Papa stond er vaak, als hij er de kracht voor had, naar te kijken en vond het wel leuk dat we er iets moois van aan het maken waren. Soms hadden we een kleine discussie. Ik wilde zo’n strakke tuin met symmetrische lijnen, Dewi wilde er juist een avontuurlijk bos van maken met geheime hofjes en onontdekte binnenplaatstjes. Dewi had gelijk. Het is een heel mooi tuintje geworden. Niet zo’n gestyleerde tuin die je bij Eigen Huis & Tuin altijd ziet. Meer een gezellig, knus rommeltje. Het zou het tuintje van Pipi Langkous kunnen zijn. Met kleine paadjes met aan weerszijden rijen slakroppen, lavendel, groetenplantjes en hier en daar een grote hortensia. Oude, grote blikken waar vroeger olijfolie in zat en waar we nu kleine bloemetjes in verschillende kleuren in hebben gestopt. Een kringloopwinkel van allerlei plantjes en bloemetjes door elkaar. Samen met papa hebben we nog een appelboompje gepland. Die staat er nu nog steeds. Eerst nog schreeuwende ruzie over waar hij moest komen te staan. We hebben hem drie keer scheldend en tierend uit de grond getrokken om hem een meter verderop weer in te graven. “NOU, HIER DAN LUL? STAAT HIJ HIER BETER? ZEIKSTRAAL!” Papa stond er vermakelijk naar te kijken.

De appelboom groeit als een gek. Op een gegeven moment vielen de appeltjes eraf en kwamen er geen nieuwe aan. Vraag me niet hoe maar Dewi heeft de appelboom toen zelf bevrucht of bestuift of bestoven of weet ik veel hoe dat allemaal werkt met planten en bomen. Dat kan blijkbaar. Je kan zelf appelsperma van de ene appelboom op de appeleieren van de andere appelboom strooien en dan komen er appels aan. Een soort IVF maar dan met appels. Ook als het een andere soort appel is en dat heeft zij dus kennelijk per ongeluk gedaan. Nu is het een heel dun boompje waar aan de dunne, slanke takjes loeizware joekels van appels groeien die de takken helemaal naar de grond trekken. Ik moet er altijd om lachen. Dat gekke boompje staat voor mij een beetje symbool voor ons rommelige, samengestelde leven waarin niets loopt zoals het hoort maar waarin het altijd goed komt. Linksom of rechtsom.  Het tuinieren hebben we erin gehouden omdat het soms voelt het alsof papa nog steeds in de openstaande deuren naar ons staat te kijken.

Angel Papa tuintje(Ja. Ik weet ook niet waarom ik zo psycho uit mijn kop kijk en ik weet ook niet voor rare gezwellen dat zijn op mijn borstkas. Het zal de stress en de  Instagram filter wel geweest zijn dus laat maar ff zitten. Oh, en dat hoedje was een nieuwe trend die ik aan het zetten was).

Als Hef die week terug komt uit Denemarken, haal ik hem op van Schiphol. Aan zijn bruine kop is duidelijk te zien dat hij de nodige strandwandelingen heeft gemaakt. Natuurlijk heeft hij weer een enorme bos rozen in zijn handen. Het is weer een alsof naar een film zit te kijken alleen ik zit er zelf in. Heel surrealistisch. Hij ziet er weer fantastisch uit met die kop dik donker haar op dat witte overhemd. Met zijn imposante postuur loopt hij op me af, slaat zijn arm om mijn middel, trekt me stevig tegen zich aan en kust me lang en hard. Zijn drie-dagen-stoppels prikken in mijn huid, ik vind dat lekkere pijn. Het is een soort pijn die me nog meer vrouw laat voelen dan ik al ben. Omdat ik mijn sneakers aan heb, ben ik een flink stuk kleiner dan hij is en ik verdwijn compleet in dat grote, sterke  hulkenlijf van hem. Ik voel me opgelucht en blij.

“I am sorry, Hef.”

“I am sorry too, Angel.”

“Now, let’s have some fun together.”

Natuurlijk hebben we het er nog wel over gehad, over het hele debacle. Telefonisch toen hij in Denemarken zat. Heel fijn dat we onze verkering kunnen voortzetten maar die ruzie is niet uit het niets ontstaan. Ik wilde John er niet bijlappen maar ik moest wel omdat Mr. Wrong wilde weten waarom ik boos was en waarom ik met John mee naar huis was gegaan. Dus daar gingen we. Ik heb het zo goed mogelijk geprobeerd uit te leggen en met nadruk gezegd dat John hem niet zwart zat te maken maar uit pure dronkenschap gewoon een end de ruimte in zat te lullen en dacht dat ik het allemaal al wist omdat ik zo driftig ja zat te knikken en constant alles zat te beamen. Er op die manier dus achter kwam dat hij zoveel vreemd ging en hoe hij de vrouwen die tussen zijn ex en mij zaten, zonder pardon aan de kant schoof en dat ik natuurlijk als de dood ben dat hij dat ook bij mij doet en dat ik daarom die nacht dacht ‘Weet je wat? Dat ga ik niet afwachten, ik peer hem zelf wel nu het nog kan. De groeten.’

“First of all darling, next time someone tells you stuff about me, drunk or not, you come to me to verify.”

Heeft ‘ie helemaal gelijk in. Kan ik niets tegen inbrengen.

“True. You’re right.”

En geef nou maar eens antwoord op de rest, meneertje.

(Ik vertaal hem weer even.)

“Voor wat betreft die ‘al’ die vrouwen waar John het over heeft. Dat is hoogstwaarschijnlijk de perceptie van die vrouwen. Geen van hen is noemenswaardig genoeg om als ‘ex’ te bestempelen. We hebben korte affaires gehad, het was toch niet waar ik naar op zoek was en dan stopt het. Meer is er niet. Wat die vrouwen vervolgens in een wanhoopsdaad tegen John roepen, heb ik geen invloed op en ik ga ook geen moeite doen mezelf te verdedigen tegen eenzijdige roddels en achterklap waar ik niets van weet. Dat ligt in het verleden, jij bent mijn toekomst.”

GODSKOLERE WAT VIND IK HEM AANTREKKELIJK ALS HIJ ZO PRAAT! Ik wil door de telefoon kruipen, zijn kop van zijn romp trekken, in zijn lichaam kruipen en daar gewoon in gaan zitten een dag of drie. Zo dicht wil ik nu bij hem zijn.

Op weg in de auto van Schiphol naar zijn huis in Amsterdam, zit ik weer genietend uit het raampje te kijken. Hij is weer bij me. Mijn dromen, mijn toekomstplannen, wij, alles is weer en route.

“I invited you to South France.”

“Yes. What exactly and why?”

“Just a trip to get away, you and me. It’s a very special place, it’s magic. The most beautiful place you have ever seen. We’re leaving next weekend.”

Soms gaat het gewoon goed. En dan heb ik weinig woorden nodig, zoals vandaag. Dan is er geen spanning, dan zijn er geen intriges, dan wordt er niet overdadig gezopen of geschreeuwd. Dan ben ik gewoon gelukkig. Dan kijk ik naar die mooie, knappe rotkop van hem en dan voel ik vlinders in mijn buik. En dan moet ik poepen en dan raak ik in paniek omdat ik dat nog steeds niet durf in zijn huis.

Liefs,
Angel

IG account angelWil je af en toe een glimp van Mr. Wrong zien? Op mijn Instagram account post ik heeeel soms een kleine sneak peak. Dus als je wilt gluren… be my guest!

Volg:

30 Reacties

  1. Britt
    6 mei 2016 / vrijdag, 6 mei 2016

    En dan moet ik poepen…
    Heerlijk hoe jij schrijft en het verhaal zo weer rond maakt

  2. Rowan Chanel
    4 mei 2016 / woensdag, 4 mei 2016

    “GODSKOLERE” hahaha ge-wel-dig!

  3. 3 mei 2016 / dinsdag, 3 mei 2016

    Ohh wat is het heerlijk om te lezen dat het weer goed gaat, geniet ervan. En niet vergeten. Liefde is het accepteren van elkaars tekortkomingen. Maar dat betekent niet dat je niet eerst even flink ruzie mag maken.

    Liefs, Sanne

  4. Trijntje
    2 mei 2016 / maandag, 2 mei 2016

    Hahhaha en dan moet ik poepen…

  5. 2 mei 2016 / maandag, 2 mei 2016

    Je slaagt er toch altijd in om met je laatste zin me te doen lachen of huilen, het hangt er van af. Wat is dit toch heerlijk geschreven 🙂
    xx

  6. 2 mei 2016 / maandag, 2 mei 2016

    Wat heb je dit leuk beschreven echt humoristisch. Wat leuk dat tuinieren en wat een mooie gedachte zo naar je vader.

  7. maaike
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Awwww!! In het begin van deze romance zat ik altijd te smullen van alle foute avonden en catfights, maar nu ben ik vooral blij als het gewoon lekker goed gaat 😀 😀

  8. D.
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Ah nu wil ik echt heel graag een foto zien van hoe de tuin er nu uitziet 🙁 Ben heel benieuwd!

    • D.
      1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

      HAHA ik typte dat tussendoor, toen ik nog niet klaar was met lezen. Die laatste zin is zó verdomd herkenbaar hahaha

  9. Charifa
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Alweer zo’n vermakelijk verhaal ! Ik zit op zondag altijd met een vol verwachting klopt ons hart gevoel te wachten tot het verhaal van deze week er weer is.. Bedankt dat je het vervelende gevoel dat ik morgen weer aan de bak moet een beetje dragelijker maakt !X

  10. 1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Super leuk geschreven! Ik geef altijd stiekem een gil als ik weer een Mr Wrong post zie! En oehhh, wat ben ik toch benieuwd hoe hij in het echt eruit ziet, geen sneak peak maar een big reveal hebben we nodig…
    X

    • kirsten
      1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

      Er staat een foto van zijn gezicht op haar instagram, ergens tussen de vele bloemen en vreten foto’s ?

  11. Suzanne
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Je schrijft echt zo leuk en vermakelijk Angel, echt gewoon super fijn en makkelijk te lezen. En leuke poepgrappen hahaha (nou snap ik ook dat die laatste zin geen grapje was. Gewoon doen joh, je bent ook maar een mens en dat snapt hij echt wel hoor)

  12. Hello
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Haha ik vind je geweldig. Je zou een boek moeten schrijven !!

  13. Nicole
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Geweldig weer. En ja, dat poepen. Ik liet na twee weken al een scheet in zijn bijzijn de en toen was t hek van de dam. Wij hebben ook van die poephumor dus ik kan je verhalen wel waarderen.

  14. 1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Heerlijk weer eens een vrolijk en liefdevol verhaal ! Haha, die laatste zin maakt het af, en hij is heel herkenbaar!

  15. Laura
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    O God, die laatste zin, ik lig helemaal dubbel! Heerlijk geschreven weer, Angel.

  16. Selsi
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Hahahaha die laatste zin! Zo herkenbaar!

  17. Daphne
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Hahaha, ik vind het zo heerlijk dat je alles zegt waar iedereen zich altijd voor schaamt :p ik hoop dat je nog lang door gaat met schrijven Angel

  18. Maria
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Wat kan ik toch intens gelukkig worden als ik lees dat het weer goed zit tussen jullie:) Hahah en die laatste zin, je bent te leuk Angel, xxxxx

  19. Romy
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Gaat hij je nog ten huwelijk vragen of hoe zit dat?!?

  20. Louise
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Hahahaha ik heb letterlijk alle trucjes om het niet te hoeven poepen uitgevonden. Even gezellig shoppen schat? En dan snel de mcdonalds in om te poepen. Of ik zet de douche keihard aan zodat hij het niet hoort. We zijn al 1 jaar samen hahaa tsja the things we do for love.

  21. 1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Aah, zo fijn om te horen dat jullie dichterbij elkaar zijn gekomen, of vooral dat jij Angel je beter kan openstellen 🙂 En ik ben het eens met andere comments onder mij dat het fijn is dat jij zo open bent over poepen haha!

  22. 1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    ”Dan kijk ik naar die mooie, knappe rotkop van hem en dan voel ik vlinders in mijn buik.” Hahaha de schrijfstijl van Angel, looove it

  23. Kimmetje
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Hahhaha, niet durven poepen in zijn huis…. Duurde bij mij twee jaar voordat ik voluit durfde te bouten… Daarvoor deed ik het met een kleine klem op me anus waardoor alle drollen er in kleine spagettisliertjes er uit kwamen en ik dan weer lag te rollen van de pijn. Want tja…. prinsessen poepen niet, toch?

  24. 1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Haha echt die laatste zin!! Ik ben blij dat meer mensen zo vaak over poep praten… 🙂

  25. Aura
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Haha! Ik ben 12,5 jaar getrouwd, en zou bijna vergeten dat er een tijd was dat ik me schaamde om te poepen:). Hoewel een nieuwe liefde heel spannend is, ben ik toch wel blij dat ik me over dat soort dingen niet meer druk hoef te maken. (En na 2 bevallingen is de schaamte ver te zoeken)

  26. Anna
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Die laatste zin hahaha geweldig!

  27. Joyce
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Jouw gelukkige verhalen zijn net zo mooi als jouw verhalen met een scherp randje… Elke week weer.

  28. Syl
    1 mei 2016 / zondag, 1 mei 2016

    Ik ben gelijk weer benieuwd naar Zuid Frankrijk! Geniet van het samen zijn.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *