“Dit gooi ik nooit meer weg”

Kicky – Vroeger als kind kon ik enorm balen van kleine dingen. Op vakantie gaan naar Frankrijk en NOOIT een sleutelhanger/ketting/armband met mijn naam kunnen vinden. Waarom heette ik niet gewoon Ellen of Kim!? Zelfde probleem hier in Nederland. En ook gewoon op werk/school en in emails. Mij toch steevast Nikki, Kitty, Kirsten of zelfs in mails Kiki noemen want ‘dat is toch niet je echte naam?’. Jawel! En toen kreeg ik van mijn ouders vorig jaar mijn lang op gehoopte Tatty Devine naamketting. Niemand die mij nu ooit anders zal noemen. En met het doodskopje (vier het leven want het is zo voorbij) maakt het deze ketting 100% Kicky! Ongeveer 2 maanden geleden overleed na een strijd van dik een maand mijn lieve poezenbeest Mira. Ze was dan wel 11 (ongeveer dacht het asiel) maar woonde pas 7 maanden bij mij. Het deed allemaal ongelooflijk veel pijn. Ik wilde een blijvende herinnering aan haar. Toen zag ik mijn naamketting en 1+1 = 2. Even een mailtje naar Tatty Devine en er zat een mooi zwart hartje als charm bij. Zo is ze toch altijd nog een beetje bij mij.

Ik ben Ines, architectuurstudente aan de TU Delft en daarnaast ben ik een Ballroom danseres! Mijn favoriete kledingstuk is mijn ballroomjurk. Hiervoor heb ik heel lang moeten sparen, hij is bezet met Swarovski kristallen en gemaakt door een beroemde designer van ballroomjurken uit Londen en is daarom heel waardevol. Het is vergelijkbaar met een trouwjurk. De jurk is ook onmisbaar als ik wedstrijden dans, in de klasse welke ik ga dansen zijn dit soort jurken een must, de bedoeling van de kledij is om je allerbeste kant van jezelf te laten zien en vooral om op te vallen waardoor de jury langer naar je kijkt. Dit komt ook terug in de zware make-up en de strakke kapsels. Dansjurken zijn heel anders gemaakt dan gewone galajurken of trouwjurken, ze moeten flexibel en licht zijn om je niet te belemmeren bij het dansen. Ook moeten de jurken iets opgetild zijn zodat de jury je voettechniek kan beoordelen. Ook hebben ze vaak zogenaamde ‘floats’ dat zijn de mouwen die aan de armen hangen. De jurk hangt boven mijn deur aan een haak zodat ik er af en toe naar kan kijken en als ik de jurk aanheb voel ik me echt heel rijk en bijzonder, eigenlijk net een prinses! Daarom ben ik heel gehecht aan mijn ballroomjurk!

Lies – Ik ben absoluut geen tassen persoon, en wist ook nooit echt wat nu een tas voor mij zou zijn. Ik liep met van alles, van rugzakken tot clutches en van clutches tot strandtassen. Maar niets was echt iets wat mij paste. Toen ik op 15 jarige leeftijd de website van vlieger en van dam tegen kwam en hun guardian angel tote bag zag, wist ik dat dat mijn tas zou worden, het voelde als meant-to-be. Maar helaas was mijn bankrekening het daar niet mee eens, en moest ik de tas maar snel vergeten. De tas heeft altijd in mijn gedachten gezworven de jaren daarna. En toen ik op mijn 19e voor de zoveelste keer weer zat te kwijlen op mijn toetsenbord was ik er klaar mee. Ik heb ‘m in het winkelmandje gedaan en met dichte ogen op bevestigen geklikt. In een muisklik was het weg geld, en hallo liefde van mijn leven! Een aantal dagen daarna arriveerde ze, ik stond te springen van blijheid en van zenuwen toen ik het pakketje aannam. En sinds ik haar uit haar dustbag haalde en met mijn handen over het zachte leer ging, wist ik dat mijn 15-jarige ik gelijk had, het is meant-to-be! Nu, ander half jaar later is er echt geen dag geweest wanneer ik haar niet bij me heb, het is echt de beste aankoop die ik ooit heb gedaan. En ze zal voor altijd bij me blijven. Ik doe haar nooit meer weg, echt nooit meer!

Mijn naam is Youssra Oosthoek, het kleding stuk… (of eigenlijk kledingstukken) dat ik nooit zal wegdoen is deze sarong & kabaya. Deze kledingstukken worden veel gedragen in Indonesie (dit is het land waar ook mijn roots liggen). Ik zag het hangen bij een standje op de Pasar Malam (grote Indische markt in Den Haag 1x per jaar) bij een vrouw in het Indische paveljoen gedeelte. Mijn opa, moeder, tante uit Amerika en ik liepen er naar toe zodat ik het kon aanpassen, heel vriendelijk werd ik de kleding in geholpen en trots stond ik daar in de sarong & kabaya… Toen ik mij omdraaide en direct verlegen werd van de mensen die bleven staan en kijken zag ik dat mijn lieve opa zachtjes en alleen zat te snikken. Ik liep naar hem toe om hem te knuffelen en hij zei direct: “deze krijg je van mij”. Mijn opa betekent alles voor mij! En om mij in de Indische kleding te zien deed hem denken aan zijn tijd in Indonesie. Nu ga ik zelf 12 November een half jaar naar Indonesie toe om vrijwilligers werk te doen en de taal zo goed mogelijk te leren. Dit was mijn verhaal.

Akkelien – dit Backstreet Boys t-shirt gooi ik nooit meer weg. Ik kreeg dit t-shirt van mijn ouders in 1997 toen ik 6 jaar oud was (dat ding is al 16 jaar oud!). De Backstreet Boys waren helemaal ‘the bomb’ op dat moment. Ik weet nog dat ik de enige in het hele dorp was die zo’n t-shirt had. Hoewel het t-shirt me toen te groot was, was ik er erg trots op. Dit t-shirt geeft me een fijn gevoel, omdat ik dan altijd terug denk aan toen.

Amber – jarenlang heb ik kwijlend in magazines zitten staren en naar celebrities gekeken die deze tas al aan hun arm hadden bungelen. Velen verklaarden mij voor gek dat ik zoveel geld zou uitgeven aan een tás, maar deze tas is echt mijn droomtas. Er is geen enkele accessoire/kledingstuk die deze liefde voor mijn eerste designerstuk kan overtreffen! Ik heb een tijdje gespaard en na een zwaar schooljaar gunde ik mijzelf deze prachtige, vintage Louis Vuitton Alma. Nu ben ik 21 jaar oud en ik weet zeker dat ik deze tas nog met alle liefde draag als ik 60 jaar oud ben.

Rose – Een oude foto van mij, maar de kleren gaan nooit meer weg. Eigenlijk niet mijn kleren… Het waren de kleren van mijn baby born pop ‘Sara’. Voor mij veel te klein, voor de pop precies goed. Leuke herinneringen. Inmiddels ben ik 18 en ik heb de kleertjes nog steeds, ze liggen in een doos op zolder.

Kimberley – de clutch die ik van mijn omi kreeg een aantal jaren geleden. Zij heeft deze toen zij 18 was gekregen van mijn opa. Het is dus al echt een oudje. Ik durf hem niet te gebruiken door de enorme emotionele waarde die er voor mij aan vast zit. Mijn opa is er al een tijdje niet meer en dat maakt deze clutch voor mij zo extra speciaal. Blog – www.shewearsitlovely.nl

Sharmila – Deze jurk is heel belangrijk voor me, omdat deze jurk een onderdeel van een droomdag was die ik me als kind al voorstelde. Ook heb ik bij het kiezen van de jurk iemand meegenomen die heel ziek was en er nu helaas niet meer is. En sta ik op de foto met mijn lieve oma. Ik heb prachtige foto’s met haar gemaakt. Helaas is ze 8 maanden later overleden. Dat maakt deze jurk nog dierbaarder! Net als mijn oma’s kleding die dag. Ze heeft deze aangehad in haar kist. Ik had hier speciaal om gevraagd. Mijn oma was zo gelukkig toen ze dit aan had! Ik ben 11 augustus 2012 getrouwd.

Silvy – Ongeveer 5,5 jaar geleden had ik een jongen ontmoet op het internet, via een online spel (MapleStory). We praatten veel met elkaar en vonden elkaar best wel leuk, dus we besloten elkaar in het echt te gaan ontmoeten. Ik kreeg dit haltertopje met de tekst “I’m very popular online” van mijn zus cadeau en ik besloot dit topje aan te doen op de dag dat ik die jongen, Philippe, in het echt zou ontmoeten. Het klikte enorm tussen mij en hem. Nu, meer dan 5 jaar later zijn we nog steeds bij elkaar. Dit topje gooi ik nooit meer weg. Mijn blog: www.pinkgraphics.nl

Liliane – Deze vintage laarzen zijn een van de drie paar die ik geërfd heb van mijn oma. Zij was een groot liefhebber van mooie spullen zoals tassen, sieraden en schoenen. Een echte vrouw dus 😉 Zo kocht ze deze Italiaanse laarzen terwijl ze ze helemaal niet paste! Ze heeft ze nooit gedragen dus. Uiteindelijk kwamen ze in mijn kast terecht en wanneer ik ze aan heb krijg ik altijd wel de vraag waar ik ze vandaan heb. Ik draag ze met veel trots en dat vindt mijn oma vast ook leuk, wherever she may be, want: “These boots are made for walking”. Blog: yourdailyintake.com

Vera – Toen ik nog een heel klein meisje was, was ik helemaal geobsedeerd door Disney prinsessen. En dan vooral door Sneeuwwitje. Op een dag kreeg ik van mijn tante een Sneeuwwitje jurk cadeau, wat was ik blij! Het liefst had ik hem dag en nacht aan. Het werd zelfs zo erg, dat ik de telefoon opnam als Sneeuwwitje en dat de kinderen op de peuterspeelzaal dachten dat mijn echte naam Sneeuwwitje was. Ik zal deze jurk nooit wegdoen en ik hoop dat er ooit een miniversie van mij in dezelfde jurk rondloopt! Mijn blog is: veralette.blogspot.nl

Adinda – deze zwart witte rok is voor mij erg bijzonder. Hij is zo speciaal omdat ik hem een paar jaar geleden zelf gemaakt heb van stof die ik gekregen heb van mijn vriendin. De stof is van zijde, die zij zelf bedrukt heeft met haar eigen illustraties. De print is een kleine fantasiewereld van zwaantjes, bloemen, muzieknoten en gezellige zwarte vogeltjes. Tevens is er dan ook maar 1 van wat hem dus extra uniek en bijzonder maakt. Ik zal deze dan ook nooit en te nimmer meer weg doen. De website van mijn vriendin Merel Boers – www.missblackbirdy.com (ook heeft zij op dit moment nog een expositie in de Oude Kerk in Amsterdam).

Caroline – Deze ketting met mijn initiaal heb ik gekregen van mijn oma, toen ik nog een heel klein meisje was. Voor zover ik me kan herinneren heb ik het toen destijds onverwachts gekregen en sindsdien super goed bewaard. Onderhand is het kettinkje me te klein, maar ik ben zeker van plan er een nieuwe voor te kopen. Daarnaast heb ik ook de trouwring van mijn oma georven na haar overlijden vorig jaar. Beide zijn me dan ook erg dierbaar en zal ik nooit wegdoen. Blog: www.pickmeanoutfit.com

Floor – Dit zwarte pieten pakje heeft mijn oma voor me gemaakt toen ik nog klein was, ze maakte ook truien voor me, maar deze is het meest speciaal!

Suzanne – na jouw oproep op facebook ben ik meteen deze sjaal gaan pakken. Ik heb deze sjaal jaren geleden gekregen van mijn moeder. Het is geen merk of van grote financiele waarde ofzo, maar ik vond hem zo mooi dat mijn moeder hem cadeau heeft gedaan. Ik doe ‘m eigenlijk bijna nooit om, omdat ik de sjaal eigenlijk best onpraktisch vind. Maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen hem weg te doen, gewoon omdat ik hem nog steeds prachtig vind!

Jeanette – Ik heb deze ketting gekregen van me opa en oma toen ik een klein kind was. Het is een klein gouden kettinkje met een dolfijntje eraan. Ik ben nu inmiddels 18 en heb de ketting al minimaal 10 jaar nu. Ik droeg hem als klein kind. Toen heb ik hem heel lang niet meer gedragen tot 2 jaar geleden. Nu draag ik hem elke dag. Zo’n anderhalf jaar geleden is me opa overleden van wie ik dit kettinkje kreeg sinds dien hecht ik er veel emotionele waarde aan en wil ik hem absoluut niet kwijt raken. Blog: jeanettegroenendijk.blogspot.nl

Sophie – Deze tas kocht ik een paar weken geleden. Het is mijn allereerste grote designer aankoop, dus natuurlijk ben ik er ontzettend gelukkig mee, maar er zit ook wat meer achter. Dit is namelijk mijn cadeautje aan mezelf omdat ik dit jaar officieel ben afgestudeerd met onderscheiding, en dat na vier jaar zwoegen aan de universiteit. Omdat ik best fier ben dat ik deze fase probleemloos heb afgerond mocht ik hem na een jaartje sparen eindelijk kopen van mezelf en ik draag ‘m echt elke dag! Het is dan ook een klassieke tas die overal bij gaat en ik zie mezelf hem nog jaren dragen. Blog: www.mademoisellesophistique.be

Fonghwa – Deze jurk kocht ik speciaal voor de bruiloft van mijn zus. Mijn zus is in Singapore getrouwd en hier heb ik de jurk ook gekocht. Inmiddels is dit 2 jaar geleden en heb ik de jurk nog maar 1x gedragen. Toch doe ik ‘m nooit meer weg. Telkens als ik de jurk zie, moet ik denken aan de fantastische vakantie en bruiloft in Singapore. Voorafgaande aan de ceremonie had ik een fotoshoot met mijn familie uit Indonesië. Ik zie mijn familie uit Indonesië heel weinig, maar als ik deze jurk zie, komen onze kostbare herinneringen weer naar boven.

Anna – Dit hemdje is qua uiterlijk niet heel bijzonder, maar het is mijn eerste zelfgemaakte kledingstuk dat met de naaimachine is gemaakt. Mijn allereerste kledingstuk is een met de hand genaaid rokje met tijgerprint en komt uit groep 4 van de basisschool a.k.a. de prehistorie. Inmiddels heb ik meer zelfgemaakte kleren dan gekochte en wordt me vaak gevraagd of ik er later iets mee ga doen. Later? Waarom later als het ook nu kan? Dus ik ben net een blog begonnen (fromfabrictofashion.nl), over mode ontwerpen en maken, waar ook DIY’s op komen. En dat is allemaal dus begonnen met dit eerste kledingstuk!

Marith – deze ketting is op het eerste gezicht niet heel speciaal, maar wat het zo speciaal maakt is wie hem gemaakt heeft. Mijn overgrootmoeder (de oma van mijn moeder) had namelijk dezelfde hobby als ik nu heb, namelijk sieraden maken 🙂 En deze ketting is destijds door haar gemaakt. Ik heb haar gekend toen ik jong was, alleen maakte ze toen geen sieraden meer en wist ik ook niet dat ze dat ooit had gedaan. Ik heb pas later  van mijn oma gehoord  dat mijn overgrootmoeder ook fanatiek sieradenmaakster was toen ik er zelf mee bezig was . Wat zou ze het leuk gevonden hebben als ze wist dat ik haar hobby ook al jaren met veel plezier ‘uitoefen’. Sinds kort heb ik, samen met een goede vriendin/buurmeisje, ook een blog, namelijk bezigebuurtjes.wordpress.com waar allerlei creatieve knutselen te vinden zijn, waaronder ook regelmatig sieraden.

En dit zijn mijn eigen kledingstukken die ik nooit meer weg ga gooien. Links een prachtige galajurk die ik kocht op mijn eerste vakantie in Amerika. Ik was 21 en ik ging samen met mijn ouders en zusjes naar Florida. In het warenhuis Dillard’s zag ik deze jurk hangen voor $50 wat destijds neerkwam op €35. Een koopje! Geen idee waarom want ik had ’em niet nodig, maar ik was verliefd en rekende af. De hele vakantie heb ik het ding meegesleept in mijn kleine koffer en zo nu en dan op de hotelkamer aangetrokken. Ik trek hem nu nog wel eens aan, stiekem, en dan loop ik door het huis. Ik voel me dan echt een prinsesje! Dit doe ik nooit meer weg. De Burberry trenchcoat rechts in mijn allereerste designer aankoop geweest. Ik wilde hem al zo lang! Echt een klassieker. Ik heb hem samen met Nena gekocht bij de Burberry winkel aan de P.C. Hooftstraat in Amsterdam, waar ik supervriendelijk geholpen ben. Ik draag deze over 30 jaar nog! Als ik er dan nog in pas.. of misschien heb ik het dan al doorgegeven aan één van mijn kinderen ofzo 🙂