De meeste middelbare scholieren gaan na hun examens flink feesten aan de Spaanse Costa of in het altijd zonnige Chersonissos, maar lezeres Carline had andere plannen. Zij wilde deze zomer graag een maand vrijwilligerswerk doen in een weeshuis in Afrika. Nadat ze haar VWO-diploma in the pocket had vertrok ze begin juli richting Ghana, een heel avontuur! Speciaal voor Beautylab schreef ze haar verhaal; de voorbereidingen, de belevenissen in Ghana en de terugkomst.
De voorbereidingen
Er moest veel geregeld worden; visum, paspoort, inentingen. Gelukkig reisde ik via de organisatie Activity International, die me hiermee goed hebben geholpen. Als ik ergens niet uit kwam kon ik ze altijd bereiken.
Ik wist dat de omstandigheden in het weeshuis erg primitief zouden zijn en daarom wilde ik wat extra’s doen. Ik had zoiets van ‘als ik een maand vrijwilligerswerk ga doen, wil ik er alles uit halen wat erin zit’. Ik ben daarom geld gaan inzamelen voor het weeshuis zodat ik een project kon gaan opzetten, zoals de kamers van het weeshuis opknappen of het aanschaffen van nieuwe spullen.
Ik heb lokale bedrijven uit mijn dorp een brief gestuurd met mijn verhaal en de vraag of ze mij wilden sponsoren. Ik heb bij ‘Kom in de Kas’ gestaan met een kraampje waar ik snoeptomaatjes verkocht en daarnaast heb ik op mijn middelbare school een pannenkoekenlunch georganiseerd. Natuurlijk werd ik ook gesponsord door lieve familieleden en vrienden. In totaal had ik zo’n €1600,- ingezameld voor het weeshuis!
Verkoop tijdens de pannenkoekenlunch met een opbrengt van €250,-!
De reis
Op 7 juli was het dan zo ver, mijn backpack stond gepakt en het was tijd om naar het vliegveld te gaan. Afscheid nemen van papa, mama en de rest. Best spannend om voor de eerste keer een vliegtuig in de stappen en dan ook nog zonder ouders of vriendinnen! Gelukkig vloog ik samen met een ander meisje uit Nederland die ook vrijwilligerswerk ging doen in hetzelfde weeshuis. Eenmaal in Mampong verbleef ik samen met haar en 2 andere meiden (uit Noorwegen en USA) in hetzelfde gastgezin. Alle vier werkten we bij hetzelfde weeshuis.
This is Africa
Wat een geluiden als je op straat loopt! Alle auto’s toeteren constant en iedereen spreekt je aan omdat je blank bent. Oburoni, oburoni, ete sen! (blanke, blanke, hoe gaat het?) Er zijn veel cultuurverschillen vergeleken met Nederland. Zo is het in Ghana niet de bedoeling dat je geld geeft, zwaait of iets aanpakt met je linkerhand. Ook eten mag niet met deze hand, omdat dit je onreine hand is. Erg lastig aangezien ik linkshandig ben… Je moet veel respect hebben voor oudere mensen en het is niet ongebruikelijk om op straat de vraag te krijgen of je getrouwd bent. Voor dat je het weet heb je een huwelijksaanzoek te pakken! Maar goed, alles went.
Het Mampong Babies Home
In het weeshuis waren in totaal 35 kinderen tussen de 0 en 7 jaar oud. Er waren 5 kinderen jonger dan één jaar en die moesten echt nog gevoed worden met de fles. De iets oudere kindjes konden liggend op de mat zelf hun flesje drinken. Dan waren er nog een aantal kinderen die hun melk uit een beker dronken. Ongeveer 15 kinderen waren oud genoeg voor de peuterspeelzaal. Om half 4 kwamen zij weer terug en kregen ze te eten: één van de vrijwilligers of moeders van het weeshuis nam een bak rijst op schoot, kneedde een balletje van het eten en gaf de kinderen om de beurt een hapje. Met de hand, want bestek gebruiken de locals niet.
Mijn dag zag er als volgt uit: om 8:00 uur begon het werk in het weeshuis wat bestond uit luiers verschonen, waar nodig schone kleding geven, alle bedden verschonen en knuffelen met de kinderen. Vervolgens was het om 9:00 uur etenstijd. Het blijft leuk om een baby de fles te geven!
Ik ben trouwens verliefd en ik denk dat ik er voorlopig niet van af kom, papa had me nog wel zo gewaarschuwd, sorry pap! Dit is Ezikiel, hij is pas een paar maanden oud. Is hij niet schattig?
Na het eten gingen de kleintjes in bad. Maar liefst 22 kinderen werden dan in rap tempo gewassen, afgedroogd, geolied, gepoederd, gezalfd en aangekleed. Om 11:00 uur was het tijd voor onze pauze en om 15:00 kwamen we terug. In de tussentijd gaan we terug naar het gastgezin, doen de was (op de Ghanese manier, dus met de hand), liggen in de zon, eten wat fruit/lunch, lezen, dagboek schrijven, etc. Kortom lekker luieren. Na onze pauze verschonen we wederom luiers en de rest van de middag bestond vooral uit knuffelen, spelen en troosten. Er is namelijk altijd wel een kindje aan het huilen.
Om 17:00 kregen de kleintjes weer de fles en daarna schone luiers en kleding. Dan brachten we ze naar bed, hingen we muskietennetten tegen malaria-muggen over de bedden en was het slaaptijd! Om 18:00 uur zat onze dag erop en gingen we naar huis. In de weekenden waren we vrij en hadden we de tijd voor uitstapjes. Zo hebben we onder andere een safari gedaan en een grote groep olifanten gezien!
Het project
De kinderen in het weeshuis weten volgens mij niet wat spelen is. Er is veel speelgoed, maar dat wordt niet gebruikt. Het staat opgeborgen in de kasten, waarschijnlijk omdat het te veel werk is of te veel tijd kost om de kinderen ermee te laten spelen. Ik heb ze slechts eenmaal zien ‘spelen’ en dat was op het terrein rondom het weeshuis, maar eigenlijk was het daar niet veilig. Er zaten gaten in de grond, de kinderen konden zomaar weglopen, er stonden twee oude, roestige fietsen en op hetzelfde terrein werd de was gedroogd. En dat terwijl er in de binnentuin van het weeshuis een mooie, ongebruikte en afgesloten ruimte was zonder gaten. Daar moet verandering in komen, dacht ik! Ik had €1600,- ingezameld voor een project en toen ik de binnentuin van het weeshuis zag wist ik wat er gedaan moest worden.
De eigenaresse van het weeshuis heeft me toestemming gegeven om van de binnentuin een speeltuin te laten maken. Het duurde even voor ze overstag ging, maar ik heb de discussie uiteindelijk gewonnen!
Met een deel van het sponsorgeld en heel wat hulp van mijn hostfather en de andere vrijwilligers is het gelukt om de binnentuin om te bouwen tot een kleurrijke speeltuin. Er is een glijbaan, er staan schommels en er is een wipwap. De toestellen staan hier nog niet ingegraven, dat werd pas ‘s avonds om 21.00 uur op mijn laatste dag in het weeshuis gedaan. Hieronder de voor- en nafoto:
Morgen zal dat allemaal wel droog zijn en kunnen de kinderen op de toestellen gaan spelen. Ze waren al heel enthousiast. Ze zongen in koor ‘zie-zo, zie-zo (wip wap) en swings swings (schommel)!’. Ook de sisters (verzorgers van de kinderen) waren erg enthousiast. ‘ Thank you so much & God bless you’ werd er gezegd. Natuurlijk baal ik dat ik niet mee kan maken dat er in de speeltuin gespeeld wordt, maar ik heb tenminste wel iets achter kunnen laten in Ghana en dat is het belangrijkste. Afscheid nemen van de kinderen was lastig. Vooral van de kleintjes Abongo & Ezekiel. Die hebben toch wel echt mijn hart gestolen…
De thuiskomst
Na een lange vliegreis stond ik na een maand weer op Nederlandse bodem. Geen bucketshower (douchen door middel van een emmertje koud water over je hoofd gooien), maar heerlijk stromend warm water. Geen droog brood, maar een heleboel verschillende dingen om op je brood te smeren. Geen rijst maar een overvloed aan groente, vlees en fruit. Helaas ook regen in plaats van lekker warm weer en geen lieve kindjes meer om te knuffelen…
Veranderd?
Het eerste warme bad na thuiskomst is heerlijk, kan ik je vertellen. En de eerste maaltijden ook. Daarna went alles al weer heel snel. Ik heb niet echt het gevoel dat ik veel veranderd ben, daarvoor is een maand te kort, denk ik. Wel heb ik veel gezien en veel meegemaakt. Je bent op jezelf aangewezen, je leert jezelf echt kennen. En in die maand gaat er sowieso het één en ander mis, waardoor je goed tot 10 leert tellen 😉 Of ik het snel nog een keer zou doen weet ik niet, misschien over 2 of 3 jaar weer eens. Wie weet ga ik dan terug naar het Mampong Babies Home om te kijken hoe het gaat met Ezekiel, Abongo en de andere kindjes.
Als je de kans krijgt om vrijwilligerswerk te doen dan raad ik het je zeker aan, al is het alleen maar voor de lach van zo’n kindje. Het in in het begin even wennen, maar uiteindelijk geeft het erg veel voldoening. Tijdens mijn reis heb ik een weblog bijgehouden, dus als je het leuk vind om mijn verhalen in meer detail terug te lezen dan kan dat via www.carlinetas.wordpress.com. Mocht je vragen hebben omdat je er zelf ook over nadenkt om vrijwilligerswerk te doen, stel ze gerust.
Heb jij wel eens vrijwilligerswerk gedaan in het buitenland of in Nederland?
Groetjes,
Carline Tas
Tranen in mijn ogen,ze zeggen het: God bless you!
Leuk verhaal! Mij lijkt het ook erg leuk om ergens vrijwilligerswerk te doen als ik klaar ben met school. Zelf heb ik in Ghana gewoond toen ik ongeveer 5 was. Ik weet er nog wel wat dingen van maar het lijkt me super om nog een keer terug te gaan 🙂
Leuk om te lezen! Ik ben net terug van 5 weken Tanzania 🙂
Wat een leuk en mooi verhaal, leuk geschreven ook. Na mijn studie wil ik super graag vrijwilligerswerk in Azië doen, in India of zo.
Echt een heel mooi inspirerend verhaal !
Hoi!
Wat onwijs leuk zeg, zo’n maand vrijwilligers werk doen! Ik zelf heb de afgelopen tien maanden in Amerika gewoont als tussenjaar, ook een super ervaring die ik iedereen zou aanraden! Je leert er zo onwijs veel van en je groeit enorm:)
Heel leuk om te lezen!
Liefs Meghan
Heel tof dat je dat gedaan hebt! Lijkt me echt mooi om zoiets te kunnen doen voor anderen, misschien wil ik ook ooit zoiets nog doen.
Herken sommige dingen trouwens wel hihi, ik ben half Ghanees, bijvoorbeeld dat Ete sen heb ik vaak gehoord van mn vader 😛
aaaaaaauw! :3
het is echt geweldig dat je dat heb gedaan. allemaal bije gezichtjes!
Echt heel goed van je! Vooral van dat speeltuintje, de kinderen zijn er vast erg blij mee. Ik (17 jaar) heb dit jaar ook vrijwilligerswerk gedaan, in een botanische tuin in het buitenland. Het project duurde 2 weken maar ik bleef een weekje langer. Ik ben ook niet echt veranderd, maar je leert echt zo veel tijdens zo’n project. Ook in Nederland heb ik wel es wat vrijwiligerswerk gedaan, twee keer heb ik geholpen bij een buitenspeeldag voor kinderen en ik heb geholpen bij een vogelasiel.
ge-wel-dig. wat een respect heb ik voor je meid dit is zo’n prachtig gebaar! zoiets zou ik heel graag willen doen als ik wat ouder ben (ik ben nu 14 namelijk.) toch eng lijkt me, helemaal alleen naar een ander werelddeel! je leert wel nieuwe mensen kennen, en hun cultuur. lijkt we zo gaaf! super tof dat je dit hebt gedaan!
Dit lijkt me dus echt super om te doen.
wat geweldig dat je dat gedaan hebt! respect! 🙂
Wat goed dat je dit gedaan hebt! Ik wilde het ook graag gaan doen in Mozambique maar wegens omstandigheden is het er niet van gekomen. Ik hoop in de toekomst!
super leuk om te lezen zeg! Erg gaaf dat je daar heen ging 😮
Weet er iemand nog verschillende organisaties waarbij vrijwilligerswerk mogelijk is? Ik ben van plan dit ook te gaan doen, maar wil eerst een aantal organisaties vergelijken 🙂
Activity International
Be more
Project Abroad
4 exchange
Even googlen op je wensen maakt het nog makkelijker 🙂
Stichting Twiga in Tanzania.
Gaaf zeg! Ik kom zelf ook net terug van vrijwilligerswerk in Uganda; het is echt een aanrader. Leeftijd maakt ervoor niet uit (Ik ben vijftien :’)).
Gaaf om te lezen dat er meiden door dit verhaal nog een keer/echt serieus na gaan denken over vrijwilligerswerk! Als je nog vragen hebt, stel ze gerust. 🙂
xxx
Wat een prachtig verhaal
Gaaf! Ik ga binnekort 3mnd vrijwilligerswerk doen in Indonesië. Leuk om dit verhaal te lezen 🙂
Awh wat een mooi verhaal.
Ik ga volgend jaar Augustus een maand naar Afrika voor vrijwilligerswerk!
Wat en fantastisch verhaal! Ik ga volgende zomer ook voor 1 maand vrijwillegers werk doen, maar dan in Zuid-Afrika. Ik ga lesgeven in de basisschool van de plaatselijke buurt, en je hebt me een geweldig idee gegeven! Ik ga er eens goed over nadenken, maar ik wil ook een project geven om de klaslokalen op te frissen! Kheb al foto’s ontvangen en het ziet er zo verschrikkelijk uit, echt bedankt voor het idee!
wauw wat onwijs gaaf dat je dat gedaan hebt!
Wat goed dat je dit gedaan hebt!
Over iets meer dan een maand vlieg ik zelf naar Ghana (Cape Coast) om voor drie maanden in een weeshuis te gaan werken, met kinderen van 0/18, ik ga met Projects Abroad.
Ik vind het echt super van je dat je de tuin zo hebt opgeknapt, ik weet zeker dat de kindjes daar heel veel plezier van gaan beleven 🙂
Ik hoop dat mijn ervaring net zo mooi wordt als de jouwe!
Knap dat je dat gedaan hebt en hen een leuke speeltuin hebt gegeven. Flesjes geven is na één volledig jaar aan twee à drie flesjes per dag niet meer zo leuk hoor ^_^
Wow inspirerend verhaal zeg. Ik ben meteen gaan kijken en denk dat ik het ook wil gaan doen, ik weet nog niet precies waar en hoe natuurlijk, maar ik ben het wel echt van plan 🙂 dus bedankt voor je verhaal en supergoed dat je het gedaan hebt!
Wat leuk 😀 Echt knap dat je het project tot een goed eind hebt gebracht! Het is een leuke speeltuin geworden 🙂 Heb 3 jaar geleden ook een vrijwilligersreis gemaakt naar Marokko! Echt beproevend (ook al was het maar voor 2 weken) maar je krijgt er zoveel voor terug 😀
Met een glimlach gelezen… Vorig jaar ben ik 2 maanden naar Kenia geweest voor vrijwilligerswerk. Zo hielp ik in een weeshuis en gaf ik Engelse les op een basisschool. Wij zaten ook in een iniemienie uitgestorven dorpje waar het heel droog was (echt een halve woestijn). Er was geen stromend water dus ik ken alles van die bucket showers 😉 Het eten was ook heel eentonig en door de droogte was er eigenlijk zeer weinig fruit e.d. Ik had ook van te voren geld in gezameld. Ik kocht oa speelgoed, boeken, schooluniformen en lesmateriaal voor de kinderen. Ook daar was het een en al “god bless you”. Helaas was er ook een keerzijde… Als blanke werd je echt gezien als stinkend rijk waardoor sommigen na een tijdje super arrogant begonnen doen en gewoon maar steeds verwachtte dat je alles wel voor je betaalde. Vreselijk vond ik het toen ze de kindjes gingen gebruiken om geld los te krijgen. Ins ons dorpje was er ook veel corruptie (zo probeerde de minister van onderwijs ons extra geld af te troggelen voor het aanmaken van geboorteaktes e.d.). Maar al bij al een super ervaring! Wil graag ooit nog eens terug om te kijken hoe het met alle kinderen gaat!
Een vriendin van mij is vorig jaar gestopt halverwege haar opleiding en is toen ook en maand naar Lwengo, Uganda geweest met organisatie be-more. Dit is een vrijwilligersorganisatie waarvoor ze geld heeft betaald voor haar verblijf en daar mee geholpen om huizen te bouwen, water te halen, etc.
Heel indrukwekkend om haar verhalen te horen en de foto’s te kijken!
wauw, ik wil ook heel erg graag de wereld rondtrekken na mijn examen. En dan een beetje werken hier en daar. Maar eerst dat examen nog… Die heb pas over 3 jaar hihi
Heel erg mooi verhaal en super dat je dit gedaan hebt! Ik ga ook zeker je weblog eens helemaal doorlezen, want na dit gelezen te hebben ben ik toch heel nieuwsgierig geworden naar het hele verhaal. Zelf heb ik nog nooit vrijwilligers werk gedaan. Wel zijn wij jarenlang opvang gezin geweest voor 2 internaten. Dat heb ik altijd geweldig gevonden om te doen, want veel van de jongeren hadden al veel te veel meegemaakt. Zo kon je ze toch een veilig plekje geven waar ze zich welkom voelde en zichzelf konden zijn. Nu na jaren zien of spreken we nog af en toe die jongeren en het is dan geweldig om te zien wat ze van hun leven gemaakt hebben.
Wauw, ik heb vol bewondering gelezen! Wat een inspirerend verhaal en wat mooi dat je dit gedaan hebt!^^
Ik heb wel vrijwilligers werk gedaan in Nederland zelf! Eerst was het stage, maar de activiteiten worden wel door vrijwilligers uitgevoerd!
En ik heb nu 1 keer vrijwillig mee gedaan, en zaterdag komt de eerst volgende keer eraan! 🙂 Ik vind het altijd wel erg gezellig, je krijgt zoveel blijdschap terug, daar kan weinig tegen op!^^
Pakkend verhaal. Een vriendin van me ging vorig jaar voor 6 maanden naar Ghana als vrijwilliger. Ze had er een zeer moeilijke tijd opzitten en wou daarheen om alles af te sluiten en een beter mens te kunnen worden. Na enkele maanden kregen we het nieuws dat ze daar is overleden aan een infectie. We missen haar nog steeds…
Wat een onwijs mooi verhaal zeg! En dat kindje, awww 🙂
Liefs
Echt super van je!
Echt gaaf dat je dit hebt gedaan! Vooral heel stoer dt je een project hebt opgezet!
leuk om te lezen! ik wil zelf 2 maand vrijwilligers werk in nepal doen.
en ik vroeg me af bij welke organisatie zat je? ( of heb ik dat net even over het hoofd gezien?)
oh laat maar haha ik lees het al 😉
Heel mooi om te lezen!!