Vorige week kwam Editie NL bij mij thuis om me wat vragen te stellen over striae. Plots vroeg de presentator ‘heb je zelf striae?’ waarop ik meteen antwoordde ‘ja’. Daarna vroeg hij heel ad-rem ‘mogen we het zien?’ en zonder nadenken riep ik ‘ja, natuurlijk!’. De seconden erna, toen de cameraman zich op heuphoogte installeerde en de presentator naar voren leunde, turend naar mijn dijen, schoot er wel even door me heen ‘mijn God, Serena, wat heb je nu weer gedaan?!’. Ik liet me echter niet kennen en tilde mijn rok op, zodat de cameraman een goed shot kon nemen van mijn striae. Ik zeg nog ‘je moet niet te veraf staan, dan valt het namelijk niet zo op door de lichtweerkaatsing’ waardoor de cameraman een luttele seconde later zowat bovenop mijn bovenbenen staat om ‘closejes’ te nemen. Schaamde ik mij? Nee, eigenlijk niet. Ik was alleen een beetje bang dat er misschien ineens een verdwaalde schaamhaar in beeld zou komen, haha!
Is striae dan iets waarvoor we ons zouden moeten schamen? Toen ik jonger was – ik was een jaar of 13, gok ik – ontdekte ik op een dag roodpaarsige streepjes op mijn dijen. De dag er voor zat er niets en een dag later zaten ze er! Bam. Tenminste, zo leek het. Ik vroeg aan mama wat het kon zijn en ze antwoordde dat het striae heette, dat je dat krijgt omdat je lichaam groeit, en dat de kleur langzaam verandert naar een lichtere kleur, en dan valt het niet meer zo op. Ik was niet gerustgesteld. Bij mijn vriendinnetjes deed ik navraag. ‘Ja ik heb dat ook, hoor. Op mijn borsten.’ zei mijn buurmeisje. Op zich logisch, want die waren bij haar binnen een korte tijd aanzienlijk gegroeid. Waar ik het nog moest doen met strakke beugelloze hemdjes droeg zij al cup B. Ze trok haar shirt omhoog. Bij haar waren ze al lichter geworden, zag ik. Ik deed een stapje dichterbij. Lichte, een beetje kronkelige streepjes liepen over haar borsten als kleine riviertjes. ‘En hier ook’ zei ze. Ze trok haar broek een stukje omlaag. Precies op dezelfde plek als waar ik mijn roodpaarsige strepen ontdekte, had zij ze ook. ‘Dat trekt nog wel weg’ zei ze. ‘Hoe lang duurt dat dan?’ vroeg ik. Ze haalde haar schouders op. ‘Geen idee, ze worden gewoon steeds minder fel en op een dag zijn ze licht, bijna huidkleurig. Misschien een paar maanden?’. Ik geloofde haar. Ik was gerustgesteld. Nu ik een compagnon had gevonden die net als ik voorzien was van paarse streepjes, voelde ik me niet meer alleen. Sterker nog, ik vond het best stoer. Ik groeide. Ik werd een vrouw, compleet met billen, borsten, heupen, lovehandles, hobbels en bobbels. Deze platte indo kreeg vorm, dames en heren! Dat was natuurlijk best spannend en nieuw voor me.
In de loop der jaren heb ik steeds meer compagnons gevonden. Vriendinnen, zusjes, nichtjes, random vrouwen op straat, zelfs bij mannen in de sportschool (die soms iets te veel aan de gewichten hebben gehangen) ontdekte ik striae op de armen en onderrug. Uit onderzoek blijkt zelfs dat 90% van de vrouwen striae heeft. Waarom schamen we ons er over het algemeen dan voor? Ik zal je zeggen waarom ik denk dat dit zo is. Omdat er overal wordt gesproken van ‘last hebben van striae’ en omdat er talloze middeltjes op de markt zijn om striae te voorkomen of tegen te gaan. Ik vind ‘last hebben’ zo’n beladen, negatief woord. Het is niet dat het pijn doet of dat je er ook maar iets aan kunt doen. In de magazines worden lichamen glad geshopped en zien we eigenlijk nergens modellen met streepjes, terwijl ze die statistisch gezien wel zouden moeten hebben.
Striae wordt door de maatschappij neergezet als iets waar je vanaf moet komen, in plaats van iets dat bij het leven hoort. Striae is net zo normaal als het hebben van moedervlekken en sproetjes. Normaler nog, aangezien er percentueel meer vrouwen zijn met striae dan dat er vrouwen zijn met sproeten en moedervlekken. Het is dan wel niet iets waarmee je geboren wordt, maar aangezien bijna iedere vrouw het heeft is het eigenlijk maar vreemd dat er zo negatief over wordt gedaan.
Vandaag liet mijn nichtje Hester haar buik aan me zien. Ze is zo’n 2 maanden geleden bevallen van haar tweede kindje. ‘Kijk, deze streep is van Noah’ ze wijst naar een lange streep die rechts van haar navel loopt ‘en deze is van Lorena’ wijzend naar een streep die zich meer naar rechts en iets lager bevind. ‘Misschien moet ik er maar hun namen bij laten tatoeëren’ lacht ze. ‘Voor elk kind krijg ik één streep cadeau, en dan weet ik wie me welke heeft gegeven’.
Striae is leven. Het is een teken van groei. Groei van jezelf, groei van een nieuw leventje. Iets waarvoor we ons allerminst zouden moeten schamen. Nee, waar we juist trots op zouden moeten zijn.Bovendien kom je er toch niet vanaf, dus learn to love them!
En tóch, lukt het maar niet om striae als iets moois te gaan zien. Maar ik geef niet op. Dankzij Kim Kardashian is iedereen binnen korte tijd dol geworden op grote billen dus hopelijk zorgen de pro-striae accounts (Instagram accounts waar men alleen maar foto’s plaatst van striae) en celebs die trotse foto’s plaatsen van hun striae er voor dat we over een paar jaar heel anders tegen striae aankijken. Wie weet. Ik heb goede hoop. Ik zal vandaag in elk geval een foto van mijn striae posten om deze beweging te supporten!
Meer lezen over striae, hoe ontstaat het, wat kun je doen om het te voorkomen en als je het eenmaal hebt, wat dan? Klik dan hier voor een ouder artikel over striae.
Schamen jullie je voor je striae? En denken jullie dat het ooit zo normaal wordt als het hebben van sproetjes en moedervlekken?
Until next time,
Serena Verbon
PS. vanmiddag om 15u komt er nog een video online!
Ik lig er niet wakker van, wel belangrijkere dingen dan die strepen die zoveel mensen hebben. 😛
Ik denk eerlijk dat het nooit normaal zal worden. Denk ook dat her merendeel van de vrouwen het liever kwijt is dan rijk.
Ik heb het zelf lichtjes op mijn bovenbenen en op mijn buik. Nu heb ik ook nog een brandwond op mijn buik dus dat ziet er echt uit als een ravage
Ik heb best wel wat striemen op mijn buik, billen en borsten. Gelukkig zijn ze niet heel zichtbaar. Ze zitten er al wat langer en zijn wat witter van kleur. Ik schaam me er niet voor want ik ben me bewust dat veel mensen het hebben, maar mooi is anders.
Ik heb een paar streepjes op mijn dijen, maar die zijn al zeer licht. Ik ben nu 4 maanden zwanger en alles rekt en strekt, ben dus benieuwd hoe ik er na de bevalling uit zie. Ondanks dat het erbij hoort en het ook een gevolg is van iets heel moois, hoop ik toch dat het meevalt. Vooral op mijn buik lijkt het me minder mooi, het zou voor mij toch iets zijn om me – in bikini – wat ongemakkelijker over te voelen.
Wauw, knap dat je dit schrijft! ik heb een tijdje last gehad van striae, maar nu lijkt het weg te zijn, ik weet nu niet of dat kan haha, of het is gewoon subtieler geworden :p
Nee, littekens zijn niet zomaar weg maar ze zijn gewoon lichter en daardoor onopvallender geworden.
Ahh dit is echt zo’n fijn artikel! Ontzettend sterk geschreven, Serena 🙂
FAntastisch stuk. Ik heb het ook op mijn borsten, billen en benen.. en heb er de balen van. Ik vind het lelijk en ontsierend. Maar serieus: dit stuk doet me glimlachen! Ik moet niet zeuren, ben gezond en gelukkig… Let go let go die striae issues 😉
Sterk en positief geschreven :). Ik heb er ook geen ‘last’ van, maar het is wel behoorlijk uitgebreid na een zwangerschap waar ik veel te veel at (ja echt, 30 kilo aan cupcakes en chocola). Mooi is het niet, maar het hoort nu eenmaal bij me. Hoewel ik me niet meer echt op mijn gemak voel in bikini. Laten we zeggen dat ik blij ben dat tankini’s en badpakken weer helemaal hot zijn!
– X Marloes
Ik vind striae heel normaal hoor,mijn vriendinnen idem.
Serena dan heb je een heel artikel erover geplaatst met foto’s van anderen .en je vertelt dat je er absoluut niet voor schaamt . Valt me wel tegen dat je in dit artikel geen foto vn jouw eigen striae hebt geplaatst.niet lelijk bedoelt,maar een foto had wel wat toegevoegd aan je opinie.
Auteur
Hanan, ik heb mijn striae laten zien op nationale TV hoor!
Gisteren schreef ik dit artikel, ik kreeg ineens inspiratie, maar het was te donker om een goede foto te nemen. De foto heb je daarom nog tegoed via Instagram.
Wat ben ik blij dat ik geen striae heb, dat zou mijn leven nog erger maken (misschien in de toekomst?). Ik zeg dit omdat ik al voor allerlei andere dingen schaam, zoals keratosis pilaris op mijn dikke benen, een mega grote moedervlek op mijn arm en een kromme (door middelkoot te kort) pink. Ook heb ik een dikke neus (heeft hier niets mee te maken maar toch vervelend). Zelf heb ik ook sproetjes en opzich vind ik dat niet vervelend, alhoewel een stralende gladde vlekkeloze huid wel top zou zijn. Ik vind moedervlekken vreselijk, ik heb er te veel van op mijn gezicht, en die op mijn arm is al helemaal “stom”. Toch vind ik dat je er positief met striae omgaat, dat zie ik niet zo vaak in het leven! Ik heb dit ooit wel eens gezien op foto’s van vrouwen door een bevalling, maar ik wist niet dat het ook door de groei kan gebeuren. Prachtige artikel!
Mooi artikel! Ik denk dat striae nu ook wel door de meerderheid gewoon gevonden wordt. Het is dan ook iets natuurlijk.
Ik had op jonge leeftijd al striae. Op mijn buik en bovenbenen. Ik kreeg opeens een flinke groeispurt. Toen zat ik er al niet mee, en nu nog steeds niet. Tijdens de zwangerschap was ik er dan ook niet mee bezig. Beide nichtjes hadden er wel erg veel last van. Bij de ene schoten de straiestrepen er in echt toen ze aan het bevallen was. Daarvoor had ze er compleet geen last van. Ik heb dan ook niet gesmeerd (je kunt het niet voorkomen of tegen gaan). Wonderbaarlijk genoeg heb ik geen straie aan de zwangerschap overgehouden. En dan te bedenken dat ik minstens 30 kilo aangekomen was (na dat punt ben ik maar niet meer op de weegschaal gaan staan).
Hoi Serena, wat een positieve vibe kan je toch aan je artikelen geven! Heb zo ongeveer iedere reactie gelezen hieronder en ik heb wel echt het idee dat hoe ouder en volwassener je word, hoe meer je jezelf accepteert. Ik persoonlijk heb zo’n beetje overal striae, serieus! Ik ben erg zwaar geweest en dat heeft ook effect gehad op mijn huid, zo heb ik striae op mijn heupen, benen, borsten, zelfs op mijn buik en bovenarmen. En weet je, I don’t care. Ik loop deze zomer hartstikke vrolijk rond in mijn bikini. Je kan aan me zien dat er aan me is gesleuteld, maar dat is gewoon wie ik ben. Heb ooit eens een plaatje gezien van een vrouw met striae en er stond bij ‘You’re body is not ruined, you are a tiger who deserved her stripes’. Zo waar! Bedankt dat je dit bespreekbaar hebt gemaakt!
Ik wist helemaal niet dat je het op die manier uitspreekt, ik zei altijd ‘straje’ ipv ‘strie-éé’, maar goed, ik heb het ook maar het valt echt niet fel op, ik stoor me er echt niet aan.
Wauw wat een fijn stuk om dit te lezen! Echt bedankt voor dit stuk!
Ik heb er gelukkig geen last van! En ben 22 dus zal er ook geen last meer van krijgen. Misschien als ik ooit een keer zwanger word. Maar dan ga ik echt elke dag mijn buik insmeren en het proberen tegen te gaan!
Vergeet het maar. Tenzij je oud bent en al minder collageen in je huid hebt en geen aanleg hebt. Maar smeren helpt geen ruk.
Ik vind het heel erg goed dat je dit hebt gedaan en heel dapper ook! Maar eerlijk is eerlijk zou ik niet weten waarom je je ervoor zou moeten schamen. Ik zou er ook echt niemand voor uitlachen. Het hoort bij je lichaam en het is niets vies of raars of wat dan ook. Ik heb er zelf geen last van maar wel van hele grote pigmentvlekken op mijn lichaam, waar ik me vroeger soms voor schaamde maar nu ook totaal niet meer, want waarom zou je?
Wat goed dat je dat zo laat zien! Ik vind het heel knap dat je dit soort dingen durft, zeker omdat je in Nederland toch best bekend bent inmiddels.
Ik heb het zelf ook, op mijn heupen en aan de binnenkant van mijn dijen. Af en toe wel spannend in de zomer, met korte broekjes enzo. Maar ik draag ze toch gewoon 😉
you are a tiger who earned her stripes
Ik schaam me niet voor mijn striae, maar toen ik wat jonger was denk ik wel. Op het begin was het heel erg rood en nu is het vooral wat lichter dan mijn huidskleur.
x
Yeah! Wat fijn om dit te lezen. Het is eigenlijk iets dat voor mij bij mijn vrouwlijke rondingen hoort. Waarom is het dan zo’n taboe?
En Sereen, wat ben jij een toffe vrouw! Respect dat je dat gewoon deed!
Ik schaam me alleen omdat ze nog zo zich baar zijn en die op me buik. voor mijn zwangerschap had ik het ook maar tijdens mijn zwangerschap werd het steeds erger het zat op mijn buik veel meer op mijn benen en billen en zelf een beetje op m’n kuiten. Ik durf hier door geen kort jurkjes of broeken te dragen. Ik heb ook speciaal een badpak gekocht en maxi jurken.
Ik vind her zo tof dat je dit deelt! Zelf heb ik alleen striae op mijn dijen, tenminste voor zover ik weet 🙂 Het is niet heel erg bij mij ( waarschijnlijk omdat ik nooit groeispurts heb gehad), maar ik vind het supergoed dat hier aandacht voor is gevraagd door jouw! Ik dacht je alleen striae op je kont en benen kon hebben, oepsie. Hoe kan het eigenlijk dat het vrijwel alleen bij vrouwen voorkomt? Mannen groeien vaak veel sneller in een korte tijd.
Wat een goed artikel zeg! Zo fijn dat je dit bespreekbaar maakt. Ik ben het volledig met je eens dat er in de media/schoonheidswereld striae als iets negatiefs wordt gezien. Last hebben van….. dat klopt helemaal. Ik was zelf tijdens mijn zwangerschap 2 jaar geleden als de dood dat ik striae zou krijgen, dat was niet zo. Maar ik weet nog wat het met me deed. Alsof ik minder mooi zou zijn daardoor. En nu lees ik je artikel en dan denk ik tsjaaaa best jammer eigenlijk dat je aan een lichaam niet kan zien dat die persoon zwanger is geweest. Had ik maar een streep op mijn buik die mij aan de zwangerschap deed denken. Lijkt me zo bijzonder. Dankjewel voor je leuke artikel. Liefs xxx
Tof dat je er zo over praat..! Mensen doen er altijd vrij moeilijk over.. (zelfs ik wel eens)
Uiteraard heb ik ze ook..Ik vind ze niet mooi, maar je doet er niks aan he..
Het hoort gewoon bij mij, gelukkig valt het mee. Alleen mijn billen en binnenkant van mijn benen. Ze zijn bij mij eigenlijk nooit gekleurd geweest, altijd een tint lichter dan mijn huidskleur. Zomers kleuren ze iets bij, waardoor het minder te zien is.
Cool dat je gewoon je rok omhoog trok! Dat meen in serieus, want wie heeft er die ballen!
😉
dat meen *ik
Goed om hier aandacht aan te besteden. Ik heb sowieso nooit gesnapt waarom mensen er zo spastisch over doen. Laat mensen lekker in hun waarde, hoe ze er ook uit zien. Als je je zelf maar goed voelt in je eigen vel, dat is het allerbelangrijkste!
Ik durf dit jaar weer voor het eerst met blote witte striae volle benen weer naar buiten, ik heb er vooral veel op mijn bovenbenen, maar ook op mijn knie, borsten, billen en onderbenen, paars, wit, blauw, roze ik heb ze allemaal.
ik heb nu al 5 jaar een vriend die me ontzettend mooi vindt, na langer dan 5 jaar onzeker te zijn en het niet te allemaal geloven ben ik eindelijk zo ver het gewoon maar aan te nemen en weer na jaren een kleurtje op mijn benen te krijgen GO SELF ESTEEM!
You go girl!!
Ohh wat een goed artikel, Serena! Ik weet mijn eigen paniek van vroeger ook nog goed. En haast nog erger; een meisje uit mijn klas dat tijdens een zwemmiddagje aan me vroeg hoe ik aan die paarse strepen kwam, want zij had ze ook en ze wilde ermee naar de dokter gaan. Haha.
Wat leuk dat je hier zo over schrijft! Je verhaal is heel herkenbaar – opeens als tiener strepen die je helemaal niet kent… IEEHH.
Nu vind ik ze op zich niet echt lelijk… je ziet ze eigenlijk enkel in bepaald licht een beetje glimmen. Wat ik wel heel jammer vind is dat door dat uitrekken voor m’n gevoel de huid aan de binnenkant van m’n dijen gewoon veel losser is geworden en er daardoor eerder een beetje flubberig uitziet: ook door trainen krijg ik het niet echt strak daar 🙁
Ik heb er (nog) geen last van maar, you go girl! Vind het zo gaaf dat je dat durft
Yessss!! We hebben meer van deze artikels nodig!!!
Eindelijk eens een artikel die het positieve in ziet van natuurlijke schoonheid.
Ik heb het ook op meerdere plaatsen, maar sinds ik weet dat ik geïnfecteerd ben met Bartonella ben ik bewust van het feit dat het ook Bartonella rash zou kunnen zijn. Nu de verschillen tussen de twee nog vinden 😛
Hear hear! <3
Gaaf dat je hier een artikel aan wijdt! Vind het ook bizar dat er altijd wordt gesproken over ‘last’ van striae, terwijl praktisch iedere vrouw het wel heeft. Ik heb het op best wat plekken, maar heb mij er nooit zorgen om gemaakt of het erg gevonden, het hoort gewoon bij mijn groei en lichaam. Als je dan soms iets leest over ‘last van’, dan ga je je toch afvragen of het erg is, welke idioot schrijft eigenlijk zulke artikelen? Weer een markt aanboren om anti-striae middeltjes te kunnen verkopen, maar ik doe er niet aan mee, en vind die pro-striae beweging die er nu is, heel goed. Mooi dat jij daaraan meewerkt Serena! Echt top 🙂
Serena wat ben jij toch een TOPVROUW!!!! 🙂 🙂
Heerlijk dat je dat gewoon laat zien op tv. Ik snap dat je even hebt gedacht van ´shiiiit wat doe ik nu??´ maar ik vind het geweldig.
En hoe stom zou het geweest zijn als je zou zeggen ´Nee je moet je er niet voor schamen´ en vervolgens zou zeggen ´Euhhh ja maar ik wil de mijne niet laten zien´
Ik vind je een heldin 😀
Bij mij valt de striae niet zo heel fel op, alleen als je vanuit een bepaalde hoek kijkt. Maar dan nog heb ik me hier nooit aan geërgerd. Ik las ergens dat iemand het ‘tijgerstrepen’ noemde, dus dat doe ik nu ook en dat voelt best goed!
Van nu af aan noemen we het geen striae meer, maar groeistreepjes; klinkt veel liever!
Echt een mooi artikel en je hebt volledig gelijk,
we hebben het allemaal en we moeten het gewoon aanvaarden.
Mooi geschreven Serena 🙂
xx
Wat een mooi artikel, zeg! Ik heb zelf ook striae op mijn dijen, maar ik schaam me er eigenlijk niet voor. Ik zou ook niet weten waarom! De foto’s die je voor het artikel gebruikte, zien er trouwens allemaal erg mooi uit, ik vind dat de striae het juist ‘echt’ maken!
Mooi geschreven! En inderdaad het hoort er gewoon bij en is niks om je voor te schamen.
Ik had dat ook op mijn borsten. Nu zijn ze heel licht. Vind dat echt geen probleem 😀
Ja, ik schaam mij er zeker wel voor. Toen ik zwanger raakte van de oudste was ik 48 kg. In de 9 maanden tijd ben ik gegroeid tot 69 kg. En daar waren ze. Op mijn buik, op mijn heupen, op mijn borsten en zelfs in mijn knieholten. Ik vind het op mijn borsten het ergst. Vind dat gewoon lelijk. Maar ja, het is niet anders en ik heb 3 hele mooie kinderen ervoor terug gekregen. Maar als ik het weg kon laten halen……
Ik heb mijn borsten laten vergroten, omdat ik een kleine a cup had. Ik wilde graag
een mooie C maar helaas had de plastisch chirurg gekozen voor twee te grote implantaten. Dit resulteerde in een cup 70F (lastige maat), en striae op mijn borsten. Erge striae. Ik ben opzich blij met het resultaat, maar met die striae? Nee, daar kan ik niet over uit.
Weet je. ik ben best wel mager en heb een heel klein beetje striae. Je kan het echt nauwelijks zien maar toen ik aan een ‘vriendin’ vertelde dat ik ook wel striae had, lachte ze me gewoon uit en zei ze dat ik aan het liegen was. Echt omgekeerde wereld haha
Eigenlijk vind ik striae best wel mooi en vind ik het soms jammer dat ik ‘maar’ twee streepjes heb aan elke kant.
Ach ja, het hoort erbij. Ik heb er nooit echt op gelet maar ik heb er hier en daar ook een paar. Maar waarom was er een presentator bij je thuis die vroeg naar straie? Of gaat de video daar over? x
Auteur
hi Romy,
ze wilden graag mijn mening over het onderwerp, omdat ik al eens eerder over striae heb geschreven en me er niet voor schaam.
Geweldig artikel 🙂 Ik ben het helemaal met je eens. Ik schaamde mij er eerst voor, maar die tijd is gelukkig voorbij. Gewoon accepteren en trots zijn op je groei:)
Liefsx Lotte
Mooi geschreven Serena en wat goed dat je meteen je rok omhoog hebt gedaan om het te laten zien. In de media zie je het bijna niet, ik zal gister nog een model ergens op een site, waar het zichtbaars en ik dacht… wow, gelukkig mag het allemaal gewoon weer. Groeistrepen, net als littekens, je krijgt ze niet zomaar cadeau, je hebt er wat voor gedaan. Mooi nogmaals. X
Ha Serena,
Fijn dat striae zo uit het verdoemhoekje komt.
Ik ben zelf lang, ben snel gegroeid en daardoor altijd al op mijn benen striae zitten.
Na mijn zwangerschap heb ik echt een band op mijn buik zitten (ik ben net twee weken eerder bevallen dan jou nicht) daar waar mijn buik altijd gaaf was. Ik zie ze als mijn tijgerstrepen, strepen die bij me horen en die een verhaal vertellen.
Mijn buik heeft toch maar mooi een kindje gedragen!
Schamen, zeker niet, van de zomer ga je mij ook gewoon weer in bikini op het strand vinden. Met mijn dochtertje onder een parasol natuurlijk!
Mooie boodschap Serena. Ik heb ze ook omdat van fatty naar skinny naar twee keer zwanger zijn ben gegaan. Ik schaam mij er absoluut niet voor en ik hoop dat er meer meiden zijn die er zo over denken.
Door dit soort artikels ben ik jaren geleden dol geworden op je blog. De eerlijke, dit-is-wie-ik-ben-en-daar-is-niets-mis-mee-artikels. Ik herinner me nog een artikel waarin je al je puistjes in extreme close-up liet zien en vond dat zo verfrissend tegenover andere meer gepolijste blogs. Doe je goed, Serena.