Iedereen heeft ze wel eens: awkward moments. Oftewel, ongemakkelijke situaties waarin je je maar al te goed beseft ‘wow, dit is ongemakkelijk!’ waardoor het soms alleen nog maar ongemakkelijker wordt. Het leek me geinig om een aantal van mijn persoonlijke awkward moments te beschrijven, wie weet is het herkenbaar voor je! Ik hoop het, want dan weet ik in elk geval dat ik niet de enige ben.
1. Bananen
Ik weet niet waarom, nou ja ik weet het eigenlijk wel, maar op de één of andere manier vind ik het super ongemakkelijk om een banaan te eten en oogcontact te maken met het mannelijk geslacht. Vertel me alsjeblieft dat ik hier niet alleen in sta! Ik breek het liefst stukjes van de banaan af en stop die in mijn mond, en als ik rechtstreeks hapjes van de banaan neem kijk ik naar beneden. Ja, ik ben heel erg met dit. PS. dit geldt ook voor een Calyppo ijsje.
2. Dezelfde kant oplopen
Stel, je komt iemand tegen, je praat wat, je neemt afscheid en dan… loop je allebei dezelfde kant op. Terwijl je elkaar niets meer te zeggen hebt. Ik houd dan meestal mijn pas in, of ik versnel ’em juist, maar ik ben ook wel eens expres de verkeerde kant op gelopen alleen maar om de ongemakkelijkheid te doorbreken, hahaha!
3. Begroeting
Als ik iemand voor het eerst zie geef ik diegene lekker zakelijk een hand. Behalve als het een (blind) date is, die krijgen 3 zoenen. Iedereen heeft zo zijn eigen begroeting, dus soms wil ik een hand geven en wordt ik in een soort van houdgreep genomen en krijg ik drie flinke pakkerds op mijn wangen. En soms wil ik één zoen geven en dan wil de ander er drie geven, of vice versa, zorgt ook altijd voor gekke momentjes. Of je begint allebei aan dezelfde kant te zoenen en dan pak je elkaar zowat op de mond. Oh jeetje! En soms krijg ik een knuffel en een zoen terwijl ik… nou ja.. je snap ’em wel. Het is altijd een beetje aanvoelen wat de andere partij voor soort begroeting wil geven, en ik heb het gewoon ALTIJD verkeerd! Mijn oplossing: aankondigen wat ik ga doen. Dus dan zeg ik gewoon vlak van te voren “ik ga je een knuffel geven!” of “ok, één zoen!!” of “high five”. Sinds ik dat doe gaat het beter, alleen vergeet ik het soms nog wel eens en dan is het zooooo awkwarddddd!
4. Per ongeluk te nieuwsgierig
Soms kom je wel eens iemand tegen en dan is het van, ‘hee, waar kom je vandaan?’ en dan krijg je als antwoord terug ‘ik wasbij de huisarts/in het ziekenhuis/bij de polikliniek’ of whatever. Ik ben zo’n super sociaal mens die dan meteen geïnteresseerd vraagt ‘oh, wat heb je dan?’ en in sommige gevallen wil je dat gewoon niet weten! Als je wat twijfeling ziet bij de andere persoon, praat er dan gewoon snel overheen, want anders krijg je antwoorden die hij of zij eigenlijk niet wil geven en jij eigenlijk niet wil horen! Andersom heb ik dit trouwens ook wel eens gehad, en ik wilde echt niet zeggen waarvoor ik naar de huisarts was geweest, en de ander had dat gewoon niet door. Argh, zo erg!
5. Hoeveel weken ben je?
Terwijl je met een brede glimlach naar de buik van de persoon tegenover je kijkt. Als diegene dan niet zwanger blijkt te zijn kan je wel door de grond zakken! Ik heb het één keertje gehad, maar gelukkig pakte de vrouw in kwestie het zeer goed op. Ze bleek een bepaalde darmziekte te hebben waardoor alleen haar buik opzwol en uitzette en de rest van haar lichaam slank bleef, dus ze kreeg die vraag bijna wekelijks te horen en kon het allemaal goed begrijpen. Maar toch.. zo ongemakkelijk! Mijn oplossing, mocht het me nog een keer gebeuren: ‘oh, nou het is meer dat je gewoon zo’n volle bos haar hebt en een prachtige glow over je huid!’. Ik geef toe, het is geen perfecte redding, maar het is het beste smoesje wat ik kon verzinnen.
6. Lift issues
Dat je net een scheetje laat en iemand juist op dat moment in de lift stapt. En er is niemand anders in de lift om de schuld op te schuiven.
7. Crocs
Dat je net keihard op die verjaardag hebt lopen schreeuwen dat je nog niet dood gevonden wilt worden in die afschuwelijke Crocs, en er dan nieuwe visite binnenkomt op jawel.. Crocs. En ze heeft je gehoord, dat kan niet anders.
8. Vakantie
Op vakantie lijk ik altijd te denken dat ik de enige Nederlander op aarde ben, maar je moet daar zo mee oppassen! Toen ik wat jonger was, ik denk dat ik 15 was, zei ik een keer “wow mama, die vrouw heeft echt megagrote memmen! Ze vallen er bijna uit! Wajoooooo!”. En toen later zagen we aan hun Nederlandstalige plattegrondboekje (we waren geloof ik in een pretpark) dat ze Nederlanders waren. Ah, ik kon wel door de grond zakken! Ze zeiden ook niets terug, de vrouw keek een beetje beteuterd en haar man gaf haar heel lief een kusje en een aai over haar schouder, dus misschien had ze er ook nog wel issues mee. Hierna is het nooit meer gebeurd eigenlijk, ik had mijn lesje wel geleerd. Soms floep je er nog wel eens wat uit in het buitenland, en dan denk ik erna meteen, “oh God, ik hoop niet dat het Nederlanders zijn!!”.
9. Meezingen
Ik houd van liedjes meezingen, maar ik weet niet altijd de precieze tekst. Dus soms schreeuw ik maar wat mee, maar als je dan in gezelschap bent is het zo ongemakkelijk als je er compleet naast zit, hahaha! Dat je te vroeg inzet, of gewoon een hele andere zin (van het volgende couplet) zingt, of gewoon je eigen verzonnen tekst zingt terwijl je dan ineens hoort dat het totaal niet op de originele tekst lijkt. Argh!
10. We kennen elkaar al hoor!
That awkward moment wanneer ik me voor de derde keer aan iemand voorstel. It happens every time…
Zijn mijn awkward momentjes herkenbaar? Wat is jouw allerergste awkward momentje? Deel het met ons in de comments, dan kan het nog een hele gezellige maandagochtend worden 🙂
Until next time,
Serena Verbon
mijn awkward moment was dat mijn ouders het zeg maar…. ja dat! En er iemand bij ons sliep…..
awkward en voelde me daarna heel ongemakkelijk als ik met haar was. ik was erg bang dat ze er over zou beginnen ofzo…
Dat awkward moment wanneer je al een heel diepgaand gesprek met een persoon hebt gehad voordat je door hebt dat je nooit naar hun naam hebt gevraagd… Nog zo’n awkward moment wanneer iemand zich al heeft voorgesteld, maar je niet oplette en dus ook de naam niet meer weet.
Ook grappig gedeelde akwardness en dan elkaar gaan helpen. Bijvoorbeeld, je vriendin zit op een verjaardag te vertellen dat ze beige echt een afschuwelijke kleur vindt en dat het echt niemand staat. Super lelijk. Jij (ik dus) schrikt, want ziet dat de persoon met de beige trui die naast (!) jullie zit ongemakkelijk wordt. Dus wat zeg jij (ik dus) ja inderdaad, beige, maar niet die kleur die jij aanhebt hoor, dat is meer bruin. Yeah right. De sfeer is niet meer te redden.
Met m’n dochtertje van toen een jaar of zes een gesprek gehad over piemels, want dat kan oh zo interessant zijn. Vervolgens boodschappen doen en in de rij bij de supermarkt staart ze een meneer achter ons aan en zegt met haar blije hoofd: “Jij bent een meneer, dus dan heb je een grote piemel!” Oeps……….
XD Heb ik hartelijk om moeten lachen. Kinderen kunnen je soms echt door de grond doen zakken. Ik heb er zelf nog geen, maar de verhalen die mijn ouders vertellen over mijn broer, zus en mij…
Daar kan ik mij soms ook over schamen: wanneer mijn ouders, bulderend van het lachen, gênante verhalen over mij vertellen. En dan ook aan echt IEDEREEN! Zelf een wildvreemde die gewoon even passeert, wordt dan getrakteerd op een uitgebreid verhaal.
Wat een heerlijk artikel en zo herkenbaar! Vandaag nog een super awkward moment gehad. Ik had uit blijdschap een zeer positief nieuwtje gesmst naar een vriendin en kreeg een smsje terug dat haar schoonvader in het ziekenhuis lag en dat ze daar iedere dag heen waren geweest tot nu toe. Pijnlijk, je bent blij en iemand anders heeft verdriet. Awkward.
Haha wat een herkenbare momenten! Erg leuk opgeschreven ook!
Wat ik altijd ongemakkelijk vind is als mensen iets willen gaan vertellen als je zelf net ook aan een verhaal begint. Dan praat je dus door elkaar. En uit beleefdheid stop je dan allebei met praten. Dan denk je dat de ander stil is, dus dan begin je weer met praten, maar dan begint die ander ook weer met praten.
Heel ongemakkelijk.
Hahaha zoooo herkenbaar!
Haha geweldig! Zooo herkenbaar die punten! Wat ik veel te vaak heb is dat ik denk iemand te herkennen en dan heel enthousiast ga roepen en zwaaien terwijl het iemand anders is XD. God dat gebeurd me echt veel te vaak nog….
Ervan overtuigt zijn dat ik iemand ken, maar geen idee hebben hoe diegene heet en een heel gesprek voeren zonder dat ik durf te vragen hoe diegene heet.
Overkomt mij constant. :/
Dat je een kado krijgt van iemand en je vind het afzichtelijk, maar je moet wel zeggen”oh wat leuuuuuk” dank je wel.
Zo herkenbaar allemaal
We waren in Frankrijk op vakantie en stonden ergens te wachten toen er een man en vrouw naast ons kwam staan,
Toen zei mijn broertje tegen ons: Die meneer is echt dik ( dat was ook echt zo) en toen zei die meneer wat ( ik weet niet meer wat het is al een paar jaar geleden gebeurd) maar toen kwamen we er dus achter dat ze Nederlands waren
Akward
Sommige mensen die begroeten echt iedereen door ze drie keer te zoenen, terwijl ik dat eigenlijk alleen doe als iemand jarig is…. Sta ik daar weer met een uitgestoken hand XD Maar ze zijn eigenlijk allemaal zeer herkenbaar. En elke keer heb ik weer het gevoel alsof ik de enige ben die van dat soort situaties meemaakt/veroorzaakt :O
Haha erg herkenbaar allemaal eigenlijk wek
Haha dat van die banaan is ZO herkenbaar! Ik dacht dat ik de enige was die de banaan in stukjes brak wanneer ik me wat awkward voel. Hopelijk komt er nog een tweede (en derde, vierde,…) deel van dit artikel, vind het erg leuk! Het doet met wat denken aan die “Je bent niet de enige die…” zinnetjes die ook vaak zo awkward zijn, alleen dan in een langer en grappig tekstje!
Omg, is het erg dat ik ze bijna allemaal ook herken..?
Hahaha alle 10 die komen ook bij mij wel eens voor!
Hahahaha zo herkenbaar vind dit altijd zo leuk om te lezen. Of zien nog bdeter haha.tdd
Whaha, dat met die banaan is zooooo herkenbaar. Echt awkward!
hahahahahaha allemaal heel herkenbaar! Vooral dat van het begroeten. De vrienden van mijn vriend begroeten mij allemaal weer op een heel andere manier. De een geeft een kus op de wang en daarna een knuffel, de ander alleen een hand, de ander één zoen op de wang en de ander weer drie. Toen dacht ik het eindelijk allemaal te weten, blijken ze het weer allemaal anders te doen als ze iemand feliciteren. Ik heb ze iets te vaak bijna op hun mond gezoend, haha.
Die laatste, haha! Of gewoon namen vergeten van mensen die het al vier keer gezegd hebben! Iemand niet verstaan en op een gegeven moment ophouden met vragen wat ze zeggen, omdat het anders raar overkomt, ook eentje die ik vaak heb. Ik woon in Friesland en praat geen Fries, dus dat is soms nog wel een issue voor mij. Zeker als ze Fries met een accent praten, dus ik alleen maar sta te glimlachen en hoop op het goede moment te knikken, haha!
Hahahah zo herkenbaar, dat van die banaan helemaal hahah
HAHHAHA echt precies dit! Vooral de eerste paar, maar echt ik herken me in alles. Bananen, dezelfde kant oplopen, begroeting, ja ja allemaal awkward scènes uit het dagelijks leven.
HAHHAHA echt precies dit! Vooral de eerste paar, maar echt ik herken me in alles. Bananen, dezelfde kant oplopen, begroeting, ja ja allemaal awkward scènes uit het dagelijks leven.
Oh zo herkenbaar! vooral die laatste op verjaardagen!
Haha, leuk artikel! Heel herkenbaar ook, vooral dat van die bananen en het begroeten 🙂
Vooral dat van ‘dezelfde kant oplopen’ heb ik vaak. Meestal op het werk: we nemen afscheid in de gang ‘Goede avond! Tot morgen!’ En dan staat onze auto naast elkaar geparkeerd… Ahw 🙁
Hihi heel herkenbaar
Hihi heel herkenbaar
Haha ik dacht dat je met de zelfde kant oplopen bedoelde dat je iemand tegemoet loopt en ipv elkaar wijken de zelfde kant op lopen xD dat heb ik maar al te vaak mee gemaakt xD en je idd die met die begroetingen heb ik ook een paar keer mee gemaakt xD haha ik had zelf een keer dat ik niet 3 maar 4 zoenen wilde geven xD
sja akward… laatst nog gehad op een bruiloft in het buitenland notabene, kwamen we de ex van mijn vriend tegen waarmee hij 7 jaar is samen geweest.
ging ze zich bij het ontbijt aan me voorstellen toen ik nét ontspannen aan het genieten was van mn kopje thee en broodje zalm.. hahaha
Ik vind het moment dat je een bekende in de verte aan ziet komen lopen altijd zoo awkward. Je kijkt elkaar aan, maar moet wachten tot je dichterbij elkaar bent voor je hoi kunt zeggen. De tijd die er dan tussenzit lijkt altijd echt eindeloos te duren.
Ik heb het ook wel eens meegemaakt dat ik iemand in het winkelcentrum echt 3x tegenkwam, maar de eerste keer was het gesprekje al een beetje zo van: Hoi! Hoi! Hoe is het? Goed, en met jou? Ja, ook goed. Nou doei!
Dan worden die keren daarna ook zo super awkward. “Hee, haha, ben je daar weer?” “Nou zeg, we blijven elkaar tegenkomen.” “Nou doei weer!”
Haha heel herkenbaar.
Hahaha, ik vind ze wel erg grappig en sommige ook erg herkenbaar!
Die begroeting!!! Sowieso het ergst. Met een begroeting wil ik me juist altijd leuk voordoen en dan komt dat moment dat ik 2 kussen wil geven en die andere persoon 1. Hatelijk. Er zou een regel voor moeten zijn, als in: bij begroeting 2 en bij afscheid 3 en niet anders :’). Of als ik helemaal niet wil kussen en maar een awkward handje uitsteek…
Oh myn hemel ik stelde me meerdere keren voor aan een meisje op feestjes ;| ‘We hebben al toen en toen en toen elkaar ontmoet’ ZO genant.
Hahha zo herkenbaar !!!
Allemaal ontzettend herkenbaar, vooral dat begroeten. Ik heb het ook altijd mis als ik zelf een beetje initiatief neem dus wacht ik af wat de ander doet. Dan kom ik misschien wat traag of afwachtend over maar stoot ik me hoofd in iedergeval niet 😉
Oh man, dit is zo herkenbaar… Ik krijg het al warm als ik nog maar denk aan bepaalde van deze vervelende situaties 🙂
Het komt mij inderdaad bekend voor! Vooral met die banaan.. Ik breek het gewoon in stukjes en eet het dan op.
En het gekke van een hand oid dat gaat me meestal wel goed af, maar dat komt denk ik ook omdat mijn omgeving weet dat ik niet van knuffels en zoenen hou haha. Mjah een paar jaar terug kreeg ik van vriendinnen zo’n lint met daarop, Ik ben jarig, kus me. Bedankt he, haha.
Of ze zeggen dan van te voren tegen me, kom Robin, ik ga je zoenen. Ik: uuhhh… help? :p haha.
Verder.. ja ik heb wel vaak dat ik dan iets doe, zoals op de basisschool, ik vond een jongen leuk en dan gingen we lopen en ik stopte dan precies voor hem zodat hij tegen me aanbotste, ja klinkt stom maar dat was toen leuk.. En dan later op internet vinden dat zo’n gedrag dan te maken heeft met verliefd zijn. (was toen vrij awkward haha).
Of als iemand mij tegemoet loopt en dan bijna tegen elkaar aanlopen zeg maar en dan ga je naar rechts en diegene dan ook en dan weer naar links en diegene gaat dan natuurlijk mee… Ik heb mezelf aangeleerd om gewoon stil te blijven staan en te wachten tot diegene weg is. (ik heb dat altijd met mannen)
Verder ja, ik kan weleens ineens mijn evenwicht verliezen als ik loop en dan roep ik, ohw ik val om!! Je omgeving kijkt dan wel even raar.. of als je bijna tegen iemand aankomt.. ja oeps.
Groetjes!
Héél erg herkenbaar! Dat wat jij over de crocs zei, zei ik een keer over de witte legging en ja, dat komt er toevallig net een kennis binnen lopen :S
Haha wat een heerlijk artikel. Vooral de banaan/Calippo situatie is erg herkenbaar, bananen heb ik vaak als tussendoortje maar breek ik standaar af, terwijl ik dat thuis toch écht niet doe. Toevallig at ik een paar weken geleden voor het eerst sinds een jaar of 10 weer een Calippo! Super lekker, maar al bij de eerste hap was het awkward, hier dacht ik 10 jaar geleden nog niet zo overna. Heb maar een beetje naar de grond gestaard want om mij heen was het erg druk, volgende keer bestel ik wel gewoon een raketje ofzo 😉
Awkwards momenten meer dan voldoende in mijn leven. Waar ik nu heel hard om moet lachen is dat toen mijn zusje en ik klein waren en het liedje ‘me so horny’op tv was en dat mijn zusje en ik de clip na deden en we wild mee dansten en zongen. Mijn vader zat altijd evil te lachen en zei dan, wanneer we vroegen waarom hij zo ‘stom” deed, ‘ooit denk je hier aan terug en schamen jullie je!” Hahah wisten wij veel wat me so horny betekende.
Haha, superleuk om te lezen!
Toen ik voor de eerste controle terug moest bij een internist (snelle schildklier), zei hij; “het ziet er goed uit” (de uitslagen) Maar ik verstond dat hij zei; “u ziet er goed uit!” Dus ik helemaal trots; “dank u, ik krijg van iedereen al zoveel complimenten dat ik er goed uitzie”. Hij keek mij aan en zei heel koud; “ik bedoelde u uitslagen”. Ik kon wel door de grond heen zakken haha. En ik heb een Antilliaanse man, een donker kindje en een blank kindje (Antilliaans is niet dominant), dus ik denk niet dat ik hoef uit te leggen wat voor awkward situatie’s dat altijd oplevert ;-). Leuk artikel!
Bananen. Werk. Mannen. Herkenbaar. Ik breek ook altijd stukjes af of snijd de banaan in de keuken en doe het in een bakje, haha.
haha, die foto bij dit artikel, echt te hilarisch! bijna alle punten komen me wel bekend voor, ik heb zo vaak van dit soort awkward moments.. vooral als ik in de winkel aan het werk bent en iemand terugkomt die ik geholpen heb.. “ja, ik kom het nu toch halen hoor”.. en dat ik diegene echt sowieso niet herken.. ik heb trouwens ook weleens HEEJJJ LEKKER WIJFFFFF tegen iemand geroepen in de bijenkorf waarvan ik dacht dat ik haar kende, diegene bleek ik dus niet te kennen, oeps!
Nummertje 10, daar sta ik om bekend! Oepssss
Oh god, ik word er een beetje ongemakkelijk van omdat ik alles wel herken en terug moet denken aan de keren dat het mij is overkomen… ;P
ik herken deze momenten zo! haha of met een familie reune. ooo jij bent jill herken je me nog. in je hoofd ga je alle personen af en dan krijg je zo’n lichtelijk momentje van paniek. en alsje het niet weet gewoon ja zeggen hahahahaha. en als ze dan met je gaan praten awkward want je weet niet welke naam bij de persoon hoort :’) of the excedently but of boob touch. ik heb dat vaker haha dan loop je in een menigte en dan voel je dat iemand je kont aanraakt of perongeluk je boob. haha ik doe dan alsof er niks aan de hand is. maar ikk weet dat iemand mij wat wide vragen draait zich om en hoppa hand op mijn borst. #awkward hahaha