Mijn ode aan jullie

Door Angel – Zo. Daar is ze weer. Terug van toch wel een pittig poosje weg geweest. Voor degenen die niet weten waarom ik even buiten beeld was, mijn laatste stuk voor Beautylab schreef ik in oktober en draagt de titel ‘En nu…?’ Hierin schrijf ik over mijn terminaal zieke vader die niet lang meer te leven heeft.

De artsen hoopten op een half jaar. In mijn hart wist ik dat we slechts een paar weken hadden. Ook wist ik dat het de zwaarste weken uit mijn leven zouden worden. Inmiddels zijn we goed en wel begonnen aan een nieuw jaar. Het eerste jaar van een leven zonder papa waarin ik langzaam maar zeker de zaken weer op probeer te pakken. Ik mis Beautylab en ik mis jullie. En daarom probeer ik al een paar weken mijn ‘come back’ column te schrijven. Het afgelopen jaar heb ik jullie deelgenoot gemaakt van zijn ziekteproces en omdat ik zo enorm veel steun en liefde van jullie heb gekregen, vind ik het ook terecht jullie deelgenoot te maken van het laatste hoofdstuk. Hoe is het gegaan? Hoe was het einde? Heb ik alles kunnen zeggen en doen? Hoe gaat het nu met me?

Meerdere malen heb ik mijzelf, met naast me een grote kop dampende thee, achter mijn laptop geïnstalleerd. Vingers boven het toetsenbord en wachten op de vinger die als eerste in beweging gaat komen. Maar om dat op papier te kunnen zetten, moet ik gaan graven in mijn geheugen. Ik moet een laatje in mijn brein optrekken dat uit zijn voegen barst van de pijnlijke herinneringen. Hetzelfde laatje dat ik sinds zijn sterfdag met alle geweld angstvallig dicht houd. En dus rollen er tijdens elke poging binnen vijf minuten dikke tranen over mijn wangen. Ik moet mezelf met geweld forceren en realiseer me dat dat niet goed kan zijn. Na een aantal vruchteloze pogingen concludeer ik dat ik het mezelf nog niet aan hoef te doen. Met de nadruk op ‘nog niet’, want het komt wel. Dat wil ik graag en ik geloof dat het me helpt met verwerken. Mits jullie massaal roepen ‘Angel, houd je misère bij je en schrijf als de sodemieter weer een hilarisch ik-pies-in-m’n-broek stuk!’. Daar geef ik uiteraard graag gehoor aan maar dan moet je nog een beetje geduld opbrengen.

Lang verhaal kort; het laatste hoofdstuk komt maar het lukt me nu nog niet. En dus draag ik deze column welverdiend op aan jullie. Omdat jullie het zijn die me de vermogen hebben gegeven die bijna ondragelijke laatste weken te dragen. Op mijn column van oktober, heb ik ongeveer duizend comments gekregen. Holy moly… DUIZEND!

Ik heb er een week over gedaan ze allemaal te lezen. Elke avond in bed als ik me in blinde paniek lag af te vragen hoe ik me in vredesnaam door deze onmogelijke situatie moest worstelen, las ik weer een vracht comments. Stuk voor stuk bemoedigende, liefdevolle, hartverwarmende regeltjes van lezers die het zelf hadden meegemaakt. Lezers die het gelukkig nog niet hadden meegemaakt maar mij in lieve, zorgvuldige gekozen woorden, alle kracht toewensten. Lezers die geen woorden konden vinden maar mij simpelweg sterkte en liefde toewensten. Lezers die zich ineens realiseerden dat dit gevaar voor iedereen dichtbij is en daardoor meer aandacht aan hun vader wilden geven. Van sommige comments moest ik huilen. Om andere een beetje glimlachen. Weer andere gaven me doorzettingsvermogen en positiviteit. Veel comments las ik twee of drie keer om de woorden goed op me in te laten werken. En een enkel advies heb ik daadwerkelijk opgevolgd. Hoe vreselijk het ook is om te lezen dat zoveel van jullie een ouder moeten missen, het geeft mij het gevoel dat ik niet alleen ben. De vaste grond onder mijn voeten was verdwenen, maar dankzij jullie steun kon ik rechtop blijven staan.

Dit stuk is een ode aan de warme, intelligente, empathische lezers van Beautylab die overlopen van liefde en daarmee mijn donkerste periode een beetje lichter hebben gemaakt. Duizend maal dank. Jullie zijn onbetaalbaar!

angel raterman_2Liefs en tot snel,
Angel

Volg:

287 Reacties

  1. Nadiah
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel veel sterkte!

  2. elisa
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel veel sterkte 🙁 Ik zou het me niet kunnen indenken, neem er de tijd voor.
    Wij zijn er in ieder geval voor jou

    dikke kus

  3. Shinta
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Brok in m’n keel.. Heel heel heel veel sterkte met jullie grote verlies.. Gelovig als ik ben weet ik zeker dat je vader nu rust heeft gevonden en vanaf boven mee kijkt en waakt.. Every angel will come back to God..

  4. Emma
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat schrijf je mooi Angel.. gecondoleerd. Je kan het je nu misschien nog niet voorstellen, maar over een paar maanden lééf je weer. Neem de tijd, op een moment is het daar 🙂 liefs

  5. Sandra(hpw)
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Tot snel, kanjer! Neem de tijd.
    Als jij er klaar voor bent, komt er vast wel weer heel veel moois uit je handen/vingers/hoofd 🙂

  6. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    lieve mooie sterke Angel, je pa zal altijd bij je zijn, in alle mooie dingen die je ziet, in de bloemen komende zomer, in de lucht die je inademt, altijd en elke dag, veel sterkte lieve Angel! xxx

  7. Roxanne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,
    Jezus, wat ben jij een ongelofelijk sterke vrouw , zeg!
    En dan bedoel ik niet het soort vrouw die een auto boven haar hoofd op kan tillen, of het soort vrouw dat nooit haar emoties toont waardoor het lijkt dat ze alles kan handlen.
    Ik bedoel het soort vrouw wat haar emoties durft te tonen, maar het verschil weet tussen aanstellen en gevoel hebben. Ik denk dat niet veel mensen op zo een manier sterk kunnen zijn. Ik vind het mooi om te zien (nou ja, lezen dan) dat je en over die geweldige humor van je kan schrijven, maar ook over diepgaande dingen. Ik heb respect voor jou, omdat je je zo open durft te stellen.
    Lieve Angel, hoewel alles zo klote kan lijken, zul je zien dat alles wat je meemaakt jou wat leert en wat meegeeft in het leven.

    Without darkness we can’t see the stars shine so bright.

    Heel veel liefs

  8. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ow Angel *knuffel van je lezer! *

  9. Mareike
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Ik was zo geschrokken toen je voor het eerst vertelde dat je vader ziek was. Ernstig ziek. In mijn hoofd dacht ik alleen maar; ‘wat vreselijk voor je, en tegelijk heel erg maar ik hoop dat ik het nooit hoef mee te maken’. En toen was het 1 december 2014 en is mijn vader onverwachts overleden. Ik voel je pijn en weet precies wat je doormaakt! Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je het een plekje kan geven.

    Alle sterkte en ik denk aan je! xx

    • 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

      heel veel sterkte! xxx

  10. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel, bedankt voor deze column, maar alles op zijn tijd… Allereerst wens ik je enorm veel sterkte, maar weet ook dat je niet altijd sterk hoeft te zijn en het verdriet mag laten stromen… Ikzelf ben deze kerstperiode mijn lieve oma verloren, die voor mij zoveel meer was dan oma. Veel te onverwacht en veel te vroeg. Het is voor iedereen altijd te vroeg. Nooit zijn we helemaal voorbereid op wat komen zal. Ik put er veel troost uit door al mijn herinneringen en gedachten in een boekje te schrijven, in de hoop dat ze nog van ‘ergens’ mee leest… Iemand verliezen is zo onvoorstelbaar, zo onwerkelijk. Heb jij ook nog steeds het gevoel dat dit niet echt is en dat je zo weer eens even bij je vader kan langsgaan, ondanks dat je het hele afscheidsproces van dichtbij hebt meegemaakt? Ik in ieder geval wel. Ik weet dat het zo is en toch lijkt mijn brein het niet helemaal te snappen… maar misschien net dat maakt dat de personen die we missen nog een beetje bij ons leven?
    Zo zei Bram Vermeulen ooit: “Dood ben ik pas, als jij mij bent vergeten”.
    Veel liefs, je bent nooit alleen x

  11. Jaco
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Tranen in m’n ogen! Heb zelf geen ouder verloren, wel meerdere andere dierbaren die op helaas al op te jonge leeftijd zijn weggerukt. Heel veel sterkte, neem je tijd! Liefs

  12. Viviana
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ik wil je adres zodat ik je twintig, nee veertig dozen chocola kan sturen. Hartverscheurend. En dankjewel. Bedankt dat je dit schrijft voor ons. Heel veel liefs en sterkte toegewenst.

  13. Daan
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Superveel sterkte angel. Moeilijke tijd dit. Ik heb het ook meegemaakt. Je moet alleen naar je gevoel luisteren en jezelf de tijd gunnen tot je er klaar voor bent.
    Je vader heeft veel moois achtergelaten. Ooit kom je elkaar weer tegen en kan je hem omhelzen. Dikke knuf

  14. Mandy
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wauw Angel, en hier krijg ik nou tranen van in m’n ogen! De manier waarop je schrijft, prachtig! En een ode aan ons? Een berichtje sturen via “social media”, was het enigste wat wij op dat moment voor jou konden doen. Ik zou zeggen een ode aan jou, dat je je door deze verschrikkelijke tijd hebt geslagen, dat je je leven weer probeert op te pakken na zo’n groot verlies, en gewoon dat je nu alweer aan ons denkt

  15. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat lief dat je ons bedankt 🙂 Ik hoop dat er na zo’n zware, emotionele tijd, een mooi jaar voor je komt! X

  16. Robin
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Hallo Angel,

    Je zult dit op je eigen tempo en manier moeten verwerken, vooral niet haasten anders kan je er misschien later misschien last van krijgen.
    Hij is bij je in je hart en zal daar nooit meer weggaan. Het doet pijn dat je hem niet meer in levende lijve kan meemaken maar echt weg is hij niet.
    Jij en je familie hebben hem nog levend in jullie gedachten en in jullie harten.

    Ik ben erg blij met de steun die je ondervind van ons als lezer(s)(essen).

    Zorg goed voor jezelf en wees er voor je familie.
    Ben trots op jezelf, want dat is je vader ook, zeker weten!

    Doe rustig aan.

    Tot de as column, als jij er klaar voor bent.

    Groetjes Robin

  17. Melanie
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een ongeloofelijke sterke vrouw ben jij! Zelfs in de donkerste dagen van jouw leven denk jij nog aan anderen. Wat zegt dat veel over een mooi persoon als jou! Ik wens jou nog veel kracht toe in deze moeilijke tijd en neem zelf de tijd. Als het voor jou weer goed voelt, kijken wij uit naar de geweldige kosmische stukjes!

    Liefs

  18. Nikki
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Sterkte Angel!

  19. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een prachtig geschreven stuk Angel, hoewel de reden natuurlijk vreselijk is. Knap dat je dit zo kunt weergeven. Veel sterkte!

  20. Joyce
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ik vind het zo dapper hoe jij je gevoel zo neet kan zetten. Fijn dat je toch een beetje steun hebt gehad aan al de comments. Het is al verschrikkelijk genoeg wat je mee maakt en neem ook echt je tijd om alles een plekje te geven het is echt niet erg als je maanden later nog verdriet hebt. Mensen die dat niet begrijpen lekker laten gaan. Zij snappen waarschijnlijk niet hoe je zo veel van iemand kan houden. En dat je columns nog even op zich laten wachten voel je je daar niet rot om. Genoeg leuke verhalen van jou om terug te lezen en we merken het wel als jij er klaar voor bent. Heel veel sterkte voor jullie allemaal!

  21. Naomi
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Het beste voor je vader en je familie, schat!
    En ik moet het zeggen, die foto, meid wat ben je knap!

    Liefs, Naomi x

  22. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Hi Angel,

    Veel liefde gewenst voor jezelf! Je vader is in een goede plek. Hij heeft geen pijn en is trots op jou. Hij is er altijd wanneer je hem nodig hebt. Geen idee waarom ik dit schrijf maar zo voel het. Kennelijk een boodschap die je moest krijgen van hem.

    Groetjes,
    Won

  23. nabila
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Prachtig stuk. Angel je bent een held. Zorg goed voor jezelf. Dikke knuffel xx

  24. Diede
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Fijn weer van je te horen, knap ook van je dat je doet van goed voelt.
    Veel liefde jou en je familie toe gewenst ❤️

  25. Bo
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Waaauw Angel, wat een mooie foto! En je kan het!! Sterkte nog. X

  26. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een mooi stuk Angel!
    Neem vooral alle tijd die je nodig hebt! Wij wachten wel 🙂
    Ik wens jou en je familie veel sterkte!
    Liefs
    Birgit ❤

  27. Dees Barents
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Tijd heelt alle wonden, maar de littekens der herinnering blijven altijd bestaan! Sterkte

  28. lisette
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Mooi stukje!
    Je bent een topper!
    Neem alle rust en tijd die nodig hebt!we zullen op je wachten!
    Belangrijkste is eerst dat jij je weer een beetje jezelf gaat voelen..
    Dikke knuffel

  29. jose
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    (L)mooi! dikke knuffel

  30. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ik wens je heel veel sterkte toe de aankomende tijd en neem alle tijd die je nodig hebt. Helaas weet ik ook hoe het is om je vader te verliezen en dat het heel belangrijk is jezelf de tijd te geven voor alles. Voel je daarom ook zeker niet verplicht een stuk te schrijven, want dat komt vanzelf als jij er aan toe bent.

  31. Lianne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    <3

  32. Rosa
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Heel veel sterkte, neem de tijd om te rouwen en probeer het hoe moeilijk ook te accepteren en over je heen te laten komen. Probeer het niet weg te stoppen want het verdriet zal je een flinke klap in je gezicht gaan geven op een moment dat je het niet verwacht en dan ook nog eens drie keer zo hard.

    Toen mijn vader overleed toen ik zestien was heb ik mijn verdriet ook weggestopt in een la en hing er een groot slot aan. Afgelopen zomer is dat slot open gesprongen en de hele kast ligt nu uit zijn voegen. Dit jaar wordt ik 20 en ik realiseer me sinds kort waarom de tijd nemen voor rouwen zo belangrijk is. Rouwen is pijnlijk….maar het brengt je acceptatie en dat is hetgeen wat je nodig hebt om weer vrolijk wakker te kunnen worden en te genieten van het leven.

    Ik wens je heel veel sterkte voor jou en je familie.

  33. Sanne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Angel,

    Wat ontzettend moedig van je om ook dit met ons te delen!
    Ik vind je een sterk en moedig persoon (ook al is dat best gek om over iemand te zeggen die je niet kent)
    Ik wil je alle kracht toewensen die je nodig hebt!

    En, neem je tijd, iedereen begrijpt dat.

    Liefs Sanne

  34. Isa
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Wat heb je dit mooi verwoord. Ik heb veel respect voor de manier waarop jij hiermee bent omgegaan en nog altijd mee omgaat. Neem de tijd die jij nodig hebt! Je kunt het.

    Liefs,
    Isa

  35. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ach Angel, wat ben je ook een lieve meid. Jij zit in een moeilijke situatie en wij willen je natuurlijk steunen zo goed en kwaad als dat kan via internet, en dan schrijf jij, een ode aan Ons?! Ode aan jezelf, dat je zo sterk kon blijven en ons op de hoogte hield.
    Neem de tijd en ik wacht op een hilarisch-ik-moet-naar-de-wc-anders-plas-ik-in-mijn-broek-van-het-lachen-stuk. Maar ik heb de tijd, het komt wel! xoxo

  36. Anouscka
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ik wens je heel veel sterkte! xx

  37. sophie
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Goed om weer wat van je te horen. Zo’n stuk moet je alleen schrijven als je dat echt wilt en als je er weer helemaal klaar voor bent, neem alle tijd die je nodig hebt en als je besluit om er nooit over te schrijven is dat ook gewoon goed…
    Ik wens je nog steeds veel kracht en liefde toe in deze moeilijke tijd en hoop dat je af en toe ook al weer hilarisch kunt lachen om dingen 😉

    Liefs ,
    Sophie

  38. Marlies
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Oh meid toch, wat een lief stukje heb je geschreven. Neem je tijd en forceer niks!

  39. Joella
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wauw Angel, prachtig geschreven.
    Heel veel sterkte voor jou en je dierbare.
    Take the time you need!

  40. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    is angela overleden

  41. Linda
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Kippenvel!

    Heel veel sterkte en kracht toegewenst!

  42. Veerle
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Ik vind het ontzettend knap hoe je met de gebeurtenissen van afgelopen jaar bent omgegaan. Als zoiets bij je gebeurd dan is dat erg zwaar en hoe jij de balans hebt weten te vinden tussen optimisme en realisme is erg moeilijk. Angel je bent heel dapper en sterk en ik wens je nog veel sterkte.

    Liefs, Veerle

  43. Maaike
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Moedig dat je dit artikel hebt geschreven!
    Neem de tijd, en heel veel sterkte!

    Tot snel! Liefs

  44. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Mooi geschreven zeg. Ik hoop dat je alles snel een plekje kan vinden, al kan dat natuurlijk wel even duren. Neem je tijd! Fijn in ieder geval om even iets van je te lezen.

  45. Fay
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Respect voor jou dat je dit uit je vingers hebt gekregen!
    Neem je tijd. Liefs xxx

  46. yasmine
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ik weet niet wat ik moet zeggen.

    Maar wat ben jij een powervrouw en ontiegelijk sterk.
    heel veel sterkte met het grote verlies voor jou en je familie.

  47. Ilse
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel, al bijna 8 jaar lang moet ik mijn vader missen. Ook mijn vader verloor de strijd tegen kanker, veel sneller dan gehoopt. Ik weet als geen ander dat er niks zinnigs te zeggen is nu, dat bijna alles voelt als lege woorden omdat het verdriet de boodschap achter die woorden geen ruimte geeft. Ik wel je wel iets vragen Angel. Let alsjeblieft op jezelf, en doe dingen wanneer jij daar klaar voor bent. Een rouwproces is zo persoonlijk, niks moet en alles mag. Ik ben nu, na zoveel jaar in gesprek met een psycholoog om dingen een plekje te geven. Het duurt lang, het is kut en het gaat nooit meer weg maar jaar na jaar wordt het wel iets makkelijker om het te erkennen en te gaan verwerken, in plaats van alles wegstoppen in dat laatje.

    Angel, alle liefs en sterkte voor jou in deze ontzettend moeilijke tijd. Zoals je zelf al zei; je bent niet alleen. <3

  48. Marieke Otten
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,
    Heel veel sterkte voor jou en je familie! Het is verschrikkelijk dat het gebeurt is, maar ik vind het super van je dat je bezig bent het te verwerken. Neem alle tijd die je nodig hebt, praat er genoeg over en onthou dat huilen oke is, zeker in dit soort situaties. Je hebt een heel mooi stuk geschreven!
    Groetjes,
    Marieke

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *