Mijn ode aan jullie

Door Angel – Zo. Daar is ze weer. Terug van toch wel een pittig poosje weg geweest. Voor degenen die niet weten waarom ik even buiten beeld was, mijn laatste stuk voor Beautylab schreef ik in oktober en draagt de titel ‘En nu…?’ Hierin schrijf ik over mijn terminaal zieke vader die niet lang meer te leven heeft.

De artsen hoopten op een half jaar. In mijn hart wist ik dat we slechts een paar weken hadden. Ook wist ik dat het de zwaarste weken uit mijn leven zouden worden. Inmiddels zijn we goed en wel begonnen aan een nieuw jaar. Het eerste jaar van een leven zonder papa waarin ik langzaam maar zeker de zaken weer op probeer te pakken. Ik mis Beautylab en ik mis jullie. En daarom probeer ik al een paar weken mijn ‘come back’ column te schrijven. Het afgelopen jaar heb ik jullie deelgenoot gemaakt van zijn ziekteproces en omdat ik zo enorm veel steun en liefde van jullie heb gekregen, vind ik het ook terecht jullie deelgenoot te maken van het laatste hoofdstuk. Hoe is het gegaan? Hoe was het einde? Heb ik alles kunnen zeggen en doen? Hoe gaat het nu met me?

Meerdere malen heb ik mijzelf, met naast me een grote kop dampende thee, achter mijn laptop geïnstalleerd. Vingers boven het toetsenbord en wachten op de vinger die als eerste in beweging gaat komen. Maar om dat op papier te kunnen zetten, moet ik gaan graven in mijn geheugen. Ik moet een laatje in mijn brein optrekken dat uit zijn voegen barst van de pijnlijke herinneringen. Hetzelfde laatje dat ik sinds zijn sterfdag met alle geweld angstvallig dicht houd. En dus rollen er tijdens elke poging binnen vijf minuten dikke tranen over mijn wangen. Ik moet mezelf met geweld forceren en realiseer me dat dat niet goed kan zijn. Na een aantal vruchteloze pogingen concludeer ik dat ik het mezelf nog niet aan hoef te doen. Met de nadruk op ‘nog niet’, want het komt wel. Dat wil ik graag en ik geloof dat het me helpt met verwerken. Mits jullie massaal roepen ‘Angel, houd je misère bij je en schrijf als de sodemieter weer een hilarisch ik-pies-in-m’n-broek stuk!’. Daar geef ik uiteraard graag gehoor aan maar dan moet je nog een beetje geduld opbrengen.

Lang verhaal kort; het laatste hoofdstuk komt maar het lukt me nu nog niet. En dus draag ik deze column welverdiend op aan jullie. Omdat jullie het zijn die me de vermogen hebben gegeven die bijna ondragelijke laatste weken te dragen. Op mijn column van oktober, heb ik ongeveer duizend comments gekregen. Holy moly… DUIZEND!

Ik heb er een week over gedaan ze allemaal te lezen. Elke avond in bed als ik me in blinde paniek lag af te vragen hoe ik me in vredesnaam door deze onmogelijke situatie moest worstelen, las ik weer een vracht comments. Stuk voor stuk bemoedigende, liefdevolle, hartverwarmende regeltjes van lezers die het zelf hadden meegemaakt. Lezers die het gelukkig nog niet hadden meegemaakt maar mij in lieve, zorgvuldige gekozen woorden, alle kracht toewensten. Lezers die geen woorden konden vinden maar mij simpelweg sterkte en liefde toewensten. Lezers die zich ineens realiseerden dat dit gevaar voor iedereen dichtbij is en daardoor meer aandacht aan hun vader wilden geven. Van sommige comments moest ik huilen. Om andere een beetje glimlachen. Weer andere gaven me doorzettingsvermogen en positiviteit. Veel comments las ik twee of drie keer om de woorden goed op me in te laten werken. En een enkel advies heb ik daadwerkelijk opgevolgd. Hoe vreselijk het ook is om te lezen dat zoveel van jullie een ouder moeten missen, het geeft mij het gevoel dat ik niet alleen ben. De vaste grond onder mijn voeten was verdwenen, maar dankzij jullie steun kon ik rechtop blijven staan.

Dit stuk is een ode aan de warme, intelligente, empathische lezers van Beautylab die overlopen van liefde en daarmee mijn donkerste periode een beetje lichter hebben gemaakt. Duizend maal dank. Jullie zijn onbetaalbaar!

angel raterman_2Liefs en tot snel,
Angel

Volg:

287 Reacties

  1. Sanne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Hou eens op, nou moet ik huilen!

  2. Caitlyn
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wow, dit is mooi geschreven.
    Ik heb er tranen van in mijn ogen gekregen,
    je bent zo sterk al besef je het zelf niet.
    Je kan je ouders op verschillende manieren verliezen,
    de mijne leven nog en toch ben ik ze kwijt en wat je schrijft
    ontroert me diep. Mooi dat je je vader zo graag zag,
    alles komt goed, dat ben ik zeker
    Blijf sterk maar vergeet niet dat huilen soms zoveel deugd kan doen
    Moedig van je hoe je hier mee omgaat

    Veel liefst en sterkte,

    Caitlyn

  3. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel veel sterkte voor jou Angel! Neem alle tijd die je nodig hebt. Zeker weten een ontzettend heftige gebeurtenis. Knap hoe je hiermee om gaat! En wat heb je dit stuk ontzettend mooi geschreven zeg. Liefs, Marloes

  4. Tanja
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    Heel veel sterkte, neem rustig je tijd om dit allemaal te verwerken.
    Mijn ode gaat naar jou! Ik heb enorm veel respect voor je kracht en hoe hier ons hebt meegenomen in die periode.

    liefs,
    Tanja

  5. Sanne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Sterkte Angel! Je vader is nu wat jouw naam betekent en ik wens jou en je familie alle sterkte en kracht van de wereld toe<3!
    Neem je tijd en we zien je hopelijk snel terug.
    xxx

  6. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een mooi & liefdevol artikel! Neem je tijd, Angel! Heel veel sterkte & liefs xxx

  7. Pien
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel veel sterkte Angel! Ik ben zo blij om te zien dat je weer terug bent, neem vooral de tijd die je nodig hebt. Wij zullen je allemaal blijven volgen!! liefs, Pien

  8. Gerdien
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    íeder stuk dat jij op de blog zet lees ik. Altijd. Jouw stijl past bij me. En hoe jij bent omgegaan met de ziekte van je vader. Daar kan ik alleen maar bewondering voor hebben. Mijn moeder wordt ouder, en dat is al confronterend voor me. Ik ben maatschappelijk hulpverlener, en ik heb geen flauw idee hoe ik voor mijn moeder er kan zijn.. Ik heb wederom je stuk gelezen, met tranen in mijn ogen. Van een soort blijdschap dat je weer schrijft, van bewondering en van verdriet en medeleven.
    Angel, jij bent die eindbaas. Ik, en vele andere lezeressen, zijn wel zo walgelijk blij met je! Go grab life at his horns, like you allways did.

  9. Elke
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel mooi geschreven en neem alle tijd Angel! Fijn dat er zoveel comments op je laatste post zijn gekomen en dat je daar zoveel aan hebt gehad 🙂

  10. Carolien
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een mooi en positief stuk. Je bent een sterke vrouw waar ik alleen maar respect voor kan hebben.
    Neem alle tijd die je nodig hebt Angel… Het belangrijkste is dat je goed voor jezelf zorgt.

    Veel liefs, ik wens je alle moed en positiviteit xxx

  11. Lotte
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Gecondoleerd en heel veel sterkte voor jou en je familie xx

  12. Saartjee
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Helaas heb ik gisteren te horen gekregen dat mijn vader niet lang meer heeft en dat de kanker de laatste fase zal naderen. Wat een verschrikkelijke ziekte. Jouw artikelen hebben mij een hart onder de riem gestoken. Wat ben jij een sterke vrouw. Zelf vind ik het lastig om de juiste woorden te vinden voor wat ik voel. Ik heb ook veel van de comments gelezen en die hebben mij ook erg geholpen! Bedankt daarvoor! Ik zal regelmatig jou artikelen en comments lezen. Ook serena bedankt dat jij Angel de mogelijkheid geeft om dit te mogen delen.

  13. Berivan
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Fijn dat je terugbrengt, en gecondoleerd! Ik hoop dat je laatste dagen met hem onvergeetlijk zullen worden en dat hij een mooi plekje in de hemel verdient! Sterkte en hopelijk tot gauw!

  14. Saartjee
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Helaas heb ik gisteren te horen gekregen dat mijn vader niet lang meer heeft en dat de kanker de laatste fase zal naderen. Wat een verschrikkelijke ziekte. Jouw artikelen hebben mij een hart onder de riem gestoken. Wat ben jij een sterke vrouw. Zelf vind ik het lastig om de juiste woorden te vinden voor wat ik voel. Ik heb ook veel van de comments gelezen en die hebben mij ook erg geholpen! Bedankt daarvoor!

  15. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een vreselijk verlies voor je! Begrijpelijk dat je nog niet klaar bent om het einde van je verhaal te vertellen, want eigenlijk wou je dat het een happy ever after story was. Ik wens je vele warme vrienden toe, die je zoveel mogelijk steunen om dit een plekje te kunnen geven.

  16. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een mooi, emotioneel en eerlijk stukje; ik vind je echt geweldig. Nog heel veel sterkte gewenst.

  17. Maaike
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Mijn vader is 6 jaar geleden overleden, toen was ik 16. Het is heel erg moeilijk om een ouder of iemand anders te verliezen. Hoe hard het ook klinkt, het is niet anders je zal wel doormoeten. Het gaat tijd kosten om het te verwerken maar jij kunt dat! Heel veel sterkte in deze moeilijke tijd!

  18. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat vind ik dit verschrikkelijk voor je.
    Gecondoleerd en heel veel sterkte voor jou en
    je familie.
    Ja vader zal vast altijd dichtbij je zijn.

    liets

  19. Milena
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Dikke knuffel <3

  20. Milena
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Dikke knuffel <3

  21. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel begrijpelijk dat je er nog niet aan toe bent om alles te vertellen, neem lekker rustig je tijd!
    Ook fijn om te lezen dat je kracht hebt gehaald uit onze woorden, en hopelijk lukt dat deze keer weer (er zijn nu al weer zo veel reacties!).
    Nog steeds veel sterkte toegewenst, want dit is natuurlijk niet zomaar voorbij, dit heeft wat tijd nodig!
    xx

  22. unknow
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ik word hier heel emotioneel van, omdat ik weetdat dit mij ook gaat overkomen binnen nu en dan .. mijn lieve vriend vader van mij kids heeft ook maar ‘een moment ‘ van leven, en ik probeer mij al te voorbereiden tot.. maar je kan hier niet tegen voorbereid zijn, .. ik ben bang voor gemis gevoel… en hoe ik ermee om moet gaan..

    lieve angel, bedankt voor je verhaal ik put heel veel troost uit jou verhalen en ik wens je het allerbeste toe en heel veel sterkts neem je rust en verwerk je verdriet de rest komt later… x

  23. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wauw Angel, wat kun jij mooi schrijven! Ik zou al je boeken zo kopen 🙂
    Ik wens je voor nu alle sterkte toe die je nodig hebt! Het overlijden van een dierbare is het moeilijkste wat er is en dit kun je pas een plekje geven door het de tijd te geven!

  24. Desiré
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Sterkte en kus voor jou!

  25. Anouk
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

  26. Sanne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel veel sterkte lieve Angel en wat mooi om te zien dat je veel aan onze berichten hebt gehad!

    Dikke knuffel, Sanne.

  27. Britt
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wauw Angel, prachtig geschreven.
    Het is normaal dat zo’n dingen tijd kosten, en neem alle tijd die jij hiervoor nodig hebt. Ik heb me vaak afgevraagd hoe het met je ging, vaak aan jou gedacht. Vooral omdat mijn vader in diezelfde periode te horen kreeg dat hij nierkanker heeft, of had. Zijn operatie is goed verlopen en momenteel is alle kanker weg. Geen chemo, geen bestralingen. Maar voor mij was het al enorm zwaar, gewoon het woord ‘kanker’ te horen. Ik heb heel veel respect voor jou, heel veel respect dat jij hierover wil schrijven. En ik wens jou en je familie nog heel veel sterkte toe.

  28. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wederom vind ik het zo knap hoe je de woorden gebruikt.. Kan mij een kleine voorstelling maken, van de moeite die het soms kost..

    Neem de tijd voor jezelf.. Sterkte!

  29. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wauw, ik krijg echt kippenvel van dit stuk tekst van je. Het moet onwerkelijk zijn om mee te maken wat jij hebt meegemaakt. Ik snap goed dat je er niet klaar voor bent om er over te schrijven. Het is dan ook geen must, maar ik snap dat je het graag wilt doen, op termijn dan. 🙂 Pas wanneer jij er klaar voor bent is het juiste moment, niet vroeger. Fijn dat je ons op deze manier even op de hoogte brengt. Ik denk dat ik voor velen spreek als ik zeg dat alle duizend reacties recht uit het hart van mensen komen die er voor je zijn, op welke manier dan ook. Sterkte nog en blijf vooral jezelf! 🙂

  30. MN
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ik wens je heel veel sterkte Angel! Neem je tijd.

  31. assiepoester
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel, fijn om weer van je te horen. Het is begrijpelijk dat het tijd kost om erover te praten of erover te schrijven. Helaas, heb ik 5.5 jaar geleden het zelfde meegemaakt. Mijn vader kreeg plots uit het niets een hersenbloeding, glipte in een coma en overleed 3 maanden erna. Weg was hij. Ik wist niet wat ik moest doen. Huilen? Sterk zijn? Sterk zijn voor mijn moeder, die alleen achter bleef? Lastig was dat, lastig is het nog steeds…. Bij mij kwam de klap pas na enkele maanden toen ik twee weekjes vrij had. Wat heb ik toen gejankt, vooral alleen omdat ik me ‘schaamde’ om voor andere te huilen, want ik was altijd sterk?! Ik weet eerlijk gezegd nog steeds niet hoe ik met dit verdriet moet omgaan. 🙁 Hoe meer tijd er voorbij gaat, hoe erger het wordt. Vooral op momenten die belangrijk zijn voor jezelf, zoals afstuderen, trouwen …
    Hoe dan ook, neem alle tijd die je nodig heb. En ik hoop dat je dierbaren je voldoende kunnen steunen in deze moeilijke tijd en jij dit allemaal een plekje kunt geven. x

    • samrah
      16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

      heel herkenbaar x

  32. Manon
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Sterkte Angel!
    Wat moedig dat je toch weer een stuk hebt geschreven.
    Neem zoveel tijd als dat je nodig hebt, maar vergeet niet dat je hem altijd in je hart bij je draagt.

    Liefs Manon

  33. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel mooi dat je dit deelt. Het van je afschrijven helpt ook wel denk ik. Je hebt alvast heel veel mensen rondom je die je steunen en door deze moeilijke periode kunnen helpen. X

  34. Sylvia
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Gecondoleerd Angel..
    Het is en zal helaas moeilijk blijven..
    Ik kijk nog vaak in het fotoalbum wat ik aan mijn vader gaf toen hij zo ziek was )hij was hier zo blij mee! Iedereen die op bezoek kwam kreeg dit album te zien..’
    Ik kijk er naar terug met een lach maar ook met tranen.
    Tekst die ia oa mooi vind±

    Als er ooit een dag komt
    dat we niet meer samen kunnen zijn,
    houd me dan in je hart..
    daar zal ik voor altijd blijven..
    (winnie de Pooh)

    Angel, neem alle tijd die je nodig hebt. Vind het al fijn om wat van je te horen.
    Mijn vader is 2 jaar geleden overleden (ook kanker).

    Wat apart is dat ik heel vaak dromen heb. Ze gaan steeds ietsjes anders maar komen op hetzelfde neer.
    Dan droom ik dat hij er ineens weer is (dat zijn we met fam samen en dan zie ik mijn vader ineens staan, vrolijk als hij altijd was. Ik zeg tegen mijn moeder: mam… pas is er!! Mijn moeder zegt dan: ja, fijn he!. Ik ren vervolgens naar mijn vader toe. Helemaal blij, en knuffel hem. Mijn vader is ook helemaal happy. Ik zeg tegen hem, met tranen in mijn ogen: pap, je bent er weer! Je bent er weer! Mijn vader antwoord daarop: ja meisje, natuurlijk ben ik er.. ik ben er altijd.. altijd…

    Of ik droom dat hij weer alles kan. Dat hij wel bijna doodgegaan zou zijn. En dan ben ik super blij dat hij er nog is. Alle momentjes daar geniet ik dan van. Het gezamelijk eten en een praatje maken.
    En dat ik dan ook zo zeg: ik ben zo blij dat je er gewoon nog bent! En dan zegt hij ook weer zoiets: meisje meisje, ik zal ook nooit echt weg gaan, dacht je dat dan? Ik ben nooit helemaal weg!

    Altijd zulke woorden .. heel apart. het wakker worden is altijd vervelend.. die droom leek zo echt, dat hij er nog gewoon was.. dat ik me bedenk dat hij helaas echt er niet meer is.
    Maar dat hij op een andere manier bij me is geloof ik wel.
    Jouw vader ook Angel, hij zal op een andere manier bij je zijn..
    Knuffel!!

    Ik moet eerlijk zeggen dat ik nog steeds niet goed weet hoe ik met zijn verlies om moet gaan na 2 jaar.. Ik kan je helaas niet goed tips geven. het is ook voor iedereen anders.

    Praten in gedachten met hem doe ik wel vaak. Hoe gek dat ok mag klinken voor sommigen, het helpt me wel een beetje.
    Als ik verdrietig ben ‘hoor’ ik mijn vader weer 1 van zijn grapjes maken waardoor ik ga lachen.. soms kom ik soms zelfs niet meer bij van het lachen 🙂 (1 keer s avonds in bed… mijn man schrok wakker van me.. omdat ik ineens zo moest lachen). Dat zijn fijne momenten en kan ik ook wat beter in slaap vallen.
    Sorry voor het lange verhaal, hoop dat je het niet vervelend vind dat ik mijn ervaring deel.

    Knuffels voor jou!Doe alles op het tempo wat goed voor jou voelt..x

    I have an guardian angel in heaven…
    I call him dad..

    liefs

    • angie30
      16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

      Ahh, tranen in mijn ogen.
      Ze zeggen ook wel is dat in dat soort dromen, degene die is overleden zo laat weten dat het goed met hem of haar gaat. Het zijn dus mooie dromen. Sterkte.
      Xxx

  35. Anne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Dikke dikke knuffel Angel! You can do this (L)

  36. Sanne
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Angel ik heb zoveel bewondering voor jou dat je dit met ons wilt delen vind ik zo knap.
    De afgelopen maanden heb ik me regelmatig afgevraagd hoe het met je ging.
    Voel je niet verplicht om het te schrijven, het komt wel wanneer jij er klaar voor bent.
    Ik wens jou en je familie veel sterkte en liefde toe

  37. Joëlle
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Nog steeds veel sterkte! Kan niet wachten tot je weer gaat schrijven maar neem je tijd!

  38. kaat
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,
    Wat vreselijk erg dat de tijd met je vader nog maar kort is geweest. Gecondoleerd met het verliezen van jullie vader.
    Hopelijk heb je een goed gevoel over hoe je afscheid hebt genomen.
    Uit eigen ervaring weet ik helaas dat dat laatje met pijnlijke herinneringen geen hangslot heeft maar dat het openschuift wanneer het het laatje uitkomt. Hard en meedogenloos vliegt het soms open en ik snap dat je die ellende (nog een tijd?) nog niet fatsoenlijk in woorden kunt uitdrukken. Uberhaupt schieten alle woorden tekort als je de pijn voelt.
    Ik hoop dat je kracht en steun kan vinden bij de mensen dichtbij je en geef jezelf de aandacht die je verdiend.
    Sterkte en liefs

  39. Marlous
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Gecondoleerd lieve Angel. Wat dapper en wat stoer dat je weer terug bent. Ik kan niet uit ervaring spreken maar gok dat jij in 1 van de moeilijkste periodes van je leven zit.. heel veel sterkte en liefde toegewenst, voor mij ben je een echte power vrouw!

  40. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Gecondoleerd Angel. Neem alle tijd die je nodig hebt, de die-hard fans die wachten wel.
    Maar ook:
    Whoop Whoop super fijn dat je vingers wat getikt hebben!

    Take care jij met je super mooie kapsel!

  41. Plien
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel, wat is het fijn om wat van je te lezen!
    Maar ik vind dat je ons helemaal niks verplicht bent, en als het verhaal toch niet komt, dan komt het niet. Dit is zo persoonlijk en intiem, dit hóéf je niet met heel Beautylab te delen als dat straks misschien niet goed meer voelt!

    Heel veel liefs en sterkte toegewenst!

  42. Elle
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel, gecondoleerd met je verlies. Mijn beste vriendin maakt nu iets soort gelijks mee. Niet lang meer en dan is haar papa er ook niet meer. Door jou weet ik dat het goed met der zal komen& door jouw stukjes te lezen weet ze dat ze niet alleen is. Dankjewel Angle.

  43. Mila
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Fijn om weer wat van je te horen Angel. Neem alle tijd die je nodig hebt!!! En natuurlijk wil ik het einde lezen en weten. Het leven is niet altijd leuk en hilarisch. Die stukken komen ook wel weer. Take care!

  44. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Ten eerste gecondoleerd. Wat ben jij een sterke vrouw. Dat je dit al überhaupt op kunt schrijven vind ik heel knap. Neem lekker de tijd voor dat laatste hoofdstuk en als het uiteindelijk blijkt dat je het liever niet deelt begrijpt iedereen dat. Ik vind het echt ontzettend mooi om te lezen dat je zoveel aan de comments hebt gehad. STAY STRONG!

  45. Rachida
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Wat een topvrouw ben jij! Blijf het vooral proberen, na 10x vallen zal je met een opgeheven hoofd opstaan en zal je de juiste woorden vinden om je verdriet een plek te geven. You can do it! <3

  46. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Lieve Angel,

    allereerst gecondoleerd, wat ontzettend moeilijk en wat ontzettend kut. Wat knap dat je weer zo op lijkt te krabbelen, wat lijkt dat mij moeilijk. Zeker als je zo’n bijzondere band had met je vader. Neem alle tijd inderdaad om je stukje te schrijven, wij wachten wel. Of niet, als het toch niet goed voelt 🙂 Al is het inderdaad voor jezelf wel goed om het uiteindelijk er uit te gooien, al gooi je het voor mij part daarna in het vuur 🙂
    Verder weet ik niet goed wat ik verder nog kan zeggen, er is denk ik ook niet veel wat je kan zeggen. Alleen heel veel liefde gewenst en sterkte en alles! Ik hoop oprecht dat je snel weer blij mag zijn! Verdien je.

  47. Marie-Christine
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Mooi Angel en veel sterkte de komende tijd om weer op te krabbelen en soms weer om te vallen 🙂 en tot dan wachten we gewoon tot je weer aan een column toe bent 🙂 x

  48. 16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Heel veel sterkte, Angel! Fijn dat je weer terug bent.

  49. Lariesa
    16 januari 2015 / vrijdag, 16 januari 2015

    Oh Angel, neem alle tijd die je nodig hebt meis. Natuurlijk missen we de “hilarisch ik-pies-in-m’n-broek stukkken”, maar het aller aller liefste wat ik zou willen is dat je gewoon de tijd neemt om het verdriet van het verlies van je vader te verwerken. Vind het al super van je dat je dit stukje hebt geschreven, fijn om weer even van je te horen. Sterkte verder nog aan jou en je familie. Xx

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *