Let’s get personal | spiritualiteit

‘Geloof jij in geesten?’ vroeg ik Tim tijdens onze eerste date. Misschien een gekke vraag om te stellen aan iemand die je net kent, maar ik was gewoon benieuwd. Tim zei zonder blikken of blozen ‘ja’. Ik was opgelucht door dit antwoord. Wat geesten en spiritualiteit betreft is het gewoon fijner om op dezelfde lijn te zitten met je (toekomstig) partner. En ook al kende ik Tim nog maar net, ik voelde dat het goed zat en dat het niet bij een eerste date zou blijven. Sterker nog, na de tweede date was het al ‘aan’ en tijdens de derde date sleepte hij me al mee naar familie, haha! Dus het feit dat hij, net als ik, ook in geesten geloofde was een geruststelling. Want dat is gewoon iets waar ik graag over praat, van tijd tot tijd.

Geloof ik in God? Ik vind het lastig voor te stellen dat er iemand is die als ware de touwtjes in handen heeft over onze levens. Die bepaalt wie er dood gaat en wie leeft. En die daadwerkelijk antwoord geeft op onze gebeden. Ik geloof wel dat er mensen zijn die er baat bij hebben om in God te geloven en die daar dan ook veel steun aan hebben. Die hoop krijgen en die via een gebed een beter inzicht krijgen in een bepaalde situatie. Uiteindelijk denk ik dat de mens zelf hun eigen problemen oplost, maar dat ze door de mentale support van hun geloof daar toe in staat zijn, en wat hen zonder geloof wellicht niet was gelukt. Ik ben er dus zeker van overtuigd dat God en het geloof een zeer belangrijke rol speelt in vele mensenlevens. Maar in mijn leven speelt het geen grote rol. Ik ga niet naar de kerk en ik bid niet. Maar misschien heb ik het (tot nu toe) ook niet ‘nodig’ gehad. Het is in elk geval fijn om te weten dat er in tijden van nood iemand is om naar te keren. Dat er een geloof is dat steun kan bieden, mocht ik dat willen.

Toch ben ik wel gelovig, als in, ik geloof dat er ‘iets’ is nadat we zijn overleden. Ik zie geen hemel voor me, geen gouden poorten op een berg wolkjes, maar wat is er dan wel? Ik wéét dat er geesten bestaan. Toen oma overleed, en oma was een pestkop, werd dat onze familie meer dan duidelijk gemaakt. Prullenbakken werden omgekeerd midden in de kamer neergezet. Stereotorens vlogen midden in de nacht aan. Lampen werden aan- en uitgeschakeld en glazen vielen om. Deze gebeurtenissen waren niet anders te verklaren, we wisten dat het oma was. Bang waren we niet. Ze wilde ons gewoon laten weten dat ze er nog eventjes was.

Na de begrafenis hield het op. Ik denk dat geesten op aarde blijven zolang wij, de nabestaanden, ze nodig hebben. Om ons via die weg steun te geven, ons door het moeilijkste heen te slepen. Ons op die manier hun troost aanbieden. Ik denk dat het belangrijk is dat wij onze geesten op den duur echt los laten. Ik denk dat als wij dat niet doen, ze nooit verder kunnen gaan. Waar ze naar toe gaan, geen idee, maar ik denk dat geesten wel graag ‘verder’ willen gaan en dat het belangrijk is dat wij hun dood accepteren, en dan zelf ook verder kunnen gaan.

Ik geloof ook in beschermengelen. Opa vertelde mij ooit eens een prachtig verhaal en ik geloofde hem meteen. Hij was aan het werk in de tuin, gewoon op een trapje stond hij, een boom te snoeien. Let wel, opa was volgens mij al 80 en dacht dat hij nog behoorlijk kwiek was, maar dat viel ondertussen best mee. Opa was heel dun en fragiel. En dat staat dus te snoeien op een trapje in zijn tuin. Hij maakt een verkeerde beweging en hij valt achterover. Hij vertelde me dat het leek alsof hij in slow motion viel, en dat er iemand achter hem stond die hem opving, en die hem heel zachtjes op de grond legde. Hij kruipt op en kijkt om zich heen om diegene te bedanken voor het breken van zijn val. Hij ziet niemand. Hij loopt naar binnen, waar oma zoals gebruikelijk in de keuken staat te koken. ‘Was er iemand hier?’ vraagt opa. ‘Nee, niemand, alleen ik’ zegt oma. Toen wist opa, dat was een beschermengel. Wie of wat kon het anders zijn? Voor Indische mensen is het dan gewoon zo klaar als een klontje. Wij gaan er niet ons hoofd over breken. Beschermengel. Logisch.

En als er geesten en beschermengelen bestaan, dan is er ook een hiernamaals. Ik wil heel graag geloven dat als ik dood ga, ik weer herenigd wordt met de overleden mensen van wie ik houd. Dat opa en oma van beide kanten me op staan te wachten en dat ik daar mijn neef Christiaan weer zie. En dat ik daar dan samen met ze wacht op de rest. Ik ben niet bang voor de dood, ik ben alleen bang dat de dood te vroeg komt. Ik zou het verschrikkelijk vinden om dood te gaan zonder te weten hoe het is om een moeder te zijn. En ik zou het verschrikkelijk vinden omdat ik weet dat ik mijn geliefden in verdriet achter moet laten. Maar de dood zelf, daar ben ik niet bang voor. Sterker nog, ik ben alleen maar nieuwsgierig naar hoe dat dan zou zijn, en hoe het erna zou zijn. Word ik dan een geest? Kom ik engelen tegen? Is er tóch een God en een hemel? Ik denk dat alle vragen over ons bestaan in één klap worden beantwoord. En dat is eigenlijk iets waar ik best naar uit kijk. Alleen nu nog niet. Het leven is veel te mooi.

Als jullie mijn mening over andere spirituele onderwerpen willen weten, stel ze gerust bij de comments.

Zijn jullie spiritueel? Denken jullie er wel eens over na hoe het leven eruit ziet na de dood? 

Until next time,
Serena Verbon

Volg:

126 Reacties

  1. Tabitha
    17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

    Hoi Serena,

    Wat mooi dat je hier dieper op in bent gegaan. Voegt weer een hele andere dimensie toe aan je blogs. Ook leuk om te lezen dat er zoveel andere religies en geloven zijn.

    Zelf ben ik christen (protestants). Ik kwam op mijn 16e tot geloof en heb me laten dopen.

    Ik geloof dat God een God van liefde is. Hij heeft ons gemaakt met een keuze: kies ik ervoor om in God te geloven en van Hem te houden, of niet?
    Zonder keuzemogelijkheid is er namelijk geen échte liefdesrelatie en zijn we gewoon een stelletje marionetten die ‘ja’ en ‘amen’ zeggen op alles wat Hij doet en zegt.

    Om nog een stapje verder te gaan: God hield zelfs zoveel van ons, dat Hij zijn eigen zoon gegeven heeft om voor onze zonden te sterven. Dat klinkt waarschijnlijk wreed, maar Hij deed dat uit liefde. God kan namelijk niet bij zonde zijn en wij mensen, jij en ik, iedereen is zondig.

    Nu zou dat betekenen dat wij daardoor niet bij God kunnen komen. God is namelijk ook een rechtvaardige God. Echter doordat Jezus voor ons gestorven is, maar ook weer opgestaan, kunnen we vergeving vragen voor onze zonden.

    Hier laat ik het bij, want je oren zullen ondertussen wel klapperen 😉 Tenminste zo voelde dat voor mij toen wel. Ik hoop (en bid) dat je op een dag Gods liefde en vrede in je leven mag ervaren die alleen Hij je kan geven. Het leven wordt er zeker niet makkelijker op, maar met God kun je alles aan!

    Liefs,
    Tabitha

    P.s. Voor vragen, trek gerust aan de bel 🙂

  2. 17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

    Heel herkenbaar! Ik lees dit alsof ik het zelf geschreven heb. Behalve de ervaring dan 😉 Dat zou een beetje gek zijn. Ik hoop dat we inderdaad even geest zijn, daarna door gaan en herenigd worden, om vervolgens een nieuw leven te mogen starten. Of in de toekomst of je leven opnieuw, zodat je hebt kunnen leren en wellicht betere keuzes nu (onbewust) kunt maken.

  3. Moslima
    17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

    Hey!

    Ik geloof zeker in God en de reden waarom ik er in geloof is mede omdat alles op de wereld wel een maker heeft. Een simpele naald ontstaan niet zomaar uit het niets er is iemand geweest die het gemaakt heeft. Hoe kan dan een mens die zo ingewikkeld is uit het niets ontstaan zijn. Hoe kan de wereld waarin alles zo goed in balans is uit het niets ontstaan.

    En wie heeft er voor jou bepaald dat jij, jij bent en niet iemand anders? Waarom ben jij geboren in jouw gezin en niet in een ander gezin en in een ander land? Wie heeft dat bepaald voor jou? Ik kan mezelf eigenlijk niet wijsmaken dat dit allemaal toeval is.

    Natuurlijk bepaalt ieder voor zichzelf waarin zij geloven. En hopelijk zullen we ooit allemaal in vrede leven op deze mooie wereld :)!

    Ps
    Er is een hele leerzame site over de Islam en de site is opgezet door allemaal bekeerlingen. Ik snap dat er tegenwoordig heel negatief wordt gesproken over de Islam. En misschien worden veel vragen die jullie hebben over Islam beantwoord met behulp van http://www.waaromislam.nl er is heel veel informatie beschikbaar waaronder ook veel wetenschappelijke feiten.

    En Serena je hebt een top blog! Ga zo door!!

    Xxx

  4. Mare
    17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

    @Serena: Geloof je in reïncarnatie? En hoe denk je over het kastensysteem, geloofden jouw grootouders daar in?

    Intuïtie: Heb je weleens puur op basis van voorgevoelens gehandeld? Bijvoorbeeld: Je kreeg een supermooie deal/aanbieding of zag een prachtig huis voor een leuk bedrag maar het voelde gewoon niet goed….en je kon het rationeel totaal niet verklaren. En dat je dan toch besloot het niet te doen en het achteraf een goede overweging was.

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      hi Mare,
      ik heb wel eens verhalen gehoord waarvan ik in reïncarnatie wil geloven, het is ook een fijn idee om een soort van ‘tweede kans’ te krijgen, lijkt me. Ik denk dat niet iedereen wordt gereïncarneerd. Sommige mensen zullen geesten worden, sommige mensen niet (die gaan meteen door naar waar we ook naartoe gaan), en sommige mensen hebben een ziel die nog wat goed te maken heeft, of een ziel die veel te kort heeft geleefd, en die wordt dan misschien opnieuw gebruikt. Of mensenzielen ook in dierenzielen kunnen reïncarneren en vice versa weet ik niet, en ik weet ook geen antwoord op de vraag of dieren dan ook reïncarneren onder hun eigen soort. Maar ik geloof zeker in reïncarnatie. Alleen het is niet voor elke ziel bedoeld. Ik geloof dus niet in het kastensysteem, want ik denk dat ook de ziel van een lief kindje die pas 2 jaar heeft geleefd een nieuwe kans verdiend, of ze nu arm was of rijk.

  5. Mare
    17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

    Wauw wat een artikel…..
    @Serena: Geloof jij in mediums ofwel mensen die kunnen communiceren met overledenen?
    Geloof jij dat mensen helderziend kunnen zijn en ben je zelf weleens naar een helderziende geweest/of van plan dat te doen?

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      hi Mare,
      Angel en ik zijn al wel eens bij een medium geweest, ze heet Omata en ze woont hier in Houten. Er is zeker iets bijzonders aan haar. Ik geloof niet in mensen die de toekomst voor je voorspellen, maar ik geloof zeker dat er mensen zijn die heel gevoelig zijn voor ‘krachten’ en die meer in contact staan met geesten dan de gemiddelde persoon. Ik denk dat zij vooral een zeer verhoogde intuïtie hebben, een goed ontwikkeld ‘sixth sense’. Ik denk dat er zeker mensen zijn die kunnen communiceren met overledenen, maar ik denk dat het er maar heel weinig zijn die het écht goed kunnen interpreteren en die hun intuïtie echt goed hebben ontwikkeld.

  6. 17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

    Hee, wat leuk om dit hier te lezen! Spiritualiteit, super! Zou ik wel meer van willen zien. Wat mooi dat je in het hiernamaals gelooft. Ik geloof ook zeker dat er meer is en dat we reïncarneren 🙂

  7. Yasmine
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Dankjewel Serena,
    Het zijn op dit moment donkere dagen voor mij en ik ben blij dit te hebben mogen lezen. Ik zit met ontelbaar veel vragen de laatste tijd en door jouw post voel ik me wat minder ‘alleen’, aangezien ik hier niet snel over durf te praten met anderen…
    Appreciate it <3

    • Judith
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      Ik herken dit gevoel. Maar je ben niet alleen. Uit onverwachte hoek, misschien noem je dat spiritueel, kwam voor mij altijd antwoord op mijn vragen. Vaak werd ik in mijn slaap bezocht door mijn overleden moeder. In het begin raar en emotioneel, uiteindelijk stelde het mij onwijs gerust. Hoop dat jij dat ook mag ervaren.

      • Judith
        17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

        Overigens ben ik niet gelovig.

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      lieve Yasmine,
      je mag hier altijd je verhaal kwijt, mijn lezeressen en ik zijn een luisterend oor en kunnen met je sparren over onderwerpen en je ook troost bieden. Soms is het goed om niet alleen te worstelen, maar om het te delen en van je af te schrijven. Denk er maar over na. En veel sterkte en liefde naar jou.

      • Yasmine
        17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

        Dankjewel lieve Serena en Judith.
        Almost made me cry 🙂
        xxx

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      hi Hanane, ik ga zeker even kijken, ik sta er voor open om nieuwe dingen over het geloof te leren.

  8. Evelien
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    In wezen geloof ik hetzelfde als jou, dus noem ik mezelf agnost. Verder ben ik ervan overtuigd dat de mens gewoon een spiritueel wezen is. Of iedereen dat nu wil zien of niet is aan hen, maar iedereen heeft wel iets waar hij of zij heilig van overtuigd is en volledig in gelooft, zelfs in het niet bestaan van een God. Als je dat vaak en veel verkondigd, dan ben je er nog steeds mee bezig ;). Maar dat zijn mijn opvattingen, en misschien denk ik er te veel over na vanwege mijn opleiding/

  9. Carina
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Geloof ik in geesten en beschermengelen? Nee, dat niet. Ook niet in God. Al geloof ik wel dat er nog een soort onzichtbare kracht is, je kunt het karma noemen of moeder aarde of wat dan ook. Verder ben ik ergens ook wel te nuchter en rationeel om er echt in te geloven en besteed ik er gewoonweg nauwelijks tijd aan. Ben beetje van leven en laten leven mbt dit soort dingen.

  10. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ontzettend leuk om te lezen!
    Ik kan me goed vinden in wat je vertelt.
    Erg leuk en afwisselend onderwerp om over te schrijven (en te lezen), ik geniet van dit soort dingen!

  11. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Zelf heb ik ook ooit zo’n teken meegemaakt, Ik had een flesje parfum uit Egypte van mijn opa gekregen en de dag nadat hij was overlevenden viel het kapot. Ik geloof ook zeker in deze dingen en ook in het leven na de dood. Mooi artikel!

  12. NG
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Serena, ik wou even zeggen dat ik de laatste tijd echt nog meer geniet van je blog. Je artikelen zijn echt heel goed en je foto’s prachtig.

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      Wat een mooi compliment, dankjewel!

  13. Laura
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat mooi geschreven! Ik sta er eigenlijk het zelfde in als jij. In de nacht dat mijn opa overleed, droomde ik dat hij mijn schouder pakte en daarna losliet en daarna verdween hij. Op dat moment dat ik dat droomde was hij overleden, terwijl ik dat nog niet wist.

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      Jeetje, wat een mooie droom dan eigenlijk, een soort laatste afscheid.

      Ik wil je vertellen over de droom van mijn opa.

      Hij zat in een Jappenkamp zoals dat heette, een gevangenenkamp van de Japanners, die destijds oorlog voerde met Indonesië. Mijn opa werd ziek, zo ziek zelfs, dat hij door het ijlen heen mensen hoorde zeggen: graaf maar vast een gat voor Janssen, hij red de volgende dag niet. Hij viel in slaap, en in zijn droom zakte hij steeds verder weg in drijfzand. Ineens stond daar zijn schoonmoeder, met wie hij een hele goede band had. Ze riep ‘Mirko, je zakt weg! Niet bewegen’ en mijn opa stopte met worstelen, zodat hij niet nog verder wegzakte. Op dit punt stond hij tot zijn middel in het zand. Zijn schoonmoeder gaf hem een stok en ze trok hem eruit.

      Toen werd mijn opa wakker, het ging beter met hem en na een paar dagen werd hij beter verklaard. En dat terwijl hij zo goed als dood was verklaard.

      Pas veel later, toen de oorlog was afgelopen en hij werd bevrijd uit het kamp (door mijn oma, maar dat is een heel ander verhaal), hoorde hij dat zijn schoonmoeder was overleden op de nacht dat hij over haar droomde.

      • Mirte van den Boogaard
        17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

        Jeetje, wat een bijzonder verhaal. Mooi en verdrietig tegelijk!

  14. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Precies wat ik ook geloof!

  15. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik wil hier ook best wel in geloven, alleen heb ik nog nooit zo een moment meegemaakt, van een beschermengel of overledene die een teken geeft. Na de dood van mijn oma heb gesmeekt om een teken van haar, maar alles bleef normaal. Misschien waakt ze subtieler over ons? Ik kan het alleen maar hopen, maar tot nu toe geen gekke dingen zoals omgekeerde prullenbakken jammer genoeg…

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      Maar Nienke, heb je soms dan ook niet het gevoel dat je niet alleen bent? Alsof er iemand anders in de kamer is, die je gezelschap houdt. Of die je troost, als je verdriet hebt? Of misschien heb je wel eens over haar gedroomd?

  16. Urmila
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Hi Serena ☺️
    Wat heb je dit mooi geschreven!! Ik ben zelf erg hooggevoelig en geloof dit soort dingen zeker ook, ik probeer het zelfs te ontwikkelen!! Leuk dat je dit artikel gemaakt hebt want ik mezelf in dingen die je geschreven hebt! ☺️
    Mijn vraag is of je ook hooggevoelig bent en hoe je daarmee omgaat ?

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      hi Urmila,
      ik ben niet hooggevoelig, al ken ik wel mensen die dat wel zijn. Ik denk dat het belangrijk is om iemand te vinden die jou hierbij kan helpen, ben jij de enige van de familie? Er bestaan ook forums, misschien moet je dat eens gaan uitchecken. Ik denk dat je daar goed je ei kwijt kunt en dat er ook mensen zijn die misschien iets herkennen en jou verder kunnen helpen en begeleiden.

  17. Birgit
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik weer 100% zeker dat er na de dood iets is. Mijn moeder is overleden toen ik nog jong was (ik was 12). Mijn schoonmoeder is paranormaal begaafd. Tot ik mijn huidige man ontmoette was ik nooit zo bezig met spiritualiteit, maar mijn schoonmoeder heeft me met zoveel dingen geholpen en inzichten gegeven, en dat allemaal namens mijn moeder. Ik denk ook niet dat het zo is dat de geesten “verder” willen. Zij zullen zich altijd bezig houden met de mensen die op aarde zijn achtergebleven en over ze waken. Mocht dat niet nodig zijn, dan nemen ze hhun rust, en als het wel nodig is, dan zijn ze er gewoon voor je. Mijn schoonmoeder heeft me dingen verteld, die waren gebeurd in mijn leven, waar ik nog nooit met iemand over had gesproken, maar die me wel dwars zaten. Zo weet ik dus dat ze niet zomaar iets uit haar duim zuigt, maar dat ze echt informatie doorkrijgt van mijn overleden familieleden, en dan vooral mijn moeder. Mijn man heeft ook de paranormale begaafdheid, maar doet daar niets mee. Af en toe ziet hij een persoon in ons huis, of ‘s nachts het beeld van een oplichtende sigarettenpeuk. Zo weet hij dat zijn familieleden of mijn moeder er is, maarhij gaat er verder niet op in.
    Ook de vorige bewoonster van ons huis heeft in het begin flink lopen spoken hier. Lampen die aan en uit gingen, dingen die kwijt raakten en een paar dagen later ineens weer op hun plek lagen, en een heel beangstigend gevoel op de zolder. Nu wij haar geaccepteerd hebben in ons huis, en zij weet dat wij geen kwaad willen in wat voor haarnog steeds haar huis is, is het gespook afgelopen.
    Ik vind het een erg fijn gevoel dat ik weet dat ik soms kan terugvallen op hulp van boven.
    In een God geloof ik absoluut niet.

  18. Mandy
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wauw wat mooi verwoord, ik ben zelf ook Indisch en precies hoe jij het beschrijft en hoe jij erover denkt, zo denk ik er ook over. Ik geloof niet in God, maar ik geloof zeker in een leven na de dood, dat mijn overleden familieleden en vrienden mij op staan te wachten en dat we daar dan op alle andere dierbaren wachten. En ondertussen een feestje vieren als er iemand jarig is daarboven hihi.. ik geloof ook dat de beschermengelen die wij hebben dat dat dierbaren van ons zijn.
    Misschien een gekke vraag, maar heb jij sinds vroeger af aan ook van je Indische familie meegekregen dat als het savonds donker is, je niet meer fluiten? Ivm geesten? Ik vroeg het me af omdat ik dat altijd heb meegekregen en tot nu toe dus ook nooit doe hihi.

    • Miriam
      16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

      Klopt ja haha. Dan zou je ze blijkbaar roepen ofzo. Alhoewel ik daar niet in geloof

      • Mandy
        17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

        Haha wat grappig dat jij dit ook mee hebt gekregen… maar toch fluit ik savonds niet :p

  19. Heleen
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat een mooi artikel! Ik vind het lastig om vol overtuiging te geloven in een God, maar ik geloof wel dat er ‘iets’ is. Ik geloof ook zeker wel dat overledenen nog regelmatig bij je zijn, en het geeft mij een geruststellend gevoel dat ik weet dat mijn mama nog regelmatig even bij me is en ziet wat ik doe.
    Over zo een beschermengel heeft mijn moeder ook ooit een verhaal verteld. Toen ze klein was heeft zij ook zoiets meegemaakt waarbij zij werd tegengehouden door iets/iemand wat ze niet kon zien. Ik wist nooit zo goed of het nou waar was of niet, maar blijkbaar hebben meer mensen zoiets dus meegemaakt.

  20. cora
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik sta er eigenlijk precies in als jou. Dat noem je agnostisch geloof ik 🙂
    De bijbel..dat vind ik wat lastig maar dat er meer is is voor mij een feit. Ik heb gedroomd over mijn vriendin voordat ik wist dat ze overleden was. Met oma heb ik in een soort droom een gesprek gehad nadat ze was overleden. En ik heb redelijk vaak geesten gevoeld, gehoord en een enkele keer gezien. En ik was niet de enige op sommige momenten daarvan. Een afterlife, oh ja absoluut. Maar god…ja lastig.. Maar geesten bestaan ook niet volgens de bijbel. Maakt het nóg ingewikkelder haha. Mijn man geloofde er nooit in maar na een ervaring na het overlijden van zijn vader heeft een bepaalde ervaring hem toch aan het wankelen gebracht. Toen mijn (andere) oma op het sterfbed lag vroeg ze ook aan mensen wie toch diegene was in de hoek van de kamer. En toen mijn stiefmoeder vroeger ernstig ziek was zag ze in vlagen ook iemand bij haar. Toeval? Denk het niet.

    • Lousaa
      16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

      Agnostisch is dat je het niet weet. Als je weet dat er meer is, of zegt dat te weten, ben je geen agnost.

  21. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Goed artikel, en mooi geschreven!

  22. Cécile
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Lieve Serena, wat een openhartig artikel heb je geschreven. Ik kan je vertellen dat Jezus Christus Zijn Leven heeft gegeven voor iedereen en Hij houdt van ons allemaal, ook van jou. Hij geeft ons hulp en leven en gezondheid. Dat is voor mij geloof waarin God mij de weg leidt hier en nu maar ook voor altijd! 😀

    • Susan
      16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

      Ik wil absoluut geen discussie starten. Ik vraag me af hoe jij dat kunt vertellen? Of om het anders te formuleren: Wat maakt jou zo overtuigd van je geloof dat jij anderen dit met zekerheid kan vertellen?

      • Ciele
        17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

        Hallo Susan. Jezus Christus is voor mij mijn Heer omdat ik op Hem kan vertrouwen en met moeilijke dingen in mijn leven heeft Hij mij geholpen. Ik ga altijd naar Hem toe en ik weet dat ik Zijn hulp kan verwachten.

  23. Diana
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Bijzondere gedachten. Krijg er een warm gevoel van, ik hoop dat mijn overleden familieleden ook mij op zullen wachten als ik overlijd 🙂

  24. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat een mooi en bijzonder artikel, ook mooi dat je hier zo over open kan zijn. Ik kreeg stiekem ook tranen in mijn ogen door de verhalen over je opa en oma, de liefde straalt er vanaf!

  25. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ja, ja, ja! Zeg ik tegen veel in dit leuke artikel (graag meer!). We zitten erg op één lijn. Het is een onderwerp waar ik het zelf op mijn blog nooit over heb, maar ik ben wel veel met spiritualiteit bezig. Ik heb wel eens een medium bezocht, mijn hand laten lezen, geloof sterk in energieën en kan zelf tarotkaarten leggen. Ook ‘gebruik’ ik edelstenen.

  26. julie
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik wil graag in geesten geloven. Zoals Mulder ‘I want to believe’ :). Ik heb ook al vreemde dingen meegemaakt maar toch denk ik dan verder na en dan vraag ik me af. Ja, stel dat je na de dood als iets verder blijft leven. Hoe zit dat dan met babytjes die sterven of oude demente mensen. Hoe leven die dan verder?

  27. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik geloof ook in geesten en dat er meer is na de dood. Daar ben ik van overtuigd, hoe of wat geen idee. Maar ik denk al sinds kleins af aan dat er een zee is en een stad met een mc donalds waar opa en oma gezellig zitten te keuvelen. Ik ben ook bang dat de dood te vroeg komt, ik wil nog zoveel doen, samenwonen, mama worden etc. Mooi artikel Serena!

  28. Lousaa
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Er is geen leven na de dood. Dat vind ik logisch (bij gebrek aan bewijs kan ik niet anders van mening zijn) en tegelijkertijd ook heel prettig. We zijn op aard om voor nageslacht te zorgen, net als andere beesten (en eigenlijk iedere ander vorm van leven) en ik kan werkelijk niet bedenken waarom wij mensen daar anders in zouden zijn dan dieren. Tuurlijk, we kunnen het zo leuk en rijk maken als we zelf willen. Maar ik zou niet weten waarom ik na de dood nog door zou leven met andere doden.

    Ik heb overigens vaak genoeg de dood dichtbij zien komen, zat mensen verloren, genoeg zogenaamd ‘onverklaarbaars’ meegemaakt. Maar de redelijkheid gebiedt mij dan om toch te denken dat het toeval is waar je door omstandigheden wellicht meer in leest of wilt lezen. Ik ben gelukkiger als ik feiten en fictie gescheiden hou en niet leef naar iets dat niet bewezen is.

  29. tessa
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat mooi geschreven. ik geloof niet in god, maar wel dat er iets is na de dood, wat dat is weet ik niet. Ik heb niet zulke concrete voorbeelden als jij beschrijft. Toch denk ik wel dat geesten bestaan en dat je in een geest veranderd als je dood gaat. ooh zoo lastig he, bijna iedereen wil weten wat er is na de dood, alleen (bijna) niemand wil dood… Ik ben ook vooral nieuwsgierig, maar ook te bang dat het inderdaad te vroeg komt..

  30. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Interessant om te lezen! Wat toevallig dat je vriend ook in geesten gelooft. Ik kom niet vaak mensen tegen die daarin geloven. Na een aantal bijzondere ervaringen, kan ik ook niet meer ontkennen dat er inderdaad geesten bestaan. Spiritualiteit is iets waar ik me de afgelopen jaren steeds meer in ben gaan verdiepen en wat een steeds grote rol in mijn leven in is gaan nemen. Ik merk wel dat het mijn leven op een positieve manier heeft veranderd.

  31. Syl
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik geloof wel in geesten, maar niet in een god. Ik denk dat je pas gaat open staan voor spiritualiteit, als je een keer iets onverklaarbaars meemaakt.

  32. Hannah
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Mooi stuk serena! Heb vaak bewondering voor hoe je moeilijke onderwerpen weet te verwoorden. Ik ben zelf gelovig en ik geloof dat we als familie en vrienden weer bij elkaar kunnen zijn na de dood. Het geeft me veel rust dat God iemand is waar je altijd tegen kunt praten en dat je er niet alleen voor staat.
    Natuurlijk vind ik het soms lastig om wetenschap en geloof te rijmen met elkaar, maar geloof maakt mij zoveel gelukkiger..waarom zou ik niet geloven?
    Mijzelf zijn niet zoveel nare dingen overkomen in mijn leven, maar ik heb vaak mensen ontmoet due de meest verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt, en toch gelukkig zijn vanwege hun geloof. Dat is voor mij echt een bevestiging van de waarde van geloof 🙂

  33. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik vind het heel mooi om te lezen! Zelf ben ik ook wel spiritueel, dat heb ik van mijn moeder en mijn oom. Ik geloof zeker in geesten en dat je als een soort kracht verder leeft. Of er echt een hemel zal zijn, geen idee… Maar houdt het op? Ik denk het niet 🙂

  34. Evelien
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Haha Serena dat had ik echt niet van je verwacht! Ik dacht altijd dat je een realtisch beeld hierover zou hebben, als wetenschapper. Ik geloof helemaal in niets, geen geesten & geen goden of andere shit :p kijk naar IS, het geloof is bullshit uitgevonden om macht te kunnen uitoefenen op de mensen en dus ook een excuus om mensen te vermoorden, het houdt helemaal niemand in leven… Sommigen putten kracht uit het geloof (en daar heb ik alle respect voor dat ze dat kunnen) maar mensen die zich verliezen in het spirituele die durven gewoonweg hun problemen niet onder ogen komen. Iedereen gaat dood en beland onder de grond bij de wormen of in een potje as. Mensen die echte miserie kennen die weten dat het belachelijk is om je aan iets vast te houden dat er niet eens is. Geloof mij, de dood is voor sommigen veel aantrekkelijker dan het leven. Sorry voor deze crue verwoording maar zo is het nu eenmaal 😉 mijn leven is nu eenmaal helemaal niet gemakkelijk maar ik hou mij vast aan personen die echt om mij geven en niet aan denkbeeldige dingen

    • 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

      Just so you know, IS zijn geen moslims en het heeft ook niks met geloof te maken wat hun doen. Ze doen het in naam van de islam, en het is jammer dat dat de mensen afschrikt. Want geen enkele moslim accepteerd te daden van IS en het is dus ook duidelijk dat hun een enkeltje hel krijgen ipv hemel 🙂 Liefs van een moslima!

      • Ier
        16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

        De islam is een monotheïstische godsdienst en een van de drie grote(re) zogenoemde abrahamitische religies.
        Als ze het in naam doen van de islam, is dat toch in naam van een godsdienst en dus geloof?
        Je spreekt jezelf tegen.

        • anela
          16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

          Nee, “in naam van” hoeft niet te betekenen dat het volgens de islamitische richtlijnen juist wordt geacht. Zij doen het in naam van de islam, terwijl ze geen kennis hebben van wat de islam in werkelijkheid inhoudt. Dat is wat Nicole waarschijnlijk bedoelt.

          • Ier
            16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

            Hoe weet je dan zo zeker dat zij geen kennis hebben van wat de islam in werkelijkheid inhoudt? Voor hetzelfde geld interpreteren zij die richtlijnen anders?

            • michelle
              17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

              Hier zeg je het zelf al Ier… Interpreteren. Iedereen is vrij zijn eigen kijk op een “heilig boek” te hebben. Veel mensen putten hier kracht uit en gebruiken het voor iets positiefs, maar helaas kan het ook worden misbruikt. Zoals dus door IS, zij willen HUN interpretatie gebruiken. Wat dus niet wil zeggen dat elke aanhanger van de Islam zo denkt.
              terrorisme betekend angst… En staat eigenlijk los van godsdienst, maar het word helaas wel misbruikt en als middel gebruikt. Ik geloof ook niet dat er in de Koran staat dat je iedereen die niet hetzelfde geloofd, zonder pardon mag doden… Of iemand om wat voor reden dan ook van het leven beroven.

    • Serena
      Auteur
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      hi Evelien,
      ik vind het grappig, maar wel logisch dat je dat over mij dacht. Ik ben er van overtuigd dat wetenschap en ‘geloof’ hand in hand gaan. Het is niet het één of het ander. Er is zo veel dat niet aangetoond is of kan worden met de wetenschap, maar dat wil niet zeggen dat het dan ook niet bestaat.

  35. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik vind het echt knap hoe je dit hebt verwoord in een artikel. Heel fijn om te lezen!

  36. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Ik ken mensen die financieel erg slecht zitten. Die man bad of God wilde helpen. Twee dagen lag er een anonieme envelop met veel geld in de brievenbus. Niet veel mensen kennen hun situatie. Ik geloof dat God dit hiervoor heeft gezorgd. Dus ja, ik geloof in God.

    • Karen
      17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

      En wat zeg jij tegen mensen die keihard gebeden hebben dat hun kindje niet zou overlijden aan leukemie? Had je maar harder moeten bidden? Waarom vind god het wel nodig iemand een envelop met geld te bezorgen en niet om miljoenen anderen uit hun veel ergere lijdensposities te helpen? Heb altijd zon hekel aan dit soort domme verhalen/redeneringen. Wereldvreemd.

      • Brigitte
        17 januari 2016 / zondag, 17 januari 2016

        Over bovenstaande: ben het met Karen eens.

        In het algemeen: Ik had echt niet gedacht dat er nog zoveel Nederlandse jongeren/jong-volwassenen in god geloven. Was echt geschokt om zoveel reacties te lezen van mensen die wel geloven, dacht (en hoopte) echt dat het geloof bijna uitgestorven was.

  37. nanja scholten
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat een prachtig geschreven stuk!

  38. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat mooi verwoord! Ik sta er behoorlijk hetzelfde in. Ik ben niet gelovig, maar begrijp dat veel andere mensen er steun in vinden. Ik kan me niet voorstellen dat het na je dood gewoon “klaar” is. Ik heb zelf nog nooit dingen als jij meegemaakt, dus ik ben wat minder overtuigd in hoe het “iets” na de dood vorm krijgt. Maar dat er iets is, dat hoop ik gewoon heel erg eigenlijk. En nieuwsgierig ben ik ook! Maar voor nu hoeft ik het nog niet te weten, vind het interessant genoeg op aarde ^^

  39. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wauw wat heb je dit mooi geschreven. En ik denk er precies zo over. Heb de nodige dingen meegemaakt waardoor ik zeker in geesten geloof en ik heb altijd gelooft in het hiernamaals.
    God geloof ik ook niet in maar wel dat er iets is. Wat ben ik nog niet over uit.

  40. jami
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Goed artikel! Alleen ff een puntje geloof is geen hoop ik wist dat ook niet tot mn pastoor dat tegen mij zij & wat god betreft lees is een keer de bijbel daar staat alles in wat nu gaande is kwa vluchtelingen en dat soort dingen ik vind het grappig dat mensen sneller in geesten gelpcen dab god maar ik denk dat het er aan ligt wat je van uit huis he mee gekregen. ..

  41. jami
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Goed artikel! Alleen ff een puntje geloof is geen hoop ik wist dat ook niet tot mn pastoor dat tegen mij zij & wat god betreft lees is een keer de bijbel daar staat alles in wat nu gaande is kwa geloof

  42. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat een mooi openhartig artikel!

    Ik geloof zelf wel het bestaan van God en van hemel en hel. Ergens vind ik dat een enorme troost, want hier op aarde is zoveel ellende. Later in de hemel zal dat er niet meer zijn! Natuurlijk geniet ik van mijn leven hier, maar het feit dat het niet stopt als ik sterf stelt me gerust en geeft me ook een doel. Ik hoef hier niet “alles er uit te halen wat er in zit”, ik mag leven en genieten met vooruitzicht op een nog mooier eeuwig leven. Toen mijn moeder na een heftig ziekbed stierf gaf het idee dat ze nu op een plek is die zoveel fijner is dan hier, me ook veel rust.

  43. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat fijn dat je vriend er hetzelfde over denkt als jij! Ik denk er zelf wel eens over na en mijn ervaringen zeggen dat geesten wel bestaan, maar hoe het verder zit na de dood zou ik niet weten. Wel denk ik ook dat er een soort beschermengelen zijn, maar wie dat dan zijn weet ik niet. Misschien zijn het wel overleden dierbaren die je in de gaten houden en je te hulp schieten wanneer je het echt nodig hebt.

  44. Willemse
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Fijn en open stuk heb je geschreven.
    En gedurfd, dit is geen dagelijks onderwerp.
    Ik geloof ook in meer an wat we zien.
    Zou dat met M’n Indonesische roots te maken hebben denk ik soms.
    Ik heb een tante in Frankrijk die ik regelmatig zie, zij is hier heel veel mee bezig.
    En hoewel ik soms momenten heb van ” kom op nou hej” geloof ik het ergens wel en benijd ik haar vaak om hoe zij er mee om gaat.
    De kracht die zij eruit put, de nuchterheid waar zij het mee brengt.
    Dankbaar en trots om haar om me heen te hebben.
    Fijn dat je hier over (durft) te schrijven.
    Ik ken geen blogster die zo divers , orgineel en informatief schrijft als jij.
    Sommige blogs zijn gewoon heel fijn en gezellig te lezen, ook hard nodig voor ontspanning en ff lekker relaxt, maar jij zet mensen aan het denken, leert ze dingen en dat in combi met ontspanning, recepten en af & toe het chique gevoel van luxe met de high end producten en reizen om van te dromen.
    Knap, stoer en dank je wel <3

  45. Judith
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Heel mooi, van mij mag er meer spiritualiteit op beautylab 🙂

  46. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Mooi geschreven! Spiritualiteit heb ik altijd al interessant gevonden. Ik merk wel dat ik er lang niet met iedereen over kan praten. Die zijn daar ‘te nuchter’ voor.. fijn dat je vriend er hetzelfde over denkt! 😉

  47. Flora
    16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Wat een goed stuk! Dit is echt precies hoe ik er over denk en voel. Ik heb altijd in geesten geloofd, maar had nooit zelf wat meegemaakt. Tot mijn vader overleed en het heel duidelijk was dat hij tot ong een week na zijn overleden nog in huis was. Net als jij met jouw oma beschrijft. Heel fijn om te horen dat ik niet de enige ben die dit heeft meegemaakt. Ben benieuwd of nog meer mensen zich hier in herkennen?

  48. 16 januari 2016 / zaterdag, 16 januari 2016

    Prachtig geschreven! Ik ben gelovig, maar wil mij nu nog niet te veel met de dood bezighouden.
    Liefs

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *