Door Angel – ‘You never cease to amaze me’ vind ik een mooie uitspraak. Jaren geleden, toen ik een jaar of 20 was, zei een vriendje dat ooit eens tegen mij. Ik kon het helaas niet terug zeggen, maar het is altijd bij me blijven hangen. Misschien wel omdat het vooral (ik geef je nu even de gelegenheid om je kotspan te pakken) zo van toepassing is op mezelf.
Ik sta nog steeds regelmatig versteld van mezelf. Mijn gezonde dosis zelfvertrouwen is gebaseerd op niets. Ik zie mezelf namelijk als een grote chicken shit. Ik heb nooit ruzie want ik ben een master op het gebied van conflicten ontwijken. Mijn zusje daarentegen is nooit voor iemand bang geweest. Zonder dat ze daar iets voor hoefde te doen, waren klasgenootjes op de basisschool al als de dood voor haar. Zelfs als volwassen vrouw komt ze nu nog wel eens mensen tegen waar ze vol verbazing van moet horen ‘ja, ik zat bij jou in de klas maar ik durfde nooit wat te zeggen want ik was vet bang voor je’. Dat bad ass image had ik niet. Als iemand een agressieve toon tegen me aanslaat of ik vind dat een situatie een dreigende wending krijgt, peer ik ‘m. Poef! Weg.
Maar kennelijk heb ik toch ergens heel ver weg een flinterdunne grens en kan ik soms compleet perplex van mezelf staan. Zo blijkt er een heuse Scar Face in mij te huizen die zich een keer geheel onverwachts liet zien toen ik jaren geleden de hond aan het uitlaten was. Maddox, een schat van een joekel van een rottweiler, legde een evenredige joekel van een drol. Keurig op het hondentoilet in het park. Een meneer met een slanke boxer die hij Cindy noemde (seriously…?) kwam naast mij staan.
‘Je gaat die hoop ik wel opruimen hè?’
Nu had Maddox die dag ervoor een dikke outdoor party in de tuin voor zichzelf georganiseerd door de vuilniszak open te scheuren om daar een bak lasagna uit te trekken. Ik keek naar de plas lichtbruine diarree die door de stromende regen vrijwel gelijk weg spoelde.
‘Nou, ik ben eigenlijk mijn zakjes vergeten mee te nemen.’
‘Dat kan wel zijn dametje, maar deze troep kun je hier niet zomaar laten liggen. Straks stappen Cindy en ik er nog in.’
Verbaasd keek ik om me heen over het gigantische terrein. Gras, gras en nog meer gras zover het oog reikte. En zei hij zou ook… Cindy?
‘Oh… ja. Dat zou wel vervelend zijn ja. Uhm… even denken.’
‘Daar hoef je niet over na te denken hoor. Gewoon maar even opruimen, zo hoort dat. Dat moeten we allemaal en dat is ook je verantwoordelijkheid met zo’n grote hond.’
Met een mond vol tanden zocht ik naar woorden, maar ik had geen flauw idee hoe ik hierop moest reageren. Kreeg ik nou kritiek op mijn gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel? Maddox’ broertje was inmiddels dood maar ze waren ooit met z’n tweeën en ze scheten wat af samen. Het liefst geen grote, stevige hopen efficiënt op één plek maar netjes verspreid over het hele veld. Om de vijf minuten een nieuw stukje stront op een vers stukje gras. Ik heb daar door de jaren heen misschien wel vierhonderd drollen uit het gras staan peuteren.
‘Mijn Cindy heeft niet van die ongezonde ontlasting hoor. Maar ja, die krijgt ook goed voer.’ ging hij verder.
Maddox zette zich schrap om nog een keer goed te persen, spoot zijn laatste druppel er horizontaal uit, keek de stront-officier trots aan en huppelde tevreden weg. Inmiddels begon ik me licht te irriteren. Hij hield me ruim tien minuten vast met zijn lessen over een schoon veld, over hoe gevaarlijk rottweilers kunnen zijn, over verantwoordelijkheid voor hondenpoep en een eindeloze monoloog over hoe asociaal ik ben.
‘Weet u wat, ik loop nog een rondje met hem en dan ga ik een zakje halen. Tot ziens!’
‘Nou, dat zou ik niet doen. In die tussentijd ligt dat hier maar.’ riep hij me na terwijl ik weg liep.
‘Ja, ok!’ riep ik. Zo, dat is een prettige reactie. Heeft hij he-le-maal niets aan.
Ik was inmiddels bij een groepje andere hondenuitlaters gaan staan die me vroegen wat die zeikerd tegen me te zeikstralen had. Kennelijk stond hij bekend als een vervelende etter.
‘Vergeet je niet die vieze poep nog even op te ruimen?’ Daar was hij weer.
‘Nee.’ was mijn kort maar krachtige reactie en richtte mijn woord weer tot een mevrouw uit het groepje.
‘Haar hond heeft net een grote bolus neergelegd, maar ze ruimt het niet op. Dat kan natuurlijk niet. We moeten ons allemaal aan de regels houden. Anders wordt het hier één grote mesthoop.’
Die hufter was het nu in de groep aan het gooien en zocht medestanders. Zonder dat ik het wist, was mijn grens in zicht gekomen en hij kwam akelig dichtbij om er overheen te stappen.
‘Meneer, we staan hier in de stromende regen. Er ligt niet eens poep meer, dat is allemaal al weg gespoeld.’
‘Nou, nee hoor. Je kunt best nog wat weg halen. We moeten het hier allemaal netjes houden. U doet uw eigen behoefte toch ook niet in de woonkamer?’
‘Goed, heeft u een rietje? Dan zuig ik het even uit de grond.’
Ik schrok van mijn eigen brutale weerwoord. Zo ben ik niet opgevoed. Altijd vriendelijke blijven, altijd netjes antwoorden. Boos worden is nergens voor nodig.
‘Gaan we bijdehand doen dametje? Ruim gewoon je afval even op alsjeblieft.’
Dit was het moment dat ik één van mijn ‘out-of-body-experiences’ kreeg en geen enkele sturing meer had over mijn handelen, zowel verbaal als fysiek. Enorm spannend want ik kijk dan vanaf een afstandje naar mezelf en heb geen idee wat er gebeuren gaat.
‘U heeft gelijk. Ik bel mijn kleine zusje wel even om te vragen of er een poepzakje gebracht kan worden.’
Ik pakte mijn telefoon uit mijn zak en terwijl hij over ging, keek ik hem vriendelijk lachend aan.
‘Papa? Hi, met mij…’
‘… nee hoor, alles gaat goed… ’
‘… zou jij alsjeblieft even naar het park kunnen komen om mijn taser te brengen? Doe maar die nieuwe met 50.000 volt. Ja, zit in mijn roze beautycase. En neem voor jezelf ook wat leuks mee. Je honkbalknuppel of zo. Oh nee, doe maar je koevoet. Die staat al in de gang… ’
‘… ok, super. Tot zo, pap!’
De hele groep was stil gevallen en keek me geschrokken aan. Een enkeling keek triomfantelijk naar de poepzeikerd.
‘Momentje meneer, help is on the way. We gaan dit keurig oplossen.’
Het leek wel of mijn vader al die tijd achter een boom klaar stond want binnen een minuut kwam hij aanlopen. Zonder taser en zonder koevoet natuurlijk. We zijn geen echte tokkies.
Cindy’s baasje zette het op een rennen terwijl er zeven kleuren stront uit zijn broekspijpen liep. Mijn vader greep de eerste beste die hij zag, een oud mannetje met een tekkel en ik kon nog net op tijd roepen ‘Nee papa, dat is hem niet!’.
Nu kun je je terecht afvragen, waarin ben je nou zo’n held geweest? Je pappie bellen als het te moeilijk wordt? Klopt. Maar vergeet niet dat dit voor een ‘weg-renner’ heel wat is. Cindy’s baasje liep vanaf die dag met een grote boog om me heen en heeft nooit meer iemand lastig gevallen als éénkoppige strontbrigade. En ik? Ik was positief verrast van mezelf. Kennelijk laat ik dus toch niet altijd over me heen lopen. En dat is fijn om te weten.
Wanneer ben jij geschrokken van je eigen optreden?
Liefs,
Angel
P.S. Ik heb er trouwens nog wel eentje. Wil je weten hoe ik reageerde toen ik ooit mijn ex met een andere vrouw in mijn bed betrapte? Of kan ik dat niet maken…?
Wat toevallig, zoiets maakte ik laatst ook mee! Toen mijn hon zijn behoefte moest doen kwam er een vrouw op een paard langs. Op het moment dat ik het op wilde ruimen zei ze echt met zo’n lacherige blik ‘ruim je die troep van dat beest wel even op?’. normaal negeer ik dat soort mensen maar ik kon het niet laten om te vragen of zij de enorme paardendrollen opruimde zodat mensen er niet meer doorheen hoefde te fietsen.
Inderdaad zeg, ik vind dat die paardenmensen (ook bereden politie)
de schijt achter hun edele dier mogen verwijderen van de straat.
Hahaha ge-wel-dig!
Ik heb ook altijd geleerd om vriendelijk te blijven en nooit boos te worden! Het heeft ervoor gezorgd dat ik nog steedsproblemen heb met het opkomen voor mezelf! Ik probeer hier verandering in te brengen maar het is verdomd moeilijk!
Herkenbaar. Heeel herkenbaar.
Die reactie lijkt me heerlijk om te lezen, kom maar op!
vertel alsjeblieeeft dat andere verhaal,
Je verhalen zijn om van te smullen.
Hahaha geniaal verhaal, ben ook wel weer zo nieuwsgierig dat ik ook benieuwd ben naar het andere verhaal!
hahahah geweldig Angel! En dat andere verhaal wil ik ook horen!
Ik ben benieuwd naar je verhaal over dat je je ex betrapt! Dus graag een artikel erover schrijven:D
En ik heb ook een hond, maar ruim het ook niet altijd op. het ligt er aan waar hij zijn behoefte doen. als het midden op een gras veld is dan ruim ik het zeker op, maar in de bosjes dan laat ik het lekker liggen!
Ik wil het verhaal van die Ex heeeeeeeel graag horen!!
Want kan je toch lekker schrijven! Ik heb er weer van genoten!
Geweldig!! Kben zelf ook alt zon schijterd haha maar k laat me nie afzeike!! Maar zon slimme oplossing als jou eb k nooit helaas. En jaaaah graag je ex verhaal hihi
Ik ben absoluut niet op me mondje gevallen. Soms flapt het er al uit voordat ik het door heb, ook niet altijd goed. Ben wel benieuwd hoor naar dat voorval met je ex haha..
Pffff ik was echt een copy past van jou! Door te veel shit meegemaakt te hebben heb ik een grote bek ontwikkeld. Ik ben nog steeds hartstikkw geduldig. Maar yeeytje wat kan ik ook soms van mezelf schrikken hoor.
Zou graag ook je verhaal over je ex willen lezen.
Angel, je bent echt hilarisch! Elk artikel is weer gieren en brullen! ik wil het andere verhaal ook lezen, graaag zelfs! xx
Ook dat verhaal van je ex wil ik wel lezen
Hahahahaha wat een prachtig stuk! Goed dat je zo voor jezelf opkomt! Het is vaak moeilijk om goed te reageren in zulke situaties, achteraf weet ik vaak precies wat ik had moeten zeggen, maar dan is het al te laat.
Hahahaha weer heerlijk om te lezen! En ja natuurlijk willen wij weten hoe jij reageerde toen je je ex betrapte met een ander! We staan aan jouw kant he 😉 hihi
Wat een geweldig mens ben je ook!
Ik geniet echt van je verhalen!
Je kunt echt op een geweldige manier zo´n verhaal schrijven. Zelfs al is het onderwerp niet eens zo spannend, dan nog schrijf je ze wel zo! En dan die humor, gewoon de kleine dingetjes tussen door, die maken het echt af!
Ik ben fan en erg benieuwd naar dat verhaal over je ex;)
Oke, die man ging dan wel wat te lang door met zeiken. Maar ik vind het fatsoenlijk om de stront van je hond op te ruimen. Ik irriteer me er altijd mateloos aan als mensen de schijt van hun honden niet opruimen. Ik kan door zó boos om worden. Dus ik vind het niet heel vreemd hoe die man reageerde
Auteur
Ik ook hoor, maar als het zo dun is als water en het regent dan kan ik me er niet zo druk om maken.
ja ik ben heel benieuwd wat je toen deed! haha
echt superleuk verhaal om te lezen, echt een hele goeie! zelf sta ik ook vaak met een mond vol tanden… ik maak wel heel vaak ruzie en ga conflicten tussen anderen ook niet uit de weg (daar stort ik me vol in zodat ik zelf ook nog eens vette ruzie krijg) alleen tegen van die ‘populaire’ gasten van school die denken dat ze heel wat zijn ( in ieder geval een kop groter dan ik) zou ik mn mond wel es wat sneller open willen trekken.. dan laat ik echt over me heen lopen :p
Liefs Marsha
Haha geweldig geschreven! <3
Dat verhaal met je ex? JA!
Haha, leuk artikel weer! En ik ben nu ook erg benieuwd naar dat andere verhaal 😉
Ja Angel we willen al je akward situaties weten! Elke keer ga ik vlak als ik jou artikelen lees! Xo
Go Angel!
Jaa!!! Graag ook dat andere verhaaltje!!
Angel je bent hilarisch! Dat andere verhaal wil ik zeker ook wel horen!
Jaaaa vertel! Verhalen over wraak op exen zijn leuk!
Ik was vooral verbaasd over mijzelf op mijn stage (jeugdzorg) waar ik een ouder vriendelijk heb verzocht heel gauw op te rotten(oke, weg te gaan) omdat diegene zich nog slechter gedroeg dan de kids op de groep. Stond ik als 20 jarig broekie tegenover een persoon van 40+.. Alles voor de kiddo’s!
Heerlijk op de vroege morgen.. Je bent geniaal xD en ja die andere van ex vriend wil ik nu ook lezen 😀
WHAHAHAHAHAHAHAHHAHA en dat je vader nog komt ook! geniaal!! xx
Hahahah je hebt altijd wel een leuke schrijfstijl hoor.. Erg vermakelijk om de zaterdag mee te beginnen. En ja ik ben heel benieuwd wat er gebeurde toenje je ex betrapte
Wat geniet ik toch van je verhalen, wil zeker het andere verhaal ook lezen!
Super leuk geschreven, ik kijk altijd zo uit naar weer een verhaal over jou avonturen ;). En dat hele “oohh meisje, rottweilers zijn heel gevaarlijk!” gezeur is ook irritant. Onze buren hebben er een, schat van ‘n beest. Als je het mij vraagt beter dan een chiuaua. Als ik er een zou hebben en je staat er per ongeluk op, hup morsdood. Ik hou van jouw verhalen Angel! Xx
Hahahahaha, ik heb me weer rot gelachen! xD Heerlijk altijd die verhalen!
Ik ben wel heel erg benieuwd naar het verhaal van je ex!!! haha.
Ik ben ooit verschrikkelijk geschrokken van mijzelf, toen mijn dochtertje van 1,5 (toen 2 maand) de eerste prikken moest.. de arts van het consulatiebureau drukte de naald zo ver in het beentje van mijn dochter, dat ze het complete gebouw bij elkaar schreeuwde.
Normaal ben ik vrij netjes, maar als het op mijn kinderen aan komt, dan ben ik een pitbull gekruist met een wolf gekruist met een beer!!!
Ik heb mijn dochter toen van de tafel getrokken en heb die vrouw zo verrot gescholden, dat ik achteraf bijna niet meer naar het CB durfde te komen..
Ze zei ook nog doodleuk : Ik snap het wel hoor als een vreemde vrouw je kind zo pijn doet!!! “WHUUUUT??” dat is het enige wat ik dacht.. ik wilde haar wel wat aan doen op dat moment.
Goed verhaal! Ik ben ook wel benieuwd naar je andere verhaal 🙂
Nou, je had het wel maar mooi opgelost! Wat een zeikerd zeg! Enne, dat andere verhaal mag je hier ook wel delen hoor. Ik ben benieuwd!
Leuk artikel, echt even gelachen!
Geweldig verhaal and yes please het andere verhaal van je ex ook!
Ben benieuwd naar dat andere verhaal, haha!
Ik stem voor het ‘ex in bed met ander’-verhaal!
Hilarious. Bejaarde wereldverbeteraars, vreselijk zijn ze. En JA! Ik wil dat verhaal over die andere hond ook horen!
Hahaha……..ja dat andere type hond ken ik ook!
Ben ook erg benieuwd naar dat verhaal van Angel zoals wij bijna allemaal.
JAAA dat willen we angel!
Nu wil ik jouw reactie op dat van je ex echt wel weten! God, wat hou ik van jouw artikels Angel!
Oh wat ben ik nieuwsgierg naar het verhaal over je ex! I beg you, ik wil het lezen!
Hahahaha, geweldig artikel en geweldige actie! Super!
Dat moet moet moet moet moooooooeeeeeeet je schrijven! M O E T ! ! !
Ik heb me rot gelachen haha! Ik hou zoveel van jouw artikelen Angel. Love it! Kan niet wachten totdat je een nieuw artikel post.
Haha geniaal! Ik wou dat ik eens wat vaker voor mezelf op kon komen.. Blijft lastig!
En ja, je verhaal over je ex maakt me erg nieuwsgierig hihi!
OMG hahah vertel over je ex met een andere vrouw haha wow erg