Argh! Winkel personeel is ZO verantwoordelijk voor onze shopervaring. Seriously, zij zorgen ervoor dat wij of fluitend de winkel uit zweven of boos de straat op stampen, am I right? Ik heb zowel leuke als minder leuke ervaringen gehad tijdens het shoppen (en ik shop veel. Erg veel) en toen ik onderstaand filmpje zag moest ik tegelijkertijd grinniken en mijn woede onderdrukken. Mixed feelings. Want ik heb ook wel eens zulke verkoopsters meegemaakt. Die gewoon zero interesse tonen en je helemaal niet willen helpen, terwijl dat toch echt hun job is als je het mij vraagt! Anyways. Hier is het filmpje.
Herkenbaar?
Hoe reageren jullie in zo'n geval? Ik weet niet of het mijn Indonesiche roots zijn maar ik kan dan van binnen echt helemaal flippen. Volgens mij heb ik ook wel eens mijn stem verheven en iets in de trend van 'je bent de slechte verkoopster ooit! Ik kom hier nooit meer!' geroepen en ben ik boos de winkel uit gestampt. Yes, I do that f
rom time to time.
Service, dat is wat ik wil. Ik ben geen de-klant-is-koning typetje hoor. Ik hoef echt niet helemaal in de watten gelegd te worden. Ik wil alleen antwoord op een vraag en ik wil dat de verkoper in elk geval DOET alsof hij of zij me graag iets wil verkopen. Dan fake je maar dat je oprecht geïnteresseerd bent, hoor. Als ik het maar niet merk vind ik het prima. Ik wil op wolkjes de winkel uitzweven en het gevoel hebben de beste aankoop ooit te hebben gedaan. Is dat te veel gevraagd? Ik snap niet dat sommige verkopers nog niet doorhebben dat verkopen heel veel met 'gunnen' te maken heeft en dat iedereen die de winkel binnenstapt een potientele koper is.
Hebben jullie wel eens een verkoper zoals in het filmpje hierboven meegemaakt? Tell me all about it en houd je vooral niet in!
Until next time,
Serena Verbon
Verkoopsters aan de kassa bij de drogisterij die je niet eens begroeten, alleen het bedrag noemen en je voor de rest ook niets meer zeggen terwijl ze staan te kletsen met een collega vind ik ook heel erg irritant !
Ik vind het filmpje best meevallen. Verder wordt ik juist liever met rust gelaten in een winkel. Ik kijk liever zelf rond en als ik iets nodig heb laat ik het wel weten, anders wil ik gewoon met rust gelaten worden.
Dat had ik laatst bij de Douglas, nou ben ik 15 en ik snap best dat het vaak gebeurd dat meiden alleen maar dure merken komen uit proberen en het niet kopen, maar ik koop heel vaak wat bij de Douglas, ik wilde wat lipsticks van Dior bekijken, en terwijl ik naar het Dior-vak liep zag ik in m’n ooghoek al dat een van de verkopers me een beetje in de gaten hield, dus ik begon wat lipsticks te swatchen enzo. En toen kwam een van de verkoopsters naar me toe en vroeg: “Kan ik je daar misschien mee helpen?” op een beetje een bitchy manier. Dus ik zei: “Nee dank u ik kijk alleen even”. En toen antwoordde ze op een hele boze manier:” Nou kijken doe je met je ogen en niet met je handen”, en ondertussen graaide ze de lipstick die ik aan het swatchen was uit m’n handen. Ik vloepde eruit: waar slaat dat nou weer op?!? Toen ben ik echt woest naar buiten gelopen. Ik heb de lipstick later bij de Sephora gekocht en ik ben er super blij mee.
Zo dom van dat meisje, ik geloof ook dat ze ontslagen is want ik zie d’r nu nooit meer lopen…
jaa heel herkenbaar, ik ben zelf ook verkoopster en probeer mensen gewoon zo vriendelijk mogelijk te helpen, hun vragen te beantwoorden en zorgen dat ze het product kopen, maar soms kun je ook echt rotklanten hebben, die maar blijven zeiken, terwijl jij echt je best doet, dan kan ik zelf ook wel chaggereinig worden 😛
idd, van die mensen die door blijven zeuren terwijl je toch echt je best doet…
gelukkig gaan ze vanzelf weer weg 😀
Ik vind de andere kant van de medaille ook niet leuk, van die verkoopsters die een cursus ‘jezelf aan de klant opdringen’ gevolgd hebben. Zoals heeeel vaak bij de Lush. Je kunt daar nooit normaal rondkijken, ze laten je gewoon niet met rust. En daar word ik iebelig van, dus verlaat ik de winkel.
Verder had ik zo’n ervaring als in het filmje een keer bij de klantenservice bij de Bijenkorf: ik wilde een klantenkaart aanvragen maar wist niet dat het ook een creditcard is, en dat je er dus voor geweigerd kunt worden. Maar die vrouw achter de balie trok echt zo’n ‘zomg, ik ben belangrijk want ik werk bij de Bijenkorf’- gezicht, en behandelde me als stront. Toen ben ik ook weggelopen, dat hoef ik niet te nemen. Over een paar jaar heb ik wel een baan waar ik bakken met geld verdien, en dan ben ik waarschijnlijk wel opeens welkom. Maar dan hoeft het al niet meer.
Heel herkenbaar en irritant. Niets erger dan verkooppersoneel dat je gewoon de winkel terug uitkijkt. Ik ga graag in Nederland shoppen omdat ik ze daar vriendelijker vind dan in België.
Zo irritant!
Lang verhaal!:
Ik had laatst bij de H&M een gewoon simpel t-shirt met lange mouwen gekocht (zonder te passen, had al meerdere van die soort dus gewoon dezelfde maat gepakt) maar toen ik hem thuis aan deed, bleek de mouw verkeerd gestikt te zijn en hing er een heel stuk stof extra aan.. Ik terug naar de H&M om te wisselen en nu het nieuwe grondig te inspecteren.. Afgerekend en blij dat het omruilen zo vlot ging… Tot ik het thuis aan deed en mijn vriend zei dat er een gat inzat! (hij zat net op de plaats waar de beveiliging zat, dus dat had ik niet kunnen zien)
Voor een 2de keer terug naar de H&M: ik kom aan de kassa en leg uit dat ik nu al voor de 2keer dezelfde soort trui kom wisselen omdat er nu een gat in zat.. Je kon al zien aan de verkoopster dat ze mij liever niet aan haar kassa had gehad.. Bonnetje afgegeven, een andere verkoopster erbij. En die zei zo:” Ah maar dit is al eens omgewisseld geweest!” Allé, nogmaals mijn verhaal doen.. “Ja, maar dit is geen fabrieksfout” Ja, maar dit is al de 2de keer dat ik hier sta! “Ja, het is juist aan de beveiliging dus het kan zijn dat iemand probeerde om het te stelen” (Euh wablieft?!) ik zeg: ja ik niet, ik heb er eerlijk voor betaald! ik had ook het liefst een vergoeding gehad!
“ja nee, u mag een nieuwe gaan halen”
Ik ga nog eens door de winkel, is dat bloesje er niet meer in mijn maat. Ik ga terug naar de verkoopster en zeg dit. Haar antwoord: “U mag ook een andere kleur pakken” Ik: Ja, maar ik wil hem in deze kleur!
“Dat is heel jammer mevrouw”
Ik heb het t-shirt en mijn bonnetje terug gevraagd en met een smoes terug vertrokken.
Een beetje verderop zit er een andere H&M.. Mijn verhaal gedaan en ik heb gewoon een card gekregen met het bedrag erop. Ik zei al lachend: liever dat ik hier dan een beetje opleg en dat ik een nieuwe broek heb dan.. (verkoopster maakt mijn zin af): dan dat je hier voor een 3de keer staat! Heel vriendelijk bij de 2de en ik zal ook nooit meer in dat 1ste filiaal komen…
Winkelpersoneel….Sommige zijn zoooo gewelig fijn!! En anderen…. ik kan echt een winkel verlaten zonder iets te kopen puur omdat het personeel onaardig is!
Ik heb precies nog niet echt zoiets meegemaakt… maar ik kom dan ook niet in de ‘sjiekere’ zaken :$
Bij The Body Shop in Mechelen vragen ze altijd heel beleefd of ze me kunnen helpen, da’s wel leuk. Maar ik hoef dat niet perse in elke winkel te horen, zeker niet in een kledingzaak. Als ik iets wil vragen zal ik dat wel komen doen.
Het enige dat mij vaak opvalt is dat verkoopsters geen goeiedag zeggen of heel ‘afgekort’ zijn. Maar dan denk ik: ‘Het zal hun dag wel niet zijn, het zijn ook maar mensen’
ik kom ook niet (vaak) in duurdere winkels…
bij mij in het dorp is echt een hele leuke winkel, helemaal niet duur, verkoopster is altijd heel enthausiast en roept altijd heel hard hoi door de hele winkel als je binnenkomt. (1e x bloos, bloos , 2e x gewoon hoi terug roepen ;P) die vrouw helpt je ook echt altijd en geeft heel serieus haar mening, oh die broek staat je heel mooi, of je kan beter deze doen… en ook van: ik zou een maatje groter (of kleiner) pakken.. dat soort dingen. echt heel fijn als verkopers eerlijk zijn en zeggen wat je goed of minder goed staat…
van mij hoeven die dure winkels ook niet, onthouden ze toch niet of je er nou nooit of 100x geweest bent.
Geweldig filmpje!
Zelf heb ik de vreselijkste ervaring meegemaakt in een Sacha. Vreemd, want van diezelfde keten had ik dan ook weer heel goede verhalen.
Ik had dus een paar superleuke booties op het oog, maar ze waren nergens (in Antwerpen) meer verkrijgbaar in mijn maat. Dus de behulpzame verkoopster ging nakijken of ze ergens anders nog te krijgen waren. Niet dus. Jammer!
Ik ging naar huis en ging online kijken of ze er nog waren. Niet in mijn maat. Dus ik mailde naar Sacha met de vraag in welke winkels in België ze deze schoenen nog wel hadden (that’s how desperate I was) en ze mailden de dag erna al terug. Ze hadden ze dus nog alleen in Brussel en Charleroi. Een hele afstand, als je van Antwerpen bent.
Dus ik belde naar de winkel in Charleroi om te vragen of ze die laarsjes aan de kant konden zetten. Ik kreeg een hele vriendelijke man aan de lijn die mijn onverstaanbare frans probeerde te verstaan en de laarsjes aan de kant zou houden tot ik ze kwam halen.
De trip naar Charleroi dus. Ik was helemaal opgewonden, want ik wilde deze laarsjes inmiddels al ZO graag! Daar aankomen was helaas een hele teleurstelling. De winkel was superklein (1 rek in het midden en 10 vrouwen en de winkel zat stampvol) en de wachtrij aan de kassa immens (tot buiten!). Geduldig stond ik te wachten tot ik aan de beurt was. In mijn beste frans probeerde ik uit te leggen waar ik voor kwam maar ik kreeg echt de indruk dat het meisje achter de kassa me gewoon niet wilde verstaan. Toen ik in het engels uitlegde waar het om ging, verstond ze me na een poging of 3 eindelijk. Dus ging ze zoeken. Of ja, wat je zoeken kan noemen. Ze keek in 3 dozen achter de kassa (die trouwens VEEL te klein waren om dat paar in te passen!) en zei toen dat ze ze niet vond. En ging gewoon verder met de volgende klant! Ik was ondertussen best slechtgezind aan het worden door haar ‘je m’en fous’-houding en ik was ondertussen helemaal naar Charleroi gekomen voor mijn laarsjes, dus ik gaf écht niet af. Dus bleef ik gewoon staan. Na een tijd ging ze dan even naar de kelder, waar ze ze ook niet vond. Weer een paar klanten. Toen naar de bovenverdieping. Weer een paar klanten. Toen een telefoontje naar een medewerker. Uiteindelijk bleken mijn laarsjes dus toch in de kelder te staan, vond ze ze eindelijk en wilde ze afrekenen. Maar ik wilde ze natuurlijk eerst nog passen! Na een vervelende blik mocht ik ze dan toch eerst passen. Maar ik werd duidelijk zeer streng in de gaten gehouden! Uiteindelijk ging ik met een vervelend gevoel afrekenen.
Serieus, had ik niet zo ver gereden en die laarsjes zo graag gewild, had ik haar gewoon haar vet gegeven en de winkel verlaten!
Ik ben het zo met je eens! Vandaag ben ik gelukkig meerdere keren de winkel uit gezweefd <3.
Wil iemand me misschien zeggen om welke redenen de verkoopster in dit filmpje erg onbeleefd/klantonvriendelijk is? :$ Gewoon, duidelijk uitgelegd. Want ik kreeg echt geen irritaties of boosheid tijdens het kijken van dit filmpje.
Het enige wat ik onbeleefd vond, is dat de verkoopster geen interesse toonde toen de klant vertelde over haar date. Verder beantwoordt de verkoopster gewoon alle vragen van de klant. Ze had misschien beter de klant de schoenen in ‘size 8’ kunnen laten passen, zodat ze zelf kan ervaren dat de schoenen werkelijk niet groter/kleiner uitvallen.
Het zal waarschijnlijk wel aan mij liggen, maar misschien dat ik het beter zie als jullie mij nog expliciet uitleggen wat er nu zo klantonvriendelijk was.
Alvast bedankt.
Nou, ze vertikt het om de size 8 op te halen, terwijl de klant er gewoon om vraagt. En vervolgens rukt ze die hakken zo’n beetje uit de handen van dat meisje en zet ze netjes weer terug. Vervolgens wijst ze totaaal andere schoenen aan, dat de klant die echt eens zou moeten proberen. Maar oh, ohja ze zijn vintage dus ze zijn er maar in 1 maat dus de klant zou ze nieteens passen.
En dan vervolgens gooit ze ook nog de winkel dicht voor brunch, terwijl ze middenin een gesprek is met de klant :’)
Nou dat lijkt me allemaal behoorlijk klantonvriendelijk.
Plus dr verveelde houding.. klant amper aankijken maar om zich heen kijken, ff wat kleding rechthangen. :p Niet voor de zekerheid willen kijken of het er echt niet is, maar gelijk van ooow nee dat is er niet hoor..:p
Ikzelf heb ook weleens iets gehad. Was toen ik een jaar of 10/11 was met een vriendinnetje in een hobbywinkel.. We hadden toen dezelfde hobby en hadden allebei onze zakcentjes gespaard om leuke plaatjes te kopen voor kaarten te maken. Dus was waren heel enthousiast in die winkel aan het kijken. Zegt die vrouw: kunnen jullie opschieten, voordat de echte klanten komen! Wij dachten echt van nou jaaa.. wij zijn toch ook echte klanten, met echt geld :s alleen maar omdat we jong zijn, zou je ons niets kunnen verkopen? Erg vreemd..
Haha dit was wel echt heel erg!
Bij Sephora in Maastricht vind ik het echt een stel trollen.
Ik vroeg of ze geen Urban Decay hadden. Ze hadden 1 palette. Nee, ze kregen pas meer rond moederdag. Een week later hadden ze een heel schap vol UD..
Daar werkt inderdaad echt bijna niemand met verstand van zaken. De enige reden dat ik daar kom is om de exclusieve merken zoals UD en Benefit die je nergens anders krijgt. Maar soms vertellen ze dingen waar je echt de schoenen van uitvallen!
Ik zou echt heel boos worden haha, gelukkig nog nooit zoiets meegemaakt! Btw, ik wilde even zeggen dat ze bij de action beauty boekjes hebben (2 euro) misschien dat je daar nog iets aan hebt voor de site!
Ohh dear, ik had die verkoopster van een antwoord gediend denk ik :p dat zullen dan mijn Italiaanse temperament-genen zijn ofzo..
Ik wil in de meeste gevallen eigenlijk nooit spontaan geholpen worden, ik hou ervan dat k gewoon kan rondkijken zonder dat er een verkoopster op m’n vingers kijkt of in m’n nek loopt de ademen van ‘KAN IK U HELPEN??’ weet je wel? En als ik dan een vraag heb, stel ik ze wel, so BACK OFF.. you know.. lol!
wat een vreselijk filmpje maar ik heb een keer iets meegemaakt wat nog veel erger was. hier komt mijn verhaal:
ik was met mn oma opzoek naar een taile riem dus ik loop een winkeltje in en zie een leuke riem ik pas hem komt er een verkoper op een hele shagerijnige manier vertellen dat het geen taile riem is maaar een riem voor op je heupen. ik doe de riem af en leg hem terug en zeg dan is dit niet wat ik zoek ik kijk nog even verder. zegt die man een beetje scheeuwerig: nou er zijn genoeg meisjes die deze riem wel willen hebben. ik ben de winkel uitgelopen en nooit meer terug gegaan
Ik vind het ook vervelend als er bijna niemand in de winkel is en er meteen iemand vraagt: Kan ik je helpen? terwijl ik pas twee stappen binnen ben. En ik houd er niet van om zo bekeken te worden, laat me lekker kijken, als ik hukp nodig heb ik vraag ik het wel! Maar inderdaad dan verwach ik wel dat ze gewoon overal antwoord op hebben!
psst: *potentiële koper 😉
Het heeft er denk ik mee te maken dat de meeste verkoopsters in loondienst in de winkel staan en het dus inderdaad niet kan schelen of ze wel of niet verkopen. Ze zitten hun tijd uit in de winkel en gaan dan weer naar huis, met een beetje salaris.
Ik denk dat een winkeleigenaar er goed aan zou doen om het personeel een bepaald percentage van de opbrengst te geven. In dat geval ben je namelijk wél betrokken om je best te doen voor de klanten!
Ik vind dit nog altijd een van de naarste ervaringen die je kan hebben bij het shoppen, helaas gebeurt het me vaak genoeg. Als beautyblogster vind ik het heerlijk om lang naar producten te kijken, ze uitgebreid te proberen en me te laten adviseren door verkoopsters en ik geef ze dan ook altijd dit kans om dit te doen. Toch maak je het vaak genoeg mee dat je de ‘jij-hebt-toch-helemaal-geen-geld-om-dat-te-kopen-blik’ toegeworpen krijgt of ze gewoon niet de moeite en de tijd nemen om je te helpen. Ik heb onlangs nog een paar van die dingen meegemaakt. Bij een bezoekje aan MAC, waar ik sterk twijfelde over de kleur blush waarvoor ik zou gaan – ik ben nou eenmaal een ontzettende twijfelkont – vroeg ik de MUA om een eerlijk advies en zij vertelde me dat ze het te druk had met stickers plakken om mij te helpen. Toen echter een oudere vrouw die winkel binnenstapte die de gehele huidverzorgingslijn van plan was aan te schaffen, was ze opeens het vriendelijkste mens ter wereld. En toen ik onlangs naar Douglas ging om een cadeautje te kopen voor mijn beste vriendinnetje, vroeg de winkeldame me wat ik voor budget in gedachte had, vertelde ik haar eerlijksheidshalve dat ik maximaal 25 euro uit wilde geven en zij brengt me naar geuren van Dior. Frusterend, ik kan hier een boek over schrijven!
erg herkenbaar!
Ik had al maanden gespaard voor een Friss & Company tas, ik kei blij die winkel in.
Ik was de enige klant in heel de winkel, was dan ook alleen., nam een erg mooie tas en hoorde ik achter me van de verkoopster “Hij is wel 80 ja? Lukt dat wel?”. Ik voelde me zo aangevallen, ik ben er nooit meer geweest.
Dit heb ik ook een keer gehad. Vroeg of ik een tas kon bekijken in een winkel, zegt de verkoopster: wil je dat nog steeds als ik je vertel dat hij 250 euro kost? Allemachtig…
BIZAR!!!
Ja, bij MAC heb ik dat laatst gehad…niet precies zoals hierboven, maar ik vroeg een van die MUA’s van zou je me misschien willen helpen?? Toen zij ze…heel eventjes hoor ben met die klant bezig en daarna kom ik bij je….ziet ik haar daarna gewoon vrolijk een andere klant helpen..toen ben ik er gewoon weer naartoe gegaan zegt ze: “meis, sorry ik dacht dat je al werd geholpen” yeah sure ik stond gewoon nog steeds rond te kijken….en toen ze me ging helpen was het ook van ff snel afhandelen, met haar ja sorry deze bronzer hebben we maar in 2 kleuren :S ik ben dan weer niet iemand die er wat van zegt eigenlijk…Ik vind MAC een geweldig merk…maar met deze attitude hoeft het voor mij niet;)
Wat een verschrikkelijk mens in het filmpje! En ozo herkenbaar!
aaaarg ik zou helemaal flippen!!!! zelf wel eens meegemaakt in de Douglas. Ik wilde graag een Chubby Stick van Clinique kopen, maar wilde ze eerst even uitproberen. Toen ik de winkel inliep, werd ik genegeerd. De verkoopsters zaten alleen maar met elkaar te praten. Toen ik naar ze toeliep om te vragen of ze me konden helpen, stond er één heel geïrriteerd op en liep met me mee. Toen ik vroeg of ik er een mocht uitproberen, bracht ze hem bij me aan. Ik had niet eens de tijd om te kijken hoe de kleur stond want ze was hem er alweer aan het afboenen met een droog zakdoekje.. Ik zei: sorry, toch niet helemaal iets voor mij tot ziens. Ik liep weg en de vrouwtjes gingen weer rustig door met kletsen. Ben daarna nooit meer naar die specifieke douglas gegaan. Heb dat trouwens nog verder nooit meer meegemaakt in een Douglas, want daar zijn ze over het algemeen super vriendelijk!
Ohh ik vind het juist zo fijn om bij de douglas te komen, dat is de enige winkel waar ze me áltijd helpen. Ik ben nogal gek op makeup en parfum enzo en ik wou eerst een parfum kopen die nogal duur was, dus ik ging eerst naar de ici paris, daar staan alle parfums achter de balie dus ik ga voor de kassa in de rij staan (de vrouw van de winkel was even met een vrouw bezig en de andere liep achter de balie rond). Loopt die vrouw achter de balie naar haar collega en gaan ze samen die vrouw helpen, ik moest weg want ze gingen de vrouw afrekenen en toen zei klaar was, liepen ze samen weg. Ik dacht echt van párdon?
Dus ik naar de douglas en daar komen ze meteen van welke zoekt u (ik kon hem niet vinden haha) en ze wezen aan welke ze hadden en dat ze hem nog hadden met een bodylotion erbij, etc en allemaal supergoed geholpen daar en dat is altijd!
Ik sta daar ook regelmatig te kwijlen bij de chanelnagellakjes en als ik ze oppak ofzo bij de ici paris werden ze iedere keer uit m’n handen gerukt (het was alleen om te kijken) en bij de douglas kan ik gewoon kijken en borsteltje bekijken, etc en toch besluiten dat ik erover nadenk, dat vind ik zo fijn!
Ach ja, ik heb best vaak negatieve winkelervaringen met name bij de wat ´duurdere´ kledingzaken. Bv, onlangs bij Vanilia. Ik had voor mijn artsen uitreiking een mooie broekpak nodig en ik had veel goeds gehoord over Vanilia dus ben ik er gaan wezen shoppen. In de zaak stonden 4 verkoopsters en er waren twee andere klanten in de zaak. Ik werd gewoonweg NIET geholpen door hun. Er werd nog geen eens Hallo tegen mij gezegd, maar wel tegen de andere klanten, de wat oudere dames die meer geld uitstralen, denk ik… Jammer genoeg, vond ik een perfecte broekpak aldaar en heb ik het toch maar gekocht, maar anders was ik echt weggelopen daar.
Ik moet zeggen dat ik best vaak raar word aangekeken. Ik snap dat niet zo goed, ik ben een arts k heb heus wel geld hoor ±P
Tja.. Ik ben het wel met je eens dat wanneer je als jongedame bij een wat chiquere zaak naar binnen loopt je soms wat raar wordt aangekeken of afstandelijk behandeld wordt. Bovendien staat het natuurlijk niet op je voorhoofd geschreven dat je arts bent. Maar dat is eerlijk gezegd juist het puntje dat mij een beetje tegen de borst stuit: jouw comment impliceert dat je anders zou moeten worden behandeld omdat je een dokter bent (of wordt). Ik ben van mening dat dat eigenlijk geen zak zou mogen uitmaken voor hoe je bejegend wordt in een winkel (of waar dan ook). Het is toch een absurd idee dat vanwege het feit dat je een bovengemiddeld salaris hebt je ook anders zou moeten/ mogen worden behandeld dan iemand die van een lager loontje rond moet komen en misschien wel maandenlang heeft gespaard voor dat broekpak? Nogmaals, ik keur de afstandelijkheid van zulk winkelpersoneel allerminst goed, maar als iemand niet 1, 2, 3 naar je toeloopt ben jij juist aan zet: door je assertief op te stellen, dus gewoon naar die dames toelopen, en te laten zien dat je een jonge vrouw bent die weet wat ze wil kun je een klein steentje bijdragen aan het wegnemen van eventuele vooroordelen. Hoe je behandeld wordt zou te maken moeten hebben met hoe je je gedraagt (dus of je beleefd en duidelijk bent) en absoluut niet met hoe goed je portemonnee gevuld is of wat voor baan je hebt.
Laten we ten eerste uit de wereld helpen dat ik absoluut niet meer dan iemand anders behandel wil en hoef te worden, heb ik echt geen behoefte aan hoor en vind het een totale onzin.Waar het mij om gaat dat ik het zelfde behandel wil worden als andere klanten in een zaak en daar heeft iedereen toch recht op? of je nou arts bent of iets heel anders, of je nou jong bent of oud. wat ik met ‘ arts’ wilde zeggen/suggereren dat ik (lees jonge vrouw die kleding voor werk/feest nodig heeft, wat moet je anders in die zaak?) ook wel wat ‘duurdere ‘kleding kan betalen, en niet alleen de wat ‘oudere’ dames.. snapje? 🙂
Trouwens ik ben niet een keer, maar drie keer het zelfde zaakje binnen geweest omdat ik enorm aan het twijfelen was of ik het dure aankoop moest doen of niet, of het mij wel goed stond etc. Maar zelf oogcontact en hallo jegens hen hielp niet. Hoe assertiever kun je zijn?
Maar ben helemaal eens met je laatste drie zinnen hoor 😉
Ah, gelukkig maar 🙂 Bedankt dat je nog even de moeite hebt genomen om te reageren trouwens.
hahaha ik raakte door het filmpje al zwaar geïrriteerd! kon dat mens wel iets aandoen hahaha. maar misschien zijn dat dan weer mijn spaanse roots 😛 als verkoopster WIL je toch dat mensen iets kopen zou je denken, maar sommigen…. ga dan niet in een winkel staan.
Nog nooit meegemaakt op deze manier. Als ik iets niet kan vinden of het niet in mijn maat zie ik gewoon weg ga, en niet eens de moeite neem het te vragen. 😛
Wat ik wel irritant vind ik als ik gewoon even aan het kijken ben mensen op je handen gaan staan kijken en je gewoon niks meer durft te pakken omdat ze overal wat over te zeggen hebben ‘die hebben we ook nog in die en die kleur’ ofzo. Leave me alone! 😛
Ik had vrijdag dus zo’n vreselijke verkoopster! Ik wil al maanden heel graag een Mi Moneda ketting. Vorige week was ik jarig en wist dus precies wat ik van mn verjaarsdagsgeld wilde kopen. Eindelijk mn ketting! De combinatie had ik ook al helemaal in mn hoofd. Vrijdag ging ik dus superblij naar de juwelier!….om weer heel erg teleurgesteld en depri de winkel weer te verlaten….
Eerst wilde die vrouw me al met moeite helpen. Vervolgens gaat ze mn combinatie heel hard staan afkraken! (ik wilde een large pendant en een medium, dat vond ze helemaal niks) Haalt ze er ook nog een collega bij om tegen te zeggen hoe niet mooi ze het wel niet vond. Dan wilde ik kijken welke lengte ik wilde. Krijg ik eerst met moeite de kettingen om te proberen! Alsof ik aan t zakje kan zien of de lengte goed is! Grr. Gaat ze vervolgens de lengte die ik wil ook nog zitten afkraken! Om daarna poeslief een man te gaan helpen en mij te laten wachten. Toen was ik t zat! Was de hele dag vrolijk, maar dat mens heeft mn hele humeur verpest! Gunde dat vreselijke mens dus echt mijn geld niet! Heb gezegd dat als t allemaal zo moest, dat ik mn ketting liever ergens anders wilde kopen. Heb de ketting op de balie gelegd en ben kwaad de winkel uitgestampt.
Heb hem nu maar via internet besteld, daar heb ik tenminste geen last van verkoopsters.
damn, waar dat mens wel niet het lef vandaan haalt…ze kan je een tip geven van “misschien is het zo en zo mooier” maar afkraken kan echt niet!
Goed dat je bent weg gegaan zonder wat te kopen, en ook hebt gezegd waarom!
Ik vind het belangrijk als ik goed geholpen word, als ik een vraag heb dat ze die goed beantwoorden. Zo niet, dan ben ik zo weg uit de winkel.
zooww irritant herken het heel goed, of dat ze dan met een chagerijnigekop je aanstaren bleggg.
Haha dit filmpje =D
Ja ik maak het zelf ook af en toe mee, vooral bij wat exclusievere winkels waar wellicht meer oudere vrouwen komen dan jonge vrouwen. Zo een paar weken terug bij Laura Ashley in Den Haag, ik loop al een paar minuten rond en zoek naar een kussensloop wat bij het dekbedovertrek past wat ik dus in mijn handen heb, twee verkoopsters zitten gezellig achter in de winkel thee te drinken.. ik kijk ze aan, ze kijken terug en gaan verder thee drinken.. zucht. Uiteindelijk ben ik maar naar achteren gelopen om te vragen, krijg ik meteen zo’n “nee die hebben we niet meer” antwoord, terwijl ze wel veel andere kussenslopen hebben – verkoop mij die dan! Maar i.p.v. me te helpen gaan ze verder met thee drinken. Ik wilde het dekbedovertrek gewoon neerleggen en weggaan maar.. ik vond hem te mooi om te laten liggen en hij was 50% off.. dus ben naar de kassa gelopen waar ik weer mocht wachten op een van die vrouwen… ook geen “deze wordt het? leuk!” of “veel plezier ermee!” echt gewoon niets.. ugh later had ik toch wat spijt van deze aankoop alleen vanwege het personeel. Ook vaag want wanneer ik met mijn moeder die winkel in loop komen ze meteen naar ons toe =/
Het komt echt veel te vaak voor dat winkelpersoneel ongeïnteresseerd zijn en het woord klantvriendelijkheid niet kunnen spellen. En je komt het vooral in de wat duurdere winkels tegen wat echt jammer is! Want je personeel is zeker bepalend voor je omzet! Daarom vind ik online shoppen echt een verademing.
Ja komt helaas wel eens voor dat ze n houding hebben van “je mag blij zijn dat je hier iets mag kopen”. Raar toch…
Zo erg heb ik het nog niet meegemaakt maar wel al vaak dat de verkoopsters helemaal ongeïnteresseerd zijn en mij dan zelfs bekijken in de zin van: ga JIJ hier geld uit geven .. vreselijk gewoon.
Ik zou gewoon boos worden. Het kan me dan ook echt niks schelen of ik nou in de Wibra of in de duurste winkel van de stad sta, ik wil gewoon goed behandeld worden door een verkoopster. De klant is koning.
Vet geirriteerd het filmpje stopgezet…
Ik zou dus nooit zo rustig zijn gebleven, ik denk niet dat ik zoiets ooit heb meegemaakt, maar ik beeld het me denk ik wel soms in, zeker als ik iets terug wil brengen, dan moet mijn vriend echt mee als steun, die kan gelukkig rustig blijven, en negen van de tien keer loop ik dan gelukkig de winkel uit….
Ik kan er ook zo een hekel aan hebben! Al word ik soms ook gek van mensen die de hele tijd aan je lippen hangen en overal bij vragen of ze je kunnen helpen, als ik iets wil weten vraag ik het wel.
Zelf werk ik in een kledingwinkel en ik behandel de klanten precies zoals ik zelf ook behandeld zou willen worden.
Liefs
Jep, dat is inderdaad, ook in het algemeen zou je mensen moeten behandelen zoals je zelf zou willen wordeb behandeld.
soms bij ici paris of douglas…
dan is het gelijk 1 stap binnen… kan ik je helpen??
hmm… wel aardig bedoeld enzo.
maar ik wil ook gewoon rustig rond kunnen kijken 😛
Lol, dat filmpje is goed gedaan, zelf vind ik ook dat ze op zijn minst moeten proberen om goed te helpen. Heb dit jaar een tijdje als verkoopster gewerkt in een grote kledingwinkel en deed echt mijn best daar, als ze een bepaalde schoenmaat vroegen ging ik niet zomaar zeggen we hebben die niet meer maar ik ging helemaal naar boven lopen en ook in de hele winkel kijken om te zien of we een bepaald paar nog hadden. Ik deed mijn best in elk geval om zo mogelijk te helpen. Ook als iemand een bepaalde ringmaat zocht ging ik allerlei dozen kijken.
soms zijn ze zo arrogant terwijl hun ook gewoon winkelpersoneel zijn niks meer dan een ander! maak t gelukkig niet mee
Tja, winkelpersoneel… Ik vind het vooral vervelend als ze je negeren of niet (normaal) groeten/gedag zeggen of tijdens het afrekenen met collega’s blijven doorkletsen. Ze kunnen toch in elk geval een beetje beleefd zijn en ja, als je er geen zin in hebt, dan doe je maar alsof, haha.
dit gebeurt mij ook soms. Ik heb het idee dat als je slecht uitziet qua uiterlijk/kleding dat ze je dan minder aankijken en nauwelijks antwoord geven.
dat is mijn ervaring.
Dat had ik gister nog! Ik stond in een pashokje bij Pieces en vroeg mijn moeder om advies. Stelde de normale vragen; maakt het me niet dik, lijkt het niet alsof ik een buikje heb etc..
Ik besloot het topje te kopen en liep het pashokje uit. De verkoopster had ons waarschijnlijk afgeluisterd en pakte het uit mijn hand en zei; zal ik deze dan maar voor je terughangen?
Pfff ik werd echt kwaad en griste het topje terug.
Heb afgerekend en ben snel de winkel uitgelopen.. Daarna voelde ik me best wel rot, want indirect bedoelde ze dat het me niet stond volgens haar!
Een gebeurtenis als deze kan je dag echt breken.
Oh wat een onder de gordel opmerking (of hoe dat ook mag heten xD)!
Ik had zelf zo’n meeluister-situatie meegemaakt, maar dan anders/positiever.
Ik was namelijk diegene die toevallig meeluisterde :p
Tijdje geleden, in de Zara, stond ik in de rij voor de pashokjes en een van de twee meiden (rond 25) was twee jurkjes passen en de ander was commentaar aan het geven.
Diegene die paste had een jurkje in 2 kleuren, nude/beige en heel donker diep rood. En die rode stond haar echt BAMN! vet mooi *_* en die beige maakte haar echt super bleek en vlak. Het leek bijna een andere jurk!
Dat meisje was zelf aan het twijfelen (en had een beetje onzeker karakter), want zij vond de rode het leukst (en iedereen met ogen in zn hoofd zou dat zeggen), maar haar vriendin zat haar juist te overtuigen: “ah nee neem nou die beige, is veel veiliger bladiebladiebla allemaal bullshit”
En ik dacht: nee dit kan echt niet, die vriendin is echt aan het saboteren hier. Dus ik zei: “Ik zou echt voor de donker rode gaan, die staat je geweldig!”
Dat meisje blij, maar haar vriendin keek zuur joh!
En de vrouw achter me: “Goed zo meid, volgens mij is die kreng van een vriendin gewoon stik jaloers! Ik wilde er ook bijna wat van zeggen..”
Ja in zo’n situaties gaat mijn bloed ook altijd koken!
Ik ben blij dat mijn vriendinnen bloedje eerlijk zijn & dat ben ik ook tegen hun. Maar ik trek bij vreemde dan ook altijd mijn mond open haha. Eerst was een meid bij h&m een jurk aan het passen en hij stond haar ZO geweldig dat ik er echt wat van moest zeggen!
vind ik leuk! Dat je je ermee bemoeid hebt, zou zonde zijn als ze door die ‘vriendin’ een miskoop zou hebben gedaan!
Goed gedaan! Jammer dat er van die jaloerse gemene ‘vriendinnen’ zijn.
Op dit moment weet ik het niet zeker, maar het zal heus wel een keer zijn voorgekomen.
Gelukkig nog nooit meegemaakt, maar ik zou helemaal niet meer enthousiast zijn over mijn aankopen. In ieder geval zou ik dan niet met een fijn gevoel de winkel uitlopen. Verkopers hebben daar idd zo veel invloed op.
heeft dat flapuit zijn met Indo te maken? ik dacht dat ik een soort zwart schaap van de familie was (bij mij is het wel 10x erger dan de rest). In de loop der jaren heb ik het wel leren beheersen al geef ik nog steeds graag mijn mening, maar ik dacht juist dat Indo’s bescheiden en beleefd zijn, hahaha
Het is denk ik meer zo dat omdat indo’s bescheiden en beleefd zijn, het ook van anderen verwachten. Beetje respect.
Ik zie bij mijn pinda vrienden niet echt andere eigenschappen dan bij de limburgers.. altijd veel eten voor iedereen! Maar met verwachtingen en reacties in winkels zijn ze niet echt anders dan ik? Indo’s zijn in mijn ogen echt gewoon helemaal nederlands, maar dan meestal met lekker kleurtje.. Overigens zijn de meeste van onze leeftijd ook maar kwart, en dus net zo indo als de meeste nederlanders duitser zijn.
Misschien dat ze in het noorden wat meer opvallen dan hier?
Wat een verschrikkelijke verkoopster!! Ik heb gelukkig nog nooit zoiets meegemaakt ;D
Geloof me ik heb ook zoiets ooit meegemaakt, een ik ben zelf ook indo en en behoorlijke flap-uit haha. Maar wat ik nog vervelender vind is dat sommige verkopers je niet meer met rust laten. Dan blijven ze je maar achtervolgen en met spullen aankomen en dan denk ik laat me met rust.
hhaha
Ja ik had zo een verkoper bij de sneakerz !
3 jaar geleden wilde ik dus sneakers kopen en die hadden ze niet in mijn maat dus ik gewoon naar een andere winkel toe.
Niks gevonden en probeerde die gozer mij een andere maat aan te smeren toen ik terug liep langs de sneakerz.
Ook werd ik daar elke keer belazerd al wilde ik vans kopen. Heb een keer duurder moeten betalen voor een ander vans model.
Een andere keer waren er vette sneukersin de uitverkoop voor €30. De verkoper haalde het labeltje er af en vroeg er uit eindelijk €50 voor (hij had toen alle labeltjes door elkaar gehusseld). Zijn collega zei nog dat het €30 was maar nee hij hamerde er op dat ze €50 waren..pfff
Gelukkig werkt die gozer daar niet meer.
Dan zeg je toch ook zelf ‘ja doei ik wil ze voor 30 en anders niet..’. Je hoeft je niet te laten belazeren door iemand, je mag er ook wel eens iets van zeggen hoor!
haha wat grappig, maar inderdaad heel irritant. Ik snap niet dat sommige mensen zo doen! Bij mij doen ze altijd heel nep-vriendelijk.
Wat een verschrikkelijk mens zeg! haha! Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt dat een verkoopster zo doet!
Ohh wat een afschuwelijke verkoopster in het filmpje!! Stiekem moest ik ook wel weer lachen eigenlijk, maar als mij dit zou overkomen zet ik gewoon een grote mond op. Ik zou als ik met een vriendin was zeggen oh, jammer nu moet ik mijn geld maar hiernaast besteden of iets dergelijks. Iniedergeval iets waardoor zij doorheeft dat ze een slechte verkoopster is haha!
Wel een leuk artikeltje!