Omdat het vandaag tweede Kerstdag is vind ik het een goed moment om jullie wat inspiratie te geven en wat moed in te spreken met mijn zogeheten ‘wijze lessen’. Ofwel, verhalen met een moraal. Dit zijn gewoon een aantal zaken die mij afgelopen jaar zijn overkomen en waarvan ik heb geleerd, en ik hoop dat ik jullie hiermee kan inspireren.
Contact opnemen met een dierbare
In de derde klas van de middelbare school kwam hij bij ons in de klas. Een aparte jongen, die Andrej. Pas toen we in de vierde tijdens een uitwisseling met Italiaanse leerlingen naast elkaar in het vliegtuig kwamen te zitten werden we vrienden. Andrej is de enige van de middelbare school waarmee ik nog regelmatig contact heb. We zijn samen ook een keer naar Letland op vakantie geweest, zijn geboorteland. Wanneer we samen zijn maken we altijd wel iets geks mee. Of nou ja, we maken er gewoon altijd een avontuur van.
Op een gegeven moment verloren we elkaar uit het oog. Ik weet niet eens waarom! We hadden geen ruzie, maar ik had mijn dingen en hij had zijn dingen. Weken gingen voorbij, toen maanden en uiteindelijk een jaar. Geen mailtje, geen appje, geen smsje. Maar ik dacht wel heel vaak aan hem en ik vroeg me af hoe het met hem zou gaan. Omdat het zo lang geleden was dat ik wat van me had laten horen vond ik het steeds vreemder worden om weer contact op te nemen. Straks hoeft hij me niet meer te zien omdat er zo lang radiostilte is geweest!
Op een dag dacht ik ‘waarom stuur ik hem niet gewoon een whatsapp-berichtje?’. Ik voegde woord bij daad en een paar seconden later had ik antwoord terug. Een paar dagen later zocht ik hem op in Tilburg en weer een paar dagen later maakte hij foto’s van me voor een outfit post. Gisteren hebben we heb uitgenodigd met Kerst bij mijn ouders thuis. Alsof er nooit radiostilte is geweest. Natuurlijk hadden we elkaar veel te vertellen, maar het was helemaal niet vreemd of awkward. Het was gewoon weer ouderwets gezellig!
Moraal van dit verhaal: wacht niet langer met contact opnemen wanneer je je afvraagt hoe het met iemand gaat! Misschien heb je een goede vriendin al maanden niet gesproken. Of heb je je vader al in geen jaren meer gezien. Wanneer je merkt dat je de laatste tijd veel aan iemand denkt, ook al is het lang geleden dat je elkaar voor het laatst hebt gesproken, neem gewoon contact op. Tegenwoordig is het zo gepiept door alle social media en mobiele telefoontjes. En wie zal het zeggen, misschien zijn ze er volgende week niet meer en heb je spijt dat je het niet gedaan hebt.
Luister naar je intuïtie
Ergens in mei begon er een bultje onder mijn linkerwenkbrauw te groeien. Een puistje, dacht ik. Later werd het groter en groter en het ging maar niet weg. En dan werd het ook nog eens donker van kleur. Na het maanden gecamoufleerd te hebben ging ik maar eens naar de huisarts. Een cyste, zei ze. En een week later werd het eraf gesneden. Maar, de cyste groeide terug. Een maand later ging ik weer naar de huisarts en werd er een nieuwe afspraak ingepland om de ‘cyste’ nogmaals weg te snijden, maar dan wat dieper.
Ik dacht er nog eens over na, maar ik wilde het bultje eigenlijk niet opnieuw laten wegsnijden bij de huisarts. Na de eerste keer groeide het gewoon weer terug dus wie zegt dat het niet weer zal gebeuren? Bovendien wist ik niet of ze het wel netjes konden hechten. Huisartsen verrichten zulke handelingen namelijk niet zo vaak, en een arts in het ziekenhuis bijvoorbeeld behandelt dit soort zaken aan de lopende band. En ja, het zit wel in mijn gezicht, dus dan moet het wel mooi en goed gebeuren vond ik.
Een afspraak bij de plastische chirurg duurde een stuk langer, maar uiteindelijk ben ik blij dat ik er op heb gewacht. Zij noemden mijn bultje een moedervlek, ofwel een goedaardig gezwel. Het is heel netjes verwijderd, de wond is dichtgeschroeid zodat het niet zo veel zou gaan bloeden (iets wat de huisarts niet heeft gedaan), het bultje is opgestuurd naar het lab voor nader onderzoek (ook iets wat de huisarts niet heeft gedaan), en nu de hechtingen eruit zijn heb ik er een klein wondje aan overgehouden. Hopelijk heelt het mooi.
Nu ik er aan terugdenk ben ik blij dat ik goed naar mezelf heb geluisterd en dat ik ervoor heb gekozen om naar de plastische chirurg te gaan. Er is slechts één huisarts die deze kleine ingrepen verricht en dat doet hij op slechts één dag in de week, dus voor hem is het iets ‘leuks’ en een soort ‘oefening’ om zijn skills up to date te houden. Althans, zo heb ik het begrepen van mijn eigen huisarts. Maar ja, ik had geen zin om wéér als proefkonijn te dienen.
Moraal van dit verhaal: de huisartsenpraktijk vond het niet zo tof dat ik van gedachten was veranderd, maar dan kon me niet schelen. Ik voelde me er gewoon niet goed bij om weer naar de huisarts te gaan en als er één ding is wat ik heb geleerd de afgelopen tijd is dat ik altijd af moet gaan op mijn eigen gevoel.
Pijntjes en kwaaltjes
Iets anders wat ik jullie ook graag mee wil geven is dat je niet te lang moet wachten met je pijntjes en je kwaaltjes. Voel je een bultje, een bobbeltje of gewoon iets anders geks? Heb je last van je rug, je arm, je knieën? Heb je al weken een gekke stoelgang, val je kilo’s af of kom er juist heel veel aan? Trek aan de bel en ga naar de huisarts. Ik weet dat er heel vaak wordt gezegd ‘neem even rust en dan kijken we over zoveel weken wel verder’, maar als je na een aantal weken nog steeds met hetzelfde probleem zit trek dan gewoon weer aan de bel. Ze kunnen je niet negeren, maar je moet er wel zelf werk van maken. Jij kent je lichaam het best, jij moet er voor zorgen, dus jij moet regelen dat er naar wordt gekeken.
Pijn of veranderingen in je lichaam zijn dingen waarmee we leren leven. Het is even naar, maar daarna raken we er langzaam aan gewend en ‘hoort het er bij’. We vergeten dat het ooit anders was geweest. En dát is nu juist het gevaar. Probeer dit te voorkomen. Luister naar je eigen lichaam en doe er iets aan. Iedereen heeft het recht op een gezond lichaam, al is dit helaas niet voor iedereen weggelegd, maar je moet er toch niet aan denken dat je chronisch ziek wordt/bent en dat je achteraf ontdekt dat je er gewoon iets aan had kunnen doen, door er werk van te maken toen het nog kon?
Moraal van dit verhaal: luister naar je lichaam. Als er iets niet goed zit, maak er werk van en stap naar de huisarts. Laat je niet afschepen. Jij kent je lichaam het best, dus als er iets niet goed zit dan moet je dit niet negeren.
Mocht je vandaag denken aan een dierbaar persoon die je al lang niet hebt gezien of gesproken: neem contact op. Luister naar je intuïtie, doe wat goed voelt, en luister naar je lichaam. Niet vergeten.
Ik wens alle Beautylabbers een prettige Kerst, wijsheid en een klein beetje moed. Is er een ‘wijze les’ die jij graag aan de andere Beautylabbers wilt meegeven? Deel het in de comments.
Until next time,
Serena Verbon
Goed verhaal over dat bultje! Ik ga zeker wat beter ‘opletten’ over wat mijn lichaam verteld 🙂
Ahw, dat verhaal met Andrej.. ik ga denk ik zo paar mensen appjes sturen.. Makes me sad 🙁
goed artikel ! & nog fijne feestdagen gewenst ! xoxo
Die eerste is heel herkenbaar 🙂
Op m’n 14e had ik een relatie met een jongen van 19, op die moment te oud voor mij, besef ik nu wel duidelijk. Onze levens waren te verschillend. Vorig jaar had ik een spontaan momentje omdat ik mijn kot had opgeruimd.. en stuurde hem een foto door “kijk hoe proper” en hij zo “ja, tzal wel schijn zijn op die foto” kreeg ik terug.. ik zei dan maar “waarom kom je niet een keer kijken?” en de volgende dag na de middag kreeg ik telefoon, hij stond voor de deur, om naar mijn kamer te komen kijken. Hij is half België rond gereden om een uurtje te tetteren met mij en we zijn dan nog naar de bios geweest, heel gezellig! Ondertussen heb ik de leeftijd die hij toen had, en gaan we door als goede vrienden, alsof het nooit anders is geweest 🙂
Hey Serena! Ik volg je nog niet zo lang, maar je artikels zijn echt super! Je bent in de korte tijd dat ik je volg echt een inspiratie voor mij geworden. Ik wens jou nog een hele fijne kerst!
Ik wil Andrej ook wel als whatsapp contact! 😉
Dankzij dit artikel ga ik toch maar een nóg een keer naar de huisarts voor mn rug. ben al bij miljoen mensen geweest en op miljard dingen getest en heb nog elke dag rugpijn. geen reuma, geen scoliose, geen bechterew etc. en ik had het idee dat ik die man maar lastig begon te vallen. het is wel mijn rug, dus ik ga nog maar een keer.
fijn artikel
Wat leuk dat je die oude vriend hebt teruggevonden! Handig, van die wijze lessen (:
Wat tof dat je gewoon weer contact hebt met Andrej! 🙂
Die laatste les klinkt me zo bekend in de oren.. ik heb wel anderhalf jaar rondgelopen met rugpijn, waarvan 6 maanden echt niet. te. harden waren. Dan lag ik soms met mijn hoofd op tafel bijna te huilen, omdat ik niet wist hoe ik zitten of staan of liggen moest om de pijn wat te verzachten en ik kon ook niet nóg meer pijnstillers nemen (meestal stond ik stijf van de paracetamol, ibuprofen of een combi van die twee..). Mijn ouders deden het af als spierpijn, de dokter kon er toch niks aan doen, dus waarom zou ik gaan en daar heb ik maar naar geluisterd. Uiteindelijk heb ik een jaar later, bij een bezoekje aan de huisarts voor iets anders, gewoon gevraagd wat hij er van vond. Het bleek dat ik lichte scoliose heb en dat hoeft geen probleem te zijn, zij het niet dat ik paardrijd en dat een harde val dat jaar ervoor in combinatie met mijn scoliose zorgde voor die pijn. Nu heb ik net mijn fysiotherapie afgerond en ik voel me stukken beter, terwijl ik eigenlijk een jaar geleden al ‘genezen’ had kunnen zijn als ik er niet mee was blijven doorlopen. Dus neem echt Serena’s advies ter harte!
Leuk stukje!
dit is zo’n coole post.
this is why i love you.
fijn artikel dit!!
Fijn artikel en heel positief, goed voor de feestdagen ook. Vooral dat ‘luisteren naar je lichaam’ is nu een goede herinnering voor mij. Ik ben een beetje ziek, maar ik heb ook een dochtertje van 6 maanden en dan is het zo lastig om rust te nemen. Alleen denk ik dat maar, in werkelijkheid zijn er zoveel mensen om me heen die me best even een dagje willen helpen. En zo kom ik weer bij punt 1 uit. 🙂
Kleine tip: ” Dit zijn gewoon een aantal zaken die mij” moet zijn “Dit is gewoon een aantal zaken die mij…” het gaat hier namelijk om één aantal, dus ‘is’.
Zaken is meervoud, dus zijn is wel goed.
inspirerend artikel!
Mooi geschreven Serena! Wat leuk dat je een oude vriend weer hebt kunnen spreken. Ik hoop voor je dat je wond snel geneest, maar je had het toch maar aan één kant? Op de collage lijkt het zo of je aan beide kanten iets had. Fijne kerst nog!
x
Wat een origineel artikel weer.. Die eerste heeft me aan het denken gezet. Binnenkort maar eens een oude vriendin contacten 🙂
Wauw, dit artikel is zo goed!!!! dankjewell!!!
Wow zo waar dit, heel mooi geschreven Serena!
Mooie voorbeelden voor je lezers! 🙂
Wat een goed artikel! Leuk om te lezen.
Super handig artikel! Ik sla hem op dankjewel
Zo waar!
Goed artikel zeg! Allemaal helemaal waar!
Ik heb nu al zo’n 2 jaar bijna chronisch pijn aan mijn rug. Ik hou echt niet van naar de huisarts gaan en dacht dat het wel over zou gaan. Ongeveer anderhalf jaar geleden was ik zo beu dat ik toch ben gegaan. Bleek dat ik er al te lang mee had rondgelopen en dat er weinig meer aan gedaan kon worden. Nu moet ik dus 2x in de week naar fysiotherapie, om de 4 weken gekraakt worden en kan niet goed sporten en zelfs niet lang fietsen. Niet echt leuk…
Wees dus niet zo eigenwijs als ik, maar ga gewoon naar de dokter! Die mensen hebben jarenlang gestudeerd om je te helpen!
Ik begrijp wel waarom je zo vaak aan die jongen moest denken, haha. Wat een knapperd! Fijn dat jullie elkaar weer gevonden hebben!
Zeker leerzaam. en allemaal waar!
Stoer dat jij het initiatief hebt genomen om je vriend van vroeger weer te contacten
Lieve Serena, wat een mooi artikel. (ik ben DOL op dit soort stukjes, hihi) En wat ik vooral wilde zeggen: wat fijn dat jullie Andrej bij jullie thuis hebben uitgenodigd voor kerst! Je hoort toch vaak dat dat alleen voor familie is en dat “buitenstaanders” daar niet welkom zijn of bij horen. Volgens mij hebben jullie een heel warme, gezellige familie. I like that! Fijne avond met elkaar, xx
Mooi geschreven!
Ik had eens mijn voet gebroken op twerk ,( een zware palet viel er op) ben na mijn werk naar de spoed gegaan ,foto’s genomen drie verschillende dokters ,en geen enkel zag dat die gebroken was,ik ben maar blijven werken met pijn,tot op een dag dat ik het niet meer kon houden van de pijn ,maar het was te laat mijn voet geeft zichzelf hersteld maar zonder pleister is die schuin ,dus aan de zijkant zie je duidelijk ,een been die uitsteekt ,de dokter en mijn kinesist zag het meteen dat die gebroken is geweest ,maar nu kunnen ze niet veel meer doen het is 50,50 ofwel operatie en herstel het ofwel kan ik nooit meer gaan ,het bot rust op een zenuw ,dus nu na zoveel jaren ,heb ik nog steeds pijn ,kan ik niet lang staan of wandelen ,ik moest beter die avond andere klinieken afgedaan hebben ,want nu zit ik hier met pijn.sorry dat zo lang verhaal werd.
Wat een wijze lessen en inderdaad helemaal waar 🙂
Mooie post Serena.
Vreemd dat je huisarts zulk soort dingen niet opstuurt naar een lab. Ik heb heel vaak cysten laten verwijderen en elke keer werden ze gewoon onderzocht.
Mooi artikel sereen, bijna dezelfde lessen als wat ik heb geleerd dit jaar. Ik heb na 3,5 jaar een goede vriendin van toen opgezocht. Onze band is nu als hoe deze altijd was. Ik heb haar zo lang gemist, maar op ‘n gegeven moment voelde ik gewoon de drang. Net als met mijn exvriend. Toen hij iemand nodig had, 3 dagen terug, heb ik hem geappt en gezegd, als er wat is, let me know. 🙂 very inspiring
Misschien een wat vreemde tip in deze tijd waarin banden weer eens aangehaald worden, maar luister naar je intuïtie en geef bijtijds aan dat je grenzen bereikt zijn. En neem desnoods drastische maatregelen als jouw denkbeelden niet gerespecteerd worden. Dat voorkomt onplezierige situaties die op een gegeven moment niet meer kunnen verbeteren.
Jarenlang dacht ik verstandig te zijn, maar bereikte daarmee alleen maar dat mensen dachten dat ze over me heen konden walsen. Uiteindelijk heb ik mijn mond opengedaan en nu is mijn verjaardagskalender een stuk leger. En het voelt weldadig aan!
Hele wijze lessen allemaal! Ik ben het er helemaal mee eens 🙂
Je hebt zo gelijk! Leuk om te zien wie de fotograaf is achter die prachtige foto’s.
Je blijft en blijft maar mensen inspireren. Dat is wat ik nou zo bijzonder vind aan jouw blog! Ook wens ik jou hele fijne dagen en alvast een gelukkig, gezond en liefdevol nieuw jaar, Serena! Keep it going in 2013!
Mooie gedachten, goed om zo nu en dan over na te denken
Dit zijn zeker wijze lessen, leuk om te lezen 🙂 Wat cool dat je Andrej gewoon een berichtje stuurde! Ik zag al dat hij jouw outfitfoto’s had gemaakt en vroeg me af wie hij was! Het luisteren naar m’n lichaam ga ik steeds belangrijker vinden. Ik ben steeds bewuster bezig en doe geen dingen meer die niet goed voelen 🙂
Super artikel! Ik gebruikte sowieso alles al en daar heb ik nog wat aan toe te voegen;
Just be yourself,
Er zijn veel mensen geweest die mij hebben geprobeerd te veranderen, door middel van pesten, op je inpraten etc. Maar uiteindelijk heb ik met die mensen gebroken, zit ik nu op het Gymnasium met fantastische cijfers en de mensen die mij probeerden te veranderen niet. Ik heb nu geweldige vrienden die mij door dik en dun steunen en die anderen niet.
Kortom; Een ander zijn is niet goed en je bent veel gelukkiger als je jezelf bent.
handig artikel !
Wat leuk, weer eens wat geleerd 🙂
Heel goed artikel is dit! Ik twijfel zelf ook heel snel of ik nou wel naar de dokter moet gaan, mijn dokter die wuift het altijd een beetje weg. Zo van: “Och, dat komt door de stress bladiebla” Maar het is wel belangrijk dat je gewoon gaat, achteraf bleek ik PDS te hebben. Niet heel ernstig, maar wel handig om te weten. 🙂
Fijne feestdagen! xo
Wat een mooi artikel! Heb gelijk wat appjes eruit gestuurd 🙂 xoxo
Je hebt voor mij op alle punten gelijk, zeker die van naar je lichaam luisteren en op je gevoel en intuïtie afgaan is helemaal waar.
niet is, maar *zijn helemaal waar, haha
ontzettend goeie blog!
( en die vriend van je is nog enorm knap ook, zwijmel..)
Haha inderdaad
Erg mee eens :p
Dat luisteren naar je lichaam komt mij heel bekend voor. Ik heb mijn hele leven lang hoofdpijn gehad en volgens de huisarts stelde ik me aan. Af en toe kreeg ik medicijnen maar eigenlijk moest ik maar niet zeuren en gewoon maar naar school gaan. Toen ik uiteindelijk bij een arts in het ziekenhuis kwam geloofde ook die mij niet. Na lang aandringen kreeg ik een mri scan en daar werd duidelijk dat ik een hersentumor had. Het gaat nu gelukkig heel goed maar mij is inderdaad duidelijk dat je naar je lichaam moet luisteren!
Zo dat is echt heftig! Gelukkig gaat het weer wat beter met jou. Ik wens jou verder nog veel sterkte.
Ja, inderdaad! Ik ben blij dat alles nu goed is!
Jeetje, wat heftig!
Ik vind dit ook een erg goed artikel, doet me goed om deze dingen even op een rijtje te zien staan, je hebt enorm gelijk… en volgens mij is het eens tijd dat ik een ver vriendinnetje eens een brief schrijf 🙂 it’s never too late.
Wow heftig inderdaad, Als je nog later was geweest is het misschien verder gaan groeien. Ik vind het altijd zo dom dat huisartsen je dan gewoon negeren. Want ja stel dat het net zo erg iets is als dat van jou. Het lijkt heel onschuldig van buiten maar van binnen :S
Suc6
Wat een fijn artikel om te lezen 🙂 Ik heb een hekel aan naar de huisarts te gaan.. misschien moet ik dat toch maar vaker doen als ik al een tijd ergens last van heb, haha. En contact houden met dierbaren is inderdaad heel belangrijk!
Goed artikel!
Zo waar. Vooral het eerste. Soms heb je dat met mensen, maar het leukste is dat wanneer je weer contact hebt, het weer als vanouds voelt.
Wat een onwijs handig artikel! Die ga ik zeker opslaan in mijn favorieten! Thanks <3!