Door Angel – Zo. Daar is ze weer. Terug van toch wel een pittig poosje weg geweest. Voor degenen die niet weten waarom ik even buiten beeld was, mijn laatste stuk voor Beautylab schreef ik in oktober en draagt de titel ‘En nu…?’ Hierin schrijf ik over mijn terminaal zieke vader die niet lang meer te leven heeft.
De artsen hoopten op een half jaar. In mijn hart wist ik dat we slechts een paar weken hadden. Ook wist ik dat het de zwaarste weken uit mijn leven zouden worden. Inmiddels zijn we goed en wel begonnen aan een nieuw jaar. Het eerste jaar van een leven zonder papa waarin ik langzaam maar zeker de zaken weer op probeer te pakken. Ik mis Beautylab en ik mis jullie. En daarom probeer ik al een paar weken mijn ‘come back’ column te schrijven. Het afgelopen jaar heb ik jullie deelgenoot gemaakt van zijn ziekteproces en omdat ik zo enorm veel steun en liefde van jullie heb gekregen, vind ik het ook terecht jullie deelgenoot te maken van het laatste hoofdstuk. Hoe is het gegaan? Hoe was het einde? Heb ik alles kunnen zeggen en doen? Hoe gaat het nu met me?
Meerdere malen heb ik mijzelf, met naast me een grote kop dampende thee, achter mijn laptop geïnstalleerd. Vingers boven het toetsenbord en wachten op de vinger die als eerste in beweging gaat komen. Maar om dat op papier te kunnen zetten, moet ik gaan graven in mijn geheugen. Ik moet een laatje in mijn brein optrekken dat uit zijn voegen barst van de pijnlijke herinneringen. Hetzelfde laatje dat ik sinds zijn sterfdag met alle geweld angstvallig dicht houd. En dus rollen er tijdens elke poging binnen vijf minuten dikke tranen over mijn wangen. Ik moet mezelf met geweld forceren en realiseer me dat dat niet goed kan zijn. Na een aantal vruchteloze pogingen concludeer ik dat ik het mezelf nog niet aan hoef te doen. Met de nadruk op ‘nog niet’, want het komt wel. Dat wil ik graag en ik geloof dat het me helpt met verwerken. Mits jullie massaal roepen ‘Angel, houd je misère bij je en schrijf als de sodemieter weer een hilarisch ik-pies-in-m’n-broek stuk!’. Daar geef ik uiteraard graag gehoor aan maar dan moet je nog een beetje geduld opbrengen.
Lang verhaal kort; het laatste hoofdstuk komt maar het lukt me nu nog niet. En dus draag ik deze column welverdiend op aan jullie. Omdat jullie het zijn die me de vermogen hebben gegeven die bijna ondragelijke laatste weken te dragen. Op mijn column van oktober, heb ik ongeveer duizend comments gekregen. Holy moly… DUIZEND!
Ik heb er een week over gedaan ze allemaal te lezen. Elke avond in bed als ik me in blinde paniek lag af te vragen hoe ik me in vredesnaam door deze onmogelijke situatie moest worstelen, las ik weer een vracht comments. Stuk voor stuk bemoedigende, liefdevolle, hartverwarmende regeltjes van lezers die het zelf hadden meegemaakt. Lezers die het gelukkig nog niet hadden meegemaakt maar mij in lieve, zorgvuldige gekozen woorden, alle kracht toewensten. Lezers die geen woorden konden vinden maar mij simpelweg sterkte en liefde toewensten. Lezers die zich ineens realiseerden dat dit gevaar voor iedereen dichtbij is en daardoor meer aandacht aan hun vader wilden geven. Van sommige comments moest ik huilen. Om andere een beetje glimlachen. Weer andere gaven me doorzettingsvermogen en positiviteit. Veel comments las ik twee of drie keer om de woorden goed op me in te laten werken. En een enkel advies heb ik daadwerkelijk opgevolgd. Hoe vreselijk het ook is om te lezen dat zoveel van jullie een ouder moeten missen, het geeft mij het gevoel dat ik niet alleen ben. De vaste grond onder mijn voeten was verdwenen, maar dankzij jullie steun kon ik rechtop blijven staan.
Dit stuk is een ode aan de warme, intelligente, empathische lezers van Beautylab die overlopen van liefde en daarmee mijn donkerste periode een beetje lichter hebben gemaakt. Duizend maal dank. Jullie zijn onbetaalbaar!
Liefs en tot snel,
Angel
Even een kaarsje aangestoken en met mn gedachten bij jou en het moeilijke dat je achter de rug hebt. Sterkte Angel, je komt er doorheen. Xx
Super lief. Sterkte Angel xxx.
Angel,
Ik vind je een topvrouw. Je bent het type vrouw dat ik graag meer in de wereld zou zien; pittig, powerful, wijs, welbespraakt en gezegend met een flinke dosis humor. Daarnaast ben je ook nog eens drop-dead-gorgeous. Girl, you got it all.
Naast al deze topkwaliteiten verdien je oneindig veel respect. Het zo openhartig delen van je verdriet en gemis vergt heel wat moed.
Natuurlijk is het leuk en gezellig om je normale -hilarische- columns te lezen, maar dat je in staat bent om het bovenstaande te typen getuigt van buitengewoon getalenteerd schrijverschap. Het was echt ontroerend om te lezen. Zo oprecht en eerlijk, gewoon hartverscheurend. Hoewel ik (gelukkig) niets soortgelijks heb meegemaakt, kan ik me door je woorden bijna voorstellen hoe groot je gemis is en hoe kapot je er van bent.
Heel, heel erg mooi geschreven. Neem alle tijd van de wereld om het laatste hoofdstuk met ons te delen. Of houd het laatste hoofdstuk voor jezelf als je je daar prettiger bij voelt. De BeautyLab Community will love you either way.
Hang in there en veel sterkte!
Lieve Angel, ik vind je zo’n stoer wijf! Sterkte lieverd! X
Het is allemaal zwaar ik weet t. Ik heb het meegemaakt, bij mij was het weer plots een ongeluk. Wat ik heel erg vond is dat ik niet de dagen ervoor met hem leuke dingen heb kunnen meemaken maarja hoe moest ik het weten? Of hoe moest hij het weten. Wat mij erg heeft geholpen is net als mijn vader denken, hij was altijd heel vrolijk ik begon net als hem te denken wanneer ik weer eraan dacht en ik moest huilen had ik weer van nee als hij me nu zou zien zou hij boos op me worden! Omdat ik wist dat ik door moest gaan met mn leven dat ik door moest gaan met waar ik bezig mee ben. En het belangrijkste dat ik moet blijven lachen no matter what want dat is wat hij altijd zei!! Hoop dat dit je een beetje helpt. Het komt allemaal goed! Je bent een sterke vrouw Angel!!
<3 <3 <3!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Lieve Angel,
Nog steeds heb ik niet de woorden gevonden om je bij te kunnen staan. Alleen wil ik je zeggen dat ik je mis hier!
Dikke knuffel.
Lieve Angel, geef je zelf de tijd want wij zullen hier nog steeds zijn als je er klaar voor bent om het laatste hoofdstuk met ons te delen.
Bij mijn vader is vorige week alvleesklierkanker geconstateert, met uitzaaiingen in de lever. Dit is niet te genezen, maar de artsen kunnen nog niet zeggen of hij nog maar een paar maanden of een paar decennia mee gaat (Hij is inmiddels 60 en ik 17). Volgende week begint hij met zijn eerste chemo kuur. Het heeft mij ook veel geholpen om mijn gedachten op een rijtje te zetten door het uit te schrijven, en het lezen van jouw laatste paar columns geeft mij op een of andere manier ook rust. Ik vind dit ook een hele enge periode, maar ik voel me in ieder geval niet alleen.
Anna..ik wens jou en je familie ook heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd. Ik lees je verhaal…zie hoe oud je bent en denk terug aan mezelf 18 jaar geleden. Ik was toen net 17 en mijn vader had ook alvleesklierkanker. Ik hoop dat je nog lang mag genieten met je vader. Heel veel sterkte.
Hallo knapste vrouw van het hele universum. Heel erg veel sterkte, je mag trots zijn op jezelf!
Ooh, lieve Angel, rustig aan <3 Het komt vanzelf wel, als het moment daar is weet je het meteen. Heel veel sterkte.
<3
Lieve lieve lieve Angel. Ik kan niks zeggen wat het verdriet en de pijn en de frustratie weg kan halen. Rouw is een kutemotie, zonder shortcut. Maar ik geloof in je, je kunt het! Je kunt doorleven. Ik wens je ontzettend veel sterkte. Liefs.
Lieve Angel, doe rustig aan, overhaast niks en neem je tijd.
Helaas ben ik ook iemand die weet wat je meegemaakt hebt. toen ik 9 was overleed mijn vader plotseling..8 jaar later kregen we te horen dat mn moeder die rot ziekte had, 3 jaar later toen ik 21 was is ook zij, overleden. Nu 3 jaar later na mn moeders overlijden is het nog steeds ontzettend zwaar..ik ben net mama geworden en wat had ik dit graag met hun willen delen… Voor mijn gevoel is het niet minder geworden maar je leert er mee leven, we moeten wel..het heeft helaas zo moeten zijn.. Toen ik mijn vriend ontmoette had ik er een beetje een soort van papa bij, en ook hem moeten we nu missen sinds een week door die ziekte.. ik hoop zo dat hey snel een ziekte zal zijn net als een griepje.. niemand maar dan ook niemand gun je zoiets.. heel veel sterkte meid, je bent een sterke vrouw! Heel veel liefs
Prachtig stukje weer! Doe het lekker rustig aan inderdaad! Op jouw ritme en je komt er wel 😉 We zien je vanzelf weer verschijnen hé! <3
Jeetje Angel wat heftig allemaal, weet niet zo goed wat ik nu moet zeggen. Vind het zo stoer en tof van je dat je toch en stukje weet te schrijven. Heel erg veel sterkte, wij wachten wel op je. Liefs.
Hey angel, ik wil zoveel zeggen dat ik niet meer weet waar ik moet beginnen, maar ik maak op t moment hetzelfde mee als dat jij hebt meegemaakt! The artiste inside van don diablo is een heel toepasselijk nummer.
Veel sterkte, X femke
Veel sterkte … & neem je tijd …
hee lieve Angel,
Hier een berichtje van een oud-collegaatje (Jetix)! Ik las je post op Facebook en ik ben je site gaan opzoeken. Wat een verschrikkelijk nieuws, maar wat kan jij mooi schrijven! Dat verbaast me niets, want je bent een mooi mens. Van buiten en van binnen. Warm, liefdevol met een groot inlevingsvermogen en af en toe hilarisch om alles wat meer lucht te geven en ik weet zeker dat jouw vader en je familie daar veel steun aan hebben gehad (en heeft ) tijdens die zware moeilijke periode. En dat is je kracht! Heel veel sterkte lieve Angel, voor jou en je familie.
X
Renata
Wauw, wat heb jij een kracht. Je vader zal trots op je zijn. En neem je tijd, zo lang als nodig, wij wachten wel 🙂 ‘Ode aan jou!’
Heel veel sterkte, voor nu en voor alle dagen die gaan komen. Moedig dat je toch dit stukje kan schrijven, ik denk dat velen met mij jouw eerlijkheid waarderen.
Lieve Angel,
Je bent een van de dapperste vrouwen die ik “ken” en je bent echt een voorbeeld voor mij. Ik hoop dat je er snel weer een beetje bovenop komt. Heel veel sterkte!
xxx
Angel, wat ben jij een top wijf!
Ik kan heel veel woorden zoeken maar die heb ik niet. Ik heb alleen maar ontzettend veel respect.
Ode aan jou.
Lieve Angel,
Heel veel sterkte in deze moeilijke periode. Ik ‘ken’ je al een heel sterke vrouw en ben er dan ook van overtuigd dat je ook deze moeilijke periode weer te boven komt, al lijkt dat nu vast haast onmogelijk. Neem je tijd, lieve Angel, zo veel als je nodig hebt.
Liefs, Laura
Lieve Angel,
veel sterkte
je bent een toppertje!
Dikke knuffel voor jou en dewi
Dag Angel,
Heel lief en dapper van je om ons te betrekken in jouw persoonlijk leven.
Je zat vaak in mijn gedachten de laatste weken. Je bent een sterke vrouw, Angel. Veel sterker dan je zelf denkt. Het verdriet om je vader zal nooit weg gaan, maar wel slijten. Misschien is het goed dat hij niet langdurig heeft geleden, maar dat hij zijn laatste momenten heeft kunnen genieten van jullie. Natuurlijk was het veel te vroeg voor hem om te gaan, maar koester de leuke momenten die jullie hadden. Hij is onwaarschijnlijk trots op zijn kinderen en waakt van bovenaf over jullie.
Heel veel liefs, en wij zijn er voor je als je ons nodig hebt!
KUS! <3
Lieve Angel,
Heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
xx
Lieve Angel,
Ik ben nu 35 en 18 jaar geleden ben ik mijn vader kwijt geraakt. Aan die verschrikkelijke ziekte. Bij ons ging het ook allemaal snel. Ik was net 17 en helemaal nog niet klaar om die enge wereld in te gaan zonder een sterke vader die je af en toe er op wijst hij weet wat goed voor je is. Het was een heel zwaar jaar. We kwamen er achter dat hij ziek was en moesten daar mee dealen, maar daarnaast moesten we ons ook nog focussen op onze examens. Het was moeilijk, maar we moesten het gewoon halen, zodat hij nog een laatste keer trots op ons kon zijn. (ons is mijn tweelingzus en ik). De pijn slijt, maar gaat nooit weg. Wij zijn het nieuwe jaar ook in gegaan zonder vader. No matter wat voor dag het is dat weet ik heel goed, maar onze vader is overleden op Oudjaarsdag dus dat is toch elk jaar weer een dubbel gevoel. 18 jaar later als volwassen vrouw heb ik nog tranen met tuiten gehuild net voor de feestdagen, wanneer ik muziek op had staan waar mijn vader zo van kon genieten. Dan kon ik hem helemaal voor me zien met zijn gitaar lekker mee spelen met de muziek. Die mooie herinneringen die ze ons hebben meegegeven die moeten we koesteren. De liefde die ze hebben gegeven dragen we voor altijd mee in ons hart. Nu ik dit aan je schrijf zet ik net een liedje aan en ja weer die tranen………………. Ben niet zo van de boybands, maar als ik deze tekst hoor……..dan hou ik het niet droog. Ik wens jou en je familie heel veel sterkte toe in deze moeilijke tijd. En hoop dat jullie een grote steun aan elkaar mogen zijn.
https://www.youtube.com/watch?v=P7IbQyG9PL4&index=56&list=FLFI1EUD2F6jUgeot9T0liaA
Westlife – I’ll See You Again
Always you will be part of me
And I will forever feel your strength
When I need it most
You’re gone now, gone but not forgotten
I can’t say this to your face
But I know you hear
I’ll see you again
You never really left
I feel you walk beside me
I know I’ll see you again
When I’m lost, when I’m missing you like crazy
I tell myself I’m so blessed
To have had you in my life, my life