Door Angel – al weken zaten we ernaar uit te kijken. Vanaf het moment dat ik de groepsapp “Walibi wejoooow!” had geopend, kwam er bijna dagelijks wel een hysterische app van iemand binnen die haar enthousiasme moest ventileren.
– OVER EEN WEEK GAAN WE KEPOOOOOT! –
– IK KAN NIET MEER WACHTEN! –
– IK LAAT MEZELF ONDER NARCOSE BRENGEN EN WIL DINSDAGOCHTEND PAS WAKKER GEMAAKT WORDEN –
– MORGEN GAAAAAAAAAAAAAN, GEK! –
Als kleine kinderen stonden we te trappelen van ongeduld en afgelopen week was het dan eindelijk zover. We gingen naar Walibi!
Op dinsdagochtend hadden we afgesproken op het centraal station om met mijn auto verder te rijden. Zoals het een rasechte Indo betaamt, waren we allemaal precies een kwartier te laat. Met andere woorden, right on time. Alleen de rit er naartoe was al een attractie op zich. Zet vijf uitgelaten vriendinnen in een auto en je krijgt zestig volle minuten chaos, getetter dwars door elkaar heen, de meeste foute liedjes die dwars door de geluidsbarrière slaan en op de nuchtere maag worden om 10:00 ’s ochtends de eerste kilo’s suiker naar binnen gewerkt. En ondertussen schrijft Serena op haar telefoon nog even een stuk met een deadline die binnen tien minuten afloopt.
Eenmaal aangekomen parkeerden we de auto jawel… lekker decadent op het parkeerterrein van het kantoor. Als persgasten van Serena verkeerden we namelijk in de luxe positie van ‘persgasten met VIP privileges’. Omdat wij druk bezig waren met het analyseren van de voorspellingen op buienradar en het al dan niet aanpassen van onze garderobe, had niemand in de gaten dat Serena vast het kantoor binnen was gelopen. Pas na tien minuten had ik door dat er iemand weg was.
De eerste meters in het park begonnen al goed. Tot ieders grote vreugde zagen we een aantal enorme spiegelruiten. Altijd fijn om jezelf nog even te fatsoeneren. Met vijf man op een rij werden er nog snel haren platgestreken en lipgloss bijgewerkt. Toen iedereen zo klaar was als een klontje, zag Dewi dat aan de achterkant van de spiegelruiten een kantoor was. Een kantoor vol mensen die verbaasd uit het raam zaten te kijken. Veel tijd om te #hardvoorschuttestaan hadden we niet want het feest moest beginnen.
Vergezeld door een aardige marketingstagiair, Kevin, die ons begeleide en de camera steeds op het karretje plakte, huppelden we ongeduldig naar de eerste achtbaan. Die eerste rit is magic. Je longen uit je lijf schreeuwen als je die ene seconde de dood in de ogen denkt te kijken is het beste dat er is.
Oh… nog even een leuk informatief detail. De nieuwe slogan van Walibi is -Hard gaan!- Vonden we hilarisch. Is -hard gaan- niet vooral een uitspraak vanuit de gabberscene? Hoe dan ook. Het is de officiële Walibi-slogan dus wij dragen het uit. De hele dag stond in het teken van #hardgaan en in het teken van onze zelf bedachte varianten. We hebben er de grootste lol om gehad. Na de derde attractie waren we moe van het #hardgaan en besloten we dat het tijd was voor een uurtje #zachtgaan.
Mijn lieve moeder had heel vertederend nog een vuilniszak vol gesmeerde boterhammen en drankjes meegegeven. Maar vertederend of niet, het dagje uit veranderde vijf volwassen vrouwen in een stel onhandelbare pubers die als middelbare scholieren alleen nog maar kunnen functioneren op gefrituurd varkensvoer. De broodjes zweetkaas bleven dus achter op de hoedenplank van de auto en wij begaven ons in één rechte streep naar de hamburgertent.
Aangezien de idiote situaties waar ik regelmatig in terecht kom inmiddels in de lijn der verwachting liggen, zal ik je niet teleurstellen. Hier heb je een kleintje.
Met Serena naast me stond ik aan de counter om de bestelling door te geven.
“Hi! Ik wil graag vier hamburgers, twee friet en uhm… even kijken. Uhm… ja! En een nuggets kip.”
Het meisje achter de counter keek me niet begrijpend aan.
“En een… watte?!”
“Een nuggets kip, graag.”
Haar blik veranderde. Met een diepe peinsfrons in haar voorhoofd keek ze me nu aan alsof ik in het Chinees vijf doorgebakken paarden had besteld. Omdat ik geen idee had wat ze niet begreep aan ‘nuggets kip’, bleef ik ook stil.
Haar ogen werden plotseling groot en boven haar hoofd zag ik een denkbeeldig lampje aan gaan.
Ah! Het kwartje viel. Langzaam articulerend en duidelijk, als een integratiedocente Nederlands, zei ze:
“Oh…! Bedoelt u soms kip nuggets?”
Alsof ze zojuist het wiel had uitgevonden, keek ze me triomfantelijk aan.
Nu was het mijn beurt om stil te vallen.
Naast mij zette Serena zich schrap. Ze kent me goed genoeg om te weten dat er in mij een sarcastische antwoord stond te pruttelen die er elk moment als een vulkanische uitbarsting uit kon spuiten.
Een klein ogenblik overwoog ik inderdaad iets te zeggen als “Oh sorry! Zei ik nou nuggets kip? Ik bedoel inderdaad kip nuggets, ja. Excuus voor mijn gebrekkige Nederlands. En nog een excuus voor deze smerige taalverloedering. Mijn talencentrum is zojuist in de Goliath beschadigd. Doe nog maar een portie KIP NUGGETS, jij letternazi!!”.
Dat deed ik natuurlijk niet. Ik dacht het en ik stilte bedankte ik haar en mezelf voor de vergissing. Wij hebben er namelijk de rest van de dag hartelijk om gelachen. Nadat ik de meiden had verteld wat voor onvergeeflijke taalfout ik had gemaakt, was de running gag binnen.
“Dewi, mag ik een cheeseburger?”
“Een cheeseburger? Bedoelt u soms en burger met cheese?”
“Ja, dat bedoel ik eigenlijk.”
“Ja, geeft verder niet hoor. Maar dan begrijp ik wat u probeert te zeggen.”
“Hester, mag ik een tosti?”
“Tosti? Wat is dat voor vreemd, exotisch, inheems gerecht? Oh… u bedoelt denk ik een geroosterd broodje met gesmolten kaas ertussen?’’
“Die bedoel ik inderdaad. Sorry voor mijn armoedige taalgebruik.”
“Geeft niets. Met wat handen- en voetenwerk komen we er wel.”
“En kan ik hier ook pinnen?”
“Pinnen?”
“Ja, pinnen.”
“Oh… u bedoelt denk ik ‘betalen met uw pinpas’. Ja, hoor. Dat kan hier.”
Het was te gek. De attracties. Het samen zijn met vriendinnen. De taalfout. De slogan. De vette happen. Aan het eind van de dag was iedereen zwak, ziek en misselijk. Misselijk van de hamburgers met cheese, ziek van de buikpijn van het lachen en zwak van de G-krachten. En wat wordt de volgende? Ik zeg Disneyland!
Wanneer ben jij voor het laatst zo #hardgegaan?
Liefs,
Angel
Ik ben woensdag naar de Efteling geweest, toen ben ik natuurlijk ook lekker hard gegaan in de Python en de Piraña. Op het einde nog even een rondje door het sprookjesbos en het was een geweldige dag!
Ik heb niets te zeggen over hardgaan maar…
De haren van Angel zijn lang of kort nog onwijs mooi!
Baaluuhhh!!!! Ik was woensdag in Walibi! Dus waneer ben ik voor het laatst hard gegaan…? Woensdag dus 🙂 En nou ik heb ook wat meegemaakt in de burgertent!! Bestel ik een groete bruger ( ben geen vegatariër maar, nou, bestelde dus een groente burger) geeft het meisje achter de toonbank mij een normale cheese burger omdat ze vegatarisch onzin vind??? Maar goed, was een erg geslaagde dag!!
Of ik in het Chinees vijf doorgebakken paarden heb besteld? Uhm paarden eten ze ook gewoon in Nederland. Beetje flauw
Wat is jouw probleem?! Ze bedoelt toch chinees omdat niet iedereen dat begrijpt, niet vanwege het paard…
Hihi leuk verslag 🙂 ja de slogan is om te huilen :’) en tja, horeca… Zijn niet altijd een van de snelste #langzaamgaan
En aan het einde van de dag probeerde mijn lieftallige collega buiten het park jullie nog even aan de kant te beuken met zijn golfkarretje (sorry daar voor, hij heeft geen rijbewijs)!
Jammer dat jullie niet in de Skydiver zijn geweest, deze is de hoogste en de snelste van het park 😉 en mijn vaste plekje 🙂
In iedergeval jullie hebben het naar je zin gehad 😀
Wauw, wat ziet dat er toch ontzettend leuk uit! Inderdaad, next? Disneyland haha!
Geweldig geschreven! Ik ben al heel lang niet meer in Walibi geweest, maar hoop deze zomer zeker te gaan!
Leuk vriendinnengroepje!
Grappig dat met die spiegelruiten! 🙂
Haha goed geschreven;) Echt lachen:D
Hahahahah geweldig geschreven!
NUGGETS KIP!! 😛
Leuk geschreven, inclusief de taalfoutjes 😛
haha! ik lig hier helemaal dubbel. Ik ben echt serieus fan van jouw schrijfstijl.
Ik wou dat ik erbij was geweest, klinkt als een onvergetelijke dag uit!
Leuke foto’s ook;)
Super leuk! Walibi is zo leuk! Al heb ik mega veel last van hoogtevrees, dus op het moment dat ik ook daadwerkelijk in een attractie zit ben ik eerder doodsbang dan enthousiast haha. Tof dat jullie gewoon als pers konden gaan!
Wat heerlijk om dit te lezen, lig ook helemaal dubbel. Ik ben zelf een dag na jullie geweest, de woensdag. Was met 2 klasgenoten maar ook hartstikke leuk en zeker heel erg hard gegaan!
Hahaha, wat een ontzettend leuk artikel! Ik krijg meteen zin om ook een groepje vriendinnen op te trommelen en om naar een pretpark te gaan! Euh, sorry, ik bedoel een park waar men pret kan hebben! 😉
Wat leuk geschreven, echt heerlijk om te lezen haha !
Krijg gelijk zin om weer naar walibi te gaan.
X
hahah erg leuk. Walibi rocks!
Dat heb je weer leuk geschreven! En Walibi blijft leuk.
Wat leuk geschreven zeg! 🙂
Haha, toevallig kom ik net terug uit Walibi!
Oh, walibi is zalig!
Walibi is zo leuk
Hahahaha superleuk! Wil nu ook weer een keertje 🙂
Superleuk! Pretparken zijn zo geweldig!
Heerlijk artikel!
leuk! ik ga er zelf best regelmatig naar toe!
Oooh ik zit het liefste in alle wilde attracties 😀 Heerlijk! Grappig van de kip nuggets, al zou ik misschien toch ook even in de war zijn :p Misschien is het in Nederland een normale dialectvorm, maar hier zegt niemand dat, dus als je het niet verwacht is dat even verwarrend, haha.
Heerlijk! Ik wil ook weer naar een pretpark
Klinkt heel gezellig! Ik heb ook weer zin om naar een atrractiepark te gaan 🙂 liefst wil ik ook naar Disneyland! Woohoo, mjah nog ff kijken hoe, wat en wanneer enzo.
Binnenkort met mn gabbervrienden lekker een weekend #hardgaan in Walibi! Whoohoo
Wat leuk! Ik durf alleen nooit in attracties haha, alleen in de houten achtbaan en als ik dan aan de beurt ben heb ik al spijt. maar daarna vond ik het leuk hahaha
De laatste keer was in de Efteling. Ik ging voor het eerst, onder dwang, in dat schip dat heen en weer slingert. KOTS misselijk dat ik was! Letterlijk….
Weer een heerlijk artikel Angel!
Gezellig dagje uit zo te zien!!
Super leuke foto’s!
Leeuk ! Ik ben 1 dag later dan jullie hard gegaan in Walibi ! 🙂
Ja!!! Disney doen! Geweldige atracties daar!
Ik snap dat meisje wel dat ze even niet zo snel door had wat nuggets kip is. Daar is niks raars of letter nazi aan. Je bent zo gewend aan het woord kip nuggets dat het omgedraaid ineens heel anders klinkt.
Ik ben echt dól op walibi, ga daar vaak ook met vrienden een weekend heen!
En toevallig ben ik nu ook aan het sparen voor disney!
hahaha, laatste foto!
Hester, denk ik, houdt Angels boob vast 😀
Huh wacht ff hoor. Ik snap iets niet. Serena ging alvast het kantoor binnen en maakt een selfie in de Goliath? Sinds wanneer zijn er achtbanen in een kantoor? 😛
Moeten we sommige gedeeltes met een korreltje zout nemen? Ik kan me niet voorstellen dat Serena alvast de Goliath ingaat zonder dat jullie het door hebben haha lol.
Dat zijn de oude stoeltjes van de speed of sound 😉 die functioneren nu als wacht stoelen in de gang van het kantoor 😉
LEUK, ik wil ook naar een pretpark van de zomer! Lekker old school!
Ik ben pas nog “hard gegaan” denk ik, in Disneyland! Haha 😀 Walibi (NL) staat ook nog op de planning ooit, ik ga altijd naar die in België.
Hahahaha, heel erg leuk om te lezen (zoals altijd) 😉
hahaha te leuk! Vooral je taalfout 😀
OMG! Zoo super leuk!
Ik ben echt al heel lang niet in Walibi geweest zou er ook nog wel weer eens heen willen om hard te gaan!!
Volgende keer in Walibi: “hee gap, ga je ook lekker ?” “Ja man, lekker hard gaan ! “
Oohkeeej TIP VAN DE DAG!
Victoria secret sprays bij de dirks voor 7.95
E.l.f. makeup bij c1000
Hahaha, ja, ik houd ook altijd wel van nuggets kip, en een mix van paardenogen, koeiennieren en lamsoren samengeperst tot een lange worst vind ik ook super lekker! De laatste keer dat ik in Walibi was, is alweer een jaar geleden, maar ach, ik ben toch niet zo van de achtbanen 🙂
Hahahahha, ik moet zo lachen om Serena’s appje. :’)