En nu?

Door Angel – En nu? De afgelopen 10 dagen heb ik deze vraag meerdere keren aan mezelf moeten beantwoorden. Mijn vader heeft al weken hoofdpijn. Vorige week vertelde hij me dat hij dubbel zag en misselijk was en toen ik heb ophaalde voor een routineafspraak bij de kaakchirurg in het ziekenhuis, zag ik dat hij daadwerkelijk scheel keek. Hoewel ik de afgelopen maanden een mooie middenweg heb gevonden in optimisme en realisme maakte ik me, bij het zien van zijn van pijn vertrokken gezicht, voor het eerst echt zorgen.

Naast me in de auto zit mijn zusje, Dewi. Terwijl we naar het ziekenhuis rijden, kijk ik over mijn schouder naar de achterbank en zie hem daar, weggedrukt in een hoekje, zitten. Een klein, mager hoopje papa, ineengekrompen met zijn hoofd in zijn handen gedrukt van de pijn. Hij kan amper rechtop zitten en heeft moeite met praten. Mijn vader klaagt niet maar draagt zijn pijn. Zelfs als hij er letterlijk scheel van kijkt. Mijn oma was ook zo en mijn zusje en moeder zijn precies hetzelfde. Stuk voor stuk bikkels die rustig , zonder anderen ermee lastig te vallen, hun pijn uitzitten.

Wat ik nog erger vind dan zelf pijn hebben, is een ander pijn zien hebben. Zeker als het iemand is waar ik zoveel van houd. Zonder met mijn ogen te knipperen zou ik een orgaan afstaan, een been afzetten of 25 jaar van mijn eigen leven inleveren in ruil voor een pijnvrije vader. Ik realiseer me dat dit voor veel mensen zwaar overtrokken klinkt, maar het is nou eenmaal mijn waarheid. Ik kan niet met andermans pijn omgaan. Ik besluit dan ook in te grijpen.

“Papa, je hebt teveel pijn. Dewi en ik kunnen het niet meer aanzien. Laat mij straks het woord maar voeren en bemoei je verder niet teveel mee. Je hebt nu te lang tegen de artsen gezegd dat het allemaal wel gaat en je pijn gebagatelliseerd. Elke andere patiënt had zich met de helft van jouw pijn met gillende sirenes op laten halen. Dit gaat zo niet meer.” Met zijn laatste kracht gaat hij akkoord. Eenmaal bij de arts houd ik mijn betoog en ik ben vastberaden het ziekenhuis niet te verlaten voordat hij zich wat beter voelt. De kaakchirurg voelt wat, trekt wat, rost wat camera’s door zijn neus naar binnen en ik terwijl ik papa hoor kokhalzen, krijg ik mijn volgende portie ‘andermans pijn’ te verwerken.

“Het is mogelijk dat er iets in het hoofd zit dat tegen de oogzenuw drukt waardoor het oog uitvalt. Dit kan ook de veroorzaker zijn van de hoofdpijn. Ik raad dus aan om daar een MRI scan van de te maken omdat we toch snel willen weten…”

Dan stopt mijn hart even met kloppen. Zeg het alsjeblieft niet… Niet waar hij bij is…

“… of het een nieuwe tumor is.”

Verdomme.

En vanaf dat moment is het één grote aaneenschakeling van slecht nieuws. Afgelopen maandag waren we voor wat routineafspraken in het ziekenhuis. Papa was te ziek om op zijn benen te staan dus had ik een ziekenhuisbed voor hem geregeld. Net als hij is slaap valt, komt de arts ons halen voor de uitslag van de scan. Ik ben zo bang voor slecht nieuws dat ik besluit mijn vader niet mee te nemen. Alsof ik hem daarmee nog heel even kon beschermen. Ik heb geen idee hoe ik van de wachtruimte naar zijn praktijk ben gekomen want mijn benen voelde ik niet meer. De arts vertelt ons dat er een tumor in het hoofd gevonden is en dat ze er niets meer aan kunnen doen.

Het voelde alsof iemand me een trap tegen mijn keel geeft. Dan volgen de 15 zwaarste minuten uit mijn leven. Terwijl de tranen over mijn wangen biggelen, vraag ik me af hoe ik mijn bloedeigen vader in godsnaam moet gaan vertellen dat het klaar is. Het antwoord krijg ik snel genoeg. Dat kan ik niet. IK. KAN. HET. NIET.

Ik heb het ook niet gedaan. We hebben één van zijn beste vrienden gevraagd het hem te vertellen. Nadat hij papa op de hoogte heeft gebracht, gaan we met mijn moeder direct naar hem toe. Sinds maandag zijn we elke dag bij hem. Zijn morfinedosis is verdubbeld waardoor hij gelukkig minder pijn heeft en dat maakt het nieuws niet minder verschrikkelijk, maar wel beter te dragen.

Mijn vader is een fantastische vader. Hij heeft ons, ondanks de scheiding, een zorgeloze, liefdevolle jeugd gegeven. Ons intellect en vooral onze humor zijn het grootste onderdeel van zijn rijke nalatenschap aan ons. Hij weet wat het is om een goede vader te zijn. Net, een half uur geleden, belde Dewi om te zeggen dat er nog een tumor in het hoofd is gevonden.

Ik heb geen idee hoe lang we nog met hem hebben, maar hij krijgt tot het eind al mijn tijd en aandacht. In mijn leven gaat het niet om de tijd die je met iemand hebt maar om je herinneringen die aan iemand hebt. Aan mijn vader heb ik alleen maar mooie, leuke, gezellige en vooral grappige herinneringen. En daar gaan we er de komende weken nog wat van bij maken.

2014-08-31 21.18.31hans ratermanLieve allemaal, langs deze weg wil ik een ieder die, op mijn vorige stukken over papa, een bemoedigende of lieve comment heeft achterlaten enorm bedanken. Ze hebben mij het afgelopen half jaar stuk voor stuk veel kracht en heel veel goed gedaan.

Thanks!

Liefs,
Angel

Volg:

997 Reacties

  1. Maartje
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Beste Angel,

    Ontzettend veel sterkte, voor jou, je zus, je moeder en alle andere naasten! Maar ook voor je vader!

  2. Tess
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Pff wat verschrikkelijk, kreeg tijdens het lezen een brok in de keel… Heel veel sterkte Angel, voor jou, je vader en de rest van je gezin. Geniet van elkaar en de liefde die zo sterk aanwezig is tussen jullie.

  3. Marianne
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Wat vreselijk nieuws.. Sterkte Angel!

  4. 12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Sterkte Angel! Ik bid voor jullie.

  5. Sammy
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Lieve angel,
    Ten eerste wil ik je heel veel sterkte wensen!
    Begin dit jaar kreeg ik te horen dat mijn vader kanker had. Gelukkig is hij nu schoon en aan het herstellen van deze heftige periode maar als ik jou stukje lees herken ik de angst die je beschrijft. Je vader, je held, die je kwijt kan gaan raken door die klote ziekte! Met tranen in mijn ogen heb ik dit gelezen omdat het zo herkenbaar is.
    Ik wil jou, je zusje en je vader en iedereen verder heel veel liefde en sterkte wensen tijdens deze zware en emotionele tijd!
    Liefs Sammy

  6. Merel
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    wat verschikkelijk! Enorm veel sterkte

  7. Minne
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Angel, heel veel sterkte en moed gewenst aan jou, je papa, je familie en vrienden!
    Geniet intens van alle momenten die er zijn, maar ik ben zeker dat jullie dat zullen doen! Liefs!

  8. 12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Jeetje wat verschrikkelijk. Brok in mijn keel… Heel veel sterkte meid, voor jou, je vader, vrienden en familie. X

  9. Maralie de Graaf
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Heel veel sterkte in deze periode en de periodes die zullen volgen. Geniet van je vader en van de liefde die jullie hebben en krijgen. Maak mooie momenten. Lach samen en huil samen. Dit is een periode die veel impact op je heeft. Sterkte deze rijd voor jou, je vader, moeder en zus.

  10. Tessa
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Tranen in mn ogen…. heel veel sterkte Angel!

  11. Marleen
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Ik wens jou nog heel veel mooie momenten en herinneringen samen met jou vader lieve Angel. Door jou vader ben jij ook een fantastisch mens geworden, vergeet dat niet.

  12. Masha
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Lieve angel,

    Natuurlijk ken ik je niet maar je komt over als een rouwdouwer, een lolbroek, een gezelligheidsmens, een vechter, een doorzetter en een liefdevol mens. Ik hoop dat deze eigenschappen je ook in deze zware tijd mogen helpen om samen met je familie en vrienden mooie herinneringen te maken en op te halen met je vader. Ik bewonder het enorm dat je dit deelt en hoop dat je wat kracht kan halen uit alle lieve reacties. Heel veel sterkte !

  13. Leonie
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Heel veel sterkte!

  14. paulien
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    wat heftig zeg! heeel veel sterkte! geniet nog van de tijd die jullie samen hebben.

  15. Ayla
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Ik vind het heel erg voor je. Maar je moet niet vergeten dat je vader altijd bij je zal blijven, energie blijft namelijk voor altijd bestaan. Ik hoop dat, dat je misschien enigszins troost :'(

  16. Anne
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Ik vind het heel heftig en mooi geschreven. Heel veel respect dat je er zo open over kunt schrijven. Ik wil je heel veel sterkte toe wensen via deze weg.

  17. Andrea
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Mijn tranen in mijn ogen heb ik dit gelezen, ook omdat het zo herkenbaar is. Ik wens jullie heel veel sterkte toe

  18. Inna
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    :'(

  19. Manon
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Heel veel sterkte!

  20. Anne
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Wow wat heftig, ik pink een traantje weg.
    Heel veel sterkte en wat sterk dat je ook dit deelt.

  21. femke
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Tranen, respect, kracht, wil jullie veel sterkte wensen in de komende tijd en geniet van alle momenten die er nog zullen zijn.

  22. 12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Tranen in mijn ogen.. wat verschrikkelijk zeg. Heel veel sterkte in deze loodzware tijden! Mogen jullie nog veel mooie, leuke, goede en lieve herinneringen aan elkaar maken. xx

  23. cora
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Vreselijk. Afschuwelijke rotziekte. Je vader klinkt als een prachtig mens en hij heeft het doorgegeven aan jou,dat is duidelijk. Heel veel sterkte de komende tijd,voor jou en je familie. Xxx

  24. 12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    de eerste keer dat ik een artikel van jou lees waarbij ik niet dubbel lig…erg rot om te lezen dat jij en je familie dit nu doormaken. ik wens je heel veel sterkte lieve Angel… x

  25. Ansepans
    12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

    Wat vreselijk! Ik krijg er tranen van in mijn ogen. Ik zou mijn vader of moeder ook voor geen goud willen missen. Gelukkig heb ik ze plus als bonus een 88 jarige grootmoeder nog bij me. Mijn man is zijn moeder aan deze vreselijke rotziekte verloren toen hij 15 was en zij 43. Er gaat geen dag voorbij of we praten over haar (helaas heb ik haar niet gekend, mijn man en ik leerden elkaar op ons 18 kennen). Ik wil je vader l, jou, je zus en je moeder en uiteraard verdere familie heel veel kracht, sterkte en liefde toewensen. En nog zoveel mogelijk mooie, warme herinneringen. Blijf praten.

  26. Tessa
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Angel,
    Graag wens ik jou en je familie veel sterkte toe in deze tijd!

  27. sumeyra
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Tranen. Pff. Heel heel erg veel sterkte!

  28. Lotte
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Lieve Angel,
    Wat een verschrikkelijk nieuws!! Het kan zo snel gaan…… ik heb zelf mijn vader verloren aan kanker, kan me een dus wel indenken door wat voor shit je nu gaat!
    Geniet van elk moment dat je nog samen hebt, haal herinneringen op met elkaar, heb elkaar lief en maak lol met elkaar.
    heel veel sterkte de komende tijd….
    Liefs xxx

  29. Pip
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Angel, ik heb vorige week mijn vader verloren aan dezelfde ziekte. Deze laatste fase is loodzwaar, maar kan ook zo waardevol zijn. Alleen de essentie van het leven is wat er nu nog rest. Liefde. Spreek het uit. Houd elkaar goed vast. Sterkte.

  30. Manouk
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Wat erg..
    Heel veel sterkte!

  31. Kirsten
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Heel veel sterkte Angel!

  32. Laura
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Sterkte!

  33. 11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Ik zag het bericht op Facebook en dacht ;’het zal toch niet..’ wat verschrikkelijk om dit mee te moeten maken. Heel veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat het helpt dat je wat van je afschrijft.

  34. shahla
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Dit is werkelijkwaar om te janken, wat een ellende allemaal. Veel veel veel sterkte lieve Angel

  35. Margriet
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    tranen in mijn ogen, heel veel sterkte!

  36. Annemijn
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Ongelofelijk! Heel veel sterkte!

  37. Marie
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Lieve Angel,

    Wat moet het veel kracht heb gekost om dit stuk te schrijven. Wat ben je toch een sterke vrouw en wat hebben je vader en jullie als gezin hard geknokt. Ik vind het verschrikkelijk voor jou en je familie en wens jullie heel veel sterkte de komende tijd.

    Liefs,

    Marie

  38. Linda
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Lieve Angel,
    Wat ben jij een sterke vrouw en ik vind het zo ontzettend knap dat je hier zo open over kunt praten.
    Het zit je allemaal niet mee en ik heb het zo met je te doen…
    Heel veel sterke Angel, geniet nog zo lang mogelijk van elkaar.
    Heel veel liefs,
    Linda

  39. Jessica
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Heftig! Heel veel kracht de komende periode en maak nog maar een heleboel mooie herinneringen erbij. Woorden voor troost ontbreken verder……sterkte!

  40. Stephanie
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Lieve angel, lieve Dewi, en lieve familie,
    Ik vind het moeilijk te reageren en normaal reageer ik nooit, maar nu voor jou en je familie wel. Ik wens jullie heel veel sterkte deze tijd en de tijd die jullie tegemoet gaan. Doe wat je denkt dat goed voelt deze tijd. Luister niet teveel naar andere mensen en volg je hart. Verwerk je verdriet op je eigen manier, alleen en met je dierbaren.
    Nogmaals, veel sterkte.

  41. Janine
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Ontzettend veel sterkte toegewenst voor jou en je familie Angel! Ik hoop dat jullie nog zo lang mogelijk van elkaar mogen genieten xxx

  42. Annemarie
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Ik ben normaal gesproken niet iemand die een reactie achterlaat. Ik vind je stukken altijd erg goeg en leuk geschreven en hoewel dit verhaal absoluut niet leuk is, heb je het toch maar weer mooi weten te vertellen.

    Zes jaar geleden is mijn man zijn moeder verloren aan een goedaardig gezwel in haar maag waaraan geen behandeling meer mogelijk was. Zij heeft gekozen om haar lijdensweg te verkorten en is rustig in het bijzijn vaar haar gezin ingeslapen. Slechts 11 dagen daarna verloor ik mijn eigen moeder eveneens aan kanker. Mijn moeder wist zelf niet dat ze zo ziek was. Ze dacht dat ze een burnout had. Toen ik haar eenmaal zo ver had dat ze huisarts liet komen, ging het ineens allemaal zo snel. Ze werd naar het ziekenhuis gebracht voor onderzoek en bleek een fikse bloedarmoede te hebben. Ze kreeg die nacht bloed toegdient en zag er de volgende morgen stukken beter uit. Helaas voelde ze zich niet beter. Ze kreeg steken in haar buik en zakte weg. Ze is nog wel gereanimeerd en ze hebben foto’s van haar organen gemaakt. Toen vertelde de arts ons dat ze helemaal vol uitzaaiingen zat en hij niet eens kon zien waar het begonnen was. Een grote uitzaaiing in haar lever was gaan bloeden en het was reddeloos. Een uur later was ze er niet meer. Na de reanimatie werd ze in slaap gehouden. Ze heeft zelf dus nooit geweten wat ze had en wat er gebeurde. Echt een afscheid nemen was er niet bij.

    Toen ik begon met typen was ik niet van plan mijn verhaal te vertellen, maar ik hoop dat jij dat afscheid, als het zich aandient, zo mooi maakt dat het misschien wel een van de mooiste herinneringen aan je vader wordt. Een mooi leven met iemand delen is zo waardevol, dat verdient gewoon een nog mooier afscheid.

    Lieve Angel, ik wens jou en je familie ontzettend veel sterkte voor alles wat er nog gaat komen.

    Xxx

    • Inna
      12 oktober 2014 / zondag, 12 oktober 2014

      🙁

  43. Angelique
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Jemig… heb een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. Wat vreselijk en zo oneerlijk ! Heel veel sterkte en kracht gewenst.. xx

  44. Maria
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Angel, Dewi en verdere familie en vrienden, veel sterkte de komende tijd!

  45. loes
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Ik weet niet wat ik moet zeggen… ik vind het echt vreselijk nieuws 🙁 ik wens jou en je familie heel veel sterkte en ik hoop dat jullie nog een tijd van elkaars gezelschap kunnen genieten, liefs!

  46. Suzanne
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Ik reageer nu pas voor het eerst op een bericht, en dat is omdat ik nu gewoon weet dat je het nodig hebt omdat je op het dieptepunt zit… Ik wens jullie stuk voor stuk enorm veel sterkte en zal stuk voor stuk voor jullie bidden en hopen voor een wonder… Heel veel sterkte en liefs! xxx Suzanne

  47. Karin
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Jeetje wat verschrikkelijk.
    Heb de verhalen over je vader wel gelezen maar wist nooit zo goed wat ik moest plaatsen.
    Wil nu toch graag kwijt dat ik heel erg met je mee leef en jullie gezin heel veel sterkte wens.
    Mogen jullie nog zoveel mogelijk mooie herinneringen maken als mogelijk is met je vader.

  48. Anne
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Jeetje, wat heftig voor jullie! Ik zit hier te huilen achter de pc, heel, heel, heel veel sterkte en hoewel ik niet gelovig ben bid ik om een wonder.

  49. Ilona
    11 oktober 2014 / zaterdag, 11 oktober 2014

    Ach nee meisje toch. Wat een vreselijk nieuws. Wat noet dat verschrikkelijk zijn.
    Ik wil jou en je familie veel sterkte wensen.
    Verder heb ik er geen woorden voor.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *