Hoera, vandaag is Marshall precies 1 maand oud! Stop de tijd! Het gaat INDERDAAD sneller dan je denkt, alle clichés zijn helemaal waar. Ik kan me mijn bevalling nog zo goed voor de geest halen en dat is gewoon alweer een hele maand geleden. Ongelofelijk!
Het leek me leuk om jullie een kleine update te geven van mijn eerste maand als moeder. Ik hoor vaak dat de geboorte van een kleintje je hele leven op zijn kop zet en dat de eerste maand wordt ervaren als het meest heftig. Nu gaan jullie mij waarschijnlijk allemaal haten, want ik heb dat totaal niet zo ervaren. Mijn kraamweek was werkelijk een feestje en ik vind deze eerste maand meer genieten dan afzien. Nee, het is ook niet zo dat ik er fluitend doorheen ben gefietst, maar ik voel me nu ook weer niet gebroken, oververmoeid en ik heb nog geen enkel moment gedacht ‘ik zie het even allemaal niet meer zitten’.
(komt nog wel Serena, komt nog wel)
Nu heb ik ook wel geluk met die kleine smurf. Ondanks dat Marshall bijna 2 weken te vroeg is geboren, snapte hij meteen hoe dat werkte, die borsten van mij. Aanhappen en melk drinken kan hij als een pro. Ik heb dus gelukkig geen stress rondom de borstvoeding gehad. Op dag 2 kwam hij al wat grammetjes aan en op dag 7 zat hij alweer op zijn geboortegewicht. Trudy, onze kraamzorg, was helemaal trots!
Wat ziet dat aanhappen er trouwens schattig uit! Het is net een baby schildpadje, vind ik. Soms duurt het aanhappen hem net iets te lang en dan gaat zijn hoofdje wild heen en weer totdat ‘ie beet heeft, dat ziet er zo geinig uit. En soms geeft hij me zo’n geniepige smirk smile vlak voordat hij mijn tepel in zijn mond stopt, haha! Kleine pervert noem ik hem dan.
Tijdens het voeden komt Clarence nog wel eens op mijn schoot zitten, of op de leuning van de bank achter mij zodat hij mee kan kijken. Coco springt vaak op de voedingsstoel en geeft me kopjes terwijl ik daar bezig ben. De katjes zijn nieuwsgierig, hebben misschien 2 of 3 keer aan Marshall’s hoofd gesnuffeld, maar blijven verder op gepaste afstand. VALT ME ECHT MEE! Ik was bang dat ze hem als bedreiging zouden gaan zien, of het andere uiterste, dat ze bang voor hem zouden zijn. Als hij ineens heel hard begint te krijsen of huilen schrikken ze wel even op, maar het is niet zo dat ze met de staart tussen de benen wegrennen. Ze blijven gewoon op hun plek en zijn eigenlijk gewoon heel relaxt. Pak van mijn hart.
Borstvoeding geven vind ik heel gezellig en ik vind het een fijn idee om Marshall een goede basis mee te geven. Al is het natuurlijk wel intensief om elke 3 uur, ook ‘s nachts, paraat te staan. Zoals jullie wellicht weten ben ik totaal geen planner, maar sinds de komst van Marshall wordt ik min of meer gedwongen om dat nu wel te zijn. Ik leef van voeding tot voeding, dus ik kijk regelmatig op de klok. ‘Zijn er al 3 uurtjes voorbij?’. Ik dacht dat ik heel erg zou moeten wennen aan deze regelmaat, maar dat valt eigenlijk wel mee. Sterker nog, ik geloof dat ik het wel fijn vind. Eindelijk wat meer structuur in mijn leven!
‘s Nachts zou ik er natuurlijk liever niet uit hoeven om hem te voeden, maar op de een of andere manier breekt het me niet op. Alles bij elkaar pak ik namelijk genoeg uurtjes slaap. Soms leg ik hem rond 8u ‘s ochtends weer terug in zijn bedje en dan slaap ik nog even uit tot een uur of 10. Heerlijk!
Natuurlijk zijn er ook dagen geweest dat hij niet wilde slapen. Dan huilde en huilde hij maar, en had ik geen idee wat er was. Hij had net gegeten, een schone luier, krampjes konden het ook niet zijn, dus dan houd je hem maar gewoon vast en knuffel je er een eind op los. Wat ik die dag wilde doen, kwam er niet van. Dat is natuurlijk wel een klein beetje balen, maar dat onvoorspelbare hoort er nu ook eenmaal bij.
Als Marshall wél slaapt probeer ik zoveel mogelijk te doen; even een wasje draaien (want meneer plast zeker een paar keer per week over mij, zichzelf of zijn aankleedkussen heen), vaatwasser in/uitruimen, mezelf douchen en aankleden, opruimen en schoonmaken en als dat is gedaan check ik mijn mail en probeer ik alvast wat te bloggen. Het lukt niet altijd, want Marshall is tussen de voedingen door ook wel eens wakker (en de laatste weken steeds langer!) en ik vind het dan veel te leuk om met hem te knuffelen en te spelen.
Sinds gisteren zet ik hem nu ook in zijn Stokke wipstoeltje, die ik vastklik op de Stokke Steps stoel. Zo is hij op mijn ooghoogte als ik aan de keukentafel aan het werk ben, en kan hij een beetje om zich heen kijken. Niet dat hij veel ziet, maar toch. Hij is een beetje klaar met continue op zijn rug in de box liggen geloof ik, en boven in zijn wiegje verveelt hij zich helemaal, dus dan is zo’n stoeltje een goede oplossing voor zijn wakkere uurtjes. Hij ligt dan een beetje te pruttelen en te koekeloeren en is een hele tevreden baby.
Gaat er ook iets niet goed? Nou, hij heeft een voorkeurshouding. Hij draait zijn hoofd heel graag naar rechts. Als hij slaapt draai ik zijn hoofd heel voorzichtig en stiekem naar links. En ik heb een knuffeltje onder zijn matrasje gelegd zodat het matras een beetje helt, waardoor hij zijn hoofd gemakkelijker naar links dan naar rechts kan draaien. Ook Woezel vindt hij reuze interessant, dus die heb ik aan zijn linkerkant in de box gelegd. Toch ligt hij vaker op rechts dan op links, dus dit blijft een dingetje dat ik goed in de gaten moet houden de komende tijd. Anders krijgt hij een afgeplat hoofd aan één kant! En hij heeft nu juist zo’n mooi rond hoofdje. Ook heeft hij al 2 keer over me heen gepoept en ontelbare keren over me heen geplast, hihi.
Verder vind ik de grootste aanpassing het gebrek aan spontaniteit. George en ik kunnen niet op een avond besluiten om even naar de bioscoop te gaan, want dan hadden we van te voren oppas moeten regelen. Ook zou ik heel graag de stad even in willen met hem, maar ik zie ertegen op dat ik dan op een gegeven moment in het openbaar borstvoeding moet geven. Nu vind ik dat geen probleem als ik toevallig op een terrasje of in een restaurant zou zitten, maar als het net in de trein gebeurt dat hij honger krijgt of precies wanneer ik midden in een winkel sta, dan zie ik mezelf al een beetje stressen en denken ‘waar kan ik heen?’.
Voor die gevallen vind ik het fijn om een flesje met gekolfde moedermelk bij me te hebben. En mijn borsten redden het wel om een voeding over te slaan tot ik weer thuis ben en kan afkolven. Ik ben daarom begonnen met een voorraadje moedermelk aanleggen voor in de vriezer (elke dag kolf ik 1 x extra). Dit geeft me allereerst een gerust gevoel én het geeft me ook iets meer vrijheid terug. Voor mijn werk moet ik nog wel eens 2 of 3 gehele dagen van huis voor een persreis, dus ik wil mijn voorraad uiteindelijk naar 30 voedingen opbouwen. Dat is dan voldoende om achter te laten bij George en de oppas (hoogstwaarschijnlijk zijn dat dan opa en oma).
Wat een desillusie trouwens, al die celebrities en fitmoms die 2 weken na de geboorte weer helemaal back in shape zijn. Na mijn kraamweek keek ik in de spiegel en vroeg ik me af waarom ik nog steeds zo’n grote, slappe buik had. Hoe deden al die moeders op social media dat? Had ik gewoon dikke vette pech met mijn lichaam? Inmiddels weet ik dat haast geen enkele vrouw weer zo snel haar oude figuur terug heeft na een bevalling, terwijl Instagram me dat wel deed geloven.
We zijn 4 weken verder en heb ik nog steeds een slap buikje, flinke love handles en een navel zo diep als een eindeloze put. En weet je, it’s all good. Trots ben ik, op dit lichaam dat 9 maanden lang het veilige huisje was van Marshall. En ik ben ZEKER van plan om te sporten (want ik mis mijn slanke postuur), maar alles op zijn tijd. Ik schaam me niet voor mijn lichaam zoals het er nu uit ziet. Wel frustrerend: ik pas letterlijk nergens meer in. Mijn oude kleren zitten te strak terwijl de maternity kleding juist veel te los zit. Dan maar veel leggings en zwierige jurkjes aan deze zomer.
Mijn eerste maand als moeder bevalt me dus eigenlijk heel erg goed en is minder zwaar dan ik had verwacht en wat iedereen me deed geloven door me er voor te waarschuwen. Mij is verteld dat de eerste maand ‘overleven’ is, maar zo heb ik het totaal niet ervaren. Maar goed, Marshall is dan ook geen lastige baby. Hij is lief en tevreden en groeit hartstikke goed. Hij begint langzamerhand een bolle toet te krijgen. Borstvoeding gaat goed. Kolven gaat goed. Ik ben lichamelijk volledig hersteld en voel me erg gelukkig.
Het is zo gezellig om samen met Marshall te keutelen. Gisteren zaten we met zijn drietjes op de bank en dat voelde zo mooi en compleet. George doet het super en helpt me waar nodig. Vanaf volgende week wil ik het werken weer gaan oppakken en dan neemt George de nachtvoeding van me over, superlief.
Natuurlijk kijk ik uit naar ongebroken nachten en avonden die we weer voor onszelf hebben, maar dat komt wel goed. Voor nu is het niet anders en het is goed te doen, maar wel fijn om in gedachten te houden dat het vanaf nu alleen maar beter zal gaan worden.
De eerste maand met Marshall was geweldig en ik kan niet wachten om hem elke dag weer een beetje te zien groeien en ontdekken. Hij lacht steeds meer, maar kan ook ontzettend boos en moeilijk kijken. Zo leuk om te zien hoe hij zijn gezichtsuitdrukkingen oefent. Ik zeg, op naar de volgende mijlpaal en alle andere mijlpalen die nog zullen volgen!
Mochten er nog vragen zijn over deze eerste maand, stel ze gerust bij de comments!
Until next time,
Serena Verbon
Oh wat fijn om te lezen Serena! Ik moet nog +/- 8 weekjes volhouden en ik ben zo benieuwd. Eindelijk eens een heerlijk positief verhaal! Nog een vraagje. Waar heb jij de kleine maat slaapzakjes gekocht? Zo lastig om deze te vinden.
Auteur
hi Claudia,
ahhh spannend, 8 weken zijn zo voorbij hoor! Als je het slaapzakje met de palmbomen bedoeld, dat is geen HELE kleine maat, maar de kleinste die ik kon vinden. Het is deze: https://www.bol.com/nl/p/jollein-palmtree-slaapzak-zomer-70cm-jersey/9200000077792646/?s2a=#product_title
Valt wel wat ruim, maar zit op zich prima.
Ik bedoelde inderdaad dat slaapzakje. Ziet er op de foto inderdaad goed passend uit. Ga ik daar eens naar kijken! Dank je wel!
Hey, deze is ook klein en ook als inbaker-cocon te gebruiken. Je weet het vast, maar let wel altijd op dat het hoofd van je baby niet door de opening kan, anders kunnen ze in de slaapzak zakken en in de problemen komen. Groetjes en succes!
https://www.bol.com/nl/p/babyslaapzak-ergopouch-ergococoon-tog-0-2-0-3m/9200000078886360/?suggestionType=browse&bltgh=nRQQQdFh1LQS7bCK50BLWw.1.6.ProductPageUrl
Thanks! Zal daar ook eens naar kijken 🙂
Wat fijn om te lezen! Zoveel geluk en liefde spat er van de foto’s af. Heerlijk!
Mooi om te lezen hoe jullie het stellen 🙂
lekker voeden op verzoek..dat gedoe over doe 3 uur er tussen, maar bij een 1e snap ik het ook wel hoor!
Auteur
Dat deed ik eerst ook, hoor! Maar Marshall komt hartstikke goed aan, dus om de 3 uur is prima voor hem. En hij vaart er goed bij.
Hartstikke fijn toch!.Super dat je bv geeft!
Waarom zo betweterig eigenlijk? ‘Lekker voeden op verzoek’
Zo naar dat ‘ervaren’ moeders vinden dat ze jonge moeders terecht moeten wijzen.
Serena weet vast wat ze doet!
You rock Serena! Je bent voorbeeld voor vele anderen! Heel veel respect voor je lichaam.
Alle geluk samen gewenst.
Het was niet mijn bedoeling betweterig over te komen, maar vind het soms jammer dat er soms nog oude opvattingen over bv geven bestaan (geldt ook voor kunstvoeding, dat kun je ook op verzoek geven)
Super leuk om te lezen!
Heel leuk om ook echt eenz positief verhaal te horen maar echt waarheidsgetrouw. Bedankt!!
Zeiden ze tegen mij ook steeds dat babyjaren tropenjaren zijn. Ik vond bij beide kids de baby tijd appeltje eitje! Voeding deed ik overal, dikke schijt aan. De peuterpuberteit dat vond ik nou echt zwaar bij beide!
Haha, ja de ik ben 2 en ik zeg nee fase?
Babytijd vond ik ook veel makkelijker.
Ontzettend leuke post, wat fijn dat je zo geniet en je goed voelt! Onze ventjes liggen precies twee maanden uit elkaar.
Misschien heb je hem al, maar zou zeker het boek Oei ik groei kopen. Staat alles in over de sprongetjes die babies maken. De eerste is rond 6 weken na uitgerekende datum. Ik heb er veel aan gehad 🙂
Ik zou zeggen, probeer dit soort adviezen te negeren. Koop geen boeken.
Het boek ‘Oei ik groei’ is inmiddels (allang trouwens) wetenschappelijk achterhaald. Maakt ouders eerder onzeker en achterdochtig als bepaalde “sprongetjes” op een bepaald moment niet gehaald worden. Ieder kind heeft zijn eigen tempo. Volgens mij is Serena heel nuchter (dat is dat boek niet). Lekker houden zo, Serena!
Beeeetje kort door de bocht vind ik, Yvonne. Wellicht kan Serena het gewoon eens op haar gemak bekijken en zélf beslissen of het wat voor haar is. Ik ben ook heel nuchter, maar heb veel aan (in mijn geval) de app gehad. Als ik dacht “wat heeft ze nou toch?!” bracht het me veel verheldering en fijne tips. Het maakte mij dus ook totaal niet onzeker maar bevestigde mijn moeder-gevoel. En uiteraard heeft ieder kindje zijn eigen tempo, maar ik heb in mijn omgeving alleen maar positieve verhalen gehoord en kindjes die zo ongeveer gelijk liepen aan de Oei ik groei! zienswijze.
Serena, leuk om te lezen. Een trotse mama! ?
Ik lees boeken altijd heel nuchter en met een korreltje zout. Dit boek was voor mij meer een antwoord op sommige vragen en soms een verklaring voor bepaald gedrag dat ik zag dan een meetlat waar ik mijn kind naast legde. Omdat Serena mij iemand lijkt die er ook heel nuchter naar zou kijken gaf ik de tip. Ik zou dit boek niet aanraden aan iemand die het voor gospel aanneemt.
Overigens, in het boek zelf staat ook zowat op elke pagina dat ieder kind anders is, dat je de omschreven dingen mogelijk niet of later ziet en dat je eigen instinct en behoeftes van je kind voorgaan.
Auteur
hi Laura,
mijn vriendinnetje Nena vond dat boek ook erg handig! Ik heb hun nieuwste uitgave toevallig opgestuurd gekregen. Nog niet echt in gebladerd, maar het lijkt me inderdaad handig als naslagwerk (voor als je er zelf echt niet uitkomt).
Ja, klopt, toen mijn zoontje rond 6-7 weken ontroostbaar heeft gehuild elke dag en ik het boek erbij pakte snapte ik het ineens 🙂 Maar vooral op je eigen mama instinct vertrouwen!
Weet jij trouwens nog een leuke mama-groep of mamacafé in Houten?
Ik vond dit boek ook heel handig! Je moet er alleen rekening mee houden dat ze de ‘sprongetjes’ in het boek zetten VANAF het moment waarop een baby die kan krijgen, niet dàt ze ze ook precies dan krijgen. Maar er staan wel degelijk hele goede tips in! 🙂
Mijn zoontje is 1 week eerder geboren, loopt dus aardig gelijk op! Ik herken me echt in alles (ik geef alleen geen borstvoeding), maar ik was ook bang gemaakt dat ‘alles zo verandert’ en was tot in den treure gewaarschuwd om nog van mijn slaap te genieten zolang het kon. Nou, ook ik heb een hartstikke relaxte baby en hij geeft mij juist alleen maar energie! Voor iedereen die nog zwanger is of het nog wil worden; laat je niet gek maken!
Wat een ondeugd op die laatste foto! Haha, prachtig, mooi geschreven! Hopelijk blijft het moederschap je zo makkelijk af gaan!
Wat heerlijk om te lezen dat je zo intens geniet! En hoe fijn dat de bv zo goed loopt, ik had helaas bij de 1e een kindje dat 8wk lang non stop huilde dus herken mij meer in de intense pittige 1e maanden. Maar gelukkig was de 2e een stuk relaxter en had ik ook meer dat gevoel van genieten!
Nou zal je vast heel veel tips krijgen, maar ik ben bij beide kindjes naar een osteopaat geweest ivm de voedingen en die vertelde mij dat kindjes nooit zomaar een voorkeurshouding krijgen maar dat er dan altijd iets meer aan de hand is bijv een verknelde spier waardoor het kind dus eigenlijk gedwongen één kant op ligt omdat dat nu eenmaal prettiger aanvoeld. Dus misschien is het een optie om hem eens te laten nakijken door een osteopaat die kunnen dat vaak heel makkelijk met 1 of 2 behandelingen oplossen! Heeft hier erg goed geholpen!
Lekker genieten verder en idd over een tijdje krijg je langzaamaan weer wat me time ervoor terug!
Wat ben je een stoer wijf! Lekker op de foto in je bikini en is een keer de realiteit laten zien. Zo snel al fit zijn kan ook helemaal niet gezond zijn. Een prachtig mannetje is het.. Blijf vooral door genieten ?
Wat super fijn dat het zo goed gaat.
Over je borstvoeding heb ik nog wel een tip, probeer niet teveel voorraad aan te maken. De voeding die je nu namelijk geeft en kolft is wat hij nu nodig heeft qua “volheid”, over twee maanden is je voeding samenstelling heel anders en meer aangepast naar wat hij dan nodig heeft. Als je dan de melk geeft die je bijv twee weken geleden gekolfd hebt kan het zijn dat er minder in zit dan zijn behoefte 🙂
Auteur
Had ik ook gelezen ja! Ik wilde eerst voor 3 hele dagen voorraad gaan, maar ik denk dat ik het nu gewoon op 2 dagen houd (20 zakjes). Mocht ik op persreis worden uitgenodigd dan weet ik dat toch ruim van te voren en mocht het langer zijn dan 2 dagen, heb ik nog tijd zat om extra voorraad te maken.
Heel leuk om te lezen dat het zo goed gaat!! 🙂
Mijn dochtertje is nu bijna 7 maanden en is gelukkig nu ook heel makkelijk. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik na 2-3 maanden nachtvoeding toch best gebroken was haha! Vind het knap dat je het zo goed volhoudt. Ik heb nog een tip omdat je zei dat Marshall wel eens plast op het aankleedkussen; je hebt bij de action bij de babyafdeling verschoonmatjes met plastic aan de onderkant, ze zijn maar heel dun dus het neemt amper ruimte in beslag maar heel handig als je hem ergens anders dan thuis (of wel thuis, doe ik wel haha) moet verschonen. Als ‘ie dan plast gooi je het matje weg en klaar is kees 😀
Auteur
Supertip van die matjes! Die ga ik voortaan op het aankleedkussen leggen ipv een hydrofiele luier 🙂
😀
Leuk om te lezen !!
En het is fijn om te lezen dat alles zo goed gaat.
Ik ben na 5 weken gestopt met borstvoeding omdat het hier wel heel zwaar was. (Moeite met aanhappen, Heel heel boos worden en niet willen drinken nadien, etc) nu geef ik flesvoeding en moet ik evenzeer om de 3u eten geven ook snachts.. en sinds deze week ook werken dus om 6u smorgen opstaan en niet meer bijslapen ? geniet ervan dat de borstvoeding zo goed loopt !
Wat een heerlijk verhaal! Lekker ook die nuchtere positiviteit. Fijn dat het zo goed met jullie 3 gaat. Ik ben wel heel benieuwd wat je nou voor handige top/bh aan hebt met het kolven. Ik heb ook de dubbele medela kolf op mijn lijstje staan voor straks maar dat van jou ziet er nog even iets chiller uit ofzo haha.
Hier wil ik even op inspringen als ‘kolfkenner’ 😉
Ik heb twee jaar lang borstvoeding gegeven, en ook bijna twee jaar gekolfd.
Nu zwanger van mijn tweede kindje, hopelijk lukt het komende keer ook weer!
Dat is mij zo goed gelukt omdat ik het mijzelf zo makkelijk mogelijk maakte.
Dus inderdaad een dubbelzijdige kolf (toevallig ook van Medela), een kolfbh zodat ik handsfree kon kolven en dan dus lekker kon kolven met laptop op schoot en andere dingen doen tijdens het kolven.
Die handsfree bh heb ik eerst gekocht voor zo’n veertig euro, maar dat vond ik zelf een miskoop want ik vond het heel vervelend zitten.
Wat ik toen heb gedaan (hulde voor internet) was zelf een kolfbh gemaakt.
Een voedingsbh van de Hema (die ik al gebruikte, dus ik wist dat deze voor mij prettig zaten) en daar heb ik gebaseerd op de kolfschelpen twee gaten in geknipt. Ideaal!
Ja die handsfree kolf lijkt mij ook wat. Ik zal verder eens even Google raadplegen 🙂 thanks!
Auteur
hi Jorien,
deze top is van Medela en ik vind hem heerlijk comfortabel zitten. Wel strak (hij moet niet afzakken natuurlijk), maar niet té. Het is super elastisch dus hij knelt niet. Ben er superblij mee!
Dit is fantastisch! 🙂
Fijn dat alles zo goed gaat met jullie drietjes.
Je ziet er super gelukkig uit op de foto,s , leuk om te zien.
Wat een leuke laatste foto zeg van Marshall, ik weet niet waar hij naar kijkt maar hij kijkt met een heel tevreden, lieve lach op zijn gezichtje, echt cute……….
Leuk gezinnetje zijn jullie!
Aaah wat leuk om te lezen dat het zo goed gaat!
Ik ervoer het zelf heel anders, als in dat ik juist totaaaal geen zin had om weg te gaan, wilde alleen maar lekker thuis zijn met de kleine (speelt wel mee dat ik in oktober bevallen ben en het weer dan ook niet echt uitnodigend is om er lekker er op uit te gaan).
Let maar eens op, over een maand is je lichaam er al weer heeeel anders aan toe. Ik paste na een week of 6 weer in mijn oude kleding.
Over 3 uurtjes krijg ik mijn eerste echo van ons tweede kind 🙂 Zeer benieuwd!
Fijn dat het zo goed bij jullie gaat! Hier een soortgelijke ervaring! 2 mei bevallen van een heel lief dochtertje, en ook ik heb niks te klagen! Haha ja dat aanleggen (als ze te ongeduldig is), daar moet ik ook altijd zo hard om lachen!
Je bent een prachtige mama en Marshall is een prachtig kindje! Ik wens jou, George en Marshall heel veel geluk 😀
Meid wat zie je er goed uit! Stralend, gelukkig en peacefull. Ik wens jullie nieuwe mooie gezinnetje alle geluk van de wereld!
Ik lees dit echt met tranen. Wat ongelofelijk mooi. Gefeliciteerd met je lieve zoontje! En fijn om een positief verhaal te lezen over je eerste maand als moeder. Ik heb zelf geen kinderen en ik vind moederschap altijd een beetje eng haha. Heel erg fijn om zo’n positief verhaal te lezen. Zo is het dus ook. Heel veel liefs x
Wat fijn om te horen dat het goed gaat! Wat een schatje is het!
Een en al liefde <3
Fijn om je positieve verhaal te lezen! Ik vind die negatieve verhalen vaak zwaar overdreven. Je kiest voor een kind en gaat dan zitten zeuren over slaaptekort na een paar weken (na een half jaar mag je eens beginnen te klagen..). Of dat je geen borstvoeding kan geven. Alsof dat een ramp is. Je moet het doen met wat je krijgt.
Mijn baby was ook heel makkelijk (sliep na 2 weken volledig door) en ik gaf flesvoeding maar het heeft ook echt met je eigen instelling te maken.
Wat jij ook zegt Serena: die structuur is juist fijn; pas je daarnaar aan. De baby heeft ook structuur nodig. Je zal merken dat er dan rust ontstaat. Natuurlijk zijn er baby’s die de hele dag huilen, daar zou ik ook niet aan moeten denken. Maar dat zijn uitzonderingen.
Sommige ouders brengen totaal geen structuur aan in de dag. Laten hun baby overdag in de box slapen ipv in hun bedje. Of dragen ze de hele dag op de arm/in de draagdoek zodat ze nooit rust krijgen. Geen wonder dat zo’n kind overprikkeld raakt.
En mijn motto: vanaf dag 1 op de eigen kamer in het eigen bedje laten slapen. Rust voor de ouders, rust voor het kind.
En wat goed dat je laat zien dat je een normaal lichaam hebt na een maand. Heidi Klum met haar personal trainer is niet normaal :))
Hier moet ik even op reageren.. Ik begrijp dat je niet uit ervaring spreekt? Dan kun je ook niet zulke opmerkingen maken. Hoe je een kraamweek ervaart, of überhaupt het prille moederschap, is afhankelijk van heel veel zaken: hoe je zwangerschap is verlopen, de bevalling en een kindje dat slecht slaapt of eet is ook erg bepalend. Ik denk dat iedereen tekent voor een eerste kraammaand als die van Serena. Maar ik denk dat het eerder uitzondering is. Dus ik ben súperblij voor Serena want dat lijkt me hemels.
Ik spreek uit ervaring dat een eerste kraammaand enorm enorm zwaar kan zijn en dat je dan écht niet voor je lol ‘klaagt’. En ja, ik wist heel veel van te voren maar het ervaren is echt anders.
@Fraukje: ze spreekt wel uit eigen ervaring?
@Fraukje: ze spreekt wel uit eigen ervaring?
Hoe bedoel je niet uit ervaring? Ik heb een kind en ik vind dat mensen snel klagen.
Serena is gewoon nuchter en eerlijk en super gelukkig.
Ja, ze moet elke 3 uur borstvoeding geven en natuurlijk slaapt ze liever door. Maar daar hoor ik haar niet over klagen. Er zijn ook moeders met een andere instelling (zeur, zeur). En de juiste instelling, dat is al heel wat. Dat is alles wat ik wilde zeggen 🙂
Ik zei trouwens ook dat ik een heel makkelijke baby had, dus ik besef dat ik daar geluk mee had. Maar ik vind in principe dat je pas echt mag klagen als je iets te klagen hebt. Daarom ben ik blij dat Serena gewoon de roze wolk beschrijft waarop ze zit. Want die bestaat.
Het gaat erom of je ervaring hebt met iets wat heel naar is, zoals een postnatale depressie of alles daar in de buurt, of een huilbaby, of…het kán heel heftig zijn en dan mensen over één kam scheren als een ‘zeur’ of dat het ligt aan je instelling is net zo stom als zeggen tegen iemand met een depressie “joh, je moet gewoon effe elke dag een blokje om”. Ook voor de mensen bij wie het niet zo heftig is als een depressie, maar wie het toch tegenvalt is dit dan wel veroordelend om te lezen. Ja je kiest voor een kind, maar je lijf en de hormonen die je krijgt kun je vantevoren níet kiezen. Het is heel makkelijk praten als je wel de roze wolk ervaart, die kun je dan niet een kwestie van ‘instelling’ noemen en al het andere aanstellerij. Iedereen reageert anders op de hormonenstorm in die eerste paar maanden.
Wat typisch dat jij denkt te kunnen bepalen hoe iemand anders zijn kraamperiode mag ervaren.
Helemaal mee eens, gewoon in het eigen bedje laten slapen en niet te snel bij je nemen, dat is het begin van het einde.a
Euh eerlijk gezegd vind ik dit soort adviezen en reacties best link. Het ontmoedigd moeders die het allemaal niet zo roze wolkachtig ervaren om daar hulp bij te zoeken. Je mag immers niet zeuren en klagen als jonge moeder volgens sommige reacties hier, want je hebt er zelf voor gekozen.
Ik ben erg verbaasd dat sommige mensen slecht kunnen/willen lezen en/of interpreteren. Ik zeg niets over postnatale depressies (dat is de ultieme reden om te “klagen” en dat is niet eens het juiste woord, dat is de hel, ik heb zelf een vriendin die daar doorheen is gegaan).
Ik heb het over moeders die na een paar weken of maanden slaaptekort al klagen daarover. Dit is normaal, je hebt net een baby, de meeste baby’s slapen niet door de eerste maanden. Doe het samen met je man als je die hebt. Er zijn zelfs single moeders die het doen.
Ik zie hier zelfs overwegend reacties die de eerste maanden heerlijk vonden.
Mijn reactie was bedoeld om aan te geven dat ik het fijn vond dat Serena een positief beeld liet zien van de eerste tijd met hun zoon omdat veel vrouwen bang worden gemaakt over de kraamtijd en dat vind ik jammer. Natuurlijk komt dit voor en dat is heel erg jammer voor die ouders; ik ben echt heel erg blij dat ik geen huilbaby had en dat mijn zoon bijna meteen doorsliep. Maar mag ik dan niet zeggen dat de roze wolk wel bestaat? Mogen mooie verhalen er niet zijn?
Beste Yvonne,
je schrijft: ‘Je mag pas klagen als er iets te klagen valt.’
Wanneer is dat dan precies?
Je stukken over het niet klagen, zijn wat mij betreft een lofzang op het klagen.
Wat is nu eigenlijk het probleem? Klagen over weinig slaap is niet ongebruikelijk, zelfs als je geen newborn hebt. Fijn dat het voor jou allemaal makkelijk ging maar ga dan niet de klachten van andere moeders te niet doen omdat ze er tenslotte zelf voor gekozen hebben. En geloof me me maar, die roze wolk is ver te zoeken als jij hartstikke moe bent en je baby wil niet slapen. Dat jij het niet herkent wil niet zeggen dat zulke situaties niet bestaan en die moeders maar zeurpieten zijn.
Ik vind het echt heel mooi dat je zo open bent over de eerste maand! Veel moeders zijn overwegend negatief over de eerste maand en het is fijn om eens een positief verhaal te horen. Je ziet er prachtig uit! En wat fijn dat je je zo kwetsbaar opstelt door foto’s te delen van je buik! Je bent terecht trots op je lichaam. Ontzwangeren kost juist tijd en ik vind het juist erg onnatuurlijk dat de instagram moeders zo snel weer in shape zijn. Je lichaam moet zich juist aanpassen en ik vind het prachtig dat je dat met ons deelt.
Door je kwetsbaar op te stellen en eerlijk gelukkig te zijn maak je mij (en ongetwijfeld andere vrouwen) moedig en gelukkig! Bedankt Serena!
Aw wat super leuk om dit te lezen, de liefde spat ervan af <3
Je hebt geen idee hoe fijn het is om dit te lezen en je bevallingsvideo te kijken. Het ontroerd me echt. Niet alleen omdat ik het leuk voor je vind, maar vooral omdat het me hoop geeft.
Op een of andere manier kijk ik altijd heel erg negatief tegen zwangerschap en kinderen aan, en heb ik het idee dat als als het bij mij zover komt ik vast een postnatale depressie krijg en voor altijd spijt heb. Gewoon omdat het zo ingrijpend is.
Als ik dit allemaal zie en lees spat de oprechtheid ervan af en besef ik ‘dit kan dus ook!’
Dankjewel dat je het zo met ons deelt!
Als je negatief tegen kinderen aankijkt, kun je er misschien beter geen krijgen.
Ik vind het heel raar om tegen iemand te zeggen (gebaseerd) op één comment, dat ze beter misschien geen kinderen kunnen krijgen.
Ik kan mij zoveel situaties voorstellen waarbij iemand misschien iets heeft meegemaakt waardoor deze niet zo positief tegenover kinderen staat, zoals een moeilijke jeugd, gebrek aan liefde thuis, etc. Dit hoeft niet de reden te zijn, maar zoiets kan wel. Of gewoon angst voor de ingrijpendheid van de verandering.
(En als ik iemand al iets zou aanraden is het om met iemand erover te praten, bijvoorbeeld met vrienden, familie of een psycholoog.)
Auteur
hi Anne,
er is natuurlijk niets mis met het feit geen kinderen te willen he? Deze maatschappij laat ons een beetje geloven dat elke vrouw maar moeder hoort te worden en dat is natuurlijk onzin. Mijn tip is om dus vooral naar je gevoel te luisteren. Het begint vaak met de kleine dingen. Een gesprek met een 2-jarige in de trein. Een baby die je op schoot neemt op een verjaardag. En dat je denkt.. goh.. lijkt me toch ook wel leuk, een kind. Een zaadje, dat in je ziel wordt geplant. Dat groeit en groeit en op een gegeven moment gaat er een soort knopje om en denk je op een dag “IK WIL EEN BABY EN WEL NU”.
Tja, of niet. Dat kan en mag natuurlijk ook. Laat je in elk geval niets opdringen. Je merkt het vanzelf, als je maar naar je gevoel luistert.
Van harte gefeliciteerd. Wat staat het moederzijn je goed zeg! Je ziet er gelukkig uit en je straalt helemaal. Schattig ventje ook he :-). Veel geluk samen en geniet er van
wat fijn om te lezen dat je de eerste maand gewoon relaxt bent door gekomen 😀 hoor je niet vaak van nieuwe mama’s haha. en ja dat plannen dat sluipt er nu gewoon rustig in geloof mij 😉
en de foto’s ook helemaal top!!
O nou wil ik ook!! Maar mijn kleine man moet zeker nog even 6 weken blijven zitten! 😉
Fijn om jou verhalen te lezen. Vond ik met het bevallingsverhaal al en nu zo’n eerste maand verhaal ook. Nou snap ik heus wel dat elke bevalling en kraamtijd anders is.
Maar je hoort zo vaak het ‘negatieve’. Mijn zwangerschap was, tot nu toe, eentje zonder klachten, dus ik hoop dat ik zo positief mag blijven.
Ontzettend fijn en leuk om te lezen dat het allemaal zo goed gaat. Houden zo 🙂
O en trouwens, je bent prachtig! En lekker realistisch met eerlijke foto’s en verhalen. Mijn complimenten!
Ik kan me voorstellen dat het niet de bedoeling gaat worden dat je blog 1 babyfestijn gaat worden. Maar stiekem ben ik wel heel benieuwd naar de kolfapparatuur die je gebruikt….
Raad je 2 kolven aan? Gaat dat echt een stuk sneller? Om mij heen raden ze 1 kolf aan, want dan kan je ondertussen wat doen; boekje lezen etc…
Maar zo’n bh lijkt me ook een mooie oplossing (ziet er prachtig uit trouwens, hahaha).
Veel plezier met alle komende mooie momenten met Marshall. En natuurijk ook een beetje succes 😉
Dubbelzijdige kolf en een (zelfgemaakte) kolfbh doe ik het mee. Tijdens de kolfsessies op het werk handen vrij om met m’n smartphone te knoeien
Auteur
Hi Kim,
Deze dubbelzijdige kolf van Medela met band is ECHT ideaal. Alles bij elkaar niet goedkoop, maar kan het je zeker aanbevelen. Ik kolf nu zo’n maximaal 10 minuten en ben met alles klaarzetten, afspoelen en steriliseren zo’n 20 min bezig. Lekker snel dus! En inderdaad beide handen vrij om iets te kunnen doen terwijl je kolft, heel fijn.
hey, ik zocht hem op uit nieuwsgierigheid en op bol is hij net in promotie (100 minder)
Een dubbelzijdige kolf wordt er denk ik bedoeld :), dan heb je een motor die krachtig genoeg is voor 2 borsten tegelijkertijd.
Zelf had ik een Horigen Chicture, echt een topding! Ik kolfde er supersnel mee en ook nog eens meer dan met Medela Swing. Ik had geen kolfBH om handsfree te kolven, maar ik een methode ontwikkeld waardoor ik toch telkens 1 hand vrij had om mijn mobiel mee te bedienen. Maar zo’n BH lijkt me wel echt supermakkelijk.
Super leuk om te lezen! Wat fijn dat je het zo goed gaat met jullie 😀
Wat een dotje!
Je ziet er zo gelukkig uit. Het is je allemaal zo erg gegund! Geniet van deze mooie tijd.
Ongelooflijk dat dat kleintje al een maand oud is! Fijn om te lezen dat het zo goed met jullie drietjes gaat. 🙂
Wat fijn dat het zo goed gaat en wat een schattige foto’s! ?
Wat fijn dat alles zo goed gaat.
Leuke foto’s van jullie.
Wat een schatje!
En die eerste maanden vond ik eigenlijk ook niet zo lastig, het enige wat echt moest was voor de kleine beeb zorgen, niks anders moest, ideaal toch. Vanaf 7 weken sliep dochterlief door, en dat kon ik wel heeeeeel fel appreciëren!
Enkel rond 12 weken begon ze wat krampjes te krijgen, maar dat duurde ook niet lang, uurtje max wenen en dan was dat ook weer voorbij.
Btw, je ziet er super uit in je bikini… Tegen de zomer ziet dat er al weer een pak strakker uit! Ik daarentegen, pfff, uitgerekend op 15 juli van een babyboy, dus die buik zit er voor de hele zomer! 😀
Wat fijn om te horen dat alles zo goed gaat en wat leuk dat je ons even up to date houdt :).
Geniet ervan!
Mijn kleine drollie is alweer 8 maanden vandaag en ook ik herriner me mijn bevalling nog als gister. Vraag me af wanneer dat gevoel afzwakt :p
Ik haat je niet hoor, ik vond het de eerste maanden ook heerlijk! Maar na 20 maanden gebroken nachten dacht ik er wel ietsje anders over haha. 😉 En die buik komt wel goed; althans dat gaat beter worden. Na een eventuele tweede wordt dat wat lastiger haha. ? Wat een prachtige foto’s trouwens! Je straalt en jullie kleine is eveneens prachtig. <3
Jup! Inderdaad, hoe langer het slaapgebrek duurt, hoe meer het je gaat opbreken. Wij hebben ruim 2 jaar onderbroken nachten en onze zoon is ook nu geen makkelijke slaper, ondanks dat ie nu meestal wel doorslaapt tot een uur of half 7 (hij is nu ruim 2,5). Maar hij gaat nu met dat warme weer bijvoorbeeld heel moeilijk naar bed, dan ligt hij pas tussen 21-22 uur te slapen, en dan is hij alsnog om half 7 wakker. Tussen de middag wil hij niet meer slapen (althans, thuis niet, op kdv wel), waardoor hij vaak eind van de middag pas in slaap valt of helemaal niet (en dan is hij stikchagrijnig).
Wat dat betreft kijk ik toch wel uit naar de tijd dat hij zelfstandig genoeg is om ‘s ochtends een broodje te pakken en de televisie aan te zetten 😉
Heerlijk dat het allemaal zo goed gaat! Jullie stralen beide van trots en wat is jullie ventje een lieverd!
Aww wat een droppie, en wag lijkt hij op George! En wat staat het moederschap je goed 🙂
Mensen bedoelen het vast goed, maar opmerkingen als “de eerste maanden heb ik als zo demotiverend ervaren… Vooral omdat het hier ook niet zo was! Tuurlijk, je leven is ineens heel anders, maar ik vind het eigenlijk echt niet netjes om een jonge moeder zo te demotiveren met dat soort uitspraken. Het komt zoals het komt, en uiteindelijk doe je het allemaal zo goed als je kunt – en met liefde. Hetzelfde geldt voor alle “goedbedoelde” baby adviezen. Ik kon sommige tips echt goed gebruiken, maar tantes met passief-agressieve uitspraken over mijn borstvoeding en “geen wonder dat ze zo hard groeit”… Laat maar! Helaas schijnt dat een trend te zijn die nog even doorgaat. Je moest winkelend publiek eens horen als die kleine weer eens haar sokken had uitgetrokken!
Ik ben blij dat het lekker met jullie gaat en dat jullie zo fijn in de rol van ouders glijden 🙂
Ik ben
Ik zie nu dat er halve stukken uit mijn comment weg zijn (en dat er een raar stukje onderaan staat, “ik ben”). Ik hoop alsnog dat mijn comment een beetje sense maakt! 😉
aahw die laatste foto maakt me echt verliefd! wat een mooie zoon! <3
Wat fijn dat het zo goed gaat en leuk om een update te mogen lezen! Ik vond de eerste keer voeden in het openbaar ook echt een ding, maar uiteindelijk wende het. Ik had altijd een dunne sjaal bij me die ik over mijn schouder en mijn zoontje heen kon leggen. Zo zag niemand wat en kon ik overal voeden. Pashokjes zijn ook nog wel eens goede plekken.
He is too cute!
Echt super leuk al die fotos!! Wat een knap kindje!
En natuurlijk heel fijn om te horen dat het je allemaal meevalt 🙂 heel leuk dat je ons op de hoogte houd!
Wat heerlijk dat het zo goed gaat en wat een mooi mannetje! Bij mij kwam dat lichaam vanzelf wel weer goed. Na twee jaar, dat wel, maar niet gesport en toen was ik weer strak. Nu bij de tweede duurt het langer. Ze is ruim vier maanden maar mijn zwangerschapsbroeken heb ik nog aan. (Overigens wordt afgeraden om structureel nachtvoedingen over te slaan ivm productieproblemen. Ik combineer zelf gewoon nachtvoedingen en werk. Ik heb een baby die snel drinkt, en kolven afwassen en steriliseren kost zo veel tijd!)
Auteur
Ik ga het gewoon proberen, elk lichaam en elke tiet is weer anders! En mocht de productie inderdaad achteruit lopen dan doe ik powerpumpen tot het weer beter wordt.
Wat heerlijk om te lezen Serena. Wat is het genieten he.. maak maar heel veel foto’s om al die mooie momentjes vast te leggen. Wanneer ik hier door mijn telefoon scroll is het 90% baby haha
X
Wat fijn dat het allemaal zo goed gaat wn dat het allemaal zo ‘vlot’ gaat. Tuurlijk is het misschien ook wel eens minder maar het is ook wel eens leuk om te lezen dat het allemaal wel goed gaat, in tegenstelling tot de veel ‘maar zo is het echt – en dat is noet zo leuk’-verhalen van tegenwoordig. Ik hoop dat ik er in het najaar als ik beval van mijn 1e kindje er ook zo over mag denken. Enne doe foto in je bikini zag ik gisteren op Instagram en die boodschap vind ik top!
Wat een heerlijk verhaal zo om te lezen op de vroege ochtend. Jullie zien er gelukkig en lief uit met z’n drietjes.