Door Nena – Ik heb helaas last van een aantal angsten die na al die jaren nog steeds aanwezig zijn. Aangezien het geen hele vreemde angsten zijn moeten er meer mensen last van hebben. Nou ben ik benieuwd hoe jij, indien je last hebt van een angst, daarmee omgaat? Vermijd je het gewoon zodra het kan? Of laat je je er niet door beperken en bikkel je even door!? Of heb je er een cursus voor gevolgd? En heeft dat geholpen? Ik wil mijn ervaringen graag met jullie delen in de hoop dat jullie er misschien iets aan hebben. Al ben ik niet in alles even heldhaftig hoor 😉
Acrofobie – Hoogtevrees
Al van kleins af aan heb ik last van hoogtevrees. Toen ik op turnen zat ben ik er mee gestopt, omdat ik niet meer op de balk en de ongelijke brug durfde. En toen ik op paardrijden zat ben ik er o.a. van af gegaan toen we overgingen naar die (super grote en hoge) paarden! Daar waar een ander kan genieten van een mooi uitzicht, krijg ik een raar misselijk gevoel in mijn buik. Indien je ook last van hoogtevrees hebt, herkennen jullie dan dat rare gevoel?
En ach, sommige dingen moet je gewoon meegemaakt hebben… Huilend of niet 😉 Hier zit ik heel stoer op een muurtje aan The Grand Canyon! (Niet iedereen weet dat het na dit muurtje nog een paar meter duurt voordat de afgrond begint…!)
Mijn oplossing voor hoogtevrees is: Vermijd hoogtes! Klinkt suf, maar dit werkt voor mij. Ik zie geen reden om er iets aan te doen, want ik ga gewoon geen Domtoren beklimmen, en al helemaal geen Walk of Faith bewandelen in China!
Bron: Walk of Faith, een route van 60 meter lang 1430 meter boven de grond.
Aviofobie – Vliegangst
Tsja, hoe ik hier aan gekomen ben? Geen idee! Misschien omdat ik als kind nooit met het vliegtuig gereisd heb? En dat mijn moeder zelfs nog steeds nooit gevlogen heeft? Mijn vader houdt er niet van, maar doet het af en toe wel. Ik probeer de laatste jaren steeds vaker een reisje te maken met het vliegtuig, maar dat gaat niet zonder slag of stoot.
Ik heb nu ongeveer 4 keer gevlogen en dat in 27 jaar tijd. Een keer naar Turkije, naar Griekenland, naar Italië en als laatste naar Amerika. Ik heb me op mijn reis naar Amerika 3 jaar voorbereid. Ik probeerde het steeds weer uit te stellen, maar uiteindelijk won m’n nieuwsgierigheid (en mijn wens) het van de angst. Ik moest toch een keer de stap wagen! Uiteindelijk heeft mijn vriend onze reis geboekt, waarna ik in tranen uitbarstte. Nu zouden we echt gaan! Uiteindelijk hebben we een top vakantie gehad! Een ervaring om nooit te vergeten. Mijn verslag kun je hier lezen. Ik ben nou eenmaal zo’n persoon die een hekel heeft aan beperkingen. Dus waarom zou ik mij laten beperken door mijn (vlieg)angst? Hoe erg die angst ook is? Of nog erger. Waarom zouden andere mensen daar ook last van moeten hebben (mijn vriend wilde altijd al naar Amerika en vroeg het elk jaar weer). Daar kan ik dus niet tegen. Ik moest en zou gaan (vliegen)!
Uitzicht vanuit ons vliegtuig.
Misschien denk je nu: “Als je angst zo erg is, dan was je nooit naar Amerika gegaan!” Dat is niet helemaal waar. Ik heb er een kleine training voor gevolgd (EMDR) en er van alles over gelezen. 1000 x de feiten opgezocht en wekelijks liet ik me vertellen dat vliegen de veiligste manier van transport is. Naarmate de vakantie naar Amerika dichterbij kwam had ik veel nachtmerries. Huilend van angst werd ik midden in de nacht wakker, waarop ik mijn vriend wakker brulde met de vraag: “Waarom doen mensen zichzelf dit aan!? Waarom zetten mensen hun leven op ‘t spel voor een vakantie? Waarom gaan mensen vliegen, alsof ‘t Russische roulette is!?” Vreselijk vond ik ‘t.
Ik was ook steeds bezig met de vraag hoe ik dan zou gaan vliegen? Zal ik gewoon alleen maar (sterke) drank bestellen en de vlucht in een roes beleven? Of zal ik zo’n pilletje halen bij de huisarts, dat ik er niet zo veel van mee krijg? Maar nee, m’n grootste angst was neerstorten. En wat nou als we zouden neerstorten en je hebt een kans op overleven? Dan wordt die kans alleen maar kleiner als ik gedronken heb of gedrogeerd ben?! Nee, alcohol of een pilletje zijn geen opties voor mij! Ik ging gewoon zoals (bijna) ieder ander, hooguit met wat minder slaap…
De vakantie leuk voorbereiden en eens zien wat we allemaal wilden bezichtigen, was helaas ook niet aan mij niet besteed. Dat deed mijn vriend. Zolang ik er niet mee bezig was, gingen we nog niet.. Totdat uiteindelijk het moment daar was!
Hoe erg was het nou echt? Tsja, best erg. De reis duurde zo’n 13 uur, maar gelukkig viel de ergste spanning na een uurtje weg. Ik was nog wel heel erg bezig met het aftellen van elke minuut. En ik volgde alles op het schermpje voor ons, bijvoorbeeld wanneer we over grote stukken water waren geweest, maar het ging wel steeds beter. Op een gegeven moment kwam er een nieuwe gedachte in me op: “Hé, als ik straks in Amerika ben… Dan moet ik ook weer terug! En wat nou als ik dan niet meer durf?!” Maar goed die gedachte stopte ik direct weer weg. Dat duurde tenslotte nog een paar weken… De terugreis was overigens minder erg. Ik moest niet huilen in ‘t vliegtuig, maar wel zodra we waren geland. Opgelucht dat we het toch maar geflikt EN overleefd hadden! Haha, ja dat gaf een kick! Zo erg zelfs, dat ik misschien wel weer een keer terug wil 🙂
Mijn plan is nu om wat vaker te vliegen, zodat mijn angst daardoor (hopelijk) zal afnemen.
Arachnofobie- Spinnenangst
Al mijn hele leven heb ik last van een spinnen angst. Hier ben ik helaas totaal niet van af. Ik durf er zelfs geen therapie voor te volgen en tijdens het zoeken naar bovenstaande afbeelding was ik door m’n sjaal aan het turen en kreeg ik zweethanden. Man, man, wat is dit een vervelende angst! En het erge is nog, je kunt die beestjes niet vermijden! Ze zitten overal en dan zijn ze niet op twee handen te tellen… Brrr… Daar moet ik maar niet te lang bij stilstaan.
Ik ben al bang voor onze achtpotige ‘vriendjes’ sinds ik nog maar een klein meisje was. Het enige dat ik kan bedenken is dat de oorzaak ligt bij een incident toen ik een jaar of 5 was. Ik moest naar het toilet en gilde naar m’n moeder dat ze snel moest komen, want… er zat een spin(netje) in de WC! Ach, zei m’n moeder. Wijs hem maar even aan. En zo gauw ik dat deed, draaide m’n moeder de deur dicht! Ze dacht dat ik me aanstelde en ze wilde me op deze manier laten zien dat het beestje echt niets deed (hij sleurde me niet in z’n hol) en dat ik gerust bij ‘m kon blijven zonder dat er iets gebeurde. Maar in plaats van dat dat werkte (tsja, hoe verzin je het?), of dat ik gilde, gaf ik geen kick. Ik gilde niet, huilde niet, deed niets. Na een korte tijd deed m’n moeder de deur weer open en trof daar een verstard meisje aan. Ik was bijna in trance. Verstijfd van angst. Ik moet sindsdien al helemaal niets meer van deze beestjes weten!! (Verder heb ik een hele goede jeugd gehad hoor! Laat dat even duidelijke zijn! En mijn moeder heeft zich nog altijd schuldig gevoeld over dit ene incident ;).)
Voor deze angst heb ik nog geen oplossing. Het allerergst vind ik die vieze dikke kruisspinnen! Met zo’n vies vet lijfje…. brrrr..kippenvel! En ben er zeker door beperkt, dus ik wil er van af! Nu ren ik naar de buren of ik bel mijn vriend overstuur. Ik heb hem zelfs een keer op z’n werk gebeld. Of hij per direct naar huis wilde komen om een hele grote (echt een hele grote) zwarte huisspin voor me weg te halen. Het rare is dat ik dan verstijf van angst en niet weg durf. Want straks kruipt hij weg en dan kunnen we hem niet meer vinden en dan WEET ik dat hij ergens moet zijn… Nou denk maar niet dat ik dan dat huis nog in ga als ik niet weet waar DE SPIN zich bevindt! Kortom, erg vervelend dus 🙁 Hier zoek ik nog een oplossing voor! Ik ben mezelf nu aan het trainen door hele kleine inimini-spinnetjes te verplaatsen naar buiten. Gewoon op een papiertje laten kruipen en buiten de deur zetten. (Want ook al is het zeer onvriendelijk zelfs met de stofzuiger durf ik ‘t niet! Ik ben dan bang dat hij eruit kruipt en bovendien moet hij dan door de slang (= dus door mijn handen heen) de stofzuigerzak in…). Die hele kleine inimini-spinnetjes zijn nu inmiddels 5mm groot. En een hooiwagen lukt ook nog wel.
Ik ben zeer benieuwd naar jullie ervaringen en tips! En of jullie een cursus of therapie hebben gevolgd om van de angst af te komen? Zo ja, heeft deze (iets) geholpen?
Liefs Nena
Twitter: @nenaburger
Instagram: @nenaburger
Ik heb ook hoogtevrees en ben bang voor spinnen! Tegen de hoogtevrees valt niks te beginnen. Spinnen probeer ik hetzelfde te behandelen als dieren. Ik praat er tegen, geef ze een naam, heel achterlijk allemaal, maar zo ben ik er minder bang voor. Tenzij ze echt hard gaan rennen.
Maar glazenwassers, die insecten… Daar ben ik zo bang voor dat ik bijna moet overgeven. Waar een spin nog wel redelijk stil zit, vliegt dit beest spastisch heel snel alle kanten op. Er is wel eens eentje tegen mijn mond gevlogen. Gatverdamme:(
Ik heb heel erg last van bloosangst! Vroeger werd ik wel eens rood maar de laatste tijd ben ik bang om rood te worden waardoor ik alleen nog roder wordt. Sinds ik op mijn werk opmerkingen krijg hierover, is het echt panische angst. De hele dag door ben ik bang en heb ik het gevoel dat er met me gelachen wordt.
Ik doe mijn best om beter te worden maar dit lukt mij nu nog niet echt.
Ik heb hetzelfde! Het is bij mij nu gelukkig al een stuk minder dan eerst. Ik bloos vrij snel, en als ik bloos dan word ik ook echt knalrood, aangezien mijn huid heel licht is. En als dan mensen ook nog zeggen: Je wordt helemaal rood! Grrrrr….
Wat mij heeft geholpen was als je voelt dat je (misschien) rood wordt, heel erg rustig adem halen. En verder heb ik geleerd het te accepteren. Dat blozen hoort gewoon bij mij. En als gevolg bloos ik nu een stuk minder vaak.
Ik las gisteren dit artikel en blijkbaar is me dit heel erg bijgebleven, want vannacht (vanochtend) droomde ik dat een vrouw allemaal beesten liet zien aan onze klas. Ze zei dat het beest wat ze liet zien een bepaalde pissenbedsoort was, maar het leek meer op een soort gekleurde rups. De vrouw zei: ”Kijk zijn mooie vleesetende tandjes!” waarop ik schreeuwde: ”AAAAAAH HEEFT HIJ VLEESETENDE TANDEN??!” en toen bleek het dat dat beest dus ook kon vliegen en hij ging naar mijn voeten toe. Toen werd ik wakker, maar op dat moment was ik er van overtuigd dat ik echt iets bij mijn voeten voelde. Heb dus nog een kwartier met ingetrokken benen/voeten gelegen totdat ik mezelf er van overtuigd had dat dat beest niet echt was…
Ik ben bang voor vogels! Nou ja, eigenlijk voor vogelpoep. Ik vind het daarom niet erg als ik een vogel op de grond zie zitten, maar zodra een vogel hoger dan mijzelf is word ik ontzettend zenuwachtig. Want straks poept hij op me! Ik fiets het liefst niet onder lantaarnpalen door, want daar zitten vaak vogels op.. En als ik bijvoorbeeld in de pauze op het plein zit en er vliegen steeds meeuwen rond, ga ik liever weer terug naar binnen.. Nou ja er valt mee te leven!
Leuk artikel, en ik heb ook last van een aantal angsten.
1. En gelijk de ergste van allemaal, ik ben claustrofobisch. Ik kan niet tegen kleine ruimtes, liften laten me rillen en zelfs als ik 100 trappen op moet lopen doe ik dat nog liever dan in een lift zitten brr, ook kan ik niet tegen normale ruimtes waar ik met heel veel mensen moet zitten.
2. Hoogtevrees. Dit is zelfs zo erg dat ik een redelijk hoge winkelcentrum niet indurf. Met gymlessen op school begon ik altijd te huilen met trapeze zwaaien of hoogspringen bleeegh.
3. Angst voor clowns. Ik heb geen idee of meerdere mensen dit hebben maar ik heb me hierin altijd eenzaam gevoeld. Ik vind ze VER SCHRIK KE LIJK: Hoe ze lachen, hun kostuums hun haar hun make up ik kan wel huilen als ik eraan denk. Als klein kind begon ik ook atijd te janken als er een clown in de buurt was.
4. Last but not least, faalangst. Dit heb ik vooral omdat ik als klein kind gepest ben. maakt niet uit of het nou om een toets of kennismaking met mensen te maken heeft, ik heb altijd het gevoel dat ik alles verpest en/of dat ik iedereen in de weg loop. niet leuk 🙁
wel fijn dat je er tijd aan besteed om er een artikel over te schirjven, hopelijk helpt het mensen ook 🙂
Ik ben ook zo ontzettend bang voor spinnen! ik durf niet eens naar een plaatje te kijken. een spin van een paar millimeter, durf ik dan nog wel dood te trappen. maar bij grotere word ik echt helemaal gek. En krijg ik die avond er gewoon nachtmerrie’s over :(. geen idee hoe ik ooit van die angst af moet komen. ooh en hooiwagens vind ik bijna net zo erg :s
Wat een angstaanjagend plaatje heb je er tussen zitten zeg 🙁
Ik vind spinnen heel eng (weet niet waarom)
maar plaatjes van spinnen en praten over spinnen vind ik net zo verschrikkelijk.
Het zit allemaal tussen mijn oren, maar ik word er liever niet te veel mee geconfronteerd.
ik heb ook spinnenangst..
maar mijn grootste angst is alleen thuis zijn..
7 jaar geleden (ik ben nu 14) was ik alleen thuis, aan het douchen, en toen kwam m’n zus een uur eerder thuis van hockey. er was heel veel geluid beneden omdat m’n zus viel..
sindsdien kan ik gewoon niet alleen thuis zijn. ik ben gewoon zo bang dat er echt een inbreker is.
heeft iemand tips om me veiliger te voelen als ik alleen thuis ben?
dankje!:)
xx
Wat een openhartig artikel, knap dat je daarover durft te schrijven! Zelf heb ik een gegeneraliseerde angststoornis, wat eigenlijk betekent dat ik af en toe last heb van irreëele angsten die mijn hele leven op dat moment beheersen, het kan een obsessie worden soms! Het begint met iets kleins, iets wat ik zie of lees, en dan houdt het me bezig tot ik ZEKER weet dat ik ook ernstig ziek ben, het huis in de fik vliegt als ik ergens anders ben of verzin het maar. Een paar jaar geleden heb ik cognitieve gedragstherapie gehad, nu kan ik ingrijpen als ik signalen bij mezelf vind dat ik weer bezig ben met het opbouwen van een angst, en dat gaat best prima. Soms schiet ik nog wel door, maar niet meer zo erg als vroeger! Ik zou als laatste graag nog even kwijt willen aan iedereen hier: je hoeft je niet te schamen voor angsten, hoe dom ze soms ook lijken. Angst is iets wat je leven flink kan verpesten of beperken, dus maak gebruik van de mogelijkheden (therapie, cursussen) en geniet gewoon van je leven!
Jep, ik heb precies dezelfde angsten. Ik heb alleen nog maar korte stukjes gevlogen en telkens met 2 diazepammetjes op (kalmeringspillen).
Voor spinnen ben ik ook extreem bang, ik heb zelfd regelmatig nachtmerries dat er 1 in mijn bed zit en dat word ik gillend wakker en spring ik midden in de nacht uit mijn bed. Of sla ik mijn vriend, blijkbaar :’)
Ik heb een enorme injectienaalden fobie.. Heb er verschillende therapieën (onder andere emdr) voor gevolgd maar niets heeft geholpen.. Ik moet er mee leren leven vertellen ze allemaal, en dat lukt tot op heden ook wel.
ik ben echt doodsbang voor spinnen, ieniemienie durf ik nog wel weg te slaan oid, maar als ze groter zijn dan 2cm dan ren ik al hard de kamer uit. Als er plaatjes van zijn op internet of ik zie het op tv, dan doe ik mijn ogen dicht, zelfs dat vind ik doodeng en krijg er echt de rillingen van :s.
Vliegen vind ik ook eng, maar niet zo heftig als jij. Ik denk elke keer “meid, het is de vliegreis waard, je gaat een mooie vakantie tegemoet!” en dan komt het ook wel goed. Het ergste vind ik opstijgen en landen, dan flip ik m wel. Het liefst zit ik bij een nooduitgang in de buurt.
En ik zit nooit bij het raam, ik vind het eng om naar buiten te kijken..
En ik was vroeger doodsbang voor spuiten en als ik wist dat ik een spuit zou krijgen, had ik last van nachtmerries e.d. over spuiten. Het is nu echter zo dat ik regelmatig spuiten krijgt, dus ik raak er steeds meer aan ‘gewend’ en ben nu alleen de dag zelf nog vrij zenuwachtig.
Ik heb nooit ergens een cursus gevolgd voor deze angsten, maar ook nooit overwogen. Met mijn (kleine) vliegangst en angst voor spuiten heb ik mee leren leven. Maar om nou een cursus te volgen voor spinnenfobie, oh hell no!
Ik heb een angst voor clowns…..
Ik durfde niet van mijn kamer af omdat er een clown voor mijn kamerdeur stond (dacht ik)…
Niet heel prettig
Ik ben heel vaak bang dat wanneer ik in een club of discotheek sta, dat er brand uitbreekt of dat er iets instort. Ik heb ook heel vaak even een momentje, als het heel druk is, dat ik even mijn ademhaling weer normaal moet krijgen omdat ik anders ga hyperventileren. Heel vervelend, want ik merk wel dat ik hierdoor minder vaak uit ga.
Verder ben ik bang in het donker. Heel stom! Daarom vermijd ik ook griezelfilms en dergelijke. Want daar wordt het allemaal alleen maar erger van!!
HAHA! Dat van dat vliegen en hoe je je voelt is ZO herkenbaar!
Ik ben ook echt ontzettend bang voor open water! Het idee dat je te ver afdrijft, waardoor je in open water terecht komt en alles wat je om je heen ziet eindeloos veel water is. Ook vloedgolven vind ik belachelijk eng. Ik droom heel vaak dat ik op het strand zit en dat het weer dan ineens heel onheilspellend wordt ofzo, en dat er dan in de verte een mega vloedgolf op me afkomt.. regelmatig krijsend wakker geworden haha
Oh, en vuurtorens en clowns vind ik ook niet heel fijn!
Spinnen, muizen en slangen. Vreselijke beesten en ben d’r dan ook ongelofelijk bang voor.
Het zijn geen vreemde angsten nee, ik snap ze wel! Ik ben zelf zoooooooooooooo bang voor spinnen. Heb een keer jankend in een klaslokaal gezeten (en ja, ik volgde een opleiding met dieren, ahum), en nóg niet beetgehouden. Ik kreeg een 1. Nevernooit zal ik een spin vasthouden. Ik zou dolgraag in therapie willen, maar daar is de volgende angst: therapie betekent spinnen, en spinnen betekent huilen en vasthouden. Nooit niet, dan maar een leven vol angst voor mr. de spin!
Knap dat je zo goed omgaat met je angsten. Ik ben ook redelijk paniekerig als ik zo’n vies zwart harig beestje zie en als ik er een goed heb gezien, op tv of in het echt, kan ik er nachtmerries van krijgen, brr. Stel je voor hele kamer vol met spinnen…
En wat ik nog niet ben tegengekomen: dood gaan.. ik probeer er zo min mogelijk aan te denken alleen af en toe blijft de gedachte langer hangen wat als ik straks geen adem meer haal, hoe gaat dat, heb ik pijn, waar kom ik terecht etc.. moet er niet aan denken!
Wat goed van je dat je je angsten zo open en bloot weergeeft. Ik heb ook hoogtevrees en dat verstijven en verstarren wat jij met spinnen hebt heb ik met hoogtes. Ook heb ik ptss gehad waardoor ik zo ongeveer voor een tijdje bang was voor alles maar vooral in combi met dingen waardoor mijn kind of kat (yes for real) aan dood zou kunnen gaan. Daar heb ik exposure therapie voor gekregen die heel kort en heel heftig was, maar was er wel vanaf na 3mnd.
Om de een of andere reden heb ik geen enkele angst. Ik was als kind al nooit bang in het donker ofzo. Ook nu heb ik er geen enkel probleem mee om door een donker
bosweggetje te wandelen ‘s avonds. Ik doe het natuurlijk liever niet (ik ben me wel bewust van het potentiële gevaar), maar schrik heb ik dan nooit.
Het lijkt me wel moeilijk om met zoveel angsten te leven. Ik hoop dat iedereen hier zijn eigen manier om ermee om te gaan ontdekt.
mijn “vader”
Wat goed en herkenbaar geschreven! Ik heb geen last van angst voor vliegen of voor spinnen, maar hoogtes vind ik toch zo eng. Terwijl het best gek is, aangezien je in een vliegtuig helemaal hoog zit. Laatst ben ik er dus ook achter gekomen dat zo lang er glas voor zit en ik niet naar beneden kan vallen, totaal geen last heb van mijn hoogtevrees. Maar zodra ik over een leuning moet kijken, naar het vast o zo prachtige uitzicht, verzet ik geen voet meer! Het is ook erg leuk, want ik zit nu in een nieuw school gebouw, helemaal bovenaan en daar heb je een doorkijkje waar je helemaal naar beneden kan kijken. Het is de trots van de school, maar voor mij hadden ze het zeker weg mogen laten! 😛
Ik heb deze angsten gelukkig niet, ik griezel wel van spinnen maar een echte fobie is het gelukkig niet. Maar van die hele grote, daar heb ik wel angst voor!Ook heb ik gelukkig geen vliegangst, waarschijnlijk doordat ik al vlieg sinds ik een jaar of 2 was. Wel heb ik een angst voor wespen, geen idee waar het vandaan komt! Ik ben nog nooit geprikt door een wesp of iets dergelijks, maar als ik een wesp zie verstijf ik en durf ik me niet meer te bewegen net zolang tot ie weer weg is..
Ik heb deze angsten gelukkig niet, ik griezel wel van spinnen maar een echte fobie is het gelukkig niet. Maar van die hele grote, daar ben ik wel bang voor! Ook heb ik gelukkig geen vliegangst, waarschijnlijk doordat ik al vlieg sinds ik een jaar of 2 was. Wel heb ik een angst voor wespen, geen idee waar het vandaan komt! Ik ben nog nooit geprikt door een wesp of iets dergelijks, maar als ik een wesp zie verstijf ik en durf ik me niet meer te bewegen net zolang tot ie weer weg is..
Je bent nog best dapper! Ik vermijd vliegtuigen! Twee keer gevlogen, maar ik zat echt doodsangsten uit. En zo rustig op dat muurtje zou ik er niet zitten hoor. En jee, zwijg me van spinnen! Als ik er een zie (ook zon minitjes) begin ik als een gek te gillen en te huilen!
xoxo
Wow wat herkenbaar, ook ik heb last van emetofobie, extreme angst voor overgeven en overgevende mensen.
Ik drink geen alcohol, eet geen vis/vlees, durf niet te vliegen, niet in achtbanen en noem nog maar heel veel meer op omdat ik bang ben dat ik moet overgeven of overgevende mensen zie.
Vorig jaar eindelijk de stap durven nemen om naar een psycholoog hiervoor te gaan. Helaas kreeg ik een erg onkundige psycholoog, die de fobie niet snapte. Ze wilde dat ik filmpjes ging kijken van overgevende mensen en zelf mijn vinger in mijn keel ging steken. Heel jammer. Ik durfde zelfs op een gegeven moment niets meer te drinken bij haar, omdat ik bang was dat ze iets in mijn drinken zou hebben gedaan waardoor ik moest overgeven (ja heel ziek ik weet het)
Ik zie nu hier dingen voorbij komen over EMDR, ik ga hier zeker naar kijken. Vooral omdat ik in september start met de opleiding verpleegkunde en dat absoluut deze fobie beter wil kunnen handelen.
Goed artikel! Ik zit momenteel met heel veel angst voor eten, aankomen en alles daaromheen. Ik zit dan ook in een eetstoornis therapie samen met mijn ouders. Door de eetstoornis werd ik uiteindelijk ook bang voor het sociale leven en raakte ik geïsoleerd. Bijzonder hoeveel een angst je kan aandoen. Momenteel vecht ik er tegen, maar angsten zijn moeilijk te overwinnen. Wat mijn ervaring met angsten zijn is gewoon doen. Hoe eng het ook is. Doordat ik begon te eten en merkte dat ik niet opeens een varken werd na elke hap zag ik in dat het meeviel, de angst werd minder. Ik denk dat dat met alles is (wat betreft je spinnen: GEWOON BIJ ZE BLIJVEN! haha), nee, maar serieus. Walt Disney zei altijd: Your dreams can come true, if you have the courage to pursue them. Succes iedereen met zijn of haar angsten overwinnen! ^^
Ik heb ook een diepe haat voor spinnen, ik vond het al eng om door het stuk over spinnen te scrollen omdat er misschien een foto bij zou staan! (en die stond er :'(). Toen ik pas op kamers woonde zat er een mega spin in m’n kamer en het boek dat ik er op gooide nam alleen een paar van z’n poten er af. Spin kwijt, dus ik met het licht aan geslapen D: Ook open water en haaien vind ik doodeng. Ik kan nu wel in zee zwemmen (helder water, niet dat donkere zeewater hier), maar het is echt een angst die ik aan heb moeten gaan. Ook als ik schepen zie kan ik me behoorlijk naar voelen, al is het maar op tv, bah!
Oef die Walk of faith zou ik ook niet durven! Al zou het best mooi kunnen zijn..
Leuk om te lezen, of nou ja, angsten zijn niet leuk, maar het artikel heeft wel een positieve ondertoon! Knap dat je toch gewoon zo lang bent gaan vliegen 🙂
Zelf heb ik nooit veel angsten gehad en ze blijven meestal niet lang hangen. Na wat veel NGC kijken ben ik vrij lang bang geweest voor meteoor inslagen en zulk soort dingen. Vooral als ik ‘s nachts in bed lag en in de verte een knal hoorde dacht ik ‘dadelijk komt de schokgolf/tsunami/brokstukken en ga ik dood’. Daar heb ik geen last meer van sinds ik hoorde over instortingen in de oude mijnen onder Limburg.. Nu ben ik na zo’n knal bang dat de grond elk moment kan wegzakken. Much better! :’)
Ik ben echt zooo bang voor wormen. Ze zijn niet alleen vies, glibberig en lelijk, maar als je zo door midden hakt blijft hij doorleven :'( Het zijn echt de engste beesten ooit.
Ik herken dat spinnenverhaal echt heel erg. Toen ik klein was vond ik ze helemaal niet eng, maar ergens is daar wat fout gegaan, haha! Nu vind ik ze doodeng…althans, tot ik bij mijn vriend ging wonen. Daar hebben we namelijk een enorme heg naast de hele lengte van het huis, en drie x raden wat daar in/onder woont. Juist. Enorme spinnen met een lijf van 5 cm breed. Die kruipen dus regelmatig ons huis in om me daar helemaal de {#{^$* te laten schrikken. Maar sinds ik die enorme spinnen ‘gewend’ ben, vind ik kleinere helemaal niet meer eng! Regelmatig zet ik een hooiwagen of kruisspin buiten en ook zuig ik zelf de grote spinnen op. Misschien is het een tip om eens naar enorme spinnen te gaan kijken, zodat je de kleinere spinnen die soms in je huis zitten minder eng gaat vinden. Hopelijk helpt dit!
Goed artikel het zet me echt aan het denken.
Mijn aller grootste angst heb ik voor naalden. Ben toen ik klein was getraumatiseerd ( ik was 5 en aandelen moesten dr uit voor t bloedprikken hebben 4 zusters en me moederme moeten vasthouden) nu ik moet me er echt op voorbereiden en dan doe ik het welmaar als er onverwachts geprikt moet worden ren ik echt weg. Bij een scan hadden ze t niet verteld kwam de zuster met een enorme naald aan zetten ben toen in mn ondergoed de gang op gerend kan me dan niks schelen.
Verder ben ik alleen bang voormuizen en ratten maar die vind ik ook heel erg vies. En in de zee in diep water zwemmen durf ik ook niet moet wel kunnen zien wat onder me is
Ik heb arachnofobie en emetofobie (angst voor overgeven en overgevende mensen). M’n spinnenfobie kan ik wel mee leven, de overgeeffobie is echt een drama.
Het gaat zover dat ik niet uit durf te gaan, wel een kindje wil maar te bang ben voor morning sickness, m’n man nauwelijks kan helpen na een epileptische aanval (omdat ie dan moet overgeven), het in de wintermaanden op m’n werk echt paniek voor mij is (ik geef paardrijles aan kinderen), etc.
Tegenwoordig, voornamelijk door de epilepsie van mijn man, kan ik het beter handelen. Ik sprint niet meer gillend, met de vingers in m’n oren, zwetend en met bonkend hart weg als ik ook maar denk dat iemand over gaat geven. Ik blijf nu op gepaste afstand en kijk even een andere kant op.
Zelf overgeven is nog steeds drama, ik raak best wel in paniek als ik een beetje misselijk ben.
Wauw, die Walk of Faith lijkt me gaaf!!!
Eigenlijk is er niets waar ik echt bang voor ben. Niet voor hoogtes, vliegen of spinnen ofzo. Natuurlijk ben ik bang om dierbaren te verliezen maar ook dat hoort bij het leven en moet je erbij nemen. Soms zou ik wel eens bang willen zijn eigenlijk, gek!
Ik heb niet echt veel angsten, ik vind spinnen wel heel eng maar het is geen fobie ofzo haha. Ik heb nog nooit gevlogen , want mijn moeder durft dat niet maar ik zou heel graag willen vliegen !
Ik heb ‘last’van het volgende: Agoraphobia- Fear of open spaces or of being in crowded, public places like markets. Fear of leaving a safe place.
Als ik spinnen opzuig met de stofzuiger dan laat ik die nog extra 5 min aan zodat ik zeker weet dat hij dood is!
Ik heb ook een angst voor spinnen, de hele kleine kan ik inmiddels verdragen maar dan houd het ook wel op. Die plaatjes maken me echt bang en ik vind het heel erg als ze aan een draad gaan hangen. Ik moet spinnen ook in de gaten houden, wat je zegt, als ik hem kwijtraak wil ik de kamer niet meer in! Maar nu ga ik binnenkort op mezelf dus als er dan een spin is pak ik de stofzuiger maar denk ik. Daar kunnen ze niet uitkruipen toch? Toch?
Ik ben eigenlijk niet voor veel dingen bang en gelukkig voor niets wat in het artikel staat, alleen een beetje voor prikken en klappende ballonnen. Ja, klappende ballonnen. Als ze bijvoorbeeld ballonnen naar beneden laten en iedereen ze kapot gaat trappen. Dan gaat mijn hart echt tekeer, niet normaal. Gelukkig wordt dit vanzelf al minder. Prikken vind ik heel eng, maar toen ik de aanvraag kreeg voor de baarmoederhalsprikken, heb ik er toch voor gekozen om ze te nemen en het heeft me eigenlijk wel geholpen door het weer mee te maken.
Ik ben, hoe raar het ook klinkt en hoeveel mensen denken dat het grappig is, ontzettend bang voor vlinders. Als ik een plaatje van een vlinder zie krijg ik er al de kriebels van.
Ik heb dit vanaf dat ik klein ben. Zolang als ik het me kan herinneren eigenlijk. Ik ben eens terug gaan kijken naar waar het vandaag kan komen en kwam erachter dat toen ik een jaar of 2 was in de vlindertuin in Emmen ben geweest en daar heel erg gehuild heb dat mijn ouders eruit gegaan zijn. Dus ik denk dat het daar vandaan komt
Mensen denken nog wel eens dat het grappig is of nemen je niet serieus. Ik zou er wel vanaf willen maar ik weet niet wat ik er mee moet. Als het zomer is vermijd ik plekken waar vlinders zijn. En anders doe ik mijn ogen dicht en hoop dat de vlinders langs me heen vliegen. Helaas doe ik dit ook als ik op de fiets zit..
Van die grote kakkerlakken, gat-ver-damme. ik kan daar zó slecht tegen. Die gore vieze kriegelige poten en dan nog niet te beginnen over dat achterlijf, bah, Laatst zag ik een keer een tv programma waarbij ze een doos vol kakkerlakken lieten zien, ik had het niet meer. Ik ben blij dat we die grote niet in Nederland hebben.
Verder, het is niet echt een fobie of angst ofzo, kan ik gewoon niet tegen horrorfilms. Ik heb vroeger een keer The Grudge gezien en dat was meteen de eerste en de laatste keer, echt nooit weer. Vooral in het donker werd ik daar bang van, en heb ook lang last van gehad d.m.v nachtmerries en enge gedachtes. Geen horrorfilms meer voor mij
Tegen de spinnen: ga in een flat wonen! Ik woon 8 hoog en heb nog nooit een spin in huis gezien..
Ik heb een angst voor dokters, ziekenhuizen, eigenlijk kun je het meer een soort fobie noemen. Als ik daar naartoe moet val ik ook ALTIJD flauw. Maarja omdat ik het al van kinds af aan heb schrik ik daar niet echt meer van alleen fijn is anders 😉 Heb wel bij de dokter gevraagd of je er iets tegen kan doen en de enige optie is aar een psycholoog.
Mijn angst, die me letterlijk mijn leven lang al in zijn greep houdt, is ‘s avonds/’s nachts alleen zijn. Ik ben echt bang om alleen in huis te zijn zonder mijn vriend. En laat het nu net gebeuren dat mijn vriend vooral in de avond en in de nachten werkt. Ik zit altijd met gespitste oren en met een rot gevoel in mijn buik op de bank of in bed. Gelukkig heb ik wel een oplossing bedacht om de vervelende nachten in mijn eentje door te komen: ik ga al slapen als mijn vriend nog thuis is, zodat ik niets merk. Deze angst is vreselijk en het erge is dat ik niet om de avond en nachtdiensten van mijn vriend heen kan!
ja hier heb ik ook last van. ik kan ook niet in het donker slapen! ja op een gegeven moment wel, maar als ik in bed ga liggen en doe het licht uit, dan wordt ik helemaal gek! ik heb dan altijd heel kinderachtig een spook lampje aanstaan op me nacht kastje. helpt bij mij wel goed. en dan heb ik ook het gevoel dat er iets beschermend om me heen is. misschien helpt het bij jou ook.
poe, lijkt me lastig. Ik heb nooit angsten gehad. Ja, krokodillen onder m’n bed en een vampier op het dak. Maar verder hebben m’n ouders me afgeleerd om te veel aandacht te besteden aan irrationele angsten. Niet aanstellen en je niet laten beletten, daar is het leven te kort voor. Zo simpel is het bij mij altijd geweest.
Ik heb hele erge angsten voor paranormale dingen, het ‘onbekende’. Heb nachtenlang wakker gelegen in angst ‘iets’ te zien/horen/voelen. Nog steeds kan ik er angstig voor zijn, maar als ik er niet aan denk of over praat gaat het goed. Ook moet ik geen enge film kijken, want dan word ik ook weer angstig. Ik ben ook bang voor situaties waar ik niet naar de wc kan. Dus langer dan een uur in de auto moeten zitten, reizen met de nieuwe toiletloze treinen, ga zo maar door. Ook ben ik al van kinds af aan bang om ziek te worden tijdens leuke dagen. Ik durf niet uit te gaan omdat ik bang ben om zo moe te zijn dat ik het niet meer trek en weer met trillende benen in een café sta en niet snel naar huis kan. Ik ben bang om alleen te vliegen zonder mijn ouders, mocht er iets verkeerd gaan. Ik ben regelmatig heel erg bang om een enge ziekte te krijgen, bang om veel pijn te krijgen.. Ik heb veel angsten, heel erg vervelend. Wat ik eraan doe? Niet toe geven aan mijn angsten. Maar het zit in mijn hoofd, soms krijg je dat stemmetje niet stil. Je weet wel, dat stemmetje dat zegt: “Wat als.. ” Vervelend maar misschien groei ik er overheen.. wie weet! Er bestaan bepaalde natuurlijke remedies tegen angsten en onrust, zoals die van Bach – verkrijgbaar bij de Tuinen.
Misschien helpt dit je niet echt. Maar bij ons is een vliegtuig neergestort vorig jaar. In Weert…
Maar de kans dat een vliegtuig neerstort is net zo klein als de kans dat je door de bliksem word geraakt. Niet dus. 😉
Ik ben echt onwijs bang voor motten.. die vieze harige lichaampjes! En dat verhaal over dat die spin ‘ergens’ moet zijn als hij weg is herken ik zo erg! In Mexico zaten er nog al eens kleine hagedissen in de kamer, en als je ze naar buiten probeert te jagen raak je ze kwijt.. me moeder zei: ah joh, ga maar slapen..
.. heb de hele nacht met het lampje aan op de wacht gestaan, zodat hij niet ‘s nachts stiekem m’n neus of mond in kroop haha!
Motten zijn heel eng inderdaad! Dat geluid wat ze maken als ze tegen iets aan vliegen, klinkt alsof ze uit stof bestaan! Ik dacht vroeger altijd dat het zombievlinders waren..