“Yes darling. When are the babies coming?”
Huh? Wat doe jij nou? Even kijk ik hem verbaasd aan. Hoor jij niet aan mijn kant te staan? Zeker als ik me met veel moeite net staande weet te houden tussen jouw gelikte, superieure volk. Dan moet je samen met mij een front tegen de rest van de wereld vormen. Maar wacht, ik zie het al aan die kop van hem. Is hij me nou…? Ja. Ik zie het al. Hij is me aan het pesten. En dat vind ik aandoenlijk. En schattig. Want hij weet nog niet wat hem te wachten staat. Hij kent me nog niet goed genoeg om te weten dat ik verbaal nogal ontwikkeld ben en zo genadeloos hard terug kan slaan dat hij straks in een hoekje zit te huilen. Ik vind een beetje plagen ook leuk. Dat heen en weer pingpongen met scherpe opmerkingen. Maar meestal is dat met mij niet leuk omdat ik mensen vaak met een snoeiharde reactie wel zo hard van tafel veeg dat het gelijk game over is. En nu is hij aan de beurt. Hij wil me een beetje plagen. Aaaah…. Kijk hem nou staan daar op zijn schattige glimschoentjes. Met die zogenaamd uitdagende blik in zijn kop. Niet zo’n heel handig idee van Mr. Wrong, want als ik eenmaal besluit om de gepolijste, sophisticated versie van mezelf over boord te flikkeren, blijft er een hele andere Angel over en die vind ik veel leuker. Maar goed, it’s your choice. Hij heeft zojuist de kooi opengezet en daar ga ik dankbaar gebruik van maken dus ik besluit er vol in te hakken.
“Well, as soon as you can get it up properly, I suppose. And keeping it up for longer than two minutes might be helpfull too I would say.”
BAM. Da’s 1. Dan richt ik me tot zijn vrienden en kijk ze allemaal stuk voor stuk aan.
“When are the babies coming? Well, I just burried my father and the first thing I did when I dragged myself out of the living hell I was in, was signing up at the sperm bank. Everybody around me is dying and it’s getting kind of lonely, so I need to produce some new people. So it’s going to be a sperm bank baby or a Mr. Wrong baby. But that all depends on his adorable, little penis.
En dat was nummer 2. Gelukkig bevind ik me in gezelschap dat over een gezonde dosis humor beschikt en sta ik 10 seconden later te high fiven met drie gillende vrouwen.
In de auto zit ik er toch over na te denken. We hoeven ‘het gesprek’ heus niet nu te hebben. Ik bedoel, daar is het natuurlijk allemaal veel te prematuur voor. Maar ik ben er toch wel nieuwsgierig naar. ’s Avonds thuis aan een goed glas wijn (ja, we zijn aan de lopende band aangeschoten maar zo gaat dat nou eenmaal in het begin), besluit ik het er toch op te wagen.
“Great friends you have.”
“Yes, they’re great.”
“Yeah, great. Especially when they asked me when I was expecting to get pregnant.”
Mr. Wrong trekt een mondhoek op en begint nauwelijks zichtbaar te lachen.
“What exactly is your story on the field of children? Why don’t you have them yet?”
“Ok. There we go. I knew this was coming”
“Excuse me? I knew this was coming?”
Nu ben ik beledigd. Wat nou “I knew this was coming?” Jouw vrienden beginnen verdomme over babies. Dus ga nu niet doen alsof ik als een wanhopige rammelende eierstok constant aan je kop trek over kinderen. Hij neemt een slok van zijn wijn en zet het glas neer maar laat het niet los. Tussen zijn vingers draait hij het glas in rondjes over het marmeren aanrechtblad van het kookeiland.
“Wil je überhaupt nog wel kinderen?”
“Yeah. No. Well. I guess. With the right person in the right time.”
Ok. Laat maar zitten dit gesprek. Dat komt later wel. Want deze week is er weer iets gebeurd waardoor dit ingewikkelde gehannes met Mr. Wrong in een klap relativeert.
Dit is Gekkie. Gekkie is een King Charles Cavalier van zeven jaar oud. Ze is zo goed als doof en zo goed als blind. Ze is het liefste hondje dat ik ooit heb gehad. Ik heb twee rottweilers gehad die ook lief waren en waar is vreselijk veel verdriet om heb gehad toen ze dood gingen maar Gekkie is nog veel liever. Het is nauwelijks een hondje. Ze heeft geen eigen mening. Ze laat alles toe. Ze kent geen nee, alleen maar ja. Ze kan alleen maar kwispelen, niet blaffen. En snurken als een beer. Ze slaapt twintig uur per dag en snurkt werkelijk als een dronken vrachtwagenchauffeur maar dat vinden we allemaal schattig. Ze vind alles goed, laat de grootste honden wild aan haar snuffelen en haar omver lopen, zelfs als ze eigenlijk bang is en met rust gelaten wil worden maar dat zal ze nooit laten merken.
Ze haat douchen maar laat zich zonder te mopperen rustig een half uur wassen en knippen. Gekkie snapt niet dat ze meetelt in deze wereld, dat ze net als andere honden mag aangeven wat ze wel en niet wilt. Ze denkt dat ze geboren is om alleen maar liefde te geven en te gehoorzamen, te doen wat anderen willen dat ze doet. Gekkie is 100% goedheid, 100% aardigheid, 100% vriendelijkheid. Ze laat zichzelf uit. Wij zetten de deur voor haar open, dan gaat ze een stukje wandelen en na tien minuten komt ze uit zichzelf terug. Dan gaat ze bij de koekjestrommel geduldig zitten wachten tot er toevallig iemand langs komt en haar iets lekkers geeft. Ze is de spil van ons kleine gezinnetje. Nu Opa, Oma en Papa dood zijn, is het Gekkie die mijn moeder, mijn zus en mij bij elkaar brengt. Het is een kwetsbaar, onhandig hondje dat door haar slechte ogen overal tegenaan loopt. Niet zoals Jagger en Maddox. Actieve, scherpe beren van 60 kg waar ik op kon gaan liggen om met ze te stoeien. Gekkie heeft een anatomisch onhandig en kwetsbaar lijf dat moeilijk te knuffelen is en soms moet ik me bedwingen om haar niet tot moes te knuffelen.
Afgelopen donderdag: Ik sta op de snelweg in de file op weg naar Amsterdam. Om 18:00 belt mama om te zeggen dat Gekkie niet lekker is en dat Dewi onderweg is om samen naar de dierenarts te gaan. Om 19:00 sta ik nog steeds in de file, ik ben bijna bij het huis van Mr. Wrong. Mijn telefoon gaat weer, het is mijn zus. Ze huilt, op de achtergrond hoor ik mijn moeder huilen. Heel hard.
“Angel! Ze beweegt niet meer.”
“Wat?”
“Ze beweegt niet meer. Ze ademt niet meer! WAT MOET IK DOEN?”
Op de achtergrond hoor ik mijn moeder roepen. “GEKKIE! GEKKIE! WORD WAKKER!”
Als ik een beetje in paniek raak, begin ik altijd te huilen. Als ik echt in paniek raak, word ik een buddha. Kalm en beheerst met een strenge ondertoon spreek ik mijn zus toe.
“Dewi.”
“Mama zegt dat er bloed uit haar mond kwam!”
“Dewi. Raap haar op en breng haar naar de dierenarts.”
“Maar ze beweegt niet meer!”
Het gehuil van moeder op de achtergrond snijdt dwars door mijn hart.
“Dewi, je moet nu iets doen. Ga nu onmiddellijk naar de dierenarts. Ik kom eraan.”
Ik druk haar weg en bel Mr. Wrong.
“Hello darling! You will not believe what I am cooking for you. It’s the first time I tried this, I made boerenkool! Typical Dutch dish right? You will die when you…”
“PUT ON SOME CLOTHES EN COME DOWN IMMEDIATELY! WE NEED TO GO TO UTRECHT!”
“Why? What’s going on?”
“NOW! I AM WAITING IN THE CAR. NOW!”
Ik ga op de passagiersstoel zitten, hij moet maar rijden. Ik zit al twee uur in de auto en ben kapot. Als ik Mr. Wrong uitleg wat er aan de hand is, laat hij zien wat hij waard is. Het is maar een hond zullen veel mensen denken, en het is niet eens zijn hond maar hij neemt het bloedserieus en is ongelooflijk lief voor me. Dan bel ik mijn zus.
“Hoe gaat het? Waar zijn jullie? Ik ben onderweg! Waar moet ik heen?”
“Ze is dood Angel. Nadat jij belde, heeft ze nog twee keer diep gezucht. Nu is ze dood.”
“Ik kom eraan.”
En dan, als Gekkie dood is, ik niet meer hoef auto te rijden en ik niets meer voor haar kan doen, komen de tranen. Ik mis haar nu al. Weer iemand kwijt. Gekkie verliezen brengt me weer terug naar het in laten slapen van mijn andere honden. Maar ook naar de dood van papa en van opa en oma. Mr. Wrong parkeert de auto voor de deur van mijn moeders huis. Als ik de voordeur open doe, voel ik mijn handen een beetje trillen. Op de bank zit mama met op haar schoot Gekkie in haar dekentje gerold.
Haar ogen zijn dik van het huilen. Gekkie heeft haar ogen dicht, het lijkt alsof ze slaapt. Ze snurkt alleen niet zoals ik gewend ben. Ik ga geknield voor haar zitten, neem Gekkie’s hoofd in mijn handen en druk haar koppie tegen mijn gezicht aan. Ze is nog warm. Door de beweging van haar hoofd gaan haar ogen open en ze kijkt me recht in de mijne aan. Haar tongetje hangt zoals altijd uit haar mond alleen nu is het blauw en droog in plaats van roze. Waar is nou precies aan dood is gegaan, weet ik niet. Ik rol haar uit het dekentje en neem haar in mijn armen. Zo loop ik een tijdje met haar rond door het huis. Dan roep ik mijn zus.
“Dewi, we moeten haar zo snel mogelijk begraven. Anders loopt mama nog drie dagen met een dode hond in haar armen rond.”
We begraven haar om 20:00 in de tuin, lekker dichtbij ons. Mr. Wrong graaft het gat, hij is fantastisch. Troost iedereen, gaat de keuken in en maakt voor ons allemaal een grote salade. He’s fucking perfect.
Lieve Gekkie, bedankt voor je liefde, je vriendelijkheid en je aardigheid. Mocht je daarboven, in die hondenhemel onze andere honden tegen komen, geef ze dan een lik. Ik hoop dat je het fijn bij ons hebt gehad.
Liefs,
Angel
OMG, ik zit hier gewoon mee te huilen!
Veel sterkte lieve Angel!
Jeetje Angel…wat ontzettend verdrietig. Het is zo erg om zo’n vriendje te moeten missen die je juist heeft bijgestaan in de rot periode na je vaders overlijden. Degene die alles in jullie gezin heeft meegekregen. Sterkte voor jou, je mama en je zus. ♡
Sterkte angel. Pas ook uit het niets mijn hond moeten begraven en ik mis hem nog steeds iedere dag 🙁
Een huisdier is bij mij zoals een kind.
Sterkte!
mr. right
Wat vreselijk! Sterkte met het verlies van Gekkie…
Tranen in mn ogen :'( sterkte ,Angel. En wat een topper dat Mr Wrong zo lief voor jullie was! X
Zie je wel, dat Mr Wrong zo fout niet is!
Sterkte met het verlies van je hond!
Sterkte met het verlies van jullie lieve hondje! X
Heftig zeg! En wat betreft Mr Wrong… Luister naar je hart.. Ik heb een relatie gehad met een man die geen kinderen wilde. Nooit niet. Kort na dat gesprek is ‘t uitgegaan, om vervolgens 2 maanden later weer aan te gaan. Ik wilde het proberen, want ik was er van overtuigd dat hij nog wel ”bij zou draaien”. Zes maanden later was het weer uit. Maar nu definitief. Die overtuiging die ik had was weg. Ik ben blij dat we ‘t geprobeerd hebben, maar samen zijn met iemand waarvan ik weet dat ik geen toekomst met hem heb, is 1 van de moeilijkste dingen die ik ooit heb gedaan. Ik hoop dat je je hart volgt..
Nou, hier zit ik dan bijna te huilen. Sterkte zeg, bah, lijkt me zo verschrikkelijk rot om mn hond te verliezen 🙁 En ik vroeg me altijd al af waarom je uberhaupt aan hem twijfelde maar nu heb ik helemaal zoiets van hang er een ketting omheen en maak hem vast zodat hij nooit meer weg kan gaan. You deserve it! ?
Fuck. Sterkte!!
Ik was zo benieuwd naar de rest van het baby verhaal en dan eindigt het zo verdrietig. Zo sneu als je hond overlijdt en wat fijn dat mr. Wrong dan zo mr. Perfect is! Sterkte!
ach wat een verhaal, zo triest… Sterkte voor jou & familie!!!
Tears in my eyes..sterkte Angel
Lief wat hij gedaan heeft. Misschien is hij helemaal niet zo wrong? Veel sterkte met het verlies van Gekkie. Het leven van een hond is zo kort… Mis de mijne nog elke dag.
Wat verdrietig van Gekkie 🙁 En wat een emotionele rollercoaster weer dit verhaal. Het ene moment zit ik keihard te lachen (“Jij lijkt wel zestig”, heerlijk zulke vriendinnen) en het volgende moment zit ik met tranen in de ogen te lezen over de dood van jullie lieve hondje. Heel veel sterkte, ik weet hoe veel verdriet je kan hebben over een huisdier. Liefs Xx
Dat idee van het is MAAR een hond (of in mijn geval kat), dat ken ik niet. Ik hou zo ontzettend veel van mijn beestjes en ik kan me dus heel goed voorstellen hoeveel pijn dit heeft gedaan. Heel veel sterkte Angel! Je bent de afgelopen tijd al door zoveel ellende heen gegaan.. Ik vind het ontzettend knap om te zien hoe je jezelf steeds weer staande houdt en ook dit zal je weer doorstaan. Dat moet wel, want je bent echt een ontzettende powervrouw!!
Och lieve angel…
Wat krijg je een boel voor je kiezen.
Helaas weet ook ik hoe vreselijk het is een hondje te verliezen. Mensen die zeggen het is maar een hond verdienen echt een vuistslag op de neus.
En wat een goede heb je aan mr wrong. Ik hoop echt dat
Jullie samen echt gelukkig worden. Het is je zo gegund.
Verdomme Angel, ik zit hier te lezen met mijn eigen cavaliertje op mn schoot en had niet eens door dat ik zat te huilen tot ze mn wang likte en mn vriend van de eettafel vroeg waarom ik zit te janken. Wat een fijne fijne man dat hij je zo lief opving. Ik weet niets bemoedigends te zeggen over het verlies van Gekkie, want ik kan me niet voorstellen hoe verschrikkelijk dit voor je is. Hele dikke knuffel!
Even je wekelijkse verhaaltje lezen met mijn eigen hondje bij me op schoot, maar wat een zielig verhaal.. Wat moest ik huilen, ik keek naar mijn eigen hondje en besefte me dat ik haar nog lang niet kan missen. Ik wens jullie heel veel sterkte ❤️
Wat vreselijk Angel.. Gecondoleerd en heel veel sterkte..
Ach jeetje bij het laste stuk zit ik echt met tranen in mijn ogen. Onze hond die bij mijn moeder woont is enorm aan het aftakelen en is gewoon oud. En moet er niet aan denken dat hij er straks niet meer is.
Maar bij het eerste gedeelte heb ik zo zitten lachen. Ik wil eigenlijk zeggen dat je een keer met mijn vriend af moet spreken. Ad rem en sarcastisch zijn een understatement voor hoe snel hij is met reageren. Meestal houd hij zich in maar hij kan je zo onder de tafel lullen!
Laatste stuk dus niet laste. Stomme autospelling
Mister Wrong blijft ons verbazen. Goed dat je bezig bent om een boek te schrijven. Je hebt tallent. Sterkte met Gekkie. Xx
Ach 🙁 heel erg om te lezen. Veel sterkte!! Weet hoeveel pijn en verdriet het doet om een huisdier te verliezen. Xxx
Ik heb nooit huisdieren gehad maar ik kan lezen dat je zo’n goede band met Gekkie! Gecondoleerd Angel! Je verdient echt een rustig periode xo
Gecondoleerd, en heel veel sterkte
Mister wrong is denk ik toch echt wel mister right 🙂
Ik ben helemaal niet zo’n fan van je Mr. Wrong stukjes, dus ik weet niet waarom ik op de titel klikte, en zelfs toen ik het niet leuk vond nog bleef lezen.. nu snap ik het. 11 maanden geleden heb ik mijn lieve hondje in laten slapen. Mijn lieve Floor, 16 jaar oud geworden. Op het laatst was ze stokdoof, hartstikke blind en incontinent. Na 2 epilepsieaanvallen zijn we naar de dierenarts gegaan. Ze wilde zelf niet heengaan, maar haar leven was voorbij. Ze kon niet meer, maar haar hart wilde niet stoppen met kloppen. Bij de dierenarts aangekomen ging ze zelfs nog staan en wilde ze me wegtrekken. Toen ze haar spuitje kreeg keek ze nog 1 keer omhoog en gaf ze m’n moeder een lik, leek wel als blijk van dank voor haar fijne leven.
Hoewel ik met m’n vriend een hond heb van bijna 2 en m’n moeder intussen weer een pup heeft, denk ik nog iedere dag aan Floor. Moet ik om haar lachen. Al haar grappige maniertjes, haar divagedrag, hoe ik haar niet mocht nadoen omdat ze dan boos werd en ging blaffen. Grommen als ik niet goed genoeg over d’r rug aaide. Iedere dag lach ik nog om haar en ben ik blij dat ze zo lang bij me is geweest.
Je zult je lieve Gekkie ontzettend missen, maar misschien zul je nog vaker lachen om al je leuke herinneringen aan haar en d’r karakter. Sterkte Angel.
Mooie comment, dank lieve Merel! Fijn dat je mooi op een mooie manier aan Floor kan denken.
Pff wat sneu zeg! Zit hier met tranen in mn ogen te lezen. Ik heb zelf een caveliertje bij mijn ouders wonen en ben zo bang voor de dag dat hij dood gaat!
Heel veel sterkte lieve Angel, hoop dat het voorlopig even klaar voor je is met mensen en dieren verliezen.
Xxx
Heh godver wat een verhaal over Gekkie, fucking sad 🙁
Ahhh tranen in mijn ogen, arme Gekkie ! Wat een snoezig diertje. Volgens mij heb je aan mr. wrong eindelijk een goede gevonden. Rust zacht Gekkie!
Oh wat vreselijk van Gekkie 🙁 Ik zit echt mijn tranen in te houden hier…
Ohhh, het verliezen van dieren is ook zo erg. Je mist gewoon een gezinslid. Heel veel sterkte jullie, maar Gekkie heeft vast een fijn leven gehad.
Het voelt een beetje raar om nog iets over Mr. Wrong te typen nu eigenlijk, maar dat stukje vond ik echt heel leuk. Bammm dis!
Onder invloed van een berg zwangerschapshormonen waar je u tegen zegt zit ik keihard te janken om jullie Gekkie. Gecondoleerd Angel. Heel heel veel sterkte. Ik denk overigens wel dat mr. Wrong de titel mr. Right tegenwoordig meer eer aandoet, maar dat terzijde. Dat Gekkie maar een gruwelijk mooi plekje in de hondenhemel mag krijgen!
Ik heb nooit huisdieren gehad maar alleen al met de foto’s zie je wat een lief leuk beestje het is en wat naar voor jullie dat hij is doodgegaan! Zie er vooral geen trend in want sommige zieke mensen en dieren worden wel beter maar voor nu is het gewoon KUT!! Zet m op, grtjs
Jeetje, ik zit eerst vreselijk te lachen en nu zit te huilen om jullie lieve hondje :-(.
Heel veel sterkte Angel! En mr. Wrong is a KEEPER!
Liefs, Eva
Ik zit hier weer te janken achter mijn beeldscherm. Sterkte met het verlies van je hond.
Oh nee wat erg ! 🙁 Word er erg treurig van, de hond van mijn vriendje is deze week ook overleden! Veel sterkte ! xxx
Heel veel sterkte! Ik weet hoe het voelt om je hond te verliezen, mooi om te zien hoe Mr. Wrong er ook in die tijd voor jou was!
Ahw arm beestje. 🙁
Veel sterkte angel.
Joep, de hond van mijn schoonouders, heb ik drie jaar mogen kennen en inmiddels is Joep al 3,5 jaar dood.. Vroeger had ik nooit kunnen denken dat je zoveel verdriet om ‘een hond’ zou kunnen hebben, maar ik mis Joep nog regelmatig, wat een bijzonder lief dier was dat! Sterkte, maar heel fijn dat Mr. Right zo lief voor je is.. tijd voor gezinsuitbreiding 😉
Oh nee wat erg !!! Ik moet bijna huilen. Ik weet wat het is om een hond te verliezen, dat is niet uit te leggen aan niet-hondenmensen, ik heb ook echt m’n ogen uit m’n hoofd gejankt. Heel veel sterkte lieve Angel!! Dat lieve gekkie een mooi plekje op een wolkje heeft.
Heel veel sterkte met het verlies van Gekkie! Voel zo met je mee, paar tranen gelaten! Heb zelf ook een huisdier die me alles is, dus ik voel met je mee! ?
Awh 🙁 heel veel sterkte ♡ och man, dierenliefde, weet er alles van
Sterkte Angel!?
Lieve Angel,
Gecondoleerd met Gekkie. Ik weet hoe het voelt om een huisdier te verliezen en het is zeker niet ‘zomaar een hond’.
Ook fijn dat mr. Wrong steeds meer mr. Right-trekjes begint te krijgen 🙂 wat lief van hem om voor jullie allemaal te zorgen.
X Suzanne
Lieve Angel, sterkte met het verlies van Gekkie, het is nooit makkelijk. En nee, het is niet gewoon een dier.
Ahw jeetje ik heb echt een paar tranen gelaten op Gekkie.
Ik weet hoe het is om een hondje te verliezen.
Het is natuurlijk als een hele poos geleden maar als nog gecondoleerd.
Tranen in mijn ogen. Sterkte!
O wat erg. Gecondoleerd <3
Ik heb zelf een boxer van 10.5,en ik zou ook kapot gaan als hij dood gaat. Al mijn hele jeugd heb ik dat beest. Dus als honden liefhebber wens ik je veel sterkte toe