Roestvrije liefde – door Angel

Opa was in paniek. Compleet over de zeik.
‘Opa, morgen kom ik je halen dan gaan we bij mama eten. Ik ben er om 15.00 goed?’
‘Kind, dat gaat toch niet! Ik moet werken.’
‘Werken? Wat moet je doen dan?’
‘Ach, ik moet naar de… uhm… hoe heet dat nou… ik moet naar de… (onverstaanbaar gemompel) je weet wel!’
‘Nee, je hoeft niet meer te werken opa. Je bent 96. Dan hoef je niet meer te werken.’

Hij keek me gefrustreerd aan. Alsof ik tegen hem zei: Opa, je hoeft niet meer te poepen. Nooit meer, dat is ouderwets. Daar is hij goed in, gefrustreerd kijken. Lang hield hij dat dit keer niet vol. Aan zijn onrustige lippen zag ik dat de woorden vochten om uit zijn mond te ontsnappen. Door de knokpartij kwamen ze er in verkeerde volgorde uit waardoor er geen touw aan vast te knopen was.

‘Meid, hou nou toch op! Ik ben opgeroepen door de… door de… ik ben opgeroepen. Ik MOET er heen! Ach, jij snapt er helemaal niets van.’
‘Opa, luister. Je bent 96 jaar. Je hebt tot je 65e gewerkt. Oude mensen hoeven niet meer te werken. Je krijgt een pensioen en een AOW en daar hoef je niet voor te werken. Echt niet.’
Nu bleef hij stil. Bijna een hele kop thee lang. En daar waren die prachtige blauwe ogen weer.
‘Het is toch een grof schandaal dat ze een oude man van 96 jaar nog laten werken. Ik weet niet hoe ik het voor elkaar moet krijgen.’

Ik zag de angst en onrust in zijn ogen en toen was ik het zat.

‘Opa, je hebt gelijk. Zijn ze nou helemaal gek geworden? Ik ga ze nu bellen en zeggen dat je geen minuut komt werken.’

Dankbaar en zichtbaar opgelucht keek hij me aan. Ik pakte mijn telefoon en toetste resoluut een fictief nummer in.

‘Ja, goedemiddag. U spreekt met Angel Raterman. Spreek ik met het ministerie van werkgelegenheid? Ik wil graag een afspraak maken om een ontheffing van arbeidsplicht aan te vragen voor meneer Raterman.’… ‘Morgenochtend? Ja. Half tien is prima. Kopie paspoort? Ja, neem ik mee. En met wie ik heb ik de afspraak?’… ‘Goed. Staat genoteerd. En met wie heb ik nu gesproken?’… ‘ Hartelijk dank mevrouw Steur. Dag.’

Het verplegend personeel, dat in de kantine lunchte, lag onder de tafel van het lachen. Mijn moeder zeikte haar broek vol en over mijn zusjes wangen rolden de tranen van het lachen. Opa was kalm en had het er de rest van de dag niet meer over.

De volgende dag zocht ik hem weer op, nu samen met mijn zusje Dewi. We liepen door de lange gang naar zijn kamer en van schrik bleef ik een paar seconden in de deuropening staan. Daar zat hij, met zijn rug naar ons toe en met zijn hoofd gebogen. Helemaal alleen, aan een lege tafel. Een oud mannetje in een nette, veel te grote broek opgehouden door bretels, een keurig overhemd, stropdas en een trui die oma nog voor hem heeft gebreid. Hij keek naar een foto die hij in zijn handen hield. Toen ik beter keek, zag ik dat het een foto was van Dewi en mij en de tranen sprongen in mijn ogen. Ik denk niet dat er een moment komt in mijn leven, dat me meer zal ontroeren. Nadat ik de brok in mijn keel had weg geslikt, liep ik naar hem toe. ‘Opa, ik kom net uit Den Haag. Kijk eens wat ik voor je heb!’

‘Dankjewel kind’. Hij stopte het in de binnenzak van zijn jasje.

Als je zoveel van iemand houdt, wil je best een leugentje vertellen. Of een document vervalsen. Hell, voor opa zou ik nog een bank beroven. Iedere opa en iedere oma is speciaal. Voor mij zijn het helden. Omdat ze Dewi en mij deels hebben opgevoed, zijn wij ongekend aan ze gehecht. Toen ik mezelf deze week tegen een vriendin hoorde zeggen – opa en oma zijn de kern van wie ik ben – realiseerde ik me pas dat zij 2 hoofdrollen in mijn leven hebben. Opa en oma waren de rotsen toen mijn fantastische (ietwat excentrieke) ouders gingen scheiden. En nu, als volwassene, zie ik pas hoe waardevol hun structuur, regelmaat en onvoorwaardelijke liefde is geweest voor mijn ontwikkeling.

Immens verdrietig is hij sinds oma er niet meer is. Diep ongelukkig omdat hij op een gesloten afdeling woont waar hij niet zonder begeleiding vanaf mag. En dat breekt mijn hart. Afgelopen donderdag ben ik bij hem in bed gaan liggen en hij heeft me tegen zich aangetrokken. Keer op keer mijn handen vast gepakt en me gekust. Als klein kind wist ik al dat opa en oma onmisbaar waren in mijn leven. Maar ik wist ook dat ik ze niet tot mijn pensioen bij me kon houden. Talloze keren heb ik opa laten beloven dat hij pas na mijn 30e dood mocht gaan. Dan zou ik groot genoeg zijn en dan kon ik het dragen.
Zoals altijd, heeft hij zich aan zijn belofte gehouden.
De volgende dag is hij overleden.

Opa.
De perfecte opa.
Mopperen maar nooit op Angel & Dewi.
Bezuinigen op alles, behalve op Angel & Dewi.
Altijd snoep op zak voor Angel & Dewi.
Ik weet hoe het voelt om op de 1e plaats te staan, altijd.
Ik weet hoe roestvrije liefde eruit ziet.
En ik weet hoe je onvoorwaardelijk van iemand moet houden.

Vorig jaar heb ik afscheid genomen van oma. Opa, deze is voor jou.

Opa en oma, you did good.

Hebben jullie nog opa’s en oma’s waar jullie hartstikke gek op zijn? En hebben jullie wel eens iets geks gedaan – zoals liegen, verzwijgen of het vervalsen van een document – omdat je gewoon zielsveels van iemand houdt?

– Angel

 

Volg:

392 Reacties

  1. Esmee
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Wauw! Zit hier met tranen in m’n ogen. Mooi geschreven en veel sterkte.

  2. stella
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Angel, Gecondoleerd, Het is vreselijk iemand te moeten verliezen, waar je hele fijne herinneringen aan hebt. Mensen komen in je leven, om je iets te leren, iets mee te geven. Sommigen blijven lang, anderen maar even.

  3. 4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Tranen in mijn ogen met de gedachte dat mijn eigen opa en oma’s (daarvan heb ik nog 2) er gelukkig nog zijn..:)! Gecondoleerd.

  4. tina
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    aaah mijn opa was ook zo. Die had zogenaamd altijd een afspraak op het plein. (je weet wel die pleinen in italie met al die oudjes), maar dat was helemaal niet zo. Hij is plotseling overleden terwijl die aan tafel zat. Ineens kreeg hij geen lucht meer 🙁 Mijn oma is nu bijna 93 en ik hoop echt dat ze het nog lang volhoudt. Aangezien ze in italie woont zie ik haar maar 1x per jaar. Ondanks dat zij ook begint te dementeren, zegt ze elke x dat ik de mooiste van de familie ben en geeft ze me nog tips over het leven haha. Zo lief. Hoop echt dat ik haar nog zie

  5. 4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Wat een ontzettend mooi stuk, Angel. Je hebt me wederom geraakt. Heel veel sterkte toegewens!

  6. Eef
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Wat ontroerend en mooi geschreven. Gecondoleerd.

  7. 4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Mijn oma is afgelopen woensdag overleden.. Morgen is de crematie. Ze was al een lange tijd niet meer vitaal en werd ook ongelukkig, dus toen ze een longontsteking kreeg wilde ze niet meer vechten en raakte ze in coma en overleed daarna.
    Ik heb nu nog een oma en twee opa’s, waarvan één opa ook extra speciaal is omdat hij vroeger vaak voor mij gezorgd heeft en me op kwam halen van school e.d.

  8. 4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Wauw, wat een prachtig artikel, Angel. Sterkte met het verlies..

  9. 4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Wauw wat een ontzettend goed geschreven artikel, en net zoals hieronder ook al is gezegd: meestal moet ik zo hard lachen om je artikelen, maar nu heb ik toch wel tranen in m’n ogen. Wat een mooi en lief artikel en natuurlijk ook gecondoleerd…! <3

  10. Rianne
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Pfff janken hierzo.. Gecondoleerd.

  11. 4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Prachtig en herkenbaar artikel. Gecondoleerd, Angel! Ik zit momenteel in een soortgelijke ‘situatie’. Mijn oma is dertien jaar geleden overleden en mijn opa is sindsdien heel erg bergaf gegaan. Soms vertelt hij ellenlange verhalen die niet gebeurd zijn of die niet gaan gebeuren (zoals bv. dat werken bij jouw opa). Mijn moeder geraakt er gefrustreerd van en is dan altijd geïrriteerd. Dan breekt mijn hart hoor! Ik zeg het ofwel vriendelijk dat hij ongelijk heeft maar soms speel ik het ook mee. Het enige wat hij wilt is gezelschap, wat praten en wat lachen. Dus ja – ik heb wel eens zoiets gek gedaan! Prachtig, ontroerend verhaal, Angel, echt waar. Ik zit met tranen in mijn ogen.

  12. Santusha
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Love this article……

  13. 4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    echt prachtig verhaal …. spijtig genoeg ben ik niet zo close met mijn grootouders. van mamas kant zijn al gestorven toen ik 6 was en bij mijn vaders kant is het ruzie heb al contact proberen te zoeken maar helaas:(

  14. Sara
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Lieve Angel,

    Jij bent een heel bijzonder mens. Je opa zal zo ontzettend trots op je zijn!
    Ik wens jou en je familie heel veel sterkte. Mijn opa is 95, een hele mooie leeftijd, maar het liefst zou ik hem nog honderd jaar bij me willen houden!

    • Sara
      4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

      …en mijn oma 93, en daar geldt natuurlijk hetzelfde voor 🙂

  15. Maan
    4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

    Angel je hebt echt een bijzondere persoonlijkheid. Super geschreven sterkte

  16. Roxanne
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Oh god, ik zit hier nu echt met tranen in mijn ogen. Heel veel sterkte! Mijn oma is afgelopen dinsdag overleden en mijn opa precies 25 maanden ervoor. Ik snap hoe je je nu voelt. Mijn ouders zijn ook gescheiden en opa en oma waren er altijd voor me. Zo raar dat ze er niet meer zijn…

  17. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat een prachtig geschreven stukje. Veel sterkte. Zelf ben ik ook erg ondersteboven geweest van het verlies van een dierbare en het stukje is voor mij dan ook erg herkenbaar.

  18. Denise
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    ik heb nog twee oma’s over die beide op hun eigen manier badass zijn. de ene is ng vrij jong, pas met pensieon en zit iedere maand in een ander land. Skieën in frankrijk, een maand cuba, en dan zit oma weer in Denemarken. Supervet. De andere woont 5 min vandaan, echt al een oud vrouwtje maar super gevoel voor humor 🙂

  19. Vera
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gelukkig zijn je opa en oma nu weer samen. Gecondoleerd

  20. Christy
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    ♥ ♥Wat mooi, onroerend, pakkend én met humor geschreven Angel, complimenten! Sterkte!♥ ♥

  21. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    wauw, echt heel erg mooi. Gecondoleerd

  22. Won
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Heel mooi!!!!!! Diep ontroerd…

  23. Marloes
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Oh hier ben ik echt stil van.
    Gecondoleerd

  24. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wow… wat een mooi artikel! Gecondoleerd!

    Is het raar dat ik hier zit te janken?? Ik zweer het je, de tranen druppen op het toetsenbord en mijn mascara lopt over mijn wangen. Ik vind het echt ontroerend!
    Ik heb zelf al mijn opa’s en oma’s nog, dus ik kan het me niet voorstellen hoe erg het zou moeten zijn om er een te verliezen. Ik moet er niet aan denken…

    Ik wilde nog even zeggen dat ik vind dat je het supermooi hebt geschreven, knap dat je dat online durft te zetten, en het z eigenlijk aan de hele wereld durft te vertellen.

    Xx Robin

  25. wendy
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat bijzonder om dit te lezen twee dagen na het overlijden van mij opa… tranen in mijn ogen. Bedankt

    • Vera
      3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

      Jij ook gecondoleerd x

      • wendy
        4 februari 2013 / maandag, 4 februari 2013

        Bedankt ,lief van je

  26. Ellen Kusters
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Heel mooi vertelt…
    Sterkte !
    XX

  27. Jeska
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Superlief!
    Ik zit Ook te huilen..
    Gecondoleerd! Xxx

  28. Wendy
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Je hebt veel mensen tranen in hun ogen gegeven….. mij ook…. je beschrijft onvoorwaardelijke liefde op een mooie manier.
    Heel veel sterkte met dit grote verlies!

  29. Manon
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat verschrikkelijk mooi geschreven! Met zo’n mooi verhaal kan ik het echt niet droog houden! Mijn oma betekend ook bijzonder veel voor mij. Meer dan ze zelf door heeft! En ik zou ook alles voor haar doen! Ik kan begrijpen hoe je je nu voelt. Onwijs veel sterkte.

  30. Ashley
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Ik weet hoe het is als je opa en oma een dubbel rol in je leven hebben. Gecondoleerd angel. En wat mooi en lief er rollen tranen over me wangen!

  31. Bo
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw
    Heel veel sterkte met het verlies van je opa!

    Liefs

  32. Lotte
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Prachtig geschreven lieve Angel. Wat zal opa ontzettend trots op zijn mooie kleindochters zijn! Gelukkig weet je dat hij nu weer samen is met zijn grote liefde. Apart he, het is net of hij écht geluisterd heeft naar je vraag over of hij pas wilde gaan als jij 30 was.. bijzonder! Heel veel sterkte voor de komende tijd x

  33. Seda Yildiz
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Echt een hele mooie en ontroerend stuk. Ik heb het gewoon met tranen in mijn ogen gelezen. Heel veel sterkte en gecondoleerd <3..

  34. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Ik kan niets anders zeggen dan respect. Dik respect en een hele dikke knuffel. <3

  35. Ally J.
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Ik reageer bijna nooit, maar dit is te mooi voor woorden:).. Gefeliciteerd met het beleven van zulke prachtige momenten en kennen van mooie relaties.. Sterkte met het verlies.. Liefs.

  36. Sabrina
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat ontzettend mooi geschreven. Veel sterkte meid!

  37. Rhonda
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Gecondoleerd knappe meid. Zit met kippenvel op de bank. Je creativiteit om met de dingen in het leven om te gaan is inspirerend. Zo ook met dit verhaal, je zal voor veel mensen het bruistabletje zijn wat ze nodig hebben als extra oppepper. Ik ken je niet persoonlijk maar in mijn ogen ben je een geweldige meid en er zouden meer opvoeders zoals jouw opa en oma moeten zijn! Hulde.

  38. Liek
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat een prachtig verhaal. Mijn oma is ernstig ziek en wat zou ik haar en mijn opa tot mijn 30ste graag bij mij houden. Helaas met pijn in mijn hart denk ik dat ze het geen 7 jaar meer uithouden en moet ik gelukkig zijn met de jaren die ik heb gehad.

  39. brinadepina
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat mooi geschreven Angel. Sterkte in deze verdrietige tijd. * pinkt traantje weg*

  40. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    De tranen staan in mijn ogen. Wat prachtig verwoord, en wat een prachtige band heb je met je opa gehad. Gecondoleerd, hopelijk kijk je met een hele fijne gedachte terug naar je opa.

  41. irene
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    opa’s en oma’s zijn nooit oud genoeg om ze te kunnen missen.

  42. Marjolein
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Mooi geschreven Angel… Condondoleerd en veel liefs x

  43. linda
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw ontroerend mooi geschreven! gecondoleerd

  44. Evelien
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    wauw, wat een mooi verhaal. Je hebt me echt geraakt, zat stiekem een beetje te proberen mijn ogen droog te houden. Ik wens je heel veel sterkte Angel!

  45. Wendy (B)
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Ik heb mijn grootouders nooit gekend :'(

  46. Menie
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Prachtig geschreven, met humor en liefde.
    Sterkte met het verlies van je geliefde opa.

  47. Marlies
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wat onwijs mooi en lief geschreven, je opa zal vast trots op je zijn!! Mijn opa zat ook op een gesloten afdeling en was inderdaad ook soms onrustig over werk enz, ik wilde nooit wat verzinnen maar toen ik merkte dat hij hierdoor gerustgesteld werd dat bijv andere mensen nu zijn werk deden was het goed..

    Paar dagen voor zijn dood hebben we hand in hand gezeten, steeds tussen zijn slaapjes gesprekken gehad, tranen rolde over mijn wangen en toen ik weg ging nog een dikke kus en dag lieverd als groet, viel die in diepe slaap.. Mooiste maar ook pijnlijkste moment ooit!

  48. cora
    3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    heel ontroerend en prachtig gescheven. gecondoleerd x

  49. 3 februari 2013 / zondag, 3 februari 2013

    Wauw..Angel.. Wat heb je dit mooi geschreven zeg! Ik wens je heel veel sterkte toe en blijf vooral aan de mooie dingen denken. Ik wist hoe dol je op je opa was!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *