Eén keer in mijn leven heb ik op Koninginnedag met spullen te koop gestaan. Ik geloof dat ik een jaar of tien was. Mijn zusje en ons vriendinnetje hadden een topplek in midden in het centrum van Utrecht dankzij mijn moeder die voor dag en dauw was opgestaan om een prominente plek voor ons bezet te houden. Op een kleedje hadden we alle designer shit van mama uitgestald die stuk voor stuk voor een habbekrats weg ging, want van een stel kinderen is het makkelijk afdingen. Het was de eerste en de laatste keer want na 24 uur in de vrieskou waren we gelijk genezen.
De jaren erna slenterde ik wat door de straten van Utrecht. Toen ik oud genoeg was, begon het feesten in Amsterdam en na een paar jaar was het spuugzat. Platgedrukt tussen de mensenmassa, anderhalf uur lang voetje voor voetje proberen aan de andere kant van de Reguliersdwarsstraat te komen is een ware nachtmerrie. Het gebeuk in je oren, mensen die vrolijk een plastic bekertje bier in je Hollywood kapsel gieten, kilometers slenteren en dan nog op zoek naar je auto die aan de andere kant van de stad staat.
“Ik. Doe. Het. Niet. Meer!” riep ik resoluut. En zo heb ik de afgelopen jaren Koninginnedag heerlijk vermeden. Terwijl mijn vrienden straalbezopen aan een lantaarnpaal bungelden, zat ik lekker thuis te bankhangen om te kijken naar de Koningin en haar familie en dat is dikke verwennerij want als je goed kijkt, zie je één lange Man bijt hond aflevering. Het hele jaar zit ik er naar uit te kijken en elk jaar weer lig ik te brullen van het lachen voor de tv.
De complete familie die twee dorpjes aan doet om samen met de dorpelingen de dag van het vaderland te vieren. Een nationaal volksfeest waar vol enthousiasme en inspanning met man en macht naartoe wordt gewerkt. Volwassen vrouwen die verkleed als middeleeuwse boerinnen laten zien hoe je kazen naar elkaar gooit of kerels die de oude ambachten van de stad demonstreren. Zodra de Koning in zicht komt, springen de kantklossers, glas-in-lood-makers, stroopwafelbakkers en bezembinders op om onder begeleiding van folklore muziek aan de Koninklijke familie te laten zien hoe het er 400 jaar geleden aan toe ging. En de familie maar vriendelijk lachen en zogenaamd met open mond kijken naar de complexiteit van het handarbeidklusje. Het is allemaal zo heerlijk kneuterig aandoenlijk.
Maar dit jaar was het anders. Ineens had ik er zelf zin in. Oud-Hollandsche tuttigheid, daar ging ik naar op zoek. Samen met grote vriend, Bobby, vertrokken we vanuit zijn appartement aan de Prinsengracht in Amsterdam. Ik werd op mijn wenken bediend want beneden op straat stond zijn buurmeisje van zeven op haar viool te spelen. Haar vioolkoffer was flink gevuld.
“Nou, die loopt aardig binnen!” zei ik tegen haar moeder.
“Ongelooflijk. Vorig jaar heeft ze met een uurtje spelen €265,- verdiend.”
“Hoeveel?!”
“Tja, we hebben het maar op haar spaarrekening gezet.”
Na een Oranjebitter op de gracht om het feest te openen en twee straten verderop een pannenkoek, viel mijn oog op iets bijzonders en van ontroering kreeg ik bijna een brok in mijn keel.
Hoe schattig en aandoenlijk is dit? Deze jongen schrijft kleine verhaaltje voor voorbijgangers maar het leuke is dat hij ze op een ouderwetse typemachine schrijft.
Snel liep ik naar de jongen met de rode typemachine.
“Ok, ik heb een titel. De avonturen van Angel en Bobby”
“Dank je. Over ongeveer tien minuten is jullie verhaaltje klaar.”
Wat een briljant idee en wat leuk initiatief.
Na tien minuten was ons verhaaltje klaar. Ik was benieuwd wat hij van ons dacht. Zou hij ervan uitgaan dat we een stel zijn? Kennelijk wel bleek uit het verhaaltje.
’ s Avonds hebben Bobby en ik nog een kroegentocht gedaan waarbij we bij elke bar een shot tequilla namen. De barman had geen voortanden. “Wat mag het zijn?”
Links van me probeerde een vrouw uit alle macht haar evenwicht te bewaren. Uiteindelijk stond ze in een innige omhelzing met een grote paal.
Dronken, toch nog een restje sate gegeten.
’s Ochtends stond de voordeur open.
De voordeur open?!?!
Wat een leuk en origineel idee en het verhaaltje is een mooi aandenken van Koningsdag!
Wauw, GENIAAL idee! Waarom ben ik daar nooit op gekomen.
Leuk geschreven op z’n ‘Angels’!
Het valt me wel op dat er de laatste tijd iets meer stijl- en typefouten in je verhalen zitten… Vind ik jammer, want wat je te zeggen hebt, vind ik altijd amusant!
Wat leuk met die verhaaltjes! Ik heb dit jaar weer in het vondelpark gezongen en gitaar gespeeld en heb 720 euro verdiend 🙂 Heb een deel aan War Child gegeven en de rest kan ik vervolgens weer uitgeven aan allerlei leuke dingen die ik tegenkom op beautyblogs hihi :p
Gitaar?! Wat zeg ik nou, piano bedoel ik!
Hahaha gitaar
Volgens mij heb ik aan jou 5 euzies gedoneerd haha wat grappig!
Wat een superleuk idee van die jongen met de verhaaltjes! Dat lijkt een beetje op het idee van http://www.5minuutjes.nl, ook al zo leuk. 🙂
Leuk verhaal weer. En wat een tof idee van die jongen om korte verhaaltjes te schrijven 🙂
Superleuk! Vooral dat verhaaltje is echt superorigineel!
Leuk! Goed einde van het verhaal en je dag!!
Super leuk verhaal weer, Angel.
Misschien zou jij dat ook maar moeten gaan doen, verhalen op commando gaan schrijven voor mensen. Elk verhaal dat hier op beautylab van jou verschijnt is in ieder geval geweldig!
Liefs, Lydie
Leuk leuk!
Wat heel erg leuk! Die cartoon is letterlijk om de hoek van mijn huis, zo hilarisch altijd!
Wat een leuk idee! Ik stond ook nooit op rommelmarkten maar vorige week heb ik er toch op gestaan. Maar dan wel voor het goede doel 🙂
Wat origineel op die verhalen te schrijven!
leuk geschreven!
Wat een leuk verhaal en wat knap dat je dat in 10 minuten op papier kunt krijgen. Heb je koningsdag niet met steven Door gehouden?
Auteur
hi Tiesje,
dit stukje is geschreven door Angel.
Ik heb geen relatie meer met Steven.
Weer een tof verhaal! (We zijn ook niet anders gewend.) En wat een origineel idee van die jongen 🙂
Weer super geschreven, Angel!
Wat ontzettend mooi geschreven en wat een leuk initiatief!
Wat kan jij mooi schrijven zeg!
Wat een leuk verhaaltje! Leuk geschreven 🙂
Wat origineel zeg, dat verhalen maken bij een titel!
Super leuk die typemachine!
Wat ontzettend leuk van de typemachine. Je hebt het weer erg leuk verwoord. 🙂
Haha, wat een leuk verhaaltje zeg!!
haha weer leuk geschreven Angel! Wel grappig en origineel dat die gozer daar met zijn tiepmasjien verhaaltjes zit te verzinnen.
Vind jouw teksten echt geweldig!
Hahah geweldig verhaal! En ook erg leuk van die jongen die verhaaltjes schrijft.
Haha leuk geschreven!
Wat heerlijk geschreven weer!
Haha, grappig!!!! Deels non-fictie deels fictie :)!
En herkenbaar!!
Heerlijk verhaal weer !
Heel leuk geschreven ! En wat origineel van die jongen 🙂
Ontzettend leuk om te lezen! Wat een leuk idee van die jongen zeg!
Haha leuk geschreven en een origineel idee van die jongen;)
Haha, wat een leuk verhaaltje ook! XX