Ik heb de hele nacht plafonddienst gehad. Al een paar weken lang. Plafonddienst houdt in dat je vanuit je bed op je rug naar het plafond ligt te staren omdat je geen oog dicht krijgt. Omdat degene die naast je ligt in 1 nacht een compleet tropisch regenwoud omzaagt. Mijn hele slaapritme is naar de klote. Ik begin er zo onderhand wanhopig van te worden. Vaak zit ik overdag te knikkebollen of hallucineren van vermoeidheid.
Mijn hele leven heb ik hier al mee te maken. Eerst mijn vader. Als er Olympisch kampioenschappen snurken zouden zijn, zou hij zonder twijfel alle gouden medailles bij elkaar snurken. Zijn gesnurk ging als een drilboor door het hele huis. Als kleine kinderen sloegen mijn zus en ik soms uit pure frustratie onze koppen tegen de muur aan in een poging onszelf bewusteloos te beuken. Jaren later, toen ik dacht er eindelijk vanaf te zijn, begon het feest weer opnieuw. Nu met mijn vriendjes, allemaal snurkers.
Weet je wat de beste jaren van mijn leven waren op slaapgebied? Mijn single jaren. Toen ik in een groot appartement woonde in Hilversum en een queen size bed had helemaal voor mezelf alleen. Dat altijd lekker fris was en mooi strak opgemaakt. Dat naar Robijn rook in plaats van naar Thais eten. Waar geen popcorn en chipsresten in lagen. Met lekker dikke, verduisterende, zware kwaliteit gordijnen in plaats van geen gordijnen want het is nou eenmaal Scandinavisch om met de zon op te staan of weet ik veel wat voor schijtfilosofie erachter zit. Ja, dat waren nog eens tijden. Wakker worden en niet weten welke dag het is. Niet weten of het zes uur ’s ochtends of zes uur ’s middags is. Die tijd is voorbij. Toen lag ik alleen. Heerlijk diagonaal in een hemelse stilte maar toch ook een beetje saai soms, zo alleen. Ik lig nu naast een fantastische man waar ik heel veel van houd en waar ik ’s nachts een kussen in het gezicht wil drukken.
Alles heb ik geprobeerd. In het begin probeerde ik me er meditatie-stylo voor af te sluiten.
“Angel. Je hoort geen gesnurk. Je hoort geen gesnurk. Er is hier niets dan ruimte en stilte. Rust en kalmte. Sluit je ervoor af. Sluit je af van de wereld. Je hoort alleen de golven van een oceaan. En wind. Meeuwen in de verte. Meeuwen… Mine! Mine! Nemo, die film moet ik weer eens kijken. Die is leuk. Oh, dat gesnurk. Concentreer je op de oceaan. Mediteren kan ik niet. IK. KAN. DIT. NIET. Mijn hersens draaien 24 uur per dag op volle toeren. Ook na een uur plafonddienst. Mijn gedachten schieten van links naar rechts en van boven naar beneden. Mine. Dory.”
Poging 2. Wacht, ik heb een slaap app op mijn telefoon. Met oceaan geluiden, of regengeluiden met storm en donder op de achtergrond. Twee uur lang lig ik met mijn oortjes in, volume op zijn hardst. Hij snurkt er dwars doorheen.
Poging 3. Wakker maken. Ik niet slapen, hij niet slapen. Eerst nog met een zacht en vriendelijk “Hi, uhm sorry. Maar je ligt te snurken.” Hij wordt net wakker genoeg om keihard te zeggen “SO WHAT? AND WHY ARE YOU WAKING ME?” En dat drijft me dus echt tot waanzin. Daar word ik zo boos om. Hoezo ‘why are you waking me?” Ik lig wakker door jou. Het is jouw schuld dat ik wakker lig. En niet vijf minuten. Uren. Terwijl ik tekeer ga, is hij alweer lang en breed in slaap gevallen en begint hij doodleuk aan zijn volgende snurksessie.
Poging 4. Omrollen. Op zijn zij snurkt hij minder. Hard omrollen. Echt haaks in bed gaan liggen, beide voeten in zijn rug zetten en snoeihard afzetten. “WHY THE FUCK ARE YOU ROLLING ME OUT OF THE BED?! DON’T YOU HAVE ENOUGH SPACE OR WHAT?”
Het lijkt wel of hij mijn probleem niet serieus neemt. Nu kan ik een aantal dingen doen. Ik kan naar de keuken lopen, een groot vleesmes halen, een gat ik zijn strot steken, het mes even heen en weer frotten voor een mooi rond gat, er een pijp in douwen en zeggen “Zo, ga hier maar eens doorheen snurken.” Een andere optie: Ik heb eens gelezen dat mensen soms een probleem met hun neus hebben. De KNO arts breekt de neus dan en dan is het opgelost. Maar hoe breek ik zijn neus? Gewoon met mijn vuist? Of met een hamer? Uit ultieme razernij besluit ik te doen waarvan ik denk dat ik hem het meest heb, ik ga op de bank liggen. Onder een heel dun dekentje. Als hij me dan morgenochtend vindt, vindt hij het vast zo zielig dat hij iets aan dat gesnurk gaat doen.
Dus daar lag ik dan vannacht op de bank met een scheve rug onder een laken. Stront- en strontchagrijnig. Een uur lang lag ik te fantaseren over hoe fantastisch het zou zijn om allebei een eigen slaapkamer te hebben. Wat een luxe lijkt me dat. Ja, we leven samen, trouwen, kinderen krijgen, de hele rambam, maar slapen doen we apart. Jij in je geluiddichte slaapkelder, ik in mijn roze fluffy prinsessenkamer. Vroeger was dat heel normaal, apart slapen. Maar door ruimtegebrek moest men in hetzelfde hok gaan pitten. Mijn eigen slaapzaal… Met die heerlijke fantasie, dommel ik zachtjes weg.
Een klein uur later word ik wakker. Ik weet onmiddellijk wat er aan de hand is, ik heb dit vroeger al vaker gehad. Ik lig nog steeds op de bank maar ik ben doodsbang. Ik probeer mijn ogen open te doen maar elke spier, elke zenuw in mijn lichaam is verlamd. Zelfs in mijn oogleden is geen beweging te krijgen. Van rechts voel ik hem aankomen. De kwaadaardige aanwezigheid sluipt via de tuindeuren langzaam de woonkamer in. Het zweeft traag als een zware, dikke, donkere mist laag over grond richting de bank waar ik stijf als een plank op lig. Mijn hart slaat bijna door mijn borstkas en ik voel het koude zweet op mijn voorhoofd en bovenlip vormen. Ik weet dat er geen geluid uit mijn keel komt maar ik probeer het toch. “Hef! Hef!” Niets. Beweeg je vinger. Probeer uit alle macht het topje van je vinger in beweging te krijgen, dan volgt de rest vanzelf. Het enge is dat ik precies weet wat er aan de hand is en dat ik weet hoe ik de verlamming in mijn lichaam moet opheffen. Het duurt alleen zo fakking lang en die kwaadaardige toestand komt ondertussen steeds dichterbij. Mijn vingers doen niets. Tenen. Probeer dan je teen. Grote teen? Nee, teveel gevraagd. Probeer je kleine teentje dan, linkervoet. Focus je daarop. Je moet nu wakker worden, Angel anders is het te laat. Ik probeer weer te schreeuwen, niets. Nu hoor ik ook stemmen uit de slaapkamer komen. Ze klinken hol en hebben een lichte echo, alsof er een filter op ligt en ze praten door het gesnurk van Hef heen. Naast op de houten vloer klinkt er geklop. Alsof er kleine kindjes met hun vuistjes op slaan.
Dit is allemaal niet zo eng als het lijkt. Vroeger, toen ik dit voor het eerst had, dacht ik dat ik bezeten was of iets dergelijks. Gelukkig is het een bekend fenomeen dat bekend staat onder de naam slaapverlamming. Kenmerk van slaapverlamming is dat de spieren in het lichaam vlak voor het in slaap vallen of direct na het wakker worden verlamd zijn. De verlamming kan gepaard gaan met hallucinaties. Verlamming van de spieren treedt normaliter op tijdens de remslaap. Alleen de oogspieren, de longen en het hart zijn dan nog actief. Deze verlamming treedt op ter voorkoming dat bewegingen in dromen echt uitgevoerd worden. Handig trucje van moeder natuur anders zouden we bij elke actieavonturendroom omkomen op het moment dat we ze in het echt willen gaan uitvoeren. Bij slaapverlamming bevindt de persoon zich als het ware tussen droom en waaktoestand in, waardoor deze zich niet kan bewegen en praten. Dit kan zeer beangstigend zijn voor de persoon in kwestie. Ziek hè?
Maar hoe verklaren we die klootzak Satan dan die als een donkere mist de kamer in komt? Nou, slaapverlamming is nauw verbonden met de remslaap, de slaapfase waarin men droomt. Hierdoor treden er tijdens de verlamming soms hallucinaties op. Dit verschijnsel kan bijzonder realistisch overkomen en gaat vaak gepaard met een extreme angst. Het kan gaan om visuele, auditieve, tactiele en gevoelsmatige gewaarwordingen. Voorbeelden van hallucinaties die relatief vaak voorkomen zijn:
- Het zich volledig niet kunnen bewegen.
- De gewaarwording van een meestal onzichtbare, vaak kwaadaardige “aanwezigheid” in de kamer
- Het gevoel niet of nauwelijks te kunnen ademen
- Een druk/gewicht op de borst
- Ten gevolge van paniek kan een oncontroleerbaar gevoel van angst optreden.
- Het horen van voetstappen, stemmen, kloppingen, gezoem, gerinkel, geruis, geschreeuw soms in combinatie met een gevoel van tinteling of vibratie door het lichaam heen.
Het is dus gelukkig allemaal te verklaren maar dat maakt het niet minder eng. De nachtmerrie gaat onverminderd door. De zwarte mist hangt nu naast de bank en kruipt als een dikke slang over mijn lichaam. Ook dit herken ik, het voelt loodzwaar, vooral op mijn borstkas. En dan, net als ik denk dat ik dood ga, krijg ik mijn vingers in beweging. Als een kettingreactie gaan ook mijn pols, elleboog, schouder mee. Ik duw mezelf van de bank en rol met een klap op de grond, zuig een diepe teug adem in, spring op als ik voel dat al mijn spieren weer werken en ren de slaapkamer in. Daar trek ik de dekens van Hef af en worstel mezelf tussen zijn zware armen.
“Wakker worden, jij! WAKKER WORDEN! HEF, WAKE THE FUCK UP!”
“Whaaaat?!”
“Ben je wakker? Ben je goed wakker? Luisteren en NIET IN SLAAP VALLEN! Je snurkt.”
“Darling, we will talk about this in the…”
“NEE. We praten er NU over. Je snurkt en dat doe je al weken, maanden. Ik slaap niet meer en boven op die gebroken nachten word ik nu als klap op de vuurpijl ook nog eens stelselmatig verkracht door een fakking poltergeist. Jij blijft nu wakker om me te beschermen tot morgenochtend HOOR JE ME? Jij doet geen oog dicht. En morgen ga je naar een slaapkliniek of we gaan uit elkaar.”
“Listen darling.. “
“NEEN!” Ik houd mijn wijsvinger in de lucht vlak voor zijn gezicht om mijn woorden kracht bij te zetten. Als hij me aankijkt, ziet hij de tranen uit mijn ogen over mijn wangen rollen.
“Jij blijft wakker, ik ga slapen. Sla je armen om me heen en houd je mond dicht.”
“I am sorry, darling. Go to sleep, we will fix this tomorrow. Come here.”
Hij is vanmorgen niet naar een slaapkliniek gegaan. Maar hij heeft wel een rondje Google gedaan om te kijken wat hij morgen bij de apotheek kan kopen. En dat is voor mij genoeg.
Hulp gevraagd. Heb jij die slaapstoornis ook wel eens gehad? Comment graag want met lotgenoten vind ik het minder psycho eng. Of heb je ook een snurker? Tips graag. Dank.
Wil je af en toe een glimp van Mr. Wrong zien? Op mijn Instagram account post ik heeeel soms een kleine sneak peak. Dus als je wilt gluren… be my guest.
Liefs,
Angel
Oei voor die verlamming weet ik het zo niet! Ik ben juist een lucid dreamer, dus ik heb mezelf eerder aangeleerd om uit nachtmerries expres wakker te kunnen worden. Precies niets wat jou zou helpen dus. 🙁
Wat snurkers betreft: mijn moeder en mijn oma slaap je ook niet doorheen. Nachten wakker gelegen als er geen muur tussen zat in mijn moeders geval, maar als er 3 muren tussen zitten in mijn oma’s geval lukt het ook niet altijd.
Die dragen nu beide zo’n apneu-masker. Zit vastgekoppeld aan een of ander stoomapparaat.
Wat een rust!
Soms als ik een hotelkamer deel(de) met mijn moeder kwam ik er wel achter dat ze hem in haar slaap wel eens ietsje af schuift. Dan blijft ze toch nog een beetje op die manier ademen die van dat apparaat moet, dus ook dan is het gesnurk zachtjes en te verdragen. Wonderlijk.
Het enige is dat mijn moeder en oma beide overgewicht hebben en dat kan nog wel eens leiden tot dat de keel-holte dichtslaat in je slaap. Of dat zonder het hebben van overgewicht ook kan weet ik niet!
Lange tijd heb ik vaak last gehad van slaapverlamming. Zo erg zelfs dat ik bang was om in slaap te vallen. Slaperig sloeg ik mijn armen en benen van me af om maar te voelen dat ik nog kon bewegen. Een neuroloog heeft mij ooit verteld dat er niks aan te doen is. Inmiddels heb ik er veel minder last van gelukkig. Wanneer ik het nog wel heb probeer ik mij heel erg te focussen op een vinger of een teen bewegen. En dit werkt. Wat betreft snurken zijn ‘neusdopjes’ een tip. Een simpele oplossing om eerst te proberen.
Jeetje wat eng zo’n slaapverlamming, ik heb er nog nooit eerder van gehoord!
Geen tip voor het gesnurk.. ik snurkte zelf toen ik zwanger was en toen heeft mijn man oordopjes gebruikt. Voel me nog steeds schuldig voor die periode haha!
Mijn lover snurkt ook maar gelukkig kan ik er doorheen slapen. Al is het soms ook wel heel erg vervelend.
Slaapverlamming, daar ben ik helaas mee bekend. Vreselijk vind ik het. Gelukkig heb ik het niet al te regelmatig maar wanneer het zover is gebeurt bij mij het volgende; ik heb een nachtmerrie, iets wil mij beetpakken, dan wil ik gillen, schoppen, staan maar niets lukt. Er komt geen geluid uit mijn keel en mijn ledematen doen het niet. Ik probeer mijn man wakker te maken maar hij staapt gewoon door. Gevangen in mijn angst ben ik. Soms ben ik opeens wakker, andere momenten gaat de nachtmerrie door en voel ik handen om mijn keel. Niets wat ik kan doen behalve wachten tot de nachtmerrie over is of wachten totdat ik echt wakker ben. Dat schudden met mijn hoofd probeer ik ook maar ook dat haalt niets uit.
Wat grappig, mijn opa en oma sliepen altijd apart. Omdat mijn opa nu eenmaal veel ruimte nodig had én, omdat hij snurkte. Ik vond het altijd maar gek. Maar als ik kwam logeren ging ik gezellig met oma slapen. Dus wellicht Angel is er nog een kamer over?
Oh zo triest herkenbaar dit. Ik denk oprecht dat ik een veel leuker, intelligenter, actiever en mooier mens zou zijn als ik eens fatsoenlijk kon slapen!
Mijn vriend snurkt… Al 4 jaar naast mij… Ik heb hem al vaak iets willen aandoen hierdoor.
Sinds een jaar of zo draagt hij voor mij van die neusstrips tegen het snurken (tip: je koopt ze in bulk op ebay onder de naam breath easy, inslaan die dingen). Ze helpen niet voor 100%, maar wel een beetje.
Met momenten (zeker wanneer hij verkouden of dronken is) verhuis ik nog steeds super zielig naar de bank, waar ik dan wel heerlijk slaap.
Ik hoop nog steeds dat er ooit een operatie of zo komt, maar ach …
Oh bweh wat kut 🙁 Ik heb er ook af en toe last van.. Precies hoe je het beschrijft. De engste nacht die ik heb gehad was net iets anders; m’n wekkerradio sprong aan en de dj’s waren aan het praten over Bart de Graaff z’n dood.. Hij was dood in z’n appartement gevonden in een plas bloed. Voor mij was het deze keer dus geen duivels figuur in m’n kamer maar die verhalen op de radio waren minstens net zo eng. Ik kon me niet bewegen om de radio uit te zetten of m’n ouders te roepen. Uiteindelijk sprong de radio uit en kon ik langzaam weer bewegen. Een week later kwam het bericht dat Bart was overleden trouwens, eek!
Wat tips van mij; doe inderdaad wat aan het gebrek aan slaap.. Niet goed voor je 🙁 ik heb het ook alleen als ik op m’n rug lig en kan inmiddels m’n trucjes toepassen om er sneller uit te komen; proberen een vinger te bewegen, ogen te openen of wat bij mij het beste werkt; proberen te niezen! Ik weet dat het gek klinkt maar je neus bewegen kan je er snel uit krijgen!
Veel sterkte en succes ermee!
Nou ehhh, ik ben de snurker thuis… Na heel wat nachten op de bank (zowel hij als ik) moest er iets gebeuren. En de oplossing is gewoon bij de drogist te vinden. Oordoppen! Van die kneedbare, werkt als een tiet! Mijn man wil nooit meer zonder, zelfs nu ik vermoed dat het snurken opgehouden is na het verwijderen van mijn keelamandelen. We zullen het nooit weten want waar hij slaapt, daar zijn de roze kneedbare rakkers ook!
Oei, mocht ik ooit een snurkende partner in bed krijgen ga ik een probleem hebben. Ik vind dingen in mijn oren stoppen (wegens oorproblemen) op zijn minst irritant genoeg om niet in slaap te komen, maar meestal gewoon echt vervelend op het pijnlijke af.
Angel, wat trek jij me altijd mee in je verhalen. En bah, wat naar die slaapverlamming.
Hey Angel,
Zo herkenbaar allemaal!
Ik heb zelf ook slaapverlamming, een aantal jaren geleden heel vaak en tegenwoordig minder. Ik schud tegenwoordig met alle kracht mijn hoofd (lukt na een tijdje) en je ogen van links naar rechts draaien helpt mij ook. Een tijdje geleden had je Bizarre slapers op tv, daarin kreeg iedereen (ook met slaapverlamming) het advies ‘s avonds geen mobiel te gebruiken enkele uren voor t slapen en ook ademhalengs/ontspannings oefeningen en dat hielp iedereen! Moeite dus te proberen.
Verder zaagde mijn lief ook hele bossen om, en bij de apotheek wilde ze hem niet helpen en werd doorgestuurd naar een arts. Uiteindelijk zijn zijn amandelen verwijderd (is geen fijne operatie als volwassene) zijn huig wilden ze ook weghalen maar dat leid wel een tot problemen en dat wilde hij niet en bleek ook niet nodig achteraf want hij snurkt nu alleen nog als hij verkouden is. In de ziekenhuis heb je wel een heel traject, eerst meetaparatuur voor thuis, dan onder narcose kijken wat de luchtweg blokkeerd en dan komt er een advies uit.
Ik hoop dat hij begrijpt hoe erg dit voor jou is. Hier is t ‘s nachts ook vaak gebotst 😉
Maar hij voelt zich zelf nu ook veel beter omdat hij voorheen ademstops had die lang duurden en nu dus weer meer zuurstof krijgt.
Sterkte ermee, als je nog vragen hebt mail me maar.
Echte slaapverlamming heb ik niet maar ik hallucineer wel heel heftig. Ik zie regelmatig kevers op de muur, maden in mijn dekens of joekels van monsterspinnen die vanaf het plafond naar beneden komen. De laatste keer waren het duizenden torretjes all over the room en een bed vol maden. Het gekke is, ik weet dat het nep is. Maar ik raak toch steeds in paniek. Ga de dekens panisch zitten uitkloppen of verstop me eronder. Vreselijk maar ik kan me dus nog wel bewegen. Weet niet wat het is.
Jakkiebah, ik heb ook wel eens last van slaapverlamming. Vaak lig ik op mijn buik en denk ik dat ik stik. Ik MOET mezelf dan omdraaien, maar dat gaat met geen mogelijkheid. Dan komt de paniek.. Maar meestal lunt het mij inderdaad uiteindelijk om een voet of vinger whatever kleins te bewegen en gooi mn lichaam dan als een gek om.
Bah, hoop niet dat ik het nu vannacht krijg.
Trouwens, dit gebeurd wel vaak wanneer ik een slaaptekort heb. Echt stappen ondernemen Angel, je hebt je slaap hard nodig!
In mijn jeugd jarenlang bezocht door een hijgende wolf. Kwam door m’n raam met lichtgevende rode ogen en drukte me tegen het matras met z’n gewicht. Ik voelde z’n adem en wist dat het kwam omdat ik ervoor geruis hoorde. Doodeng en gillend wakker worden. Heeft geduurd tot ik een andere kamer kreeg. Vreemd genoeg was het toen ineens weg.
Jaren later had m’n moeder een buurmeisje als oppaskind. Ze vertelde over een nachtmerrie die ze had gehad. Over een wolf…m’n moeder en ik keken elkaar aan en ja hoor; haar slaapkamer grensde precies aan mijn oude slaapkamertje.
Slaapverlamming heb ik heel af en toe nog gehad, vooral in perioden van grote stress waarbij ik minder slaap had. Als je dan eindelijk in slaap komt is je stress nog hoog en blijft alles op standje alert…
Hey Angel, ik studeer psychologie en ik heb hier ook net over geleerd. Ik kende het fenomeen al wel, maar inderdaad veel meer mensen hebben dat. Ik heb het gelukkig niet, maar het lijkt me echt eng om mee te maken. Het beste kan je in ieder geval je ogen dicht houden (sommige mensen kunnen die wel opendoen) om enge beelden te voorkomen en inderdaad proberen je pink ofzo te bewegen. Ik hoop voor je dat het op houdt! En snurkende mannen zijn echt heel vervelend inderdaad hahaha
Hey mensen met die nare slaapverlamming.. Kijk eens op
http://www.stopsleepparalysis.org
Liefs
Tennisbal op de rug, dat ie automatisch naar z’n zij rolt.
Pfffff dat verschrikkelijke gesnurk. Het eerste jaar lag ik meer op de bank te slapen dan dat we samen in bed lagen. En dan hoorde ik het gesnurk nog door de muren, oordopjes en het kussen heen. Uiteindelijk is hij naar het ziekenhuis gegaan, slaaponderzoek gehad, bleek het slaap apneu te zijn. Nu lig ik naast “Darth vader” met ademondersteuming in bed, niet sexy maar ik heb veel over voor een goede nachtrust! Dus de ultieme tip, toch maar naar een slaapkliniek (of aparte slaapkamers ?). Die slaapverlamming heb ik een keer of 2 gehad, ik was zo bang dat het leek of mijn hart uit mijn borst zou knallen.
Nasonex kan helpen, maakt de luchtwegen minder geïrriteerd. Sterren!
Ik heb het ook gehad. Twee keer en vreemd genoeg beide keren vlak na mijn bevallingen. Doodeng vond ik het; niet kunnen bewegen, die druk op je borst en ik zag een grote muur van vuur met iets erin dat met open bek keihard naar me schreeuwde.. Brrrrrr…. ?
Geen snurker, wel een hijger (ja echt en dat is ook zooo irritant, heel hard blazen in je oor enzo). Ik slaap met oordopjes die ik ongeveer tot mijn hersenen erin duw (en dan hoor ik het soms nog, maar het helpt wel om beter te slapen).
Sterkte!
Ik heb ook zo iets alleen heet het bij mij anders, want ik kan gewoon bewegen. Dan zie ik dieren in mijn kamer of op mijn muren klimmen. Een kwade kat op mijn bed of een boswachter die met een boomstam op me af komt rennen, slangen die op mijn bed vallen. En ook vage zwarte vlekken die door de kamer bewegen. Eens een man die via mijn raam naar binnen klom gehad. Echt zo eng.
Tijdens dat ik het zie kan ik in mijn hoofd ook bedenken dat het nep is gelukkig, maar sommige dingen zijn zo eng dat ik in reflex dingen doe. Bij de boswachter die op mijn bed afgerend kwam met die boomstam alsof die door mijn hoofdbord ging rammen draaide ik me uit reflex weg, maarja, ik lag al op het randje van me bed ..if you know what I mean hahaha
Mijn ex en ik sliepen allebei apart. Los van het feit dat je door de ander wakker ligt, hadden wij ook allebei andere werktijden. Mijn ex stond vaak om 05.30 op en ik pas tussen 07.30-08.00 Scheelt toch 2-2,5 uur slaap.
Er werd altijd “lacherig” gereageerd als ik dit aan mensen vertelde, maar ik zei altijd… ik weet niet wat jullie doen in de nacht, maar ik slaap en ben heerlijk uitgerust! Seks kan je namelijk ook gewoon overdag hebben 😉
Succes met het vinden van een oplossing.
Ps. Mijn ex en ik zijn niet om die reden uit elkaar gegaan :p
Heel herkenbaar! Apart slapen bleek toch – hoe ongezellig ook – de oplossing. Achteraf werd het wel gezelliger, want door het opgeloste slaaptekorr verbeterde ieders humeur!
Ohhh, dus daar is een naam voor… ik heb dat wel eens maar in plaats van een satanswolk is het bij mij altijd een freaking grote spin. Die er zeker weten is maar dan natuurlijk nergens te zien is. Maar het is altijd snel voorbij eerlijk gezegd. Als de hartkloppingen weg zijn slaap ik zo weer in. Ik doe altijd net of ik figureer in lullaby van the cure en dan is de nachtmerrie een videoclip geworden. Werkt als een tiet. Verzin er je eigen einde bij.
De hallucinaties herken ik. Doodeng zijn ze. Ik zie ook zwarte schimmen ergens uit tevoorschijn komen, uit een hoek van de kamer, of ze doemen op uit de gordijnen, of als een een soort rook boven mijn hoofd. Wat me ook regelmatig overkomt is dat er dan een doodeng zombiegezicht uit tevoorschijn komt, zo levensecht dat ik de schaduw kan zien van de diepe oogkassen, of de rimpels en littekens kan tellen. Soms vindt zo een gezicht het leuk om ineens keihard op mijn gezicht af te komen, waardoor ik me natuurlijk de tyfus schrik. Het volgende halfuur heb ik dan zulke heftige hartkloppingen dat het me verbaast dat mijn hart er nog niet is uitgeramd. Ik ben op deze moment ‘gelukkig’ niet verlamd, wat als voordeel heeft dat ik keihard mijn bed uit kan springen. Het nadeel hiervan is dat dat niet altijd op zo een manier gaat dat ik op mijn voeten terecht kom, maar met enige regelmaat beukt mijn hoofd als eerste op de grond. Of tegen de halfopenstaande deur. Of ik haal uit, en sla mijn handen open tegen de muur. Levensgevaarlijk en heel hinderlijk. Ik heb hiervan regelmatig blauwe plekken op mijn hoofd en toen ik laatst met mijn hoofd tegen de halfopen deur beukte was mijn oogkas zelfs gekneusd, met bijhorende verkleuringen. toch lijkt het me nog enger om niet te kunnen bewegen, sterkte angel!
Mn pa snurkt blijkbaar niet als hij geen alcohol drinkt. Helaas zijn we daar pas achter gekomen toen hij het huis van mn moeder uitgekickt is xD maar geen alcohol drinken dus.
Slaapverlamming is echt naar, heb er tegenwoordig weinig last meer van. Overdag een dutje doen, dan wel grote kans. Proberen om niet op je rug in slaap te vallen want dat vergroot de kans enorm. En zorgen dat je het niet te warm hebt, geen sokken aan doen en je slaapkamer goed ventileren. Een snurker heb ik helaas wel..slaap standaard met oordoppen, anders word ik er echt gek van.
2 jaar geleden leerde ik mijn vriendje kennen en ik heb vaak spijt van die dag gehad. Maanden heb ik wakker gelegen, maanden op mijn eigen bank geslapen en hij in mijn bed. Maanden dacht ik ; ik kan dit niet meer aan… Bleek dat hij slaapapneu had en daardoor én stopte met ademhalen en mega mega erg snurkte..
apparaat gekregen voor zijn slaapapneu. Alles werd nog erger, kreeg teveel lucht, apparaat maakt een t*ring herrie..
eenmaal terug bij de KNO arts vroeg ik; heeft hij niet een te klein keelgat? Ik zie zijn amandelen vanaf hier… zij gaf mij gelijk haalde zijn amandelen er uit. En serieus(!!!!) hij snurkt niet meer en heeft geen apneu meer. SNURKT NIET MEER!! Niks, geen zuchtje geen kuchje niets….
Als het echt heel erg is gebruik ik oordoppen. En toen de kids heel klein waren kwam dat goed uit. Mocht hij eruit…ik hoorde niks ;-P
Plafonddienst…die heb ik ook veel gehad. Ik ben sowieso al een lichte slaper, maar slaap al sinds jaar en dag met van die wax oordopjes. Die van mij zaagde ook hele tropische oerwouden om en daar hielp niets tegen. Heel wat moordneigingen en verhuizingen naar de bank gehad. Het is nu een heel stuk minder sinds snurker flink is afgevallen, dus een win win situatie.
Slaapverlamming ken ik wel, maar gelukkig zonder demonische hallucinaties.
Succes! Hoop dat je een oplossing vind.
Wow, ik had nog nooit van slaapverlamming gehoord maar die beschrijving… dit heb ik dus ook wel eens. Voor mijn gevoel gaat er dan iets heel engs gebeuren en ben ik aan het hyperventileren en probeer ik me vriend wakker te maken maar ik kan geen geluid maken niets. Ik dacht dat ik droomde dat ik half wakker was, maar blijkbaar bestaat zoiets haha. Maar ja, ik ga ook bij de minste geringste koorts ijlen en dan ben je heel wakker en ‘droom’ je… helaas ijl ik altijd dat ik doormidden gezaagd word en dergelijke xD.
Mijn vriend snurkt ook als de malle. Alles al geprobeerd. Ook de uitbedschop methode. De neusdichtknijp methode helpt ook niet. Hij wil er ook niks aan doen. Toen heb ik hem gefilmd en op Facebook gezet. Moehahaha! Toen geloofde hij pas hoe erg het was. Nu hebben we een apparte slaapkamer en de rust is weder gekeerd tot nader onderzoek in het ziekenhuis omdat hij misschien slaapapneu heeft en met een masker moet slapen. Maar dan blijf ik denk toch in de andere kamer slapen want naast darthfader slaap je ook niet echt goed denk ik.
Mijn vriend heeft ook slaapapneu. Het adem ondersteunings apparaat hoor je wel, maar met oordopjes in totaal niet. Een heel regelmatig geluid, totaal niet te vergelijken met snurken!
Wij zeggen dat deze slaapverlamming echt iets duivels is.
Misschien komt er iets van fout geld binnen in je huis of ben je met verkeerde dingen bezig.
Probeer een gebed te leren die je kan zeggen/denken.
Ik weet niet of en hoe gelovig je bent.
In ieder geval, het komt alleen voor als je op je rug slaapt.
Hier deels mee eens… maar bij ons zeggen ze dat het (meestal een donker compleet zwart (mannelijk) figuur meestal met een hoed op als je het goed kan zien) komt wanneer je erg emotioneel bent (in dit geval ook in jouw situatie, kan moeilijk slapen etc) of als je voedselresten in of onder je bed hebt liggen … en het helpt idd als je een kort gebed opleest iig helpt het bij mij wel succes angel x pelin
Ik snurk. Soms stopt zelfs mijn ademhaling of schijn ik stikgeluiden te maken in mijn slaap. Ik heb 2 keer een slaaponderzoek gehad om te kijken of ik slaapapneu heb. Maar toevallig sliep ik die 2 keer als een roos. En zat ik vlak onder de score van de diagnose slaapapneu. Dus volgens mijn kno arts kan het best zijn dat ik de diagnose over 10 jaar wel krijg.
Als ik op mijn buik slaap heb ik er geen last van trouwens.
Ik had ook zo’n snuker! Maanden niet kunnen slapen. Meneer is naar de dokter gegaan en heeft nu eern MRA beugel (tegen snurken en slaapapneu)… Works like a charm!
Mijn vriend snurkt ook, maar stopt gelukkig als ik hem een duw geef. Hij doet het namelijk alleen als hij op zijn rug ligt. Ik denk dat ik anders oordopjes zou dragen, dat doe ik sowieso als het buiten onrustig is of als ik bij mensen slaap die hardnekkiger snurken. Als je echt van de kneedbare hebt komt er niets doorheen.
Slaapverlamming heb ik gelukkig nooit gedaan, ik slaapwandel juist;)
Agossie meissie toch, misschien is het de zwangerschap hier maar ik krijg helemaal poediewoedie moedergevoelens hiervan. Nou ja, ik leef dus met je mee. Mijn vriend snurkt soms, en omdat ik ook ben opgegroeid met zo’n zaag-vader die het hele huis s’nachts liet trillen, vind ik het in zo’n geminderde mate vreemd genoeg schattig en geruststellend. Tenzij ik niet kan slapen, dan rol ik hem ook om of maak ik hem wakker.
Wel heb ik me altijd voorgenomen dat als ik onverhoeds bij een notoriele snurker terecht zou komen, ik een ultimatum zou stellen: ik er uit, of zijn snurkertje er uit. Mijn moeder heeft er voor de scheiding (ironisch haha, maar unrelated!) naar geinformeerd en het schijnt geen zware ingreep te zijn. Als iemand het hele huis laat schudden is er gewoon een probleem dat opgelost moet worden. Vooral omdat ik zelf dus echt niet geloof in apart slapen 😉
In elk geval heel veel succes <3
Ik heb ook wel eens last van slaapverlamming. Echt doodeng!
Niet in slaap komen én snurkers all around you, story of my life! Eerst mijn moeder, nu mijn vriendje. Ik lig zonder snurkers al letterlijk uren wakker (4/5 uur wakker liggen is geen uitzondering) Nu heb ik de meest fantastische slaappil ooit. Binnen een half uur á drie kwartier ben ik weg. (‘Ja, u valt binnen een kwartier in slaap, ja echt’) Hier ben ik al enorm tevreden mee. Ik heb nog wel wat tips tegen snurkers
-oordopjes zijn de beste
-heel a-romantisch eerder gaan slapen dan je vriend
-de deken wegtrekken (ik slaap niet? nou dan jij ook niet)
-mijn vriend snurkt vaak alleen na het eerste kwartier dat hij in slaap is gevallen voor een half uur. Soms ga ik dan gewoon in de woonkamer een boek lezen, omdat ik serieuze moordneigingen krijg van dat kutgeluid.
-voordat je vriend gaat slapen hem een glaasje wijn laten drinken. Ik snap er niets van, maar bij mijn vriend werkt het.
Ik werd een keer ‘s ochtends wakker maar ik kon me niet bewegen. Wel zag ik een man met een pet in mn kamer staan, zijn gezicht was geblurred. Hij deed verder niks, maar ik kon alleen maar liggen en ernaar kijken. Heel raar.
Niet zelf geprobeerd maar schijnt effectief te zijn: achterop zijn slaapshirt een zakje naaien met een tennisbal erin. Slaapt hij niet op z’n rug ;-)))
Ja slaapverlamming, heel bekend mee. Ik hoor meestal fijne kindernageltjes over houten deuren krabben ( heb geen houte deuren maar goed) en er staat altijd iets naast me. Als het gekrab ophoud gaat iets me langzaam laten stikken… Maar verder gelukkig geen snurker dus soms slaap ik zowaar een nachtje normaal. Mijn niet snurker houd wel rekening met me, ik mag in het midden van het bed slapen en hij op het randje, voel ik me een stukje veiliger. ☺ heb alleen last van slaapverlamming als ik veel stress heb of me iets erg dwars zit. ?
Excuses, excuses. Ikzelf ben al jaren een snurker. Echt stom vervelend voor mijn partner maar ook voor mezelf als hij mij weer eens midden in de nacht wakker maakt. GRRRR.
Sinds een jaar heb ik een bitje die ik in kan doen. Het doet wonderen.. Tijdens mijn slaap ontspant mijn onderkaak en sluit dit dus mijn keel af, wat dus de snurk geluiden veroorzaakt. Dit bitje houd mijn onderkaak wat naar voren. Tis een mond vol bitje, maar werkelijk HET HELPT. Mijn partner slaapt en ikzelf dus ook. Misschien een idee!! succes.
Ja herkenning! Ik wist niet dat het zo heet. Slaapverlamming. Doodeng. Ik heb het vooral wanneer ik ‘s ochtends na het ontwaken en opstaan en kinderen naar school brengen nog even in bed ga liggen en kortdurend in slaap val. Of inderdaad als ik op de bank lig overdag en even wegzak. Nu lijkt het alsof ik een grote luilak ben maar dit gebeurd sporadisch in mijn leven als werkende moeder.
Ik weet dat ik droom en het niet echt is maar er zijn geluiden, stemmen, er is aanwezigheid van iets…en door me heel hard te concentreren op bv mijn adem of ogen probeer ik in 1 ruk wakker te worden. Getver wat eng.
Alhoewel, nu ik lees dat het een naam heeft kan ik het al meer relativeren. Jij sterkte ermee meissie. En met die snurker van je…?
Ik heb één keer een slaapverlamming gehad. Ik herkende meteen wat jij beschreef. Alsof satan himself met een aantal schreeuwende banshee’s gezellig een kopje thee kwamen drinken.
Oordopjes schat! Helpen als een wondermiddel
Helaas heb ik een snurker. Ook alles geprobeerd, maar het allerbeste is nog wel (wegwerp)oordopjes. Ik heb een megaverpakking van Moldex Sparkplugs gekocht (echt zo’n kartonnen bedrijfsbak) en daar zweer ik bij. En soms klaag ik erbij omdat ik altijd met iets in mijn oren moet slapen.
Heb ik ook jaren gedaan, totdat mijn oren totaal verstop zaten door een *kots* uitgedroogde prop oorsmeer. Deze moest er met een haakje worden uitgevist door de kno arts. En ik maar denken dat ik geen oorsmeer aanmaakte. Ik was echt verslaafd aan oordoppen, kon niet meer zonder slapen. Sinds oorsmeer gate, ben ik gelijk gestopt. Nu alleen nog met oud en nieuw 🙂
Geen slaapverlamming. Wel een verschrikkelijke snurker. Die ligt sinds een aantal jaar op een eigen kamer. Ik heb echt jaren dag in dag uit plafond dienst gehad, maar nu slaap ik weer. Heerlijk.
En alles al geprobeerd he, oordopjes, duwen, slaan, wakker maken, neusstrips, eerder gaan slapen, de hele shabang. Niks hielp. Vader van een ex vriendje heeft zo’n operatie gehad, hielp geen klap. Echt moordneigingen krijg je ervan ;-).
Ik hoorde van de week dat er anti snurk implantaten zijn. Misschien een optie?? Hoeft hij geen pillen te slikken, en jij kan weer lekker slapen.
http://www.pillarprocedure.com/what-is-pillar/
Misschien behoort zoiets tot een optie.. Zie link 😉
Good luck girl!!