Bijna twee jaar geleden vroeg ik jullie naar je afkomst en daar kwamen heel veel uiteenlopende reacties op. Zo kwam ik erachter dat Beautylab bezocht wordt door bijvoorbeeld rasechte Friezinnen, maar dat ik ook veel exotische bezoekers heb.
Zoals jullie misschien weten ben ik Indisch. Niet Indonesisch, niet Indiaas, of Indiaans, maar Indisch. Voor de mensen die het verschil niet zo goed weten leg ik het nog graag even uit:
Van nature zijn Indische lui dus een gemengd volk. Het Indisch-zijn wordt doorgegeven van ouders op kind. Mijn moeder is Indisch, dus ik ben dat ook, ondanks dat het bloed vermengd is met het Hollandse bloed van mijn vader. Ik ben niet half-Indisch, ik ben gewoon Indisch. Als ik kinderen krijg van een Hollandse man dan zijn mijn kinderen ook Indisch en niet kwart-Indisch. Omdat Indische mensen altijd al vermengd zijn geweest is het niet eens na te gaan hoeveelste deel Indisch we zijn. Je bent Indisch, of je bent het niet. Het is ook maar net hoe je bent opgevoed en hoe je je voelt. Voor het gemak zeg ik soms dat ik half-indo ben, maar in feite is deze term incorrect.
Indisch moet dus niet verward worden met Indiaas (mensen uit India) of Indiaans (de oorspronkelijke bewoners van Amerika, de Indianen), een fout die helaas wel vaak wordt gemaakt.
Zelf ben ik trouwens nog nooit in Indonesië geweest, hoewel ik wel graag wil gaan. Het huis waar mijn opa en oma nog in hebben gewoond staat er nog, dat zou ik graag eens in het echt willen zien. Ik denk dat ik me er wel thuis zal voelen.
Hieronder sta ik op de foto met links de moeder van Angel en rechts een vriendin van haar moeder. Deze vrouwen zijn trouwens niet Indisch, maar Indonesisch.
Ik vroeg me af wat jullie roots zijn en in hoeverre je dat nog merkt in je dagelijkse leven. Zo zegt mijn moeder altijd dat ik ‘de Chinese handelsgeest’ heb geërfd van mijn opa’s kant en uiteraard is indo-food één van mijn lievelingskeukens. En hoewel ik geen Bahasa spreek glipt er nog wel eens een woordje tussendoor, zoals ‘tolol’ of ‘poetje’.
Ben jij ook zo dol op je eigen keuken? Gebruik jij ook nog bepaalde woordjes of heb jij bepaalde karaktereigenschappen die te verklaren zijn door je roots? En vier jij andere feestdagen dan de meeste Nederlanders?
Ik ben benieuwd naar jullie afkomst, tell me all about it!
Until next time,
Serena Verbon
Ik ben gewoon Nederlands, en mijn ouders ook. Verder zit er in de familie van mijn moeder toch ook iets Indisch… Veel foto’s van familieleden van vroeger lijken ook iets van Molukse afkomst te hebben. Overigens ken ik niemand in de familie die daadwerkelijk Indonesisch of iets is, maar toch zie je wel iets, vooral bij mijn moeder en haar moeder, mijn oma dus. Mijn moeder zei ook dat veel mensen vroeger van haar dachten dat ze half moluks zou zijn… En volgens m’n moeder zeggen ze dat nu ook over mij. Ik ben wel licht getint, en mijn moeder en oma ook. Alleen verder heb ik eigenlijk geen idee waar ‘t vandaan komt… Voorouders van m’n oma, die Indisch waren?
Ik ben volbloed Marokkaans. Ik spreek vloeiend Berbers (dialect in Marokko) en ik ben geboren en getogen in Nederland.
Ik ben ook gewoon Nederlands!
Ik ben ook in Rotterdam geboren,
Toch zijn al die landen in Azië en Afrika ook gaaf omdat ze zo gastvrij zijn
en ze hebben heel lekker eten!
Dus maar ik ben weleen in Azië of Afrika geweest zoals Tunesië en egypte ( of hoe je dat ook schrijft)
Groetjes kyra
De kant van mijn moeder woont al zover als de stamboom terug gaat in Limburg. Ik zelf kom uit noord-brabant.
De kant van ons pap komt daarintegen uit Italië. Helaas kan je daar niks van zien bij mij, spierwit, rood haar, blauwe ogen. Maar ja, je kan niet alles hebben hé 🙂
Mijn overgroot opa was Nederlands en mijn overgroot oma Indonesisch. Ik heb eigenlijk geen idee of ik dan Indo ben of niet haha. In het dagelijks leven merk ik het een beetje zoals dat wij best vaak Indonesisch eten. Ook is het wel grappig dat mijn opa heel donker is haha 😀 terwijl bijna heel de rest vd familie er gwn Nederlands uitziet met een paar kenmerken van Indonesische mensen zoals een donker huid, vorm ogen en een Indonesische neus 🙂
Xxx
Leuk artikel!
Mijn moeder komt uit Zuid-Afrika. Net als mijn oma is een licht getint. Mensen denken vaak dat mijn oma indisch is. Aan mij zien ze wel dat ik ook buitenlands bloed maar ze weten nooit welke land.
Ik ben half spaans en half nederlands. Ik spreek geen spaans en ben er één keer geweest, mijn moeder heeft verder geen familie dus eigenlijk heb ik er niet zo veel mee. wat ik wel echt heb is dat spaanse temperament. Een vriendin van me zei eens: ik merk nooit dat je spaans bent behalve wanneer je kwaad bent, dan ga je heel snel en heel hoog praten! Ik ben er wel trots op, hoewel ik mezelf toch echt als nederlander beschouw.
Ik ben ook een gewone Nederlander, voor hoever ik weet :p Blond haar, blauwe ogen, bleek huidje, alleen mijn lengte is niet zo Nederlands, met mijn 1.58 m. Maargoed! Niks aan te doen 🙂
Leuk om te lezen trouwens wat iedereen te vertellen heeft over hun afkomst! 🙂
Oja, ik ben trouwens absoluut GEEN fan van Hollandse kost, maar experimenteer erop los met gerechten uit verschillende landen, vooral Thais, Oosters en Italiaans vind ik erg lekker!
Ik ben een rasechte friezin hahah ! Zover ik weet komt mijn hele familie uit Friesland en heeft daar ook altijd al gewoont. Zelf spreek ik fries en kan ik fries lezen alleen schrijven is een hel haha 🙂
xx
Mijn ouders komen uit Sri Lanka, maar ben geboren in Nederland 🙂
Voor zover ik naar beneden kon scrollen op m’n telefoon heb ik t nog van niemand gezien.. Mijn moeder komt uit Chili (zuid-Amerika) en haar vader is een rasechte Italiaan. Samen met het beetje Nederlands dat ik in me heb, maakt me dat dus een Italiaanse-Chileense Nederlander! Dat ik deels Italiaans bloed heb merk ik wel, ben echt gek op Italiaans eten. Alle pizza, ijs en vooral pastasoorten en sauzen (zelfs de wat onbekendere) vind ik heerlijk, zeker als ze door m’n moeder klaargemaakt worden!
Ik ben gewoon Nederlands. Mijn verre verre voorouders kwamen uit Frankrijk en nog verder terug uit Engeland. Maar ik heb vrij weinig met Nederland. Ik heb een hekel aal typisch Nederlands en ik eet het liefste ontzettend pittig. Of dat nou Aziatisch of Mexicaans is boeit me niet zo veel. Mijn eten smaakt me niet echt als er geen chilipoeder/sambal/oid bij zit.
Mijn moeder vindt dat ze ras-echte Brabander is (we wonen in Zuid-Limburg), waar ik me eigenlijk ook wel heel erg thuis voel. Hier in het zuidelijkste zuiden kon ik het nooit echt vinden met mensen, Maastrichtse arrogantie. Maar nu ik in Eindhoven ben begonnen weet ik gewoon dat ik mijn plek heb gevonden. Iedereen is daar aardig, gezellig en ik had gelijk nieuwe vrienden.
Ik ben zelf geboren in Israël en mijn vader is ook Israëlisch! Ik heb er zelf de eerste zeven jaar van mijn leven gewoond, dus ik merk het nog prima. Spreek elke dag met mijn vader Hebreeuws, en eens in de zoveel jaar gaan wij terug (en bovendien heb ik vaak genoeg contact met familie en vrienden). De keuken is heeeeeeeerlijk, veel (blader)deeg en brood en dingen als hummus en shoarma.
Volgens jouw definitie ben ik ook Indisch. Weinig van te merken nog, behalve dat ik niet snel verbrand. Geloof dat een opa over overgrootvader van mijn vader getrouwd was met een Indonesische. Mijn grootvader is opgegroeid in Indië en naar Nederland gestuurd om Indisch recht te studeren. Mijn vader heeft in Indië gewoond tot zijn achtste. Mijn grootouders spreken ook wel wat Indisch en Maleis. Ben ook enigszins met Indisch eten opgegroeid.
Verder schijnt er nog wat Duits in mijn bloed te zitten.
Helaas nooit buiten Nederland gewoond en voel me niet specifiek gebonden met een bepaalt deel van Nederland, al ben ik blij dat ik in de randstad woon.
Ik ben gewoon Nederlands, maar ik voel me soms een beetje Duits. Mijn oma is namelijk in Nederland geboren, maar is opgegroeid in Duitsland en praat daarom ook soms nog een beetje half Duits door het Brabants heen haha. Ik zie er zelf een beetje mediteraans uit (donker krullend haar, donkere ogen) en krijg vaak de vraag of ik spaans/italiaans/turks ben. Als ik Engels praat daarintegen krijg ik vaak de vraag of ik Amerikaans/Canadees ben haha.
Mijn mama is Turks en mijn papa is Belgisch. Dus ik ben half Turks, half belg! Zelf kan ik geen Turks wat ik eigenlijk wel jammer vind.. Ik ben wel al een paar keer naar Turkije op vakantie geweest en een deel van mijn familie woont daar ook. Ik vind het erg leuk om op te groeien met die gemengde culturen, als er vrienden komen eten kijken ze soms wel raar op van bepaalde gewoontes. Vb, we drinken iedere avond Turkse thee, bij iedere maaltijd brood&salade, soms eten we allemaal samen uit 1 pan, en gewoon allemaal verschillende soorten gerechten.
Ik ben half nederlands en half marokkaans, maar ben christelijk opgevoed en mijn Indische stiefvader heeft me opgevoed. Dus heel cultureel opgevoed haha
Oooh wat leuk! Jijzelf hebt ook wat weg van Charles Chapple II Echt leuk hoe je dat zo terug kunt herkennen en dat je zulke foto`s hebt.
ik denk dat mijn roots gewoon ligt waar ik vandaan komt. (Gent in België) Al weet ik wel dat ik ver, ver, ver afstam van nederlanders 🙂
Ik ben nederlands en ver ver weg een deeltje frans, maar ik ben helemaal nederlands opgevoed. mijn favo keuken is zeker indonesisch, via de familie van mijn vriend.
Ik ben kwart Italiaans en kwart Duits en de rest Nederlands.
En ik gebruik uit beide talen dezelfde woorden als de rest van Nederland.
Maar dat Indo zijn dat houdt maar niet op he, ik vind een kwart Italiaans of Duits zijn niet noemenswaardig maar mensen die (ik zeg het toch) maar 1/8e Indo zijn voelen zich allemaal nog altijd super Indonesisch. Al moet ik zeggen dat je toch merkt dat dat gevoel sterker lijkt op het moment dat de moeder van Indische afkomst is.
Dus omdat mijn betovergrootmoeder Indisch was, mag ik mij zelf ook Indisch noemen ondanks dat het erna alleen gemengd is met Nederlands bloed? Of begrijp ik het verkeerd?
Auteur
Dat mag, maar het hangt er wel een beetje vanaf hoe je bent opgevoed. Als je door de generaties heen wat mee hebt gekregen van de Indische cultuur dan voel je je ook Indisch. Als jij je niet zo voelt en je ouders bijv. ook niet dan zou ik mezelf niet zo snel een indo noemen. Snap je het een beetje?
Dublin represeeeeent! (Half NL, half IE) :). In februari reis ik af naar Auckland, Nieuw Zeeland, waar mijn vriend vandaan komt. Dus dat worden Iers Nederlandse kiwi kindjes ooit, hopelijk ;).
Hi Serena, met toeval kom ik op jouw site . En herken de 5 olive generatie omdat ik hem ook bezit en mijn oma als laatste generatie op de foto staat. 🙂
Gr.Ester
Hi Serena, met toeval kom ik op jouw site . En herken de 5 olive generatie omdat ik hem ook bezit en mijn oma als laatste generatie op de foto staat. 🙂
Gr.Ester
Wat een ontzettend gaaf artikel Sereen, mooie foto’s!
Ik ben een italiaan, en toen ik nog in Nederland woonde zagen mensen het ook heel obviously aan mij dat ik geen nederlander was. In de zomer word ik ontzettend bruin, ik heb een olijfkleurige ondertoon in mijn huid, dik en donkere krullen en een spitse neus. Mijn familie is trouwens een grote meltin pot, aangezien mijn overgrootmoeder en -vader, per puur toeval beiden italiaans, elkaar in Caracas (Venezuela) leerden kennen, waar hun families al woonden en al hun bloedverwanten toevallig getrouwd zijn met venezuelaanse natives (Indios). Mijn moeder en haar zussen zijn daar dan ook geboren, maar mijn overgrootouders zijn toen naar Italie terug verhuisd om hun familie te laten volgroeien en daar heeft mijn moeder mijn pappa leren kennen… en zijn ze samen naar Nederland gekomen voor werk. 🙂
Ik heb trouwens altijd thuis veel italiaans gegeten en italiaans gesproken, en met familie van m’n moeders kant ook spaans. Ik snap nog steeds niet goed waarom nederlanders geen water op hun wc gebruiken maar alleen papier (lang leve het bidet! hiermee bedoel ik trouwens niet te zeggen dat het onhygienisch is, ik neem aan dat papier ook volstaat, maar ik ben het gewoon gewend om water te gebruiken haha :)), meng vaak mijn moedertaal en nederlands als ik m’n zusje of broertje spreek en kan ik me vooral heel erg vinden in het romeins volk waar ik nu woon. Erg laid back, altijd een plaatsje aan tafel waar anderen kunnen aanschuiven of een logeerbed klaar, heel eerlijk en nieuwsgierig maar niet per se heel open.
Ik ben trouwens in een erg multiculti wijk opgegroeid, m’n beste vriendinnetje is een indo, op de basisschool trok ik veel om met turken en marokkanen en eigenlijk leerde ik nederlanders pas goed kennen rond groep 7 en op het vwo, haha! Ik vind het heerlijk hoe open Nederland als land is naar buitenlanders toe, dat mis ik hier in Italie soms wel heel erg :).
Dat van dat water komt me bekend voor:) Ik ben Pakistaans en moslim bij ons is het een gewoonte om water te gebruiken. Soms best irritant als je niet thuis bent en naar de wc moet:)
Ik ben nederlands mijn ouders zijn ook nederlanders. Ik weet wel dat voorouders van mijn oma uit schotland kwamen zij heeft ook een familiewapen.
Wat leuk dit! Ik ben in Brazilië geboren, moeder Braziliaans en vader Surinaams.. Verder is mijn oma Indonesisch (vaderskant) en mijn overgrootouders Italiaans (moederskant). Heerlijke mengelmoes!!
Mijn moeder is een belg. Dat was het wat betreft mijn roots ^^
Ik ben ook Indisch! Nou ja, half, ik ben ook Belgisch, Duits en een heel klein beetje Nederlands haha. Ik heb een licht getinte huid en een Indonesische neus. Maar ik had wel graag iets donkerder willen zijn. Nu heb ik hele bleke wangen en de rest van m’n gezicht is getint.. Die foto van je moeder is heel erg mooi! Liefs
Leuk artikel! Ik ben half Iers en half Nederlands sommige mensen zegen dat je het bij mij wel kan zien ik ben zoiezo heeeeel blank en heb donkerhaar
Ik ben geboren in amerika, mijn moeder in nederland maar ze is ook armeens en grieks. (Griekenland & Armenie) waar ook Kim Kardashian en haar familie vandaan komt. Mijn vader is geboren in amerika en is ook Armeens… Ik ben nog nooit in griekenland of ik Armenie geweest maar heb wel armeens en grieks bloed 🙂
Ik heb hier ook wel wat over te vertellen..
Ik ben Iraans, ik kom dus uit Iran. Vroeger was Iran Perzie. Dus dan zou ik eigenlijk Perzisch zijn. Maar goed. Ik spreek Farsi of ook wel genoemd Iraans. Dat is gewoon onze eigen taal. Wij vieren hebben een ander jaartal dan hier in Nederland. Dus ons Nieuwjaar valt ook op een andere dag.
Ik ben zelf hier in Nederland geboren maar mijn ouders in Iran.
Wat ik heel grappig vind is dat ik hier in Nederlander toch wel als buitenlander wordt gezien (dat zie je vooral aan mijn uiterlijk niet aan mijn stem). Maar in Iran wordt ik ook als buitenlander gezien, althans iemand die niet in Iran woont. Wel raar eigenlijk want ze merken wel dat ik gewoon niet van daar ben terwijl dat wel mijn afkomst is.
Ergens vind ik het ook jammer.. Soms voel ik me in beide landen niet thuis. Maar ik word gelukkig wel in beide landen geaccepteerd. Al heb ik soms het gevoel in Nederland minder.. Maar ja ik denk dat ik daar maar mee moet leven.. Ik denk dat elk cultuur/geloof/land een paar mensen tussen zich heeft die het verpesten voor de rest. Hiermee bedoel ik dat veel mensen over allochtone denken dat ze veel overlast veroorzaken en problemen. Maar eigenlijk is dit maar een klein deel van de allochtonen, Niet iedereen.. Ik zou het liefst willen dat mensen nooit iemand zouden vooroordelen. Maar ja, dat kan helaas niet ..
Leuk stukje geschreven Serena. Roept verschillende dingen bij me op.
Mennn ik begrijp je zo goed :). Ik heb me in Nederland altijd een buitenlander gevoeld -niet omdat ik ooit ben gediscrimineerd, gelukkig, integendeel; maar alsnog was het verschil thuis komen (en in mijn eigen taal spreken) en met vrienden/op school zijn altijd zo groot dat ik het wel erg voelde. Daarbij ben ik ook gewoon altijd buitenland beschouwd… Maar nu woon ik alweer sinds mijn veertiende (alweer vijf jaar!) in mijn “eigen” land, en ben ik toch wel altijd degene die in Nederland woonde, voel ik het grote verschil met mijn leeftijdsgenoten kwa manier van opgroeien ook heel erg… en de taalbarriere! Een paar dagen terug las ik een gedichtbundel van amerikaanse/cubaanse schrijver Gustavo Peréz, “Bilingual blues”… dat was echt ontzettend raak!
The same here, jou verhaal komt precies overeen met de mijne!
Puur Nederlands.. wel leuk om te lezen dat er zoveel verschillende roots hier zijn!
Ik ben een kwart duits van vaders kant [oma was duits] en voor de rest pure limburger ~ Niet veel speciaals dus haha
Ik woon en ben geboren in België, maar mijn ik ben 1/8 Spaans omdat mijn overgrootmoeder uit Spanje kwam.
Ik ben een vuilnisbakras.. hihi.
Moeder = nederlandse
vader= amerikaan
Opa= half indonesisch
Oma= half spaans
Dus zoals je kunt zien van alles wat.
Ik heb denk ik ook ‘onbewust’ wel eigenschappen uit alle culturen.
Als je me ziet zou je het niet zeggen. Ik heb een blanke huid. Mijn zus en broertje zijn beide wat donkerder. Tussen wit en jou in ongeveer.. Ben zo jaloers op hen!!
Aan mijn ogen zie je wel wat indonesisch achtigs. En hoewel ik in Nederland geboren ben, houd ik ontzettend veel van Amerika. Mijn familie van mijn vaders kant woont daar nu nog, dus op bezoek ga ik wel eens.
Ik mis Amerika dan ook echt als ik hier ben.. zo raar! Als ik daar uit het vliegtuig stap voelt het ook als thuis komen, ipv op vakantie zijn wat ik met andere landen heb.. heel raar..
Ik ben een rasechte Engelse! Niet heel erg trots op om eerlijk te zijn maar doordat ik al heel mijn leven in Nederland woon ga ik makkelijker door t leven als een Nederlander. Alhoewel er eigenlijk helemaal geen Nederlandse cultuur is in mijn huis of opvoeding te vinden haha
Mijn moeder is Nederlands, en mijn vader Duits, ik dus half-duits, er is me wel eens gevraagd of ik oostblokker ben wat dus absoluut niet zo is, geen idee waarom..
Ik mag wel graag duits eten eten, maar dat verschilt nog niet eens zo erg met nederlandse maaltijden, behalve dat het meestal wat vetter is haha..
qua koken probeer ik graag alles uit, of het nou indisch, italiaans, spaans of whatever is.. 🙂
Ik ben half-Cambodiaans! Mijn mama komt van Camdodia en mijn papa van België, ik vind het superleuk om iets azatisch in mij te hebben,het maakt mij een beetje ‘unieker’. Mijn huid is iets donkerder wat ik best wel mooi vindt en dat is één van de dingen waar ik wel complimentjes van kreeg 😀 Ik heb de hoeveelheid haar van mijn mama (veel, echt veel!) en de krullen van mijn papa dus maw heb ik donkere krullen ^^
Ik ben best wel trots op mijn roots in Cambodja en kan niet wachten om mijn familie daar nog eens te gaan bezoeken! 🙂
Ik ben helemaal Indonesisch, er is niemand in mijn familie echt Nederlands wel Chinees. Ik spreek nog elke dag Indonesisch met mijn ouders en hun met mij, inverband met dat ik nog veel familie daar heb.
Haha echt grappig dat je die woordjes weet!
Ik heb een donkere huidskleur. Mijn ouders en ik zijn in Nederland geboren. Mijn opa’s en oma’s zijn geboren op Curacao, en zijn rond hun 14e in Suriname gaan wonen en een paar jaar later zijn ze in Nederland gaan wonen. Als mensen mij zien denken ze al meteen dat ik Surinaams ben.
Omdat mijn ouders beide in Nederland zijn geboren, heb ik de taal niet meegekregen. Wij hebben altijd Nederlands gesproken thuis. Mijn moeder bijvoorbeeld verstaat sommige woorden van beide talen wel, maar kan het dus niet. Ik ben ook nog nooit op Curacao of in Suriname geweest. Wat ik wel zou willen!
Wat een leuk artikel om te lezen en ook de comments:)
Ikben zelf Colombiaans. Geadopteerd, niet geboren welgetogen in Brabant incl.zachte G.
Maar voel me en heb me ook altijd net zoveel Colombiaan als Nederlander gevoeld. Na mijn bezoek aan biologische familie en ‘mijn’ land voel ikme denk ik meer Colombiaans oa.door het gemis. Maar proud 2 be a latina!
Wat een leuk artikel om te lezen en ook de comments:)
Ikben zelf Colombiaans. Geadopteerd, niet geboren welgetogen in Brabant incl.zachte G.
Maar voel me en heb me ook altijd net zoveel Colombiaan als Nederlander gevoeld. Na mijn bezoek aan biologische familie en ‘mijn’ land voel ikme denk ik meer Colombiaans oa.door het gemis. Maar proud 2 be a latina!
Oops 2x. Sorry!!
Leuk artikel :). Ik ben zelf indisch of, zoals ik net in de comments las, half indo. Mijn oma komt uit Indonesië. Wat ik van haar mee gekregen heb is dat ik klein ben en van eten hou haha 😀
Interessant om te lezen! Ook de reacties 🙂 Zelf ben ik deels Nederlands, Frans en Surinaams, maar omdat mijn vader door gewoon ”Nederlandse mensen” is geadopteerd van jongs af aan weet ik verder eigenlijk vrij weinig van onze familie achtergrond. Maarja, dat maakt ook niet zo uit eigenlijk want ik voel me gewoon Nederlands. Meestal als mensen er naar vragen zeg ik ook dat ik gewoon Nederlands ben (ook al lijk ik qua uiterlijk niet helemaal Nederlands haha).
Ik ben half belg, half nederlands. Geboren en getogen in Nederland!
Om eerlijk te zijn ben ik niet veel wijzer geworden uit je artikel :s maar dat zal wel aan mij liggen.
Wat is dit interessant om te lezen zeg, ook vooral de reacties het is zo verschillend en dat maakt Nederland zo leuk.
Zelf ben ik gewoon een Nederlandse, alhoewel mijn Oma (vaders kant) en De gehele generatie Hongaars zijn. Wonen wij al ons hele leven in west friesland om precies te zijn ligt dat in Noord-Holland, dit is vaak nogal verwarrend voor mensen omdat ze denken dat het in Friesland ligt.
Ik ben zelf een Groninger gemengt met Duits van beide kanten en woon samen met mijn half Turkse vriend. Dus elk jaar zijn wij zowiezo wel in Turkije te vinden, best gezellig hoor! x
Mijn opa is indonesisch zijn vader kwam ook uit indonesie en mijn opa’s moeder uit nl en mijn opa is ook in indonesie geboren.
Maar ik en mijn moeder zien er hele maal niet indonesisch uit!
Erg leuk om te lezen waar iedereen vandaan komt!
Ik zelf ben in Nederland geboren, mijn moeder is een Nederlandse maar mijn vader is Antilliaans. Hij komt van Curacao. Zijn moeder is wel in Indonesië geboren en opgegroeid, maar haar ouders kwamen wel weer van Curacao en daar heeft ze verder ook altijd gewoond.
We aten altijd al vrij internationaal omdat mijn moeder erg graag kookt en mijn ouders erg van reizen houden. Maar de Indische en Antilliaanse keuken kwamen ook zeker aan bod. Zelf kook ik trouwens niet vaak Hollandse pot!
Wat betreft woorden of gewoonten had ik nooit echt door dat wij thuis het ‘anders’ deden dan bij anderen. Maar na mijn eerste bezoek aan Curacao vielen er ineens een heleboel stukjes op zijn plek! En ook als ik spreek met mensen uit Indonesië valt me altijd op dat er zo veel gelijkenissen zijn! Heel erg leuk om te ontdekken!