Lezers die mij al heel lang volgen en mensen die in het bezit zijn van Serena’s Stijlgids weten waarschijnlijk wel hoe het zit, maar toch leek het me leuk om jullie eens wat meer te vertellen over de begintijd van Beautylab. Hoe kwam ik erbij om te bloggen? Hoe is het allemaal begonnen? En wat zorgde voor mijn grote doorbraak? Ik zou zeggen, pak er een kopje thee bij, want het is STORY TIME!
Ondernemen heeft altijd al in mijn bloed gezeten. Op de middelbare school kocht ik Paul Frank en Sponge Bob buttons op via eBay, en die verkocht ik met een klein beetje winst per stuk door via Marktplaats en aan klasgenootjes. De business ging supergoed, op een gegeven moment liep iedereen met mijn buttons op zijn rugtas! Van de winst kocht ik meer buttons en zo ging dat een tijdje door, tot ik weer iets anders tegenkwam. Ik kocht een partijtje Shutter Shades op (die waren destijds helemaal hip, want Kanye West droeg ze in zijn nieuwste videoclip Stronger) en ook die verkocht ik met gemak door op het schoolplein. Dat klinkt overigens allemaal heel louche, maar het was gewoon legale handel hoor!
Een paar jaar later (dit was geloof ik in 2005) startte ik een webshop met sieradenonderdelen, Tutti Frutti Jewels. Dat kwam niet zomaar uit de lucht vallen, want daarvoor waren mama en ik druk met het maken van onze eigen sieraden. Ik had er veel plezier in en gebruikte het liefst edele materialen zoals sterling zilver, echte edelstenen en Swarovski kristallen. De liefde voor sieraden en edelstenen is hier dan ook ontstaan. Mama en ik kochten snoeren met edelstenen op via eBay, gebruikten een deel voor onszelf en de rest verkocht ik door via mijn webshop. Ik onderscheidde me van de andere webshops omdat ik ook onderdelen verkocht van sterling zilver en goldfilled, en omdat ik kralen en snoeren aanbood van echte edelstenen. Verder kocht ik gewoon hele leuke, aparte en unieke kralen in, die je nergens anders kon krijgen in Nederland. De business ging goed, en toen ik naar Texas vertrok voor mijn afstudeerstage nam mijn moeder de handel tijdelijk over.
Toen ik een jaar later terug kwam uit Texas merkte ik dat het tijd was voor iets anders. In de tussentijd had mijn moeder een nieuwe hobby gekregen, namelijk zeep maken. Zeep maak je door oliën te verzepen met een mengsel van gootsteenontstopper en water. Het klinkt heel bizar, maar dit is echt hoe het gaat. Het is best een ingewikkelde methode. Het is niet zomaar een DIY die je ‘eventjes’ maakt, er gaat veel research aan vooraf. Omdat je gootsteenontstopper gebruikt heeft de pas gegoten zeep een té hoge pH voor onze huid, en moet je hem 6 tot soms 8 weken laten rusten (de vakterm is eigenlijk ‘kuren’) tot hij ‘veilig’ is voor gebruik. En omdat mama zo enthousiast was met zepen maken, lag ons hele huis – I KID YOU NOT – van de huiskamer tot aan de zolder nog aan toe helemaal VOL met zelfgemaakte zeep. Allemaal zeep dat moest kuren. “Mam, this has to stop!” zei ik. Alle zeepjes die mijn moeder had gegeven aan vrienden en familie kregen positieve feedback. Ze waren dan ook heerlijk! Het was tijd voor iets nieuws. Ik besloot om Tutti Frutti Jewels dicht te gooien en een nieuwe webshop te openen waarin we de zeepjes van mijn moeder verkochten. Samen bedachten we de naam The Secret Garden. Dit was in 2007 of 2008.
Mama stak mij aan met het zeepvirus. Samen experimenteerden we erop los. Dan maakten we weer zeep met groene thee, dan weer met geitenmelk, dan deden we er honing bij, dan weer zeewierpoeder. We hadden de grootste schik! En de zeepjes verkochten ook echt als warme broodjes. Zodra we weer een nieuwe zeep online hadden gezet, kwamen de bestellingen binnen. Ik wilde onze klanten graag op de hoogte houden van nieuwe ontwikkelingen, dus startte ik een blog die ik koppelde aan onze webshop. Ik noemde deze blog www.thesecretgardenslaboratory.blogspot.com. Je begrijpt dat ik er toen nog totaal niet mee bezig was om een goede, catchy domeinnaam te bedenken, haha! Wat een joekel van een naam!
Als mama en ik weer een nieuwe zeep in de mal hadden gegoten maakten we een foto en plaatsen we die online, zodat onze klanten wisten dat er over 8 weken weer een nieuwe zeep online zou komen. En omdat we in sommige zepen geitenmelk hadden gebruikt, schreef ik ook blogposts over de fijne eigenschappen van geitenmelk op de huid. Gewoon een stukje aanvullende informatie, wat je niet allemaal kwijt kunt in de productomschrijving van een webshop.
Op een gegeven moment stond ik onder de douche met een heerlijke scrub van Sabon. Ik had er een vermogen voor neergeteld, maar goed, een mens mag zichzelf van tijd tot tijd best verwennen toch? Onder de douche bestudeerde ik de ingrediënten en terwijl ik dat deed verscheen er een denkbeeldig lampje boven mijn hoofd. Waarom maak ik niet gewoon mijn eigen scrub en verkoop ik die door? Naar de ingrediënten van de Sabon scrub kijkende voelde ik me haast opgelicht! Gewoon €30 voor een beetje olie met zout. Wat zij kunnen, kan ik ook. En zo vulden we The Secret Garden webshop aan met zelfgemaakte body scrubs. Later maakten we ook onze eigen lippenbalsems, kleimaskers (die je thuis moest aanlengen), bad bruisballen en whipped body butters. Maar ook pure sheabutter en African Black Soap, die we rechtstreeks uit Afrika importeerden. De producten werden naar hartenlust gekocht en kregen lovende kritieken.
Inmiddels werden we namelijk ook ‘gevonden’ door beautyblogs, die onze producten reviewden. Ik kan me nog herinneren dat Debbie van Beautyscene vroeg of ze mijn scrub ook per liter kon kopen, haha! Ze vond hem zo heerlijk! En volgens mij was Cynthia (Miss Lipgloss) één van de eerste bloggers die ik ‘vond’ via het internet en die ik mailde of ik haar een pakketje met onze producten mocht opsturen, die ze later hier reviewde.
Via de beautyblogs en via het ‘Lush Forum’ werden we steeds bekender en liepen de zaken steeds beter. We werden ook zo nu en dan vermeld in magazines (zoals Libelle) en op allerlei leuke websites zoals Flavourites. Ook onze Secret Garden blog kreeg redelijk veel respons. Ik kan me nog herinneren dat ik tegen Maren zei ‘kijk dan, er zijn vandaag gewoon 300 mensen op de blog geweest!’. Ik kon het gewoon niet geloven.
Hoewel The Secret Garden liep als een trein, werd het ons toch wel een beetje te veel. Destijds werkte ik fulltime op het laboratorium. Ik begon ‘s ochtends om 8 uur, kwam thuis rond een uurtje of half 6 ‘s avonds. At mijn avondeten, en ging aan de slag. Mails beantwoorden, bestellingen inpakken, nieuwe zeep en scrubs maken (het maken van een zeep duurt soms wel 2 uur), nieuwe foto’s + bijbehorende productomschrijvingen online gooien, we maakten erg lange dagen. Het was niet raar als we rond 2 uur ‘s nachts pas in bed belandden. En dan de volgende dag stond ik om 8 uur weer op het lab. Niet te doen. Daarnaast begonnen we ons zorgen te maken. We verkochten in feite cosmetica, maar er gelden strenge regels in de EU. Eigenlijk moesten al onze producten officieel gekeurd worden. En die keuringen kosten muchas moneys. Op een gegeven moment kwamen we op een punt dat we moesten kiezen:
1. Ik zeg mijn baan op, we lenen geld van de bank of zoeken investeerders, laten onze producten officieel keuren en we gaan er voor!
2. We sluiten de deuren van The Secret Garden
Het was het één of het ander. We moesten kiezen, want we trokken het fysiek en mentaal gewoon niet meer. We maakten dagen van 18-19 uur. En inmiddels waren we anderhalf jaar verder. Dat breekt je op een gegeven moment echt op. Hoewel ik voor de volle 100% achter onze producten van The Secret Garden stond, vond ik zo’n grote beslissing wel eng. Je baan opzeggen. Geld lenen. Heel veel geld lenen. En dat allemaal steken in een business. Mama is niet zo ondernemend als ik, zij is meer het creatieve brein. Het ondernemende gedeelte zou dus vrijwel allemaal op mijn schouders terecht komen. Ik had het ondernemen dan wel in mijn bloed, ik durfde het op dat moment gewoon niet aan. Het financiële risico was te groot. Nu zou ik zoiets wel aandurven, maar toen was ik een stuk jonger, onervarener en ik denk ook te onzeker op dat gebied. We besloten dus om de digitale deuren van The Secret Garden te sluiten, tot grote teleurstelling van onze lieve, vaste klanten.
Maar als er ergens een deur dicht gaat, gaat er ook weer ergens een deurtje open. En dat deurtje heette bloggen. Onze The Secret Garden blog hebben we trouw bijgehouden, en nu de webshop wegviel had ik ineens wat meer tijd over om te bloggen. En niet alleen over ingrediënten, maar ook gewoon over persoonlijke kwesties, shoplogs, outfit posts en wish lists. Ik kreeg steeds meer lol in het bloggen en de bloglezers die ik via de webshop had opgebouwd, bleven hangen. En elke maand kwamen er weer wat nieuwe lezers bij. Ik besloot dat ik mijn blognaam moest veranderen, want www.thesecretgardenslaboratory.blogspot.com was veel (maar dan ook echt véél) te lang. Ain’t nobody got time for that!
Ik dacht na over een naam en kwam eigenlijk al vrij snel op Beautylab. Ik blogde voornamelijk over beauty, waar mijn passie vandaag de dag nog steeds ligt, en ik werkte op een lab. Simpel. Beautylab.nl werd vastgelegd en met gepaste trots presenteerde ik mijn nieuwe blognaam aan mijn volgers. De naam werd goed ontvangen en sindsdien heb ik eigenlijk ook nooit spijt gehad van deze naamswisseling.
Onder Beautylab.nl blogde ik vrolijk verder, en ondertussen nam ik ook video’s op die ik op mijn YouTube kanaal plaatste. Mijn allereerste tutorial was een kneuterige poging tot een Lady Gaga look, opgenomen op mijn zolderkamertje in mijn ouderlijk huis. Deze video is geplaatst in maart 2009, dat is dus 6 jaar geleden! Ik weet nog dat ik waterproof eyeliner gebruikte van Gosh, die ik zowat van mijn gezicht moest krabben omdat dit spul blijft zitten als een huis, haha! Ik editte mijn video’s met Windows Moviemaker en de kwaliteit was verre van HD. Wat een verschil met nu!
Op een gegeven moment kwam er weer een nieuwe videoclip uit van Lady Gaga, Telephone, en ik weet nog dat mijn nichtje Robin bij me op bezoek was, in mijn inmiddels eigen appartementje. Het was echt een BIG THING en ik zat helemaal klaar achter mijn computer om als één van de eersten de clip te bekijken. In deze clip draagt Lady Gaga blikjes in haar haren en heeft ze een onwijs vette cateye, en ik besloot spontaan om de look na te maken op mijn nichtje. Lekker tutten, nichtjes onder elkaar. Die avond editte ik de video, zette ik hem online, en ging ik slapen.
De volgende ontdekte ik dat de video 300,000 keer bekeken was, ik wist niet wat ik meemaakte! Je moet je voorstellen, destijds had ik 2000 abonnees. Dan is 300,000 keer echt enorm veel!
Wat bleek, Lady Gaga had mijn video bekeken en de link via haar Twitter account (met miljoenen followers) gedeeld. Zo ontzettend gaaf! Ik was echt even star struck!
Ik blogde puur en alleen als hobby, maar toen dit gebeurde ging er een soort knopje om. Ik kreeg heel even een kijkje in het leven van hoe het kon zijn als ik nóg meer mijn best deed en nóg bekender zou worden met mijn blog. Ik had er eventjes van geproefd, en dat was voor mij voldoende om beide schouders eronder te zetten en er voor de volle 1000% voor te gaan. De tweet van Lady Gaga was voor mij dan ook een kickstart. Ik contacteerde 3FM en EditieNL, die het nieuws behandelden in hun shows. Ik kwam voor het eerst met mijn naam op de radio en met mijn hoofd op TV. Voor mij een bijzonder moment!
Ik begon meer te bloggen en plaatste – naast mijn fulltime baan – elke dag een nieuwe blogpost. Ik deed mijn beste om originele onderwerpen te vinden en probeerde me met mijn laboratorium achtergrond te onderscheiden. En dat werkte. Ik viel op en werd door steeds meer magazines genoemd, kranten wilden mij interviewen en zo nu en dan werd ik gevraagd voor een televisie item.
In de tussentijd verdiende ik zelfs een zakcentje met mijn blog. Langzaamaan werden de bedragen steeds groter en begon ik in te zien dat ik van bloggen wel eens een fulltime baan zou kunnen maken. En toen ik las dat Miss Lipgloss en Beautygloss er van konden leven, wist ik zeker dat dit mij ook zou kunnen lukken! Ik was er nog lang niet, maar ik bleef doorgaan met bloggen want ik voelde gewoon dat het er voor mij ook in zou zitten. Op het lab maakte ik wekelijks een sommetje: wat zijn mijn vaste lasten? En wat heb ik verdiend met mijn blog? Kan ik de vaste lasten hiervan betalen? Mijn doel was om 3 maanden achter elkaar genoeg te verdienen zodat ik in elk geval mijn vaste lasten kon betalen. En toen dat moment aanbrak, twijfelde ik heel even. Moet ik nu echt mijn fulltime baan opzeggen? Een baan met een vast contract opzeggen voor een onzekere toekomst als eigen ondernemer?
In de tussentijd was ik zowel mentaal als fysiek behoorlijk afgepeigerd (ik maakte weer lange dagen zoals in The Secret Garden tijd) dus ik wist dat ik wederom voor een belangrijke keuze stond en een knoop moest doorhakken. Maar dit keer stelde ik mezelf de vraag: krijg ik er spijt van als ik het NIET doe? Ja. Daar ga ik zeker spijt van krijgen. En wat heb je nu echt te verliezen, Sereen? Je hebt geen kinderen die financieel van je afhankelijk zijn, je hebt geen hypotheek, en als het niet werkt, neemt het lab je met alle liefde terug. Het was allemaal ineens helemaal helder voor me. Ik moest dit gewoon doen.
Een dag later stapte ik het kantoor van mijn hoofdanalist binnen en zegde ik mijn baan op. Zonder overleg met wie dan ook. Ik had dit gewoon in mijn eentje besloten en ik wist zo zeker dat ik dit wilde, dat ik het ook niet nodig vond om dit met anderen te bespreken. Bovendien doe ik toch wel altijd waar ik zin in heb. Maar, misschien was ik stiekem toch ook wel een beetje huiverig voor de reactie van mijn ouders. Ik had geen zin in discussie en ik had er geen zin in om ‘overgehaald’ te worden om het niet te doen, want ik wilde hoe dan ook fulltime voor mijn blog gaan. Daar had ik mijn zinnen echt op gezet.
Zoals verwacht waren mijn ouders niet blij. Ze vonden het echt dom dat ik mijn baan (met vast contract) had opgezegd. Ik legde uit dat ik genoeg geld verdiende om het te proberen met mijn blog, en dat het alleen maar beter kon gaan omdat ik er nu ook meer tijd voor had. Maar, ze wilden het niet horen en volgens mij ben ik zelfs met ruzie naar huis gegaan. De dag erna radiostilte. Echt niet leuk. Ook al ben ik een volwassen vrouw, ik heb een goede band met mijn ouders en ik voel me altijd prettiger als mijn ouders achter me staan. Een dag later kwam ik thuis en stond er een bos bloemen in mijn appartement, met een briefje van mijn ouders: Serena, we zullen altijd achter je staan en je steunen in je keuze.
Dat maakte me zo gelukkig! En ze hebben niet gelogen, papa en mama (en Larissa en Tara ook) zijn er altijd voor mij geweest. Soms achter de schermen, soms voor de schermen, maar ze denken altijd met me mee, helpen me bij events, helpen me met foto’s maken en helpen me eigenlijk overal waar nodig, of ik het nu vraag of niet. Ik ben er van overtuigd dat ik nooit zo ver had kunnen komen zonder hun hulp.
In 2011 maakte mama bijvoorbeeld deze prachtige Beautylab Taart, voor mijn Beautylab Event.
Inmiddels ben ik 5 jaar fulltime aan het bloggen en het verveelt me nog steeds niet! Ik heb een boek uitgebracht, een eigen pump ontworpen, een zonnebrillencollectie ontworpen, een Goosecraft jasje gemaakt en samen met mijn zusjes ben ik een reisblog gestart – Travellab – die hartstikke lekker loopt. Ik probeer mezelf te blijven vernieuwen en te verbeteren en hierdoor houd ik mezelf scherp en creatief. Ik ben het bloggen nog lang niet beu!
En dat, lieve lezers, is hoe Beautylab ooit is begonnen.
Until next time,
Serena Verbon
oh wat mis ik de the secret garden!
ahh zo leuk om te lezen, ik ben een volger vanaf het begin en heb zelfs nog besteld op thesecretgarden. Heel fijn voor je dat je zo ver bent gekomen en goed dat je zulke risico’s durft te nemen! Daar ben ik je ook heel dankbaar voor, al kijk ik alleen al naar mijn tafel waar mijn DIY marble dienbladje op staat die ik dankzij jou heb gemaakt 😀
ga zo door!!
Echt super leuk om te lezen! Ik kende een deel al wel maar niet alles in details!
leuk om te lezen!
Wat leuk om dit te lezen zeg, ik volg je al wel een flinke tijd maar niet vanaf het begin. Super leuk die ‘oude’ filmpjes terug zien.
Zo leuk om te lezen. Je bent zo’n inspiratie! x
leuk verhaal om te lezen en te weten hoe het zit!
Ja super leuk! Ik volg je al jaren. Mooi om te lezen hoe dit allemaal tot stand is gekomen.
First, ik reageer echt zelden, maar vandaag wil ik even het een en ander kwijt…
Ik kende het verhaal al in grote lijnen, maar om het zo in detail te lezen is echt super inspirerend! Jouw blog was een van de eerste die ik écht ben gaan volgen en die tot mijn blogverslaving hebben geleid. Tevens ook die geleid heeft tot het starten van een eigen blog. Dus eigenlijk moet ik je bedanken! Thanks voor alle inspirerende en prachtig vormgegeven posts! Je mag zeker super trots zijn op jezelf en op wat je hebt bereikt. Ga zo door Serena! <3
Leuk om nog eens te lezen. Ik ben nog een van de oude lezers van Secret garden 🙂 Ik moest even terugdenken aan jullie zeepjes en scrubs, ik zie ze nog staan in de douche van mijn eerste huurhuisje haha!
Ik volg je nu al jaren en had dus al een beetje een idee van hoe het allemaal is begonnen/gelopen, maar dat weerhield mij er niet van om het nog een keer te lezen haha.. Ik heb kippenvel 😀
Aaaaah, dit is zo leuk om te lezen! Wat werkt het toch ontzettend motiverend om iemand anders’ succesverhaal te lezen! Echt onwijs cool, ik wist dit nog helemaal niet. Je hebt er duidelijk gevoel voor, maar toch ‘leuk’ om te lezen dat je je bewust bent van dat je hulp krijgt van je ouders en je zussen. Ik kijk er enorm naar uit om de komende jaren te zien wat je allemaal gaat doen. Powervrouw eerste klas ben je. Ben benieuwd of ik over een paar jaar ook zo terug kan kijken naar mijn eigen leven. 🙂 Liefde voor jou!
Ik weet het nog zo goed! Ik was toen ook nog maar net begonnen met bloggen en verliefd op jullie zepen en scrubs. Heel eerlijk, ik mis ze ontzettend en kan met vlagen balen dat jullie daarmee gestopt zijn.
Alweer bijna 10 jaar geleden Sereen!!
Auteur
Niet normaal he! Zo lang geleden alweer! En we bloggen allebei nog 🙂
De één “iets” succesvoller dan de ander :’) haha en totaal andere onderwerpen nu!!
Wat een mooi verhaal en heel inspirerend voor anderen! Ik kan alleen maar zeggen, ga zo door!
Prachtig verhaal, Serena, over je hart volgen, lef tonen en gewoon gáán.
Ergens ook wel herkenbaar. Mijn ouders waren ook best geschrokken toen ik mijn vaste baan als docent op een hogeschool opzegde (en daar baalde ik ook van ;-)) om als freelance schrijver/journalist aan de gang te gaan. Ik had dit ook met niemand besproken om discussie te vermijden.
Nu bewaart mijn moeder elk schrijfsel – hoe klein of groot ook – in plastic mapjes in een grote multomap. 🙂 Boven in de kast!
Fijn he, mensen die je steunen. En jij bent gewoon een kanjer die bereidt is om heel hard te werken en ergens echt voor te gaan. Een voorbeeld! Keep up the good work want jouw blog is echt mijn favoriet!
liefs
Karin
Wat en super grappig verhaal, ik had echt geen idee hoe veel verschillende dingen je had gedaan voordat je met Beautylab begon! Sterker nog, volgens mij heb ik lang, lang geleden nog een keer zeep bij jullie gekocht, hahaha <3
Wat me raakte in je verhaal was de reactie van je ouders toen je je baan had opgezegd. Niet dat ik het ze kwalijk neem; de emoties die ze hebben doorlopen zijn natuurlijk gewoon hun eigen zaak. Maar wat een heftige situatie, net wanneer je zo'n grote stap hebt gemaakt, en dan niet meteen op de steun van je naasten kunnen rekenen. Toch denk ik dat het heel ouders-eigen is: "Je hebt een goede stabiele baan waar je voor geleerd hebt, die ga je toch niet weg doen!" Daarom vind ik het zo knap dat ze dan toch na een dag zijn bijgedraaid en je een hart onder de riem hebben gestoken. Dat zal voor hen ook een nacht van malen en zelfreflectie zijn geweest!
Nou ja nogmaals een ontzettend leuk verhaal zo! Dankjewel dat je dit hebt willen delen, it was a good read!
Ik weet het nog precies! Op het Beautygloss forum had je toen een topic geopend waarin je de zeepjes verkocht en dan konden we ze bij Utrecht Centraal ophalen (of dat was het plan in ieder geval) ! Dat is vet lang geleden, lol. Sinds toen volg ik je eigenlijk al, dus ook toen je net thesecretgardenslaboratory had ‘geopend’. Super leuk om je al zo lang te volgen.
Leuk om te lezen en de herrinneringen op te halen. Ik volg je volgens mij vanaf Lady Gaga tijd 🙂 ik heb je video nogmaals bekeken en toen was het al zichtbaar hoe goed je met make-up bent 😉
Wauw, wat heb je dit prachtig geschreven Serena. Heb het met heel veel aandacht en plezier gelezen en je kunt meer dan trots zijn op jezelf!
Wauw wat een mooi verhaal!
Erg knap dat je dit gevoel zo kan overbrengen naar al je lezers.. werd er ook een beetje emotioneel van. Ik herken je situatie namelijk helemaal wat betreft je familie die je zo belangrijk vind.
Ik vind het tof dat je doet wat je happy maakt!
En daarmee maak je mij iedere dag happy met een nieuwe post!
Heel moedig en creatief om in je carrière te switchen. Wat fijn dat je familie achter je staat. Zo mooi dat je de kans hebt aangegrepen. Dat zie je ook hoe jij je artikelen schrijft en hoe jij de foto’s maakt o.a. Jij benut je kwaliteiten, kennis en interesses optimaal!! ?
Ik weet nog dat ik je heb ‘ontdekt’ na een 1aprilgrap (denk ik?) met een eigen nagellak-lijn met namen als Coco en Clarence. En de filmpjes met Angel als Samantha uit Utreg (die zelfs werden uitgezonden door EditieNL).
Leuk verhaal, tripje down memorylane!
Ja prachtig! Vooral: “Een dag later kwam ik thuis en stond er een bos bloemen in mijn appartement, met een briefje van mijn ouders: Serena, we zullen altijd achter je staan en je steunen in je keuze.” <3 'Ken' je al uit de SG tijd en bestel nog steeds trouw mijn soyscents bij je moeder. Ik volg je echt vanaf het allereerste begin… Wow. Apart om dat te beseffen. Inmiddels ben ik ook alweer 7 jaar zelfstandig ondernemer en hier heb ik ook nooit spijt van gehad. Vorig jaar zelfs mijn BV kunnen oprichten en het was/is echt niet altijd makkelijk maar ik had niets anders gedaan. Vind het super wat je allemaal hebt gedaan en bereikt door je hart te volgen. Ik hoop dat nog veel meer mensen dit zullen doen in een branche die bij hen past.
Wat leuk om te lezen, Serena! Ik herken me wel een beetje in je verhaal, ik wil namelijk ook heel graag iets groots beteiken. Hoewel ik nog op 5VWO zit wil ik heel graag allerlei projecten starten. Een daarvan is een boek uitbrengen, waar ik zelfs al aan begonnen ben:). Keep on dreaming… X
Wat leuk om te lezen, Serena! Ik herken me wel een beetje in je verhaal, ik wil namelijk ook MEER. Hoewel ik nog op 5VWO zit wil ik heel graag allerlei projecten starten. Een daarvan is een boek uitbrengen, waar ik zelfs al aan begonnen ben:). Keep on dreaming… X
Wat een heerlijk verhaal! Ik zat zelf heel even, héél héél even, met tranen in mijn ogen op het moment dat je ouders je toch steunden in je beslissing. Heel erg gaaf en dapper dat je de stap hebt durven zetten. Powervrouw!
Wat gaaf om te lezen! Vooral dat moment dat er een knopje omging: kan ik dit doen, krijg ik spijt als ik het niet doe? Ik herken dat heel erg. Ik heb nu wel iets te verliezen en kan (nog) niet fulltime gaan, maar het idee is hetzelfde 🙂
Zo leuk om te lezen! Ik ben al heel lang een lezer (lees: lurker). Ik ben je tegengekomen op het wereldwijde web toen ik sheabutter en zwarte zeep bij jullie gekocht heb ooit. Vanaf toen volg ik je. En nog steeds vind ik je de leukste. Ondertussen al meerdere bloggers tegengekomen en ook gaan volgen, maar jij blijft het leukst voor mij. Zo leuk om ook te lezen dat je je droom gevolgd bent en dat het zo goed uitgepakt heeft. Ik ben bijna klaar met mijn studie en hoop dat ik het lef ook heb om dat te gaan doen!
Keep up the good work!
Super leuk om te lezen en wat een mooi verhaal! ♡
Wat leuk om terug te lezen, ik voel me zo oud na het lezen van dit stukje nu ik besef dat ik een lurker vanaf het eerste moment ben, na het aanschaffen van zeep doordat Cynthia je noemde.. en daarna de soyscents. Dankjewel voor je duidelijke reviews en prachtige foto’s altijd, Ik blijf hier hopeijk nog jaren hangen, ga zo door!
Ik krijg gewoon een beetje tranen van in mijn ogen! Zo fijn dat je ouders je altijd hebben gesteund. Wat een geluk….
Mooi om te lezen hoe het allemaal is begonnen. Sommige delen kende ik al wel maar niet het hele verhaal.
Dit is zo leuk om te lezen !
kan me goed voorstellen dat dit een moeilijke beslissing geweest was om te stoppen met werken en door te gaan met de blog.
Mijn ouders zouden ook eerst zo reageren en dat is nooit fijn.
Super leuk om dit te lezen! Geweldig ook dat jullie thuis eigen zeep maakten. Zie het al helemaal voor me!
Ik vind het inderdaad erg fijn dat je een lab achtergrond hebt. Ik vind goede ingrediënten erg belangrijk en leer altijd veel van jouw artikelen waarin je ingrediënten bespreekt.
Je verhaal is inderdaad super bijzonder, je kan er wel een film van maken!
Ik ben in ieder geval blij dat je blogt, hoewel ik ook erg graag zon zeepje zou willen proberen!
Leuk verhaal! Jammer dat jullie de zeepjes niet meer doen want het klinkt echt als heerlijke producten! Grtjs
En vanaf dat eerste moment volg ik je al! Regelmatig bestelde ik een lekker zeepje of die heerlijke body butter.. Destijds woonde ik nog op kamers en rook mijn kleine kamertje helemaal naar die zeepjes ?. Nu komt het schandalige deel, ik heb denk ik nog nooit een reactie geplaatst ?… Hoe noemen ze zo iemand ook alweer? En dat terwijl ik ‘s morgens als ik wakker wordt altijd eerst even op je blog ga kijken, net als nu dus. Ik denk dat als ik je nu op straat tegen zou komen ik heel enthousiast HOI zou zeggen omdat het voelt alsof ik je ken haha.. Ga vooral zo door!! Ik lees je blog elke dag met veel plezier ?
Tof stukje Serena! Leuk geschreven en damn wat heb je een reis gemaakt zeg!
Wat leuk om een keer te lezen hoe het allemaal begonnen is. Het is je gegund, je hebt er hard voor gewerkt!
Ik wist niet dat Lady Gaga je video had gedeeld, wat gaaf zeg!
Liefs
Wat leuk om te lezen en ik realiseer me nu ook hoe lang ik je al volg!
ik ben zo blij dat ik je al zo lang volg 🙂
ik mis af en toe de sweetie pie zeep nog wel hoor !
Wat een ontzettend leuk en inspirerend verhaal! Ik dacht dat ik het wel aardig wist, maar nog niet alles dus. Heel erg leuk!
Heel leuk om je “hoe ben ik begonnen?”-verhaal te lezen. Ik vind je blog ontzettend leuk om te lezen en kom altijd graag terug. Wat ontzettend fijn dat je zoveel steun krijgt van je lieve familie, dat is erg belangrijk. Ga zo door, Serena!
Wat een supergaaf stukje! En supergaaf dat lady gaga jouw filmpje deelde! Super! Ga vooral zp door Sereen!
Alright, ik kende het grootste deel van de story behind al wel, maar dat maakt niet uit. Je verhaal is zó bijzonder! Vooral met dat filmpje van de look van Lady Gaga, echt bizar is dat… Je eerste echte moment of fame toen 🙂 Die zepen vind ik er trouwens echt nog steeds zo geweldig uitzien, gaaf!
Gaaf van Lady Gaga! Ik had het ooit wel ergens gelezen, maar was het weer helemaal vergeten. Stronger kwam trouwens in 2007 uit, dus ik denk dat de context met de brilletjes niet helemaal klopt. Grappig ook dat je zo vroeg al zelf je producten naar bloggers stuurde!
Wat een mooi verhaal! Ik had het ook al in he boek gelezen maar het blijft inspirerend! Ik vind jou ook echt en oprecht de beste beautyblogger van Nederland. Ik vind jou eerlijk en oprecht en ik voel nog altijd de passie in jouw schrijven. Keep up the good work!
Ik kende de achtergrond al een beetje, maar ik blijf het een prachtig verhaal vinden. Het Lady Gaga verhaal kende ik nog niet. Wat bizar zeg. Gaaf dat zij voor je doorbraak heeft gezorgd. En natuurlijk de kwaliteit van je artikelen. Want als er niets aan zou zijn, komen er natuurlijk niet zoveel mensen op je blog. Ga zo door!
Wat een heerlijk verhaal om te lezen. Ik wist wel vanaf het begin van je blog hoe het is gegaan, bijv. met die video over die Lady Gaga clip. Ook wist ik wel het één en ander over de zeep die je verkocht maar eigenlijk niet zo specifiek. Heerlijk om te lezen en een mooi pad heb je al bewandeld zo zeg :-)!
Wow! Wat een lef heb jij, powervrouw!
Het meeste kende ik al wel (ik heb destijds af en toe de blog van de secret garden bezocht), maar het lady gaga verhaal wost ik dan weer niet. Terwijl dit juist zo belamgrijk is geweest!
Ik kan niet wachten om te zien wat de toekomst jou nog meer brengt 🙂
Leuk artikel weer. Ontzettend cool dat lady gaga jouw video heeft opgemerkt!